Stwardnienie rozsiane jądra: objawy, przyczyny i leczenie

Stwardnienie jądrowe jest częścią naturalnego procesu starzenia się oka. Gdy jest to ciężkie, jamy sklerotyczne powodują zaćmy, powodując, że soczewka jądra oka wygląda "pochmurnie". Ludzie, podobnie jak inne zwierzęta, takie jak psy, koty, a nawet konie, mogą rozwinąć zaćmę i związane z nią objawy z wiekiem.

Objawy

Kiedy jesteśmy młodzi, a nasz wzrok jest zdrowy i na pierwszy rzut oka, część naszego oka, która otrzymuje światło (soczewkę), jest jasna. Jasność soczewki oka jest ważna dla jasnego widzenia. Z wiekiem lub z powodu chorób wpływających na oko, soczewki mogą stwardnieć, zmienić kolor i stać się nieprzezroczyste lub "mętne". Ten wyraźny wygląd nie jest tylko oznaką starzenia się, może także osłabiać wzrok.

Kiedy centralna część soczewki (jądro) twardnieje, żółknie, lub wydaje się mętna, jest to czasami nazywane stwardnieniem jądrowym. Jeśli stan staje się ciężki, prowadzi do rozwoju stwardniałych zatorów zaostrzeń jądrowych. Rodzaj zaćmy, jaki osoba ma i jak się ją określa, będzie zależeć od tego, która część soczewki się zmieni.

W zależności od stopnia zmętnienia katarakt może być "niedojrzały" lub "dojrzały". Kiedy zaćma jest dojrzała, soczewka wydaje się niemal całkowicie biała.

Kiedy dana osoba zaczyna rozwijać zaćmę, może nie zauważyć żadnych zmian w ich oczach lub wzroku. Katarakty powoli i stopniowo pogarszają się z czasem. Objawy mogą być subtelne na początku i mogą obejmować:

• Pogorszenie widzenia (zwłaszcza dystansu), które nie poprawia się dzięki okularom lub kontaktom
• Konieczność częstego aktualizowania okularów lub kontaktowania się z recepty
• Wizja, która wydaje się niewyraźna, nieostra lub niejasna
• Kolory i cienie wyglądają inaczej (mniej żywe)
• "Haloes" lub pierścienie wokół źródeł światła lub poczucie, że ktoś widzi "blask"
• Trudności z widzeniem w nocy, szczególnie podczas jazdy

Zmiany w wyglądzie oka można zauważyć patrząc w lustro lub na fotografie. Czasami zmiany te mogą być najpierw zauważone przez partnera, członka rodziny lub znajomego. Mogą również zostać odnotowane przez lekarza rutynowego lub przez okulistę podczas okulisty.

Zaćma dowolnego typu zazwyczaj nie powoduje dyskomfortu ani bólu. Objawy te mogą wskazywać na inne schorzenia i powinny być dokładnie zbadane przez lekarza.

Przyczyny

Ludzie mają do czynienia z zaćmą od czasów starożytnych. Wraz z wiekiem nasze ciała zmieniają się na wiele sposobów, od naszych kości, przez nasze mózgi, aż po gałki oczne. Każde z naszych oczu ma przezroczysty obiektyw, który umożliwia odbijanie światła od siatkówki.Reakcja światła uderzającego w siatkówkę wysyła do naszego mózgu sygnał elektryczny wzdłuż nerwu wzrokowego, który mówi nam, co widzą nasze oczy.

Gdy osoba się starzeje, często centralna część soczewki oka (jądro) zagęszcza się lub twardnieje (skleroza), zmienia kolor (żółknięcie) lub staje się "zamglona" pod względem wyglądu. Kiedy zaćma staje się bardzo ciężka, soczewka oka będzie wyglądać szaro lub mleczno-biała. Gdy soczewka staje się bardziej zmętniała, ilość światła, które może przedostać się przez siatkówkę, zmniejsza się i zaczyna wpływać na widzenie.

Zaćma jest bardzo powszechna. Połowa osób, które osiągną wiek 80 lat, rozwinie się zaćma przynajmniej w jednym oku, a gdy ktoś przekroczy 95 rok życia, prawie na pewno będzie miał zaćmę. Osoba może najpierw rozwinąć zaćmę w jednym oku (obustronnym), ale z biegiem czasu prawdopodobnie rozwiną się one również w drugim oku.

Jądrowa sklerotyczna zaćma ma miejsce szczególnie, gdy włókna w pobliżu centralnej części soczewki (jądra) gęstnieją z wiekiem. Włókna te są w większości wykonane z białka i wody. Wraz z wiekiem stare włókna nie znikają z drogi, aby zrobić miejsce dla nowych włókien, a tłumienie powoduje "pochmurne" lub utwardzone soczewki.

Inne rodzaje zaćmy wynikają ze zmian związanych z wiekiem różnych części soczewki.

Rozwijająca się zaćma jest niezwykle powszechna u osób starszych. W pewnym momencie, jeśli dana osoba żyje wystarczająco długo, jest prawie pewne, że rozwinie ona przynajmniej łagodny przypadek. Istnieją również inne czynniki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zaćmy każdego rodzaju, a niektóre mogą spowodować, że zaczną w młodszym wieku.

Inne czynniki ryzyka

• Palenie tytoniu lub używanie tytoniu
• Przyjmowanie leków steroidowych
• Urazy, urazy lub inne choroby oczu
• Długotrwałe i częste narażenie na promieniowanie UV (światło słoneczne) lub promieniowanie
• Warunki genetyczne, w tym galaktozemia, zespół Downa i dystrofia miotoniczna
• Inne schorzenia, w tym cukrzyca, zakażenie wirusem opryszczki, kiła, różyczka i inne

Zaćma może również występować w chwili urodzenia (wrodzona) lub rozwijać się w młodym wieku z powodu takich chorób, jak nadczynność tarczycy. Osoba jest bardziej prawdopodobna, że ​​rozwinie się zaćmę wcześniej, jeśli zrobi to ktoś inny w swojej rodzinie, co oznacza, że ​​istnieje prawdopodobnie czynnik genetyczny.

W niektórych przypadkach osoba ze stwardnieniem jądrowym odczuje chwilową poprawę, gdy ich wizja zacznie spadać. Jest to czasami nazywane "drugim wzrokiem". Chociaż może to sprawić, że osoba pomyśli, że problemy z okiem zostaną rozwiązane, jeśli spowodowane są związanymi z wiekiem zmianami w soczewce, spadek będzie kontynuowany, chociaż postęp może być powolny.

Co powoduje zaćmę?

Diagnoza

Jeśli dana osoba ma objawy związane ze stwardnieniem jądrowym, takie jak niewyraźne widzenie lub konieczność zmiany recepty na okulary, może umówić się na wizytę u okulisty (okulisty). Lekarze okulistyczni mogą stosować różne rodzaje testów i egzaminów do diagnozowania chorób oczu, w tym związanych z wiekiem. Mogą sprawdzić, jak dobrze osoba widzi z okularami i bez nich, mierzyć ciśnienie w ich oczach, obserwować, jak dobrze poruszają się gałki oczne i kiedy (i ile) źrenice rozszerzają się.

Zaćmy są zazwyczaj dość łatwe do zdiagnozowania, zwłaszcza jeśli są na tyle poważne, że zmieniły wygląd soczewki, nadając jej charakterystyczny "mleczny" wygląd.

Nawet jeśli dana osoba nie ma problemów z widzeniem, zmiany wskazujące na zaćmę (w tym stwardnienie rozsiane) mogą być zauważone podczas rutynowych badań kontrolnych lub egzaminów u lekarza pierwszego kontaktu lub okulisty.

Korzystając z oftalmoskopu, okulista może bardzo dobrze przyjrzeć się soczewce oka i być może dostrzeże subtelne zmiany zachodzące przed zajściem zaćmy do punktu, w którym nastąpiło poważne pogorszenie widzenia. Złapanie tych znaków na wczesnym etapie może pomóc osobie w szybszym zapoznaniu się z możliwościami leczenia i może zapobiec lub opóźnić poważniejszą utratę wzroku, w tym ślepotę, która może powodować zaćmę.

Jeśli osoba rozwinęła stwardnienie rozsiane, lekarz okulista zauważyłby zmiany tylko w jądrze soczewki oka. Najczęściej obserwowane jest zaangażowanie tej części obiektywu.

Testy do diagnozowania zaćmy

Leczenie

Jeśli dana osoba cierpi na zaćmę, może rozważyć operację, aby naprawić zmiany związane z wiekiem i poprawić wzrok. W ciężkich przypadkach konieczna jest operacja usunięcia zaćmy, aby przywrócić wzrok.

Gdy stan jest nadal łagodny lub postępuje bardzo powoli, osoba może nie potrzebować operacji. Mogą potrzebować okularów lub pomocy wzrokowych i będą chciały chronić oczy przed promieniami UV przez noszenie okularów przeciwsłonecznych. Osobie ze stwardnieniem jądrowym można przepisać krople do oczu dla zaćmy, jeśli nie są one gotowe do operacji chirurgicznej lub jej jeszcze nie potrzebują.

Każdy pacjent z zaćmą będzie miał inne doświadczenie. Niektóre z nich mogą wcale nie przeszkadzać, podczas gdy inne mogą praktycznie całkowicie stracić wzrok. Jeśli zaćma staje się na tyle ciężka, że ​​dana osoba nie może dobrze widzieć lub nie może już prowadzić, lekarz prawdopodobnie zaproponuje operację.

Jeśli pacjent nie czuje się gotowy do zabiegu chirurgicznego, a jego widzenie nie jest zaburzone, lekarz prawdopodobnie doradzi im, że odkładanie chirurgii jest w porządku. Jeśli dana osoba nie ma operacji na zaćmę, stan nie spowoduje uszkodzenia oka w dłuższej perspektywie. Głównym problemem jest to, że wraz z upływem czasu, gdy zaćma staje się bardziej dotkliwa, wizja osoby prawdopodobnie będzie coraz bardziej dotknięta.

Czasami, jeśli dana osoba ma inne schorzenia, takie jak cukrzyca, ich wzrok nie poprawi się nawet po operacji zaćmy, ponieważ istnieją inne przyczyny, dla których ich wizja jest słaba.W tym przypadku ścisła współpraca z lekarzami i specjalistami będzie ważna dla zachowania niezależności i dobrego stanu zdrowia w miarę starzenia się.

Operacja usunięcia zaćmy jest uważana za bezpieczną i skuteczną dla większości pacjentów. Podczas zabiegu okulista usuwa stare, utwardzone soczewki i zastępuje je sztuczną soczewką (soczewką wewnątrzgałkową) zaprojektowaną specjalnie dla oka pacjenta.

Jeśli dana osoba ma katarakty w obu oczach, które chcieliby usunąć, zwykle będą musiały być zrobione za jednym razem - zazwyczaj drugą można zrobić w tydzień po pierwszej. Osoba może zostać poinstruowana, aby nosić opaskę na oko bezpośrednio po zabiegu i w nocy przez pierwsze kilka tygodni. Lekarz może przepisać leki i powiedzieć osobie, aby unikała wysiłku lub podnoszenia ciężkich przedmiotów. Większość ludzi potrzebuje około ośmiu tygodni na całkowite wyleczenie po operacji zaćmy.

Dowiedz się więcej na temat opcji leczenia zaćmy

Słowo od DipHealth

Rozwinięcie zaćmy dowolnego typu jest bardzo częste, gdy człowiek starzeje się; zanim większość ludzi osiągnie wiek 80 lat, u połowy rozwinie się zaćma przynajmniej w jednym oku. Każdy chory może doświadczać zaćmy w różny sposób, a niektórzy mogą nie chcieć (lub potrzebują) operacji, aby je usunąć. W przypadku poważnego uszkodzenia wzroku może być konieczna operacja usunięcia zaćmy i zastąpienie jej sztucznymi soczewkami w celu przywrócenia wzroku. Inni pacjenci mają łagodną zaćmę, którą można leczyć za pomocą okularów ochronnych (okularów przeciwsłonecznych) i za pomocą przepisanych lub dostępnych bez recepty kropli do oczu.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Zatoka jądrowa. Amerykańska Akademia Okulistyki. Dostęp do 9 października 2018 r.

• Stwardnienie rozsiane a zaćma jądrowa. EyeRounds.org: Samouczek: Wizja lornetki. Opublikowano 2 lutego 2008.

• Klein BE, Klein R, Linton KL. Rozpowszechnienie związanych z wiekiem nieprzejrzystości soczewek w populacji. Okulistyka. 1992; 99 (4): 546-552. DOI: 10,1016 / s0161-6420 (92) 31934-7.