Zasypia zbyt szybko, aby zasygnalizować problem ze snem?

Pokonaj bezsenność w czterech krokach! |Zdrowie 24h (Listopad 2024)

Możesz szybko odejść, głęboko spać, zdrzemnąć się i zasnąć gdziekolwiek. Możesz uważać się za idealnego podkładu. Ale, choć może wydawać się to dziwne, możliwość zasypiania szybko może być objawem zaburzeń snu.

Jak pojawia się senność?

Po pierwsze, ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób stajemy się śpiący. Uczucie senności wynika z nagromadzenia w mózgu substancji chemicznej zwanej adenozyną. Poprzez proces zużywania energii i metabolizmu, który występuje przy czuwaniu, poziom adenozyny stopniowo wzrasta. Dlatego senność nasila się, gdy dłużej nie śpimy.

Następnie proces snu oczyszcza tę substancję z naszego mózgu poprzez układ limfatyczny. W rezultacie, kiedy budzimy się rano, poziom adenozyny - i senność - są najniższe i czujemy się odświeżeni.

Ale gdy jesteś obudzony, poziom twoich adenozyny wciąż rośnie, tworząc zjawisko zwane homeostatycznym snem. To jest czasami określane jako ładunek snu lub spać dług.

Na przykład, jeśli nie śpisz przez 30 prostych godzin, pod koniec tego czasu będziesz bardzo śpiący, łatwo zasypiasz, śpisz głęboko i możesz nawet spać dłużej niż normalnie. Tutaj poziom adenozyny jest dość wysoki i zmusza do snu.

Podobnie, jeśli zostaniesz późno w nocy, po normalnym zasypianiu, szybciej zasypisz, ponieważ poziom adenozyny wzrósł. Ale co się dzieje, gdy poziomy te wydają się zawsze zbyt wysokie?

Jak szybko jest zbyt szybko, aby zasnąć?

Czas zasypiania może być trudny do osądzenia przez osobę zasypiającą. Wynika to z kilku czynników.

Jedną z komplikujących cech jest to, że pamięć nie może w pełni zachować części czasu, w którym spędzisz drzemkę. W rezultacie możesz czuć się tak, jakbyś zasnął szybciej niż to robisz, ponieważ nie pamiętasz minut bezsenności, które nie zostały zarejestrowane w pamięci długotrwałej, zanim zostały utracone na zawsze.

Przechylenie równowagi w drugą stronę, najlżejszy etap snu, zwany etapem 1, jest pierwszym stanem wprowadzonym. Jest źle interpretowany jako przebudzenie przez ponad połowę ludzi, którzy się z niego budzą. Dlatego możesz na odwrót poczuć się tak, jakbyś był już na nogach na początku nocy, mimo że wślizgnąłeś się (a może szybko) w lekki sen. Czas potrzebny do przejścia od stanu czuwania do snu nazywany jest opóźnieniem uśpienia.

Jedynym sposobem na obiektywną weryfikację czasu potrzebnego do zaśnięcia jest pomiar aktywności elektrycznej mózgu. Jest to wykonywane przez elektroencefalogram (EEG) w ramach badania snu, zwanego polisomnogramem. Elektrody są umieszczane na skórze głowy w celu pomiaru fal mózgowych.

Początek snu następuje wraz z utratą napięcia mięśniowego i spowolnieniem fal elektrycznych w mózgu, zwanych działanie theta. Fale Theta z definicji występują z prędkością od czterech do ośmiu razy na sekundę (herców). Dla porównania, czujny mózg będzie miał falę elektryczną poruszającą się z dwukrotnie większą szybkością. Tak więc, ktoś w najlżejszym stadium snu będzie nieprzytomny i nie reaguje na zewnętrzne bodźce ze środowiska.

Przeciętny człowiek bez nadmiernej senności powinien zasnąć za pięć do 15 minut. Jeżeli zasypianie trwa dłużej niż 20 do 30 minut, może to być oznaką bezsenności. Jeśli wystąpienie snu nastąpi w mniej niż pięć minut, może to wskazywać na patologiczny poziom senności. Taka osoba zbyt szybko zasypia. Może to wskazywać na niewystarczający sen lub zaburzenie snu może podważać jakość snu.

Co powoduje nadmierną senność?

Najczęstszą przyczyną senności jest brak snu. Jeśli nie dostaniesz wystarczającej ilości godzin snu, aby poczuć wypoczęty i usunąć nagromadzoną adenozynę, szybciej zasypisz.

Przeciętna osoba potrzebuje niewiele ponad osiem godzin snu, ale są osoby, których potrzeby snu są większe lub mniejsze. Jeśli szybko zasypiasz, drzemasz, drzemasz nieumyślnie lub śpi w weekendy, mogą to być wskazania, że jesteś pozbawiony snu. Wydłużanie czasu w łóżku może być wszystkim, czego potrzebujesz, aby złagodzić spłatę snu i pozwolić ci zasnąć trochę wolniej.

Jeśli sen jest złej jakości, może to również przyczynić się do zbyt szybkiego zasypiania. Najczęstszą przyczyną fragmentacji snu jest bezdech senny. W tym stanie, który często wiąże się z głośnym chrapaniem, oddychanie zostaje zakłócone i prowadzi do częstych pobudek i przebudzeń w nocy. Związane jest to również z innymi objawami, w tym mieleniem zębów i chodzeniem do łazienki w nocy. Na szczęście istnieją skuteczne metody leczenia, które mogą przywrócić jakość snu.

Ponadto występują dodatkowe zaburzenia snu, które mogą powodować fragmentację snu w nocy. Jedną z możliwości są okresowe ruchy nóg w nocy, które mogą być związane z zespołem niespokojnych nóg. Fragmenty snu mogą również korelować z fragmentarycznym stanem czuwania w narkolepsji, zaburzeniu, w którym mogą wystąpić nagłe przejścia świadomości. Kiedy badanie nie ujawnia przyczyny nadmiernej senności, czasami jest oznaczane idiopatyczną hipersomnią.

Testowanie nadmiernej senności

Najprostszym sposobem oceny senności jest wypełnienie kwestionariusza zwanego skalą senności Epwortha. Wyższe wyniki, szczególnie powyżej 10, są skorelowane ze zwiększoną sennością. Dalsze badania mogą obejmować formalne badanie snu, jak wspomniano powyżej.

Inne badanie zwane testem wielokrotnego snu uśpienia (MSLT) jest czasem wykorzystywane do oceny nadmiernej senności i możliwości narkolepsji. MSLT składa się z możliwości drzemki przez 20 minut co dwie godziny w ciągu dnia.

W MSLT uważa się za nieprawidłowe, jeśli pacjent zasypia średnio w mniej niż osiem minut i jeśli wystąpi początek snu o szybkim ruchu gałek ocznych (REM) w dwóch lub więcej przypadkach drzemki. To ostatnie odkrycie jest wysoce wskazujące na narkolepsję.

Słowo od DipHealth

Zasypianie w ciągu pięciu do 15 minut wydaje się idealne. Ale jeśli wyszedłeś, gdy tylko Twoja głowa uderzy w poduszkę, być może trzeba będzie jeszcze raz spojrzeć na to, jak dobrze i ile śpisz. Jeśli za szybko zasypiasz, być może nadszedł czas, aby udać się do specjalisty ds. Snu, aby uzyskać lepszą noc odpoczynku.