Stres i proces umierania

Stres to reakcja organizmu na zmianę, która wymaga fizycznej, umysłowej lub emocjonalnej adaptacji lub reakcji. Stres może pomóc ci stać się silniejszym - na przykład w przypadku intensywnych ćwiczeń - lub może podważyć twoją zdolność radzenia sobie. Stres może zmotywować Cię do osiągnięć lub może wywołać depresję, lęk i inne problemy zdrowotne.

Śmierć, oczywiście, jest stresorem, podobnie jak wiele problemów związanych ze śmiercią. Jest stresujący zarówno dla osoby umierającej, jak i dla opiekuna. W podstawowym sensie umierania oznaczają największe zmiany, jakie ktokolwiek będzie musiał wprowadzić. Może również wymagać od opiekuna ogromnych zmian w związkach (na przykład dziecko staje się opiekunem), nie wspominając o złożonych zmianach w rutynie, nowych obowiązkach i innych.

Stres związany z procesem umierania

Umieranie jest bardzo osobistym doświadczeniem, a poziom stresu związanego ze śmiercią różni się radykalnie w zależności od osoby. Niektóre z czynników, które będą miały znaczenie, obejmują:

• Wiek i poczucie "ukończenia". Starsza osoba dorosła, która czuje, że przeżyła pełne życie, czasami (choć nie zawsze) czuje się bardziej komfortowo z myślą, że życie zbliża się do końca.
• Poziom dyskomfortu. W niektórych przypadkach kombinacja czynników umożliwi doświadczanie procesu umierania w domu we względnym komforcie. W innych przypadkach proces jest fizycznie bolesny i drenujący.
• Poziom zaniepokojenia czynnikami zewnętrznymi. Czy jest wystarczająco dużo pieniędzy, by zapłacić za opiekę i końcowe wydatki? Czy osoba lub osoby sprawujące opiekę zostaną przeciążone? Czy istnieją obowiązki, które umierający musi zarządzać?
• Uwagi duchowe. Dla niektórych ludzi umieranie jest naturalną częścią życia; dla innych jest to "powrót do domu". Dla niektórych osób jest to przerażająca perspektywa.
• Wskaż, że jesteś w procesie umierania. Zazwyczaj osoby, którym przedstawiono diagnozę terminalną, przechodzą pięciostopniowy proces, w którym doświadczają szerokiej gamy uczuć. Stres wiąże się z niektórymi z tych etapów, dopóki osoba nie jest w stanie pogodzić się z faktami.

Jest naturalne i normalne, że osoba umierająca odczuwa pewien poziom lęku i depresji, a tłumienie tych emocji - zarówno medycznych, jak i innych - jest zwykle niepotrzebne i może być szkodliwe. Problemy pojawiają się, gdy osoba umierająca doświadcza patologicznego (ciężkiego) poziomu depresji i / lub lęku, które uniemożliwiają mu czerpanie przyjemności i uczestniczenie w zajęciach, które zwykle lubią. Ponadto istnieją problemy biologiczne, które mogą powodować nastrój i / lub problemy fizyczne, które przeszkadzają w cieszeniu się życiem. Gdy pojawiają się wyzwania, specjaliści medyczni i psychologiczni często mogą polecać leki lub inne interwencje, aby pomóc.

Stres związany z opieką

W wielu przypadkach opieka może być bardziej stresująca niż śmierć. Dlaczego tak może być?

• Opiekunowie radzą sobie z własnym "uprzedzającym żalem" na temat śmierci ich ukochanej osoby, w tym samym czasie, kiedy radzą sobie z życiem pozostałej osoby.
• Opiekunowie radzą sobie z całym stresem związanym z codziennym życiem - korkami drogowymi, kwestiami finansowymi itd. - w tym samym czasie, gdy opiekują się umierającą ukochaną osobą.
• W niektórych przypadkach opiekunowie zrezygnowali z dużych elementów życia osobistego, w tym z pracy, hobby i innych, w celu zapewnienia opieki.Nie tylko może to prowadzić do samotności i nudy, ale może także prowadzić do depresji, trudności finansowych i urazy do umierającego człowieka.
• Opiekunowie mogą nie mieć czasu ani energii, by zadbać o własne potrzeby fizyczne, takie jak ćwiczenia fizyczne, zakupy i gotowanie zdrowej żywności lub wizyty u lekarza.
• Opiekunowie mogą wkroczyć w rolę opiekuńczą, uważając się za zdolnych do "naprawienia" sytuacji, której nie można naprawić. Frustracje związane z "bezradnością" mogą być głębokie.

Wielu opiekunów jest zestresowanych do tego stopnia, że ​​cierpią na depresję i / lub lęk i nie mogą cieszyć się własnym życiem. Rozwiązania są dość proste: znalezienie opieki wspierającej i wytchnienia, poświęcenie czasu dla siebie, wybór odpowiedniego ćwiczenia, odżywiania i snu oraz zaakceptowanie rzeczywistości, że życie i śmierć są zarówno nieprzewidywalne, jak i czasami nie do opanowania.