Jak radzić sobie i powstrzymywać przedszkolaki

Poza wiekiem istnieje wiele cudownych kamieni milowych, które oznaczają, że dziecko stało się przedszkolakiem. Jest nocniczkiem przeszkolona. Potrafi się ubierać. Potrafi jeździć na rowerze z kółkami treningowymi. Może policzyć do 10. Są też inne kamienie milowe - te, które nie są tak wspaniałe.

Zapytajcie każdego rodzica przedszkolaka, a szanse są dobre, że plątanie się na szczycie listy. Radzenie sobie z tattletale nigdy nie jest zabawne, ale są sposoby, aby pomóc maluchowi zmienić jej zachowanie.

Od rodzeństwa, który skacze na kanapie do znajomego, który nie sprząta, nikt nie jest bezpieczny przed przedszkolakiem, który czuje, że został skrzywdzony. Srebrna podszewka jest taka, że ​​tattling może mieć pozytywną stronę.

Po pierwsze, to normalne. Dla 3-, 4- lub 5-letnich nie ma odcieni szarości, tylko czarny i biały. Kiedy przedszkolak zabija przyjaciela lub rodzeństwo, demonstruje swój moralny kompas. Pokazuje, że zna zasady i różnicę między dobrem a złem.

Choć może to być denerwujące, jak kamieniem milowym, kamieniem milowym, którego dzieci nie osiągnęły jeszcze w tym wieku, jest rozwiązywanie konfliktów, więc opowiadanie o znajomym jest alternatywą. Są sposoby radzenia sobie z tattletale i pomagają dziecku w samodzielnym rozwiązywaniu konfliktów.

Na czym polega Twoje Tattletale Tattling?

Zanim zbeształsz swoje dziecko, aby go zabić, upewnij się, że wiesz, co dokładnie się dzieje. Dzieci w tym wieku nie mają dobrego barometru do oceny tego, co jest szkodliwe ("Ona bawi się piekarnikiem"), do tego, co jest po prostu irytujące ("Wziął moją lalkę").

Możesz powiedzieć swojemu dziecku, że możesz powiedzieć ci, kiedy ktoś robi coś niebezpiecznego, ale dziecko w tym wieku niekoniecznie musi znać różnicę. Jeśli okaże się, że tattle powstrzymuje kogoś przed zranieniem się, należy wychwalać swoje dziecko, aby wiedziały, że postąpiły słusznie. Ważne jest, aby twój przedszkolak wiedział, że może przyjść do ciebie z prawdziwym problemem i nie odrzucisz go.

Czasami dzieci trzęsą się, ponieważ są naprawdę zdezorientowane. Kiedy inne dziecko zachowuje się wobec nich agresywnie, np. Biorąc zabawkę z rąk, wiele przedszkolaków nie jest pewna, co robić, więc szukają pomocy u rodzica. Najlepszym sposobem na udzielenie odpowiedzi jest wzmocnienie jej pozycji.

Porozmawiaj o tym, co może zrobić dalej, np. Prosząc o zabawkę, sugerując, że ona i jej towarzysz zabaw na zmianę. Jeśli sytuacja się powtarza, nie gra z innym dzieckiem w ogóle. Dając dziecku scenariusz z odmianami i różnymi strategiami, nauczy się samodzielnie rozwiązywać problemy, co jest kolejnym ważnym krokiem dla przedszkolaków.

Motywy Tattletale

Jednak niektóre grzechotanie ma mniej niż honorowe motywy. Podobnie jak dorosły sprzedający kogoś w pracy, wiele przedszkolaków trzęsie się na baczność, by wywierać władzę lub zyskać przychylność autorytetu, czy to nauczyciela, czy rodzica. Ponownie, podsumuj sytuację.

Dopóki ktoś nie zostanie ranny, ustal, czy naprawdę chcesz się zaangażować. Jeśli karasz drugie dziecko, wzmacniasz zachowanie tattle'a, ucząc go, że przychodząc do ciebie, dostaje to, czego chce - twoją uwagę i inne dziecko w kłopotach.

Niebezpieczeństwo dyscyplinowania drugiego dziecka polega na tym, że jeśli tattler przesadza z tym, co się stało (co jest bardzo powszechne w tym wieku), możesz go niesprawiedliwie ukarać.

Ćwiczenie kompasu moralnego - i nikt nie jest z tego zadowolony

Przedszkolaki są bardzo świadome zasad i nie lubią, gdy inni nie podążają, szczególnie jeśli robią to, co trzeba. W tym przypadku: "Wspięła się po zjeżdżalni, a nie po drabinie". przypominaj dziecku, że jeśli nie ma niebezpieczeństwa, nie musisz o tym wiedzieć.

Porozmawiaj o tym, że nie jest on jego obowiązkiem bycia szefem innych dzieci i że powinien robić to, co należy, we właściwy sposób. Wzmocnij jego pozytywne zachowanie - "Podoba mi się, gdy używasz slajdu we właściwy sposób".

Gwałtowna faza nie trwa wiecznie, tylko około roku. Gdy twoje dziecko dowie się, że życie nie jest całkowicie wycięte i suche, opracują sposoby radzenia sobie z sytuacjami, z którymi nie są zadowoleni. W międzyczasie zachęcaj swoje dziecko do samodzielnego wypracowywania sprzeczek i ucz się go, by mówił innym, jak się czuje.