Poznaj podstawy alergii pokarmowej

Około 8 procent dzieci i 2 procent dorosłych cierpi na prawdziwe alergie pokarmowe. Kiedy zjedzony jest winowajca, większość reakcji alergicznych nastąpi w ciągu kilku minut.

Objawy skórne (swędzenie, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy) są najczęstsze i występują podczas większości reakcji pokarmowych. Inne objawy mogą obejmować:

• Nos: kichanie, katar, swędzenie nosa i oczu
• Żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, skurcze, biegunka
• Układ oddechowy: zadyszka, świszczący oddech, kaszel, ucisk w klatce piersiowej
• Naczyniowe: niskie ciśnienie krwi, zawroty głowy, szybkie bicie serca

Kiedy jest ciężka, reakcję tę nazywa się anafilaksją, która może zagrażać życiu.

Alergia czy nietolerancja?

Większość reakcji na jedzenie prawdopodobnie nie ma charakteru alergicznego, ale raczej nietolerancji. Oznacza to, że nie ma przeciwciała alergicznego występującego przeciwko jedzeniu danej osoby.

Nietolerancja może być sklasyfikowana jako toksyczna i nietoksyczna. Odtąd u większości osób mogą wystąpić reakcje toksyczne, jeśli zje się wystarczającą ilość pokarmu, np. Alkohol, kofeina lub zatrucia pokarmowe. Nietoksyczna nietolerancja pokarmowa występuje tylko u niektórych osób, takich jak nietolerancja laktozy, która wynika z niedoboru laktazy, enzymu rozkładającego cukier w mleku i produktach mlecznych. (Pacjenci z nietolerancją laktozy odczuwają wzdęcia, skurcze i biegunkę w ciągu minut lub godzin po zjedzeniu pokarmów zawierających laktozę, ale nie doświadczają innych objawów alergii pokarmowych).

Niealergiczne reakcje immunologiczne

Mniej powszechna forma niealergicznych reakcji na pokarm obejmuje układ odpornościowy, ale nie ma obecności przeciwciał alergicznych. Do tej grupy zalicza się celiakię i FPIES (zespoły enteropatii wywołane białkiem pokarmowym). FPIES zwykle występuje u niemowląt i małych dzieci, z objawami żołądkowo-jelitowymi (wymioty, biegunka, krwawe stolce i utrata masy ciała) jako objawienia. Ziarna mleka, soi i zbóż są najczęstszymi wyzwalaczami w FPIES. Dzieci zazwyczaj przerastają FPIES w wieku od 2 do 3 lat.

Częste alergie pokarmowe na dzieci

Mleko, soja, pszenica, jajko, orzeszki ziemne, orzechy, ryby i skorupiaki stanowią ponad 90 procent alergii pokarmowych u dzieci. Alergia na mleko i jajka są zdecydowanie najczęstsze i zwykle są przerośnięte w wieku 5 lat. Orzechy, orzechy, alergeny ryb i skorupiaków są zazwyczaj bardziej poważne i potencjalnie zagrażające życiu i często utrzymują się w wieku dorosłym.

Reaktywność krzyżowa i krzyżowe zanieczyszczenie

Reaktywność krzyżowa odnosi się do osoby, która ma alergie na podobne produkty spożywcze w grupie żywności. Na przykład wszystkie skorupiaki są blisko spokrewnione; jeśli dana osoba jest uczulona na jeden skorupiak, istnieje duża szansa, że ​​dana osoba jest uczulona na inne skorupiaki. To samo dotyczy orzechów drzewiastych, takich jak migdały, orzechy nerkowca i orzechy włoskie.

Zakażenie krzyżowe odnosi się do żywności zanieczyszczającej inną, niespokrewnioną żywność prowadzącą do "ukrytej alergii". Na przykład orzeszki ziemne i orzechy z drzewa nie są produktami pokrewnymi. Orzeszki ziemne są roślinami strączkowymi i są związane z rodziną fasoli, a orzechy z drzew są prawdziwymi orzechami. Nie ma między nimi reaktywności krzyżowej, ale można je znaleźć zarówno w sklepach ze słodyczami, jak iw puszce orzechów mieszanych.

Diagnoza

Diagnoza jest przeprowadzana z odpowiednią historią reakcji na konkretny pokarm, wraz z pozytywnym testem na alergiczne przeciwciało przeciw temu jedzeniu. Testowanie przeciwciała alergicznego zazwyczaj przeprowadza się za pomocą testów skórnych, chociaż można to zrobić również za pomocą testu krwi.

Badanie krwi, zwane testem RAST, nie jest tak dobre z testu jak testowanie skóry, ale może być pomocne w przewidywaniu, czy dana osoba przerosła alergię pokarmową. Jest to szczególnie ważne, ponieważ w wielu przypadkach test skórny może nadal być pozytywny u dzieci, które w rzeczywistości przerosły alergię pokarmową.

Jeśli mimo alergii zdiagnozowana zostanie diagnoza alergii pokarmowej, alergolog może zdecydować o wykonaniu doustnego testu prowokacyjnego dla pacjenta. Wiąże się to z koniecznością przyjmowania przez pacjenta większej ilości pokarmu przez wiele godzin pod nadzorem lekarza. Ponieważ istnieje ryzyko anafilaksji zagrażającej życiu, procedura ta powinna być wykonywana wyłącznie przez lekarza doświadczonego w diagnozowaniu i leczeniu chorób alergicznych. Podanie doustne jest jedynym sposobem, aby naprawdę usunąć diagnozę alergii pokarmowej u pacjenta.

Leczenie

Traktuj reakcję: Jeśli reakcja na żywność jest obecna, dana osoba powinna szukać natychmiastowej pomocy doraźnej. Większość pacjentów cierpiących na alergie pokarmowe powinna mieć przy sobie samobójczą postać adrenaliny lub adrenaliny (np. Epi-pen®, które mogą być przepisywane przez lekarza, a pacjent powinien wiedzieć, jak używać tego urządzenia przed wystąpieniem reakcji alergicznej.

Unikaj jedzenia: Jest to główny sposób zapobiegania przyszłym reakcjom na żywność winowajców, chociaż może być trudny w przypadku zwykłej żywności, takiej jak mleko, jajko, soja, pszenica i orzeszki ziemne. Dowiedz się, jak unikać najczęstszych alergenów pokarmowych.Organizacje takie jak Sieć Alergii Żywności i Anafilaksji oferują pomoc i wsparcie pacjentom i rodzicom dzieci z alergiami pokarmowymi. Lekarze zajmujący się alergikami mogą również zaoferować dodatkowe informacje i porady dotyczące unikania.

Czytaj etykiety żywności: Ponieważ przypadkowe narażenie na alergiczny pokarm jest powszechne, ważne jest, aby czytać etykiety na produktach spożywczych i zadawać pytania na temat składników w restauracjach.

Być przygotowanym: Pacjenci z alergią pokarmową powinni zawsze być przygotowani na rozpoznanie i leczenie ich reakcji, jeśli wystąpią. Pamiętaj, że ponieważ ekspozycja na alergiczne pokarmy są często przypadkowe, przygotowanie do leczenia epinefryny jest najważniejsze. Należy zawsze szukać pomocy medycznej w nagłych wypadkach w przypadku wystąpienia reakcji alergicznej na żywność, bez względu na to, czy stosowana jest epinefryna.

Komunikuj się z innymi:Ważna jest także komunikacja z członkami rodziny, przyjaciółmi i personelem szkolnym na temat stanu zdrowia pacjenta i wiedzy na temat podawania adrenaliny. Zaleca się również, aby pacjent nosił medyczną bransoletkę ostrzegawczą (taką jak bransoletka Medic-Alert®), opisującą alergie pokarmowe i stosowanie epinefryny w formie wstrzykiwanej, w przypadku gdy pacjent nie jest w stanie komunikować się podczas reakcji.