Czynniki ryzyka dla łuszczycowego zapalenia stawów

Łuszczycowe zapalenie stawów jest przewlekłym zapalnym typem artretyzmu.Może być progresywny i prowadzić do trwałych uszkodzeń stawów i niepełnosprawności. Ogólnie rzecz biorąc, łuszczycowe zapalenie stawów jest uważane za rzadkie, ale częściej występuje u osób z łuszczycą, dotykając 6-10% pacjentów z łuszczycą. Jest jeszcze bardziej rozpowszechniony wśród osób z ciężką łuszczycą, dotykając 20-40% tej grupy pacjentów.

Ważne jest, aby rozpoznać czynniki ryzyka związane z łuszczycowym zapaleniem stawów. Czynnik ryzyka jest cechą lub czynnikiem, który zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia określonej choroby lub stanu. Czynniki ryzyka są klasyfikowane jako modyfikowalne lub niemodyfikowalne. Modyfikowany czynnik ryzyka może stanowić szansę na zapobieganie łuszczycowemu zapaleniu stawów lub kontrolować szkody, które może spowodować.

Identyfikacja czynników ryzyka łuszczycowego zapalenia stawów była spóźniona. Przeprowadzono stosunkowo niewiele badań epidemiologicznych oceniających czynniki ryzyka choroby łuszczycowej do około roku 2000. Przeprowadzono również stosunkowo niewiele badań dotyczących czynników ryzyka rozwoju łuszczycowego zapalenia stawów u osób z łuszczycą. Badacze byli w stanie wywnioskować, że łuszczycowe zapalenie stawów najprawdopodobniej rozwija się z powodu połączenia czynników ryzyka genetycznego, immunologicznego i środowiskowego.

Genetyczny

Około 40% pacjentów z łuszczycą lub łuszczycowym zapaleniem stawów ma członków rodziny z łuszczycą lub łuszczycowym zapaleniem stawów. Badania wykazały, że pacjenci z łuszczycowym zapaleniem stawów w wywiadzie rodzinnym byli 27-48 razy bardziej narażeni na wystąpienie choroby niż osoby bez wywiadu rodzinnego. Łuszczycowe zapalenie stawów jest uważane za bardziej "dziedziczne" niż inne choroby autoimmunologiczne.

Dzieci rodziców z łuszczycą są trzykrotnie bardziej narażone na rozwój łuszczycy i mają większe ryzyko rozwoju łuszczycowego zapalenia stawów niż dzieci rodziców bez łuszczycy. Jeśli identyczny bliźniak cierpi na łuszczycowe zapalenie stawów, inny identyczny bliźniak najprawdopodobniej również choruje lub w końcu go rozwinie. Wiele genów związanych z podatnością na łuszczycowe zapalenie stawów wiąże się również z podatnością na łuszczycę. Ale nie wszystkie geny wiążą się z obiema chorobami.

Immunologiczny

Różne nieprawidłowości układu odpornościowego przyczyniają się do zwiększenia ryzyka łuszczycowego zapalenia stawów. Aktywowane komórki T są obecne w tkance zarówno skóry, jak i stawów. Uważa się również, że cytokiny, takie jak TNF-alfa, odgrywają rolę w procesie zapalnym, który prowadzi do zniszczenia chrząstki i zapalenia skóry związanego z łuszczycowym zapaleniem stawów.

Środowiskowy

Pojawiają się czynniki środowiskowe, które pojawiają się w związku z ryzykiem rozwoju łuszczycowego zapalenia stawów. Narażenie na niektóre infekcje uważa się za możliwy czynnik ryzyka, zwłaszcza infekcje paciorkowcami. Ten link nie został potwierdzony lub potwierdzony. Łuszczycowe zapalenie stawów występuje również częściej u osób zakażonych ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) w porównaniu z populacją ogólną.

Zjawisko Koebnera, które występuje u 52% osób z łuszczycą zgodnie z podręcznikiem Kelleya z reumatologii, jest uważane za kolejny czynnik środowiskowy. Po raz pierwszy opisane przez dr Heinrich Koebner (bardzo szanowany dermatolog z 19 wieku) w 1876 roku, zmiany łuszczycowe tworzą się w uprzednio niezaangażowanej skórze po urazie skóry. To, co powoduje zjawisko Koebnera, jest nadal niejasne, ale mogą w nim brać udział cytokiny, białka stresowe, cząsteczki adhezyjne i autoantygeny.