Co to jest IVF? Podstawy leczenia nawożeniem In Vitro

IVF oznacza zapłodnienie in vitro, co dosłownie oznacza "w koncepcji laboratorium". W leczeniu IVF jajo jest zapładniane plemnikiem na szalce Petriego. Zwykle wiele jaj jest pobieranych od matki biologicznej (która może, ale nie musi być przeznaczona dla rodziców), ponieważ nie każde jajeczko zapłodni, a nie każde zapłodnione jajo stanie się żywym zarodkiem.

Kilka dni po zapłodnieniu, najlepszy zarodek lub zarodki są przenoszone do matki lub macicy zastępczej przez cewnik przez szyjkę macicy. Wszelkie dodatkowe zarodki mogą być zamrożone w przyszłych cyklach.

Kiedy używany jest IVF?

Ponieważ jajeczka są pobierane bezpośrednio z jajników, a zarodek jest przenoszony do macicy przez szyjkę macicy, IVF nie wymaga otwartych, przezroczystych jajowodów. Kobiety z zablokowanymi jajowodami mogą stosować IVF do osiągnięcia ciąży.

IVF stosuje się również w przypadkach niepłodności męskiej, której nie można pokonać za pomocą leczenia IUI lub innych terapii. W niektórych przypadkach mężczyźni bez nasienia w nasieniu mogą mieć plemniki pobrane bezpośrednio z jąder lub nasieniowodów. Mężczyźni z niską liczbą plemników są bardziej podatni na osiągnięcie sukcesu w leczeniu za pomocą IVF.

IVF może być również stosowany wraz z ICSI, co obejmuje pobranie pojedynczego plemnika i bezpośrednie wstrzyknięcie go do komórki jajowej. Pomimo, że nasienie jest bezpośrednio wstrzykiwane do komórki jajowej, nie można zagwarantować nawożenia, ale szansa powodzenia ciąży jest znacznie wyższa w przypadku ICSI niż w przypadku osób potrzebujących tej procedury.

IVF może być również stosowany w przypadkach niewyjaśnionej niepłodności, kobiet, które muszą stosować jajeczko lub dawcę zarodka, tych, którzy używają tradycyjnego surogatu lub ciążowego nośnika lub po wielu nieudanych terapiach płodności.

Procedura

Procedura IVF może być nieco inna dla różnych osób, w zależności od tego, które technologie wspomaganego rozrodu są używane i czy biorą udział jaja dawców, plemniki lub zarodki. Istnieją również sytuacje, które prowadzą do anulowania cyklu w środku, albo z powodu niewystarczającej ilości pęcherzyków, albo z powodu wysokiego ryzyka wystąpienia zespołu hiperstymulacji jajników (OHSS).

To powiedziawszy, jest to podstawowy przegląd procedury.

Zwykle kobieta zacznie przyjmować tabletki antykoncepcyjne lub leki do wstrzykiwania, które zapobiegają owulacji w cyklu przed leczeniem, zamykając normalny cykl owulacji kobiety. Jest tak, aby lekarz mógł regulować owulację i nie tracić jajek przed pobraniem. Po początkowej pracy krwi i USG kobieta zacznie przyjmować leki stymulujące owulację, zazwyczaj gonadotropiny.

W minimalnej stymulacji IVF stosuje się Clomid lub brak leków stymulujących owulację, ale jest to niezwykłe. Klinika będzie monitorować wzrost pęcherzyka i poziomy hormonów za pomocą ultradźwięków i krwi co kilka dni.

Gdy cebulki wyglądają na gotowe, kobieta otrzyma zastrzyk hCG w celu dojrzewania jaj. Pobieranie jaj zostanie zaplanowane na bardzo określoną liczbę godzin po wstrzyknięciu, podczas którego kobieta otrzyma IV sedację, a jaja zostaną pobrane za pośrednictwem prowadzonej ultrasonograficznie igły przez ścianę pochwy.

Podczas gdy kobieta ma odzyskiwanie jaj, mężczyzna będzie dostarczał próbkę nasienia. Czasem odbywa się to raz przy pobieraniu, a także czasami przed dniem wyszukiwania (i zamrożone), w przypadku problemów lub lęku tworząc próbkę.

Nasienie przejdzie specjalną procedurę mycia, a jaja zostaną umieszczone w specjalnej kulturze. Nasienie zostanie umieszczone z jajami, w nadziei, że nastąpi nawożenie.

Kilka dni później embriolog pomoże wybrać najzdrowszy z zapłodnionych zarodków, o ile taki istnieje, a lekarz leczenia płodności pomoże zdecydować, ile zarodków przenieść. Resztki zarodków można zamrozić w późniejszym cyklu, przekazać innej parze lub wyrzucić.

Wskaźnik sukcesu

Twoja szansa na powodzenie IVF zależeć będzie od wielu czynników, w tym od wieku, przyczyny niepłodności, od tego, czy używane są jaja dawcy, od poprzednich wyników leczenia oraz od wiedzy kliniki w zakresie Twoich szczególnych potrzeb.

Ogólnie rzecz biorąc, leczenie IVF ma doskonałe wskaźniki sukcesu. Według statystyk z 2009 r. Zebranych przez Towarzystwo Wspierania Technologii Rozrodu (SART), dla kobiet poniżej 35 roku życia odsetek urodzeń żywych na cykl IVF wynosił około 41 procent.

Wskaźniki powodzenia maleją z wiekiem, z 12-procentową stopą sukcesu dla kobiet w wieku od 41 do 42 lat.

Bezpieczeństwo

IVF jest ogólnie bezpieczny, ale tak jak w przypadku każdej procedury medycznej, istnieje ryzyko.Twój lekarz powinien usiąść z tobą i wyjaśnić wszystkie możliwe działania niepożądane i ryzyko związane z każdą procedurą.

Zespół hiperstymulacji jajników (OHSS) występuje u 10% kobiet przechodzących leczenie IVF. U większości kobiet objawy będą łagodne i łatwo się wyleczą. Dla niewielkiego odsetka OHSS może być poważniejszy i może wymagać hospitalizacji. Mniej niż 1 procent kobiet przechodzących przez pobranie jaj doświadcza skrzepów krwi lub niewydolności nerek z powodu OHSS.

Pobieranie jaj może powodować skurcze i dyskomfort podczas lub po zabiegu, ale większość kobiet poczuje się lepiej w ciągu dnia. Rzadkie powikłania obejmują przypadkowe przebicie pęcherza, jelit lub naczyń krwionośnych; infekcja miednicy; lub krwawienie z jajnika lub naczyń miednicy.

Jeśli dojdzie do zakażenia miednicy, zostaniesz potraktowany przez dożylne antybiotyki. W rzadkich przypadkach ciężkiej infekcji może być konieczne chirurgiczne usunięcie macicy, jajników lub jajowodów.

Przeniesienie zarodka może powodować łagodne skurcze podczas zabiegu. Rzadko u kobiet występują również skurcze, krwawienie lub plamienie po transferze. W bardzo rzadkich przypadkach może dojść do zakażenia. Infekcję zazwyczaj leczy się antybiotykami.

Istnieje ryzyko wielokrotności, która obejmuje bliźniaki, trojaczki lub więcej. Wielokrotne ciąże mogą być ryzykowne zarówno dla dzieci, jak i dla matki. Ważne jest, aby przedyskutować z lekarzem, ile zarodków przenieść, ponieważ przeniesienie więcej niż konieczne zwiększy ryzyko poczęcia bliźniaków lub więcej.

Niektóre badania wykazały, że IVF może zwiększać ryzyko wystąpienia bardzo rzadkich wad wrodzonych, ale ryzyko jest nadal stosunkowo niskie. Badania wykazały również, że stosowanie ICSI z IVF, w niektórych przypadkach niepłodności męskiej, może zwiększać ryzyko niepłodności i niektórych wad seksualnych u męskich dzieci. Ryzyko to jest jednak nadal niskie (mniej niż 1 procent poczęte z IVF-ICSI).

Ciąża IVF

IVF ma większe ryzyko poczęcia wielokrotności, a ciąża mnoga niesie ryzyko zarówno dla matki, jak i dla dzieci. Zagrożenia związane z ciążą mnogą obejmują przedwczesną poród i poród, krwotok matczyny, poród w kształcie C, ciążowe nadciśnienie i cukrzycę ciążową.

Badania wykazały również, że kobiety, które poczęły z IVF są bardziej narażone na przedwczesną poród, nawet z dzieckiem singleton.

Kobiety, które poczęły z IVF, częściej doświadczają plamienia we wczesnej ciąży, chociaż jest bardziej prawdopodobne, że ich plamienie rozwiąże się bez szkody dla ciąży.

Ryzyko poronienia jest mniej więcej takie same u kobiet, które myślą naturalnie, a ryzyko wzrasta wraz z wiekiem. W przypadku młodych kobiet w wieku 20 lat odsetek poronień wynosi zaledwie 15 procent, podczas gdy u kobiet powyżej 40. roku życia odsetek poronień może wynosić ponad 50 procent.

Ryzyko ciąży pozamacicznej z ryzykiem zapłodnienia in vitro wynosi od 2 do 4 procent.

Koszt

Średni koszt IVF wynosi 12 000 $, ale może się to różnić w zależności od używanych technologii. IVF z darowizną komórek jajowych jest najbardziej kosztowny, z jednym cyklem wynoszącym od 25 000 do 30 000 USD.