Wygląd, przyczyny i diagnoza płytki nazębnej

Płytka nazębna skóry jest podwyższoną, stałą, powierzchowną zmianą, która ma zazwyczaj więcej niż jeden centymetr średnicy (nieco ponad pół cala) i jest związana z wieloma stanami skóry, najczęściej łuszczycą.Tabliczka z napisem jest francuska dla "płyty", która pasuje, ponieważ zmiany często wyglądają jak miniaturowe (brudne) płytki.

Przegląd

Płytka nazębna lub pierwotna zmiana może być płaska lub pojawiać się jako pogrubiony obszar skóry, który nie jest wyraźnie podniesiony powyżej powierzchni skóry. Płytki skóry mogą mieć zdefiniowane granice lub nie, i mogą przyjmować wiele różnych kształtów, w tym:

• Pierścieniowy (w kształcie pierścienia)
• Arcuate (w kształcie półksiężyca)
• Wieloboczne (zróżnicowane i nie geometryczne)
• Polimorficzny (różne kształty)
• Serpiginous (w kształcie węża)
• Poikilodermatyczny (barwny)

Płytki mogą pojawić się w dowolnym miejscu na ciele, ale najczęściej pojawiają się na łokciach, kolanach, skórze głowy i dolnej części pleców. Ilość skóry, na którą wpływają płytki, jest różna. Czasami blaszki na skórze to kilka małych plamek, które wyglądają podobnie do łupieżu; innym razem są to ogromne erupcje obejmujące większe części ciała, takie jak przedramiona.

Objawy

Objawy związane z płytkami różnią się w zależności od stanu skóry (patrz poniżej). Zasadniczo jednak istnieje kilka objawów związanych z blaszkami związanymi z jakimkolwiek schorzeniem:

• Swędzenie i pieczenie
• Bolesność (często głębokie, niespecyficzne odczucie achy)
• Obrzęk i sztywność stawów, w których znajdują się blaszki

Przyczyny

Prawdopodobnie istnieje kilka różnych mechanizmów odpowiedzialnych za powstawanie blaszek miażdżycowych, chociaż łuszczyca plackowata była badana najintensywniej.

Chociaż dokładna przyczyna łuszczycy nie jest znana, uważa się, że wiąże się ona z układem odpornościowym i rodzajem białych krwinek: limfocytem T lub "limfocytem T". Komórki T nieustannie pracują nad zwalczaniem wirusów i bakterii, ale dla osób z łuszczycą limfocyty T są nadmiernie aktywne i przypadkowo zwalczają zdrowe komórki skóry. Z kolei występuje nadprodukcja zdrowych komórek skóry i więcej limfocytów T i białych krwinek, które zakłócają cykl zrzucania skóry.

Nowe komórki skóry docierają do zewnętrznej warstwy skóry zbyt szybko: w dni kiedy zwykle trwa to kilka tygodni. Ponieważ martwa skóra i białe ciałka krwi nie są w stanie rzucić wystarczająco szybko, gromadzą się i tworzą grube, łuszczące się płytki na powierzchni skóry.

Warunki powiązane

Istnieje kilka różnych rodzajów wysypek skórnych i stanów, w których mogą występować płytki. Obejmują one:

• Wyprysk: Zwane także atopowym zapaleniem skóry, lub alergicznym zapaleniem skóry, wysypki (i płytki) z wyprysku są związane z alergią na coś, co wchodzi w kontakt ze skórą.
• Łuszczyca: stan, który dotyka około dwóch procent populacji, wysypki łuszczycy są związane z wieloma czynnikami, w tym z aktywnością układu odpornościowego, predyspozycjami genetycznymi i komponentami środowiskowymi. Istnieje kilka różnych rodzajów łuszczycy, ale najczęściej występuje łuszczyca plackowata, znana również jako łuszczyca zwykła.
• Pityriasis rosea: Jako dość krótkotrwała wysypka, pityriasis występuje najczęściej u starszych dzieci i młodych dorosłych. Przyczyna nie jest obecnie znana, ale można ją odróżnić od innych chorób skóry, które powodują powstawanie blaszek na skórze przez obecność heroldowej łaty, dużej i swędzącej łaty o średnicy od cala do pięciu cali, która występuje jako pierwsza.
• Łojotokowe zapalenie skóry: Zapalne zaburzenie skóry, które ma wpływ na skórę, która ma gruczoły łojowe, łojotokowe jest najlepiej znane jako stan, który powoduje łupież.

• Tinea versicolor: Nazywany również pityriasis versicolor, grzybica versicolor jest często mylona z innymi wysypkami. Jest to infekcja grzybicza wywołana przez drożdże Pityrosporum orbiculare i Pityrosporum ovale które znajdują się na powierzchni skóry i mieszków włosowych. Staje się problemem tylko wtedy, gdy dochodzi do przerostu grzyba. Ponieważ drożdże wyłączają produkcję melaniny przez melanocyty (substancję chemiczną, która powoduje opaleniznę), wysypka jest często hipopigmentowana, jest lżejsza niż otaczająca ją skóra. Istnieje wiele warunków, które zwiększają ryzyko wystąpienia tego schorzenia, w szczególności ciąża. Można go zdiagnozować w sposób podobny do innych infekcji grzybiczych, ale można go również zwizualizować w klinice lampą Woods. (W czarnym świetle wysypka ma charakterystyczny żółty kolor)
• Ringworm: liszaj obrączkowy, znany również jako grzybica rogata, jest kolejną grzybicą, która może być spowodowana przez kilka różnych grzybów znanych jako dermatofity. Grzyby żyją na martwych komórkach na powierzchni skóry i rosną najczęściej między palcami u rąk i nóg, na skórze głowy. Grzyb rozwija się w wilgotnym środowisku i często występuje u zapaśników, z powodu bliskiego kontaktu i pocenia się. Zła higiena może również zwiększać ryzyko.

Diagnoza

Płytki są jednym z kilku rodzajów pierwotnych zmian chorobowych, które wskazują na chorobę skóry. Płytki mogą być trudne do zdiagnozowania, ponieważ istnieje kilka chorób skóry, które mogą powodować powstawanie blaszek miażdżycowych, ale istnieją pewne unikalne wyniki, które mogą pomóc w odróżnieniu tych wysypek od siebie. Na przykład, łojotokowe płytki zapalenia skóry są łuszczące się, swędzą, czerwone i typowo występują na tłustych częściach ciała, w tym na twarzy i klatce piersiowej. Pityriasis rosea zaczynają się od jednej zwiastunu i rozprzestrzeniają się. Tablice również przypominają opadające gałęzie drzew.

Światło Wooda może być używane do diagnozowania grzybicy versicolor, która może również wyglądać inaczej z powodu hipopigmentacji. Test KOH może być dodatni w przypadku niektórych z tych warunków. Czasami ostatecznej diagnozy nie można dokonać wizualnie lub za pomocą testów laboratoryjnych, a do zdiagnozowania zaburzeń skóry konieczna będzie biopsja skóry.

Leczenie

Leczenie płytek skóry zależy od leczenia choroby podstawowej skóry.Mimo to, niezależnie od choroby skóry, z którą są one związane, płytki często reagują na leczenie miejscowym kremem lub maścią, np. Kortykosteroidem lub retinoidem. Leki doustne, takie jak leki przeciwhistaminowe, mogą również być przepisywane, aby pomóc w kontrolowaniu swędzenia (drapanie może powodować błędne koło w niektórych z tych stanów.) Łuszczyca plackowata może być leczona za pomocą terapii światłem.

Właściwa higiena, regularne stosowanie kremu nawilżającego, kąpieli owsianej i ekspozycji na słońce (oczywiście podczas noszenia SPF) są uważane za łagodzące dyskomfort i utrzymujące zdrową skórę, chociaż nie mogą one całkowicie zapobiec powstawaniu łysinek.