Przyczyny i leczenie chłoniaka jelita grubego

Chłoniak jest formą nowotworu wpływającą na rodzaj białych krwinek zwanych limfocytami. Podobnie jak w przypadku wszystkich postaci raka, chłoniak obejmuje nieprawidłowy wzrost komórek. W tym przypadku, dotknięte limfocyty zaczynają rosnąć i rozmnażać się bez kontroli, unikając normalnego cyklu programowanej śmierci komórki (apoptozy), która pozwala nowym komórkom zastąpić stare komórki.

Ponieważ nowotworowe limfocyty swobodnie krążą w krwioobiegu, mogą powodować powstawanie guzów w częściach układu limfatycznego - przede wszystkim w węzłach chłonnych, ale także w śledzionie, grasicy, migdałkach i migdałkach.

Chłoniaki mogą rozwijać się również w innych częściach ciała, ponieważ tkanka limfatyczna znajduje się w całym ciele. Jako takie, 40 procent chłoniaków występuje poza układem limfatycznym, najczęściej w przewodzie pokarmowym. Jednym z objawów jest chłoniak jelita grubego.

Zrozumienie chłoniaka jelita grubego

Chłoniak jelita grubego stanowi od 15 do 20 procent chłoniaków przewodu pokarmowego (w porównaniu do 50 do 60 procent w żołądku i 20 do 30 procent w jelicie cienkim). Tym, co odróżnia chłoniaki żołądkowo-jelitowe od wszystkich innych typów, jest często całkowity brak charakterystycznych objawów.

Przykłady obejmują:

• Brak powiększonych węzłów chłonnych podczas badania fizykalnego.
• Brak powiększonych węzłów chłonnych na zdjęciu rentgenowskim.
• Brak nieprawidłowych wartości krwinek lub nieprawidłowości w szpiku kostnym.
• Brak anormalnej śledziony lub wątroby.

Niektóre lub wszystkie te rzeczy byłyby oczekiwane w "klasycznym" przypadku chłoniaka. Nie w przypadku chłoniaka żołądkowo-jelitowego.

Objawy i diagnoza

Chłoniak jelita grubego występuje częściej u osób powyżej 50 roku życia, a także u osób z zapalną chorobą jelit (IBD) i osób z ciężko upośledzonym układem odpornościowym. Większość z nich obejmuje rodzaj chłoniaka o nazwie chłoniak nieziarniczy (NHL).

Objawy zwykle rozwijają się dopiero po wytworzeniu się guza, a do tego czasu dana osoba może odczuwać objawy takie jak:

• Ból brzucha.
• Niewyjaśniona utrata masy ciała o więcej niż 5 procent.
• Dolne krwawienie z przewodu pokarmowego i / lub krwawe stolce.

W przeciwieństwie do innych nowotworów mających wpływ na okrężnicę lub odbytnicę, rzadko występuje niedrożność jelit lub perforacja jelita, ponieważ sam guz jest giętki i miękki. Większość chłoniaków jelita grubego rozpoznaje się za pomocą tomografii komputerowej (CT) lub podwójnie kontrastowej lewatywy barowej z promieniowaniem rentgenowskim.

Ze względu na późne przedstawienie objawów, połowę wszystkich chłoniaków jelita grubego odkryto w stadium 4 choroby, kiedy nowotwór prawdopodobnie rozprzestrzenił się na inne narządy. Guzy z przerzutami są z natury trudniejsze do wyleczenia.

Leczenie

Leczenie chłoniaka jelita grubego jest zwykle takie samo jak w przypadku innych objawów NHL. W zależności od stadium raka może to obejmować:

• Chemioterapia podawana w postaci infuzji do żył.
• Radioterapia stosowana w celu powstrzymania powstawania nowych nowotworów (chociaż leczenie wiąże się z wysokim odsetkiem powikłań).
• Operacja usunięcia guza pierwotnego (jeśli rak jeszcze nie przerzekł).

W większości przypadków stosuje się połączenie chirurgicznej resekcji i chemioterapii. Resekcja chirurgiczna polega na usunięciu odcinka okrężnicy z rakiem, którego końce są następnie łączone szwami.

Stosowane łącznie, chirurgia i chemioterapia zwiększają czas przeżycia o 36 do 53 miesięcy. W przypadkach, w których przerzuty dotyczyły tylko jednego narządu (w przeciwieństwie do wielu narządów), praktyka ta spowodowała 83 procent pacjentów żyjących 10 lat lub dłużej.

Z samą operacją odsetek nawrotów jest wysoki (74 procent), z większym prawdopodobieństwem zgonu z powodu rozległej (rozpowszechnionej) choroby. W związku z tym chemioterapię uważa się za konieczną dla zapewnienia dłuższego czasu przeżycia. Bez tego nawrót zwykle występuje w ciągu pięciu lat.