Przed, podczas i po operacji przeszczepu płuc

Operacja przeszczepu płuc jest niezwykle złożoną procedurą, która zastępuje chore płuca oddanymi płucami w celu leczenia schyłkowej choroby płuc. Jedno lub oba płuca można zastąpić narządami dawcy; własne płuca pacjenta są chirurgicznie usuwane, aby zdrowe płuca od dawcy mogły zostać umieszczone na ich miejscu.

Kto potrzebuje przeszczepu płuc?

Przeszczepy są odpowiednie, gdy choroba płuc jest na tyle ciężka, że ​​płuca nie są już w stanie zaspokoić potrzeb ciała pacjenta i nie ma dostępnych interwencji medycznych, które rozwiązałyby problem. Jest to określane jako schyłkowa choroba płuc.

Przeszczep płuc jest ostateczną opcją w leczeniu ciężkiej choroby płuc i jest odpowiedni, gdy wszystkie inne opcje nie poprawiły czynności płuc. Typowy pacjent po przeszczepieniu płuc wymaga tlenu i ewentualnie respiratora, aby zaspokoić zapotrzebowanie na tlen, zwykle pogarsza się z czasem i umiera, jeśli ich czynność płuc nie ulegnie poprawie.

Typowe warunki płuc, które prowadzą do konieczności przeszczepienia płuc obejmują:

• Zwłóknienie torbielowate: Warunek genetyczny; infekcje płuc i zwiększona produkcja śluzu są powszechne, często prowadząc do bliznowacenia i potrzeby przeszczepienia płuc.
• POChP: Przewlekła obturacyjna choroba płuc jest stanem płuc, który utrudnia oddychanie i może utrudniać prawidłowe rozszerzanie się płuc. Zazwyczaj spowodowane zanieczyszczonym powietrzem, w tym dymem papierosowym i zanieczyszczeniem środowiska, co prowadzi do niskiej jakości powietrza. Objawy zwykle pogarszają się przez lata, a nawet dziesięciolecia.
• Śródmiąższowe choroby płuc: Te stany, w tym zwłóknienie płuc, powodują usztywnienie płuc, co utrudnia rozszerzanie się i kurczenie płuc z każdą wdychaniem i wydychaniem. Problem dotyczy także pęcherzyków płucnych, co utrudnia wymianę gazową.
• Niedobór antytrypsyny: Stan genetyczny, który wpływa na wiele obszarów ciała, niedobór może prowadzić do rozedmy płuc, które mogą powodować trwałe uszkodzenia w czasie. Niedobór alfa 1 i alfa 1 antytrypsyny może prowadzić do konieczności przeszczepienia.

• Nadciśnienie płucne: Jest to stan, w którym tętnice płuc mają znacznie wyższe ciśnienie krwi niż powinny. Tętnica płucna, naczynie krwionośne przenoszące krew z serca do płuc, będzie miała coraz wyższe ciśnienie krwi, co utrudnia przepływ krwi z serca i przez płuco w celu pobrania i zrzucenia tlenu i dwutlenku węgla.
• Sarkoidoza:Choroba układowa, zapalenie może wystąpić w każdym narządzie, w tym w narządzie. W ciężkich przypadkach wywołane uszkodzenie prowadzi do duszności, osłabienia i ewentualnie do zwłóknienia płuc.

Różnice między obturacyjnymi i restrykcyjnymi chorobami płuc

Przed przeszczepem

Lista transplantacyjna

Typowa podróż pacjenta po przeszczepie rozpoczyna się od rozpoznania problemu płucnego. Może się to zdarzyć w momencie narodzin, po zbyt długim kaszlu lub podczas hospitalizacji. Diagnoza może się zdarzyć po prześwietleniu promieniami rentgenowskim lub gdy problemem stanie się duszność.

Jeśli problem jest poważny, pacjent jest zwykle wysyłany do pulmonologa, specjalisty w dziedzinie chorób płuc. Jeśli leczenie pulmonologiczne zakończy się niepowodzeniem lub jeśli choroba nadal się nasila pomimo leczenia, lekarz może skierować pacjenta do ośrodka transplantacyjnego, gdzie potencjalnie może zostać dodany do listy przeszczepów, aby poczekać na udostępnienie oddanych płuc.

Typowe testy obejmują:

• Testy czynnościowe płuc
• TK klatki piersiowej
• Testy serca w celu ustalenia, czy serce jest wystarczająco silne do znieczulenia
• Rentgen klatki piersiowej
• Badania krwi w celu sprawdzenia działania innych narządów, CBC w celu sprawdzenia poziomu we krwi, CMP w celu sprawdzenia poziomu elektrolitów i czynności nerek, a także innych badań krwi, które są potrzebne
• Grupa krwi
• Testy przeciwciał dla dopasowania dawcy

Wyszukiwanie centrum transplantacji

Centra przeszczepów są zwykle wybierane według lokalizacji. W zależności od tego, gdzie mieszka pacjent, może istnieć kilka ośrodków do wyboru lub może być jeden logiczny wybór do leczenia. Nie wszystkie ośrodki transplantacyjne oferują wszystkie typy przeszczepów narządów. Główne ośrodki transplantacji uniwersyteckiej zazwyczaj oferują więcej rodzajów przeszczepów, podczas gdy mniejsze programy regionalne mogą przenosić jedynie nerki lub inne narządy jamy brzusznej. Z tego powodu możesz zostać skierowany do ośrodka transplantacyjnego, który nie jest najbliższy Twojemu domowi. Pulmonolog zazwyczaj wybiera centrum transplantacji, które będzie najbardziej odpowiednie dla potrzeb pacjenta.

Jak znaleźć chirurga transplantacyjnego

Większość ośrodków transplantacji ma wielu chirurgów, którzy są przeszkoleni i gotowi do wykonania operacji przeszczepu. Jeśli istnieje preferencja, który chirurg będzie przede wszystkim odpowiedzialny za zapewnioną opiekę, można zaakceptować tę preferencję, ale cały zespół zwykle będzie ponosił odpowiedzialność za opiekę nad pacjentem podczas hospitalizacji.

Przechodzenie na listę przeszczepów

Proces rozpoczyna się od skierowania do ośrodka transplantacyjnego, gdzie będzie dokładna ocena stanu chorobowego pacjenta, stanu emocjonalnego, przeglądu ubezpieczenia i pomocy oraz opieki wymaganej po operacji.Zazwyczaj przeprowadza się obszerne testy, aby upewnić się, że pacjent jest dobrym kandydatem do przeszczepienia płuc, że konieczny jest przeszczep płuca, a pacjent ma umiejętności niezbędne do dbania o siebie podczas i po przeszczepie.

Jeśli pacjent jest dobrym kandydatem, umieszcza się go na liście przeszczepów i czeka na udostępnienie oddanego narządu.

Jak dostać się na listę oczekujących na przeszczep narządów

Przeciwwskazania do chirurgii przeszczepu narządów

Przeciwwskazania są rozpatrywane indywidualnie, aw niektórych przypadkach mogą być tylko tymczasowe. Na przykład, osoba nie może mieć operacji przeszczepu, gdy ma czynną infekcję, ale kwalifikowałaby się do przeszczepu, gdy znowu wróci do zdrowia.

W przypadku uzależnienia obecny alkoholizm uniemożliwiłby przeszczep, ale historia nadużywania alkoholu zwykle nie byłaby problemem, gdyby osoba ta była bez alkoholu przez pewien okres, zazwyczaj dłużej niż od jednego do dwóch lat.

Inne przeciwwskazania obejmują:

• Obecne uzależniające zachowania, w tym używanie narkotyków i legalne, takie jak nadużywanie leków na receptę, kokaina i nadużywanie alkoholu
• Rak, który nie zostanie wyleczony przez przeszczep i który prawdopodobnie powróci po transplantacji
• Demencja lub choroba Alzheimera
• Obecność innej choroby, która jest ciężka lub kończąca życie
• Infekcja
• Nieuleczalna ciężka choroba innego narządu, ale dla niektórych możliwe jest podwójne przeszczepienie, takie jak połączenie serca z płucami
• Palenie marihuany lub tytoniu / nikotyny, w tym vaping
• Niezdolność do zarządzania aktualnym schematem leczenia
• Niezdolność do zarządzania reżimem po transplantacji
• Nieuleczalna ciężka choroba naczyniowa, taka jak choroba serca
• Brak systemu wsparcia, takiego jak opiekunowie, przyjaciele lub rodzina
• Ciężka otyłość
• Krytycznie chory (zbyt chory, by przeżyć operację przeszczepu)

Dawstwo narządów

Przebyte płuca muszą pochodzić od zmarłego dawcy. Niestety, darowizna przez przyjaciela lub krewnego nie jest możliwa z płucami, tak jak jest z wątrobą i nerkami. Płuca zazwyczaj pochodzą od dawcy, który doznał urazu lub problemu medycznego, który doprowadził do śmierci mózgu. Po stwierdzeniu śmierci mózgu przez lekarza, życzenia dawcy lub jego rodziny prowadzą do oddania narządów.

Po odzyskaniu płuc przez chirurga pojawia się krótki czas na przeszczepienie płuc do biorcy. Nowoczesna technologia zwiększa długość czasu, w którym płuca mogą wydostawać się z organizmu, ale zazwyczaj muszą zostać przeszczepione do biorcy w ciągu czterech do sześciu godzin. Często oznacza to, że organy podróżują prywatnym odrzutowcem, aby dostać się do ośrodka transplantacyjnego, aby dostać się tam wystarczająco szybko, aby bezpiecznie zostać przeszczepionym.

Ryzyka operacji przeszczepu płuc

Oprócz typowych zagrożeń związanych z zabiegiem chirurgicznym i ryzykiem związanym ze znieczuleniem ogólnym, operacja przeszczepu płuc stwarza dodatkowe ryzyko, unikalne dla tej procedury. Ryzyko to obejmuje:

• Odrzucenie organu
• Infekcja
• Krwawienie
• Blizny
• Zakrzepy
• Dysfunkcja narządu

Leki stosowane w celu zapobiegania odrzuceniu narządu po operacji są znane z tego, że zwiększają ryzyko raka, problemów z nerkami, rozstroju żołądka, utraty kości (osteoporozy) i cukrzycy, szczególnie gdy duże dawki są stosowane przez dłuższy czas. Z tego powodu w miarę możliwości stosuje się minimalną konieczną dawkę.

Procedura przeszczepu płuc

Chirurgia przeszczepu płuc wymaga dwóch zespołów chirurgów, chirurga, który odzyskuje płuca dawców i chirurga prowadzącego operację u biorcy. Te dwa zespoły są konieczne, ponieważ dawca i odbiorca mogą znajdować się w różnych miastach, a nawet w różnych stanach. Jest to rzadka okazja, gdy obaj znajdują się w tym samym szpitalu.

Proces rozpoczyna się, gdy ośrodek transplantacyjny przyjmuje ofertę na oddane narządy wykonane przez zespół zajmujący się przetargami narządów opiekujący się dawcą. Jeśli płuca są dobranym genetycznie dopasowaniem, dobrym dopasowaniem rozmiarów iw odpowiednim stanie do przeszczepu, pacjenci mają następnie chirurg i inne osoby udające się na salę operacyjną dawcy, aby odzyskać płuca. Tymczasem odbiorca jest proszony o zgłoszenie się do szpitala, jeśli jeszcze go tam nie ma. Po przyjeździe wykonuje się badania krwi, umieszcza się IV i przeprowadza niezbędne testy.

Odbiorca zwykle idzie na salę operacyjną mniej więcej w tym samym czasie, gdy dawczyni idzie do sali operacyjnej. Umieszcza się rurkę oddechową, wkłada się ją do respiratora i podaje się znieczulenie ogólne. Podczas gdy operacja rozpoczyna się u biorcy, nic, co nie może być odwrócone, jest wykonywane, dopóki nie dojdzie do dwóch rzeczy: po pierwsze, chirurg działający na dawcy sprawdza, czy płuca są odpowiednie do przeszczepu, wykonując bronchoskopię i wizualizując płuca w klatce piersiowej po nacięciu zrobiony. Po drugie, samolot niosący zespół i płuca dawcy jest bezpiecznie wylądowany na ziemi. Jest tak dlatego, że najgorszym scenariuszem byłoby usunięcie płuca biorcy tylko po to, aby płuca dawcy zostały zniszczone podczas katastrofy samolotu lub podobnego wypadku.

Nacięcie wykonuje się w klatce piersiowej, a mostek (mostek) przecina się na pół, umożliwiając otwarcie klatki piersiowej i rozpoczęcie operacji na płucach. Po tym, jak płuca dawcy i zespół do odzyskiwania przeszczepu bezpiecznie wylądują lub dotrą do centrum transplantacji, chirurdzy mogą bezpiecznie kontynuować i usunąć własne płuca biorcy i przygotować się do końcowej części procedury przeszczepu. Podczas tej części procedury, w której pacjent nie może dotlenić swojej krwi, do natleniania krwi używana jest maszyna do omijania płuc, a respirator nie jest używany.

Chirurgiczne zaciski służą do utrzymania krwi w naczyniach krwionośnych podczas przeszczepiania nowych płuc. Gdy nowe płuca zostaną zszyte na miejsce, a naczynia krwionośne zostaną ponownie połączone, respirator może zostać ponownie uruchomiony, a tlen zostanie dostarczony do organizmu przez nowe płuca, a urządzenie omijające serce i płuca nie będzie już potrzebne. Rurki klatki piersiowej są umieszczane w razie potrzeby, a nacięcie jest zamknięte.

Odzyskiwanie i prognozy

Pacjenta z płuca zabierano na oddział intensywnej terapii chirurgicznej, gdzie obserwowano go uważnie i wolno, aby obudzić się ze znieczulenia. Mogą otrzymywać środki uspokajające, aby spowolnić ten proces, jeśli płuca mają problemy, które wymagają rozwiązania, ale potencjalnie mogą być wyłączone z respiratora dzień lub dwa po operacji.

Typowy pacjent przebywa w szpitalu kilka tygodni po zabiegu chirurgicznym, prawdopodobnie dłużej, jeśli po zabiegu występują komplikacje. Niektórzy pacjenci będą potrzebować fizykoterapii i terapii zajęciowej, aby odzyskać siły, ponieważ ich choroba płuc mogła doprowadzić do znacznego osłabienia w miesiącach lub latach przed operacją.

Prawie 80 procent wszystkich biorców przeżywa pierwszy rok po przeszczepie, a ponad 50 procent żyje pięć lat po transplantacji. Wiek osób biorących udział w transplantacji i stopień zaawansowania choroby są najlepszymi predykatorami przeżycia, a młodsi i zdrowsi biorcy mają lepsze długoterminowe wyniki.

Oddział intensywnej opieki po operacji może również prowadzić do konieczności rehabilitacji. Wizyty w ośrodku transplantacyjnym będą początkowo częste po operacji, a rzadziej w miarę upływu czasu. Ryzyko odrzucenia jest najwyższe w pierwszych kilku miesiącach po operacji, dlatego też typowe są częste losowania w laboratorium.

Słowo od DipHealth

Operacja przeszczepu płuc jest bardzo poważną i ryzykowną procedurą, która może przedłużyć życie pacjenta na lata, a nawet dziesięciolecia. Życie pacjentów po przeszczepieniu płuc często zmienia się dramatycznie na lepsze po operacji i często mogą powrócić do normalnej aktywności w ciągu kilku miesięcy po operacji.

Decyzja o przeszczepieniu jednego płuca lub obu leży po stronie chirurga, ale w obu przypadkach pacjent dostrzega ogromne korzyści. Podczas gdy istnieje znaczące ryzyko, którego nie można zignorować podczas jakiejkolwiek poważniejszej operacji, ryzyko przeszczepienia płuc jest jeszcze większe i powinno być rozważone przed podjęciem decyzji o znalezieniu się na liście transplantacyjnej. Decyzja o zaakceptowaniu tych zagrożeń i kontynuowaniu przeszczepu płuc może również potencjalnie doprowadzić do znacznej poprawy zdrowia i dobrego samopoczucia.

Jak cieszyć się lepszym zdrowiem po operacji przeszczepu narządu?