Potrzeby rozwojowe uczniów gimnazjum

Wiele badań pokazuje, że dzieci po szkole średniej mniej angażują się w naukę w szkole. Niektórzy psychologowie sugerują, że tak się dzieje, ponieważ nauczanie w gimnazjum nie pasuje do potrzeb rozwojowych nastolatków.

Gimnazjaliści vs. gimnazjum

Według psychologów, kiedy rozpoczynają naukę w gimnazjum, dzieci zaczynają mieć dwie nowe potrzeby. Jednym z nich jest potrzeba większej niezależności. Drugą jest rosnąca potrzeba znaczących interakcji z dorosłymi, którzy nie są ich rodzicami. Innymi słowy, animacje pragną wolności, ale chcą także wsparcia dla dorosłych. Niestety, na obu frontach szkoły średnie znalazły się na krótko. Nauczyciele gimnazjum zwykle oferują mniej wsparcia społecznego dla uczniów niż nauczyciele szkół podstawowych. Ponadto klasy wczesnego gimnazjum zazwyczaj zapewniają mniejszą niezależność uczniom niż na wyższych poziomach szkół podstawowych.

Czy nauczyciele gimnazjów są mniej pomocni od elementarnych nauczycieli?

W trakcie badań uczniowie szkół średnich twierdzą, że ich nauczyciele mniej wspierają swoje potrzeby psychiczne niż uczniowie szkół podstawowych. Jest to niefortunne, ponieważ ze względu na wymagania dojrzewania i przejścia od dzieciństwa do nastolatka, gimnazjaliści mają większe potrzeby psychologiczne niż młodsi uczniowie. Innymi słowy, właśnie wtedy, gdy dzieci wymagają największego wsparcia ze strony nauczycieli, uważają, że otrzymują najmniej. Niestety, naukowcy odkryli, że im bardziej potrzebuje wsparcia, tym mniej wspierają ich nauczycieli.

Cele nauczania w gimnazjum mogą zachęcać do odłączenia

Ponadto, cele klas gimnazjum okazały się inne niż cele klas szkolnych w szkołach podstawowych. W szczególności stwierdzono, że szkoły średnie kładą nacisk na oceny i poprawne odpowiedzi, podczas gdy szkoły podstawowe kładą większy nacisk na korzystanie z nauki. To niefortunne, ponieważ podejście szkół podstawowych ma tendencję do promowania lepszej nauki i większego uznania dla uczenia się w porównaniu z podejściem szkół średnich. Według ankiet studenci zauważają i reagują na różnice w celach szkolnych.

Niestety, ta zmiana celów pojawia się właśnie w momencie, gdy uczniowie stają się naturalnie rozproszeni przez tematy nieakademickie, takie jak przyjaciele i romantyczne zainteresowania. Innymi słowy, właśnie wtedy, gdy uczniowie potrzebują zajęć, aby być najbardziej interesującymi i angażującymi, mogą być mniej niż kiedykolwiek.

Co mogą zrobić rodzice?

Cele szkoły i wsparcie nauczyciela zdecydowanie wykraczają poza kontrolę rodzica. Mimo to pomocne może być zrozumienie potencjalnego niedopasowania między potrzebami rozwojowymi nastolatków a tym, co oferuje wiele szkół gimnazjalnych. Po pierwsze, możesz obserwować oznaki, że twoja szkoła nie spełnia potrzeb twojego dziecka, na przykład twoja animacja ma mniejsze zainteresowanie klasami lub słabszymi ocenami. Jeśli tak się stanie, możesz rozpocząć rozmowę z twoją animacją na temat tego, czego oczekuje od szkoły i sposobów, w jakie się nie spotyka.

Samo otwarcie tego dialogu pomoże twojemu uczeniu się usłyszeć i szanować i może zaspokoić niektóre z jej rosnących potrzeb.

Możesz także omówić sposoby, w jakie twoja animacja może wprowadzać niewielkie zmiany, aby pomóc Ci poczuć się lepiej. Na przykład, czy mogłaby dołączyć do zajęć pozalekcyjnych, w których lepiej poznałaby swojego nauczyciela lub innego nauczyciela i zaspokajała jej potrzebę nie dorosłego wsparcia dla dorosłych? A może mogłaby porozmawiać ze swoim nauczycielem na temat samodzielnego projektu końca semestru zamiast dyktowanego projektu, aby lepiej zaspokoić jej potrzebę autonomii?

Rozmowa z nauczycielem - najlepiej z twoją obecną animacją - również może być mile widziana. Pamiętaj, że nauczyciele mogą spełnić tylko te potrzeby uczniów, o których zostali poinformowani.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Anderman, Eric i Midgley, Carol. "Zmiany w orientacji celów osiągnięć, postrzeganych kompetencjach akademickich i stopach w trakcie przejścia do szkół średnich." Współczesna psychologia edukacyjna. 1997: 22, 269-298.
• Katz, Idit, Kaplan, Avi i Gueta, Gila. "Potrzeby uczniów, pomoc nauczyciela i motywacja do odrabiania zadań domowych: analiza przekrojowa." The Journal of Experimental Education. 2010: 78, 246-267.