Wspólne zaburzenia rozwojowe u dzieci

Zaburzenia rozwojowe obejmują złożoną grupę zaburzeń, które powodują upośledzenia fizyczne, niepełnosprawność intelektualną, zaburzenia mowy i schorzenia. Zaburzenia rozwojowe są zwykle obecne i diagnozowane po urodzeniu. Niektóre zaburzenia rozwojowe mogą jednak nie być łatwe do zidentyfikowania w wieku od trzech do sześciu lat.

Zaburzenia rozwojowe mogą być w zakresie od łagodnego do ciężkiego. Niektóre z bardziej powszechnych zaburzeń rozwojowych obejmują:

• Niepełnosprawność intelektualna
• Zespół Downa
• Autyzm
• zespół Tourette'a
• Porażenie mózgowe
• Rozszczep kręgosłupa
• Zespół łamliwego chromosomu X
• Alkohol płodowy i zespoły związane z narkotykami
• Zaburzenia genetyczne
• Zespół Velocardiofacial
• Nieprawidłowości chromosomowe, takie jak trisomie

Czy dzieci "wyrastają z" zaburzeń rozwojowych?

Bardzo często lekarze będą określać niepełnosprawność rozwojową dziecka jako "opóźnienia rozwojowe". Ten eufemistyczny termin może być bardzo mylący. W końcu pociąg, który jest opóźniony, w końcu dociera do stacji - a opóźnienie w gratyfikacji to nie to samo, co BEZ gratyfikacji!

Faktem jest, że ogromna większość zaburzeń rozwojowych ma pochodzenie genetyczne. Nie można "wyrosnąć" z twojej genetyki. W związku z tym dzieci nie "wyrastają" z niepełnosprawności rozwojowych. Jeśli słyszałeś historie o dzieciach z konkretną niepełnosprawnością rozwojową nagle "wyleczoną", bądź bardzo sceptyczny. Możliwe, że dziecko miało łagodną wersję niepełnosprawności i dużo terapii. W rezultacie, to konkretne dziecko może być w stanie funkcjonować na poziomie wieku, przynajmniej przez pewien okres czasu.

Kiedy dorastają dzieci z zaburzeniami rozwojowymi

Dzieci z niepełnosprawnością rozwojową stają się dorosłymi z niepełnosprawnością rozwojową. Ich poziom funkcjonowania (oraz sukces społeczny, gospodarczy i zawodowy) zależeć będzie od wielu czynników:

• Rodzaj niepełnosprawności. Niektóre zaburzenia rozwojowe (takie jak rozszczep kręgosłupa) umożliwiają dorosłym dobre funkcjonowanie w społeczeństwie lub w pracy, wymagając przy tym znacznego wsparcia fizycznego. Inne, takie jak zespół Downa, mogą sprawnie funkcjonować społecznie, ale wymagają pewnego poziomu wsparcia w środowisku pracy.
• Nasilenie niepełnosprawności. Dorosły z łagodną niepełnosprawnością może być w stanie pracować i / lub budować umiejętności do tego stopnia, że ​​mogą funkcjonować samodzielnie lub przy stosunkowo niewielkim wsparciu.
• Ilość i jakość terapii, jaką otrzymali jako dzieci. Dziecko, które otrzymuje intensywne, odpowiednie terapie jako dziecko, jest bardziej skłonne do budowania umiejętności i pewności siebie, zwiększając w ten sposób prawdopodobieństwo, że będzie dobrze radził sobie jako dorosły.
• Osobowość. Każda osoba z niepełnosprawnością rozwojową jest inna. Niektórzy dorośli z takimi upośledzeniami czują się "niepełnosprawni", podczas gdy inni są zdeterminowani, aby być jak najbardziej niezależnymi lub udanymi. Te osobiste różnice mają wiele wspólnego z wynikami.

• Sieć społeczna. Dorosły z niepełnosprawnością rozwojową może być dość izolowany - lub może być włączony do ciepłej i kochającej rodziny i / lub społeczności. Nic dziwnego, że łatwiej jest być względnie niezależnym w społeczności ludzi, którzy znają cię i są gotowi pomóc ci odnieść sukces.