Tarsometatarsal Wspólne lub Lisfranc wspólne urazy

Staw śródmózgowy, zwany także stawem lub kompleksem Lisfranca, określany jako przegubowo-skokowy, odnosi się do miejsca w stopie, w którym kości śródstopia - długie kości prowadzące do paliczków lub palców stóp - spotykają się i wywijają z kościami stępu śródstopie i tylne stopnie tworzące łuk stopy, w tym kości środkowe, pośrednie i boczne kości klinowe oraz prostopadłościan.

Tarsometatarsal joint area to złożony obszar kości, więzadeł, chrząstek i innych tkanek, które pomagają zapewnić stabilność w łuku stopy i chodzić. Tarsometatarsal jest czasem błędnie zapisany jako "tarsometatarsal" (prawdopodobnie ze względu na stosunek do kości stępu stopy).

Tarsometatarsal Joint Injuries

Urazy stawu skokowo-śródstopnego są czasem nazywane obrażeniami Lisfranca. Występują najczęściej u sportowców, takich jak biegacze, piłkarze i piłkarze; ofiary wypadku samochodowego; Jeźdźcy konni i wojskowi - na ogół grupy poruszające się z dużą ilością ruchów pieszych, często z użyciem ruchów skręcających. Jednak urazy te mogą być spowodowane przez coś tak prostego, jak pomyłka na schodach lub potykając się o stopę, która jest zgięta do przodu, lub z poważnych uderzeń i urazów z upadków z wysokości.

Urazy stawowo-śródstopowe zwykle występują przy skręceniu i upadku, a najczęściej skutkują uszkodzeniem chrząstki śródstopia. Nieleczone, urazy mogą prowadzić do płaskich stóp i zapalenia stawów.

Trzy rodzaje uszkodzeń stawowo-śródstopowych to:

• Zwichnięcia, w których jedno lub więcej więzadeł w okolicy stawu i śródstopia są rozciągnięte.
• Złamania, w tym odpryskiwanie kości w okolicy.
• Zwichnięcie jednego lub więcej kości w okolicy stawu.

Objawy urazów stawu skokowo-udowego

Typowe objawy urazów stawu Lisfranc mogą obejmować:

• Obrzęk stopy, szczególnie górna część stopy.
• Stłuczenie na dnie stopy, szczególnie w łuku, jest silnym wskaźnikiem uszkodzenia stożkowo-śródstopia, choć na górnej części stopy mogą pojawić się siniaki.
• Czułość w okolicy śródstopia.
• Blisterowanie w łuku stopy.
• Ból w okolicy śródstopia stopy podczas stania lub przy stosowaniu nacisku.
• Ból i niezdolność do jakiegokolwiek obciążania stopy.
• Niezwykłe poszerzenie stopy.

Urazy tego typu są czasami mylone ze skręceniem kostki. Jeśli zwykłe stosowanie lodu podczas podnoszenia stopy i odpoczynku nie wydaje się zmniejszać bólu lub obrzęku, ważne jest, aby szukać pomocy medycznej w przypadku urazu.

Leczenie urazów stawu skokowo-wargowego

Jeśli w urazie nie występują żadne złamania, żadne więzadła nie są rozdarte i nie dochodzi do dyslokacji, leczenie może być tak proste jak odlewanie stopy przez sześć miesięcy. Kule pomogą pacjentowi obejść się i utrzymać wagę i nacisk zranionej stopy. Po zdjęciu gipsu zwykle jest orthotyczny but lub odpinany krój, który jest noszony przez okres, który wymaga, aby stopa była lekka.

W przypadku poważniejszych obrażeń lub jeśli leczenie za pomocą odlewu nie powiedzie się, może być konieczna operacja. Kiedy dochodzi do dyslokacji lub złamania kości, zwykle konieczna jest operacja, aby wyrównać je, aby zapewnić właściwe gojenie i uniknąć problemów, które mogą się później rozwinąć, takich jak zapalenie stawów. Płytki lub śruby mogą być używane do przytrzymywania tych części w miejscu.

W niektórych ciężkich przypadkach konieczne jest zespolenie uszkodzonych kości. W takich przypadkach kości są połączone i mogą się leczyć razem. Zwykle nie trzeba usuwać żadnych płyt ani śrub.

Po leczeniu urazów tarsometarsal i Lisfranc może być konieczna rehabilitacja w celu przywrócenia pełnej funkcjonalności stopy.