Egocentryzm nastolatków w tweens

Czy zastanawiałeś się kiedyś, czy twoja animacja myślała, że ​​świat krąży wokół niego? Możesz nie być daleko od prawdy.

Egocentryzm nastolatków to wierzenie nastolatków i starszych wierzących, że inni bardzo zwracają uwagę na swoje zachowanie i wygląd. Oznacza to, że egocentryczni nastolatkowie wierzą, że wszystkie oczy są na nich przez cały czas. Egocentryzm nastolatków jest rozwojowo normalnym ograniczeniem poznawczym. Innymi słowy, nastolatki i starsze klątwy nie mogą już dłużej powstrzymywać się od egocentryzmu, niż niemowlę może naprawić niezdolność do mówienia. Egocentryzm nastolatków zwykle pojawia się około 11 lub 12 roku życia i zwęża się około 15 lub 16 lat.

Podczas gdy rodzicielstwo może sprawiać trudność rodzicowi, który myśli, że wszystkie oczy są na nim, rodzice muszą być cierpliwi i wyrozumiali, aby zobaczyć swoje dziecko przez ten etap życia, dzięki wsparciu i zrozumieniu.

Egocentryzm nastolatków leży u podstaw wielu typowych zachowań związanych z animacjami i nastolatkami. Na przykład nastolatkowie często spędzają godziny na przygotowywaniu siebie, ponieważ myślą: "każdy zauważy, że nie wyglądam dobrze". Są również bardzo zdenerwowani, gdy doświadczają drobnego zakłopotania, na przykład upuszczenia ich tacy w stołówce, ponieważ myślą: "każdy to widział i zapamięta to na zawsze!"

Egocentryzm nastolatków rodzi dwie pokrewne wierzenia obserwowane w późnych latach młodości i nastolatków: "wyobrażoną publiczność" i "osobistą bajkę".

Koncepcja egocentryzmu nastolatków została po raz pierwszy omówiona przez psychologa Davida Elkinda.

Czy Egocentryzm jest problemem?

Choć może to być irytujące, egocentryzm twojej animacji jest nie tylko normalną częścią rozwoju, jest to konieczne. Tak, całe to egocentryczne zachowanie może być dobre. Wszystkie nastolatki i nastolatki w naturalny sposób doświadczają pewnego stopnia egocentryzmu nastolatków w ramach rozwoju poznawczego. Z kolei bycie egocentrycznym może wspierać ich osobisty rozwój i wzrost. Myślenie egocentryczne może zachęcać nastolatków do wyrywania się z rodziny i tworzenia unikalnych tożsamości, procesu zwanego indywidualizacją. Jest to ważne, ponieważ indywidualizacja jest jednym z podstawowych celów - jeśli nie głównym celem - okresu dojrzewania.

Rytuał przejścia

Kiedy jesteś świadkiem ciągłego, samoobjętego zachowania, w którym wszystko się o nich mówi, określając swoje preferencje bez pytania i buntując się przeciwko wszystkim, co nie pasuje do ich planów, popatrz na ich zachowanie jako tworzenie planu. Nie ma miejsca na niejednoznaczność w budowaniu struktury. Jeśli jesteś architektem, musisz jasno powiedzieć o każdym szczególe budynku. Ponieważ okres dojrzewania to czas, w którym twoja animacja przechodzi od koncepcji do konkretnej osobowości, pozwól, by bez zbytniego zniechęcenia opracowali niuanse cech charakteru pod twoim nadzorem. Chociaż jest to niepokojące, to wszystko przygotowuje je do dorosłości i do samodzielnego stawienia czoła światu.

Elementy egocentryzmu

Myślenie egocentryczne sprzyja indywidualizacji poprzez dwa elementy egocentryzmu: osobistą bajkę i wyimaginowaną publiczność. Osobista bajka to wierzenie młodzieńca, że ​​jest wyjątkowy i wyjątkowy. Pomaga w indywidualizacji, zachęcając dziecko do myślenia o sobie jako oddzielnej jednostce, a nie jako członek jednostki rodzinnej. Wyimaginowana publiczność sprawia, że ​​dorastający wierzy, że rówieśnicy analizują i komentują każdy jego ruch. Podobnie jak w przypadku osobistej bajki, ta ostra samoświadomość sprawia, że ​​dorastający człowiek skupia się na sobie jako odrębnej, autonomicznej istocie. Pomaga także w indywidualizacji, zwracając uwagę na interakcje społeczne, które nie angażują rodziny - nawet jeśli większość tych "interakcji" jest w umyśle nastolatka!

Egocentryzm i Beyond

Może nie być zabawne mieć egocentrycznego nastolatka w twoim domu.W końcu, kto chce być w pobliżu kogoś, kto myśli, że jest zarówno niezwykły, jak i obserwowany? Ale zapewnijcie, że osobowość waszego dziecka prawdopodobnie będzie na dłuższą metę lepsza. Mimo to, należy pamiętać, że zachowania problemowe mogą wynikać z myślenia egocentrycznego - w tym używania substancji, podejmowania ryzyka, zaburzeń odżywiania, problemów z poczuciem własnej wartości i wandalizmu - i być przygotowanym na interwencję w razie potrzeby, i zawsze być rodzicem, którego potrzebuje twoje dziecko ty być.