Dodatek T3 jest lepszy od lewotyroksyny

Pozytywna informacja dla pacjentów z tarczycą: badanie opublikowane w szanowanym i cenionym dzienniku endokrynologicznym mówi, że połączenie T4 / T3 jest lepsze niż leczenie T4 / lewotyroksyną w przypadku niedoczynności tarczycy! Oto szczegóły.

Badania

Przełomowe badanie opisane w European Journal of Endocrinology przyjrzeli się kontrowersyjnemu problemowi leczenia syntetyczną T3 jako suplementowi terapii T4-tylko (lewotyroksyną) z powodu niedoczynności tarczycy.

Niektóre badania sprzed ponad dekady wykazały wyższość terapii skojarzonej. Inne badania jednak nie wykazały żadnej różnicy. Niespójność tych wyników badań nad T3 doprowadziła niektórych ekspertów, w szczególności tych, którzy są stronniczy na korzyść terapii wyłącznie lewotyroksyną, do wniosku, że nie ma korzyści z dodania T3. (Niektórzy z tych samych "ekspertów" dokonali nawet wielkiego logicznego skoku i błędnie stwierdzili, że terapia lewotyroksyną / T4 jest lepsza niż terapia skojarzona T4 / T3).

W każdym razie, w badaniu, duńscy naukowcy przeprowadzili podwójnie ślepe, randomizowane badanie przekrojowe, które jest uważane za złoty standardowy format badań dla 59 pacjentów. W grupie pacjentów 50 mikrogramów zwykłej dawki T4 zastąpiono 20 μg T3 lub 50 μg T4 przez 12 tygodni. Pacjenci następnie wykonali "cross-over", robiąc odwrotnie przez kolejne 12 tygodni. W razie potrzeby dawkę T4 regulowano w celu utrzymania stabilności TSH.

Testy jakości życia (QOL) i depresji wykonywano na początku i po obu 12-tygodniowych okresach leczenia. Jakość życia i oceniane czynniki psychologiczne obejmowały między innymi: zdrowie ogólne, funkcjonowanie społeczne, zdrowie psychiczne, witalność, wrażliwość, depresję i lęk.

Wyniki

Naukowcy odkryli, że wśród pacjentów, z których 55 było kobietami, było znaczący różnice w 7 z 11 wyników QOL i depresji wskazują pozytywny efekt związany z terapią skojarzoną T4 / T3.

W sumie 49% pacjentów preferowało leczenie skojarzone, a tylko 15% preferowało leczenie wyłącznie lewotyroksyną.

Naukowcy doszli do wniosku, że w badaniu, w którym poziomy TSH były utrzymywane w równowadze, terapia skojarzona T4 / T3, która zawierała 20 mcg T3 na dobę, przewyższała leczenie wyłącznie lewotyroksyną, podczas oceny wielu pomiarów jakości życia, depresji i lęku. skale i preferencje pacjenta.

Lekarze często wskazują na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z terapią T3, jako powód nie stosowania T3, ale to badanie wykazało, że nie było różnicy w odniesieniu do działań niepożądanych. Według autorów podczas terapii skojarzonej T4 / T3 u pięciu osób wystąpiły działania niepożądane, takie jak kołatanie serca, nadmierna potliwość i niestabilność psychiczna. Podczas terapii T4 tylko dziewięć osób zgłaszało takie same działania niepożądane.

Co ciekawe, duńscy badacze wskazali na problemy z niektórymi z poprzednich badań nad terapiami T4 / T3, które nie przyniosły korzyści terapii T3, mówiąc: "badania włączone do metaanalizy były mieszaniną różnych grup pacjentów, w tym pacjentów z wcześniejszym rakiem tarczycy, autoimmunologiczną niedoczynnością tarczycy oraz subkliniczną i jawną niedoczynnością tarczycy."

Według duńskich naukowców w jednym z kluczowych badań "… autorzy nie byli w stanie utrzymać poziomów TSH w surowicy na podobnym poziomie w dwóch grupach terapeutycznych, średnia TSH w surowicy wynosiła 3 w grupie 1,5 mU / l w grupie monoterapii.

Naukowcy powiedzieli, że ich badanie sugeruje, że podgrupa pacjentów wydaje się czerpać korzyści z połączonej terapii T4 / T3. W szczególności sugerują, że mogą istnieć fizjologiczne powody, dla których podgrupa reaguje na T3 lub potrzebuje jej, w szczególności, że:

"… zaproponowano niedawno zidentyfikowany polimorfizm w genie kodującym dejodazę typu 2, enzym odpowiedzialny za regulację dostępności T3 w tkankach, w celu ułatwienia identyfikacji podgrup, które mogą odnieść większe korzyści z terapii skojarzonej T4 / T3 Kolejny polimorfizm zlokalizowany w OATP1C1, transporterze hormonu tarczycy eksprymowanego na barierę krew-mózg, wiązał się ze zmęczeniem i depresją."

Co dalej

Znany holenderski endokrynolog Wilmar Wiersinga twierdzi, że przedłużone uwalnianie t3 może być najlepsze, niektórzy ludzie mogą mieć genetyczną skłonność do czynienia lepiej na t3.

Holenderski endokrynolog Wilmar Wiersinga napisał artykuł wstępny pod tytułem "Czy potrzebujemy jeszcze więcej badań dotyczących terapii skojarzonej T4 i T3 w niedoczynności tarczycy?"

Według dr Wiersinga, niektóre wcześniejsze badania wykazały, że nie ma korzyści z dodania T3. Jednak fakt, że według Wiersinga aż 10% pacjentów z niedoczynnością tarczycy jest niezadowolonych z tego, jak się czują na temat tego, co lekarze nazwaliby "odpowiednią dawką" zastąpienia lewotyroksyną, doprowadziło do opublikowania duńskiego badania.

Redakcja, która jest publikowana w całości w Internecie, wskazuje na braki w poprzednich badaniach i analizach terapii skojarzonej T4 / T3. Dr Wiersinga stwierdza, że ​​istnieją dwa silne powody do przeprowadzenia dodatkowych randomizowanych kontrolowanych badań porównujących monoterapię lewotyroksyną / tylko T4, z terapią skojarzoną T4 / T3:

"Po pierwsze, próby w znacznym stopniu nieskuteczne w naśladowaniu fizjologicznych wartości FT4-FT3 w surowicy przez 24 h. Opracowanie preparatów T3 o przedłużonym uwalnianiu może być kluczowe dla osiągnięcia celu" fizjologicznego "zastąpienia hormonu tarczycy.Po drugie, rosnąca liczba polimorfizmów w dejodazach i transporterach hormonów tarczycy wiąże się z dobrostanem psychicznym, depresją, zmęczeniem i preferencją dla terapii skojarzonej. Czy to możliwe, że podmioty niezadowolone z monoterapii są częstymi nosicielami tych polimorfizmów i będą miały lepszą odpowiedź na terapię skojarzoną?"

Według dr Wiersinga, opracowanie preparatu T3 o przedłużonym uwalnianiu, podawanego jako pojedyncza nocna dawka (razem z lewotyroksyną raz na dobę) może najlepiej utrzymać fizjologiczne proporcje wolnego T4 i wolnego T3 u niektórych pacjentów z tarczycą w ciągu 24 godzin.

Uwaga: więc, powtórzmy to jeszcze raz. Połowa pacjentów preferowała kombinację T4 / T3, tylko 15% korzystało tylko z lewotyroksyną, ORAZ jakość życia i inne czynniki uległy poprawie. ORAZ terapia T4 / T3 nie miała więcej skutków ubocznych niż sam T4. (W rzeczywistości, w tym badaniu terapia wyłącznie T4 spowodowała WIĘCEJ efektów ubocznych.) Przewiduję, że niektórzy z tych samych tak zwanych ekspertów tarczycowych, którzy często są również na liście płac dla producentów lewotyroksyny, prawdopodobnie spadną wszyscy nad sobą próbując wytłumaczyć odkrycia, i będzie fajnie oglądać ich próbować!

Cały artykuł w czasopismach jest fascynujący, ale niestety nie jest opublikowany w Internecie w całości. Możesz jednak kupić kopię online za 25 USD European Journal of Endocrinology stronie internetowej. Jest to z pewnością taki, do którego lekarz również powinien się odczytywać, dlatego należy go również poinformować, aby również otrzymał kopię. Szczerze mówiąc, może nawet warto kupić kopię GIVE swojemu lekarzowi, jeśli nie chce się uczyć o rozwoju tarczycy.

Źródła:

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Birte Nygaard, Ebbe Winther Jensen, Jan Kvetny, Anne Jarløv i Jens Faber. "Wpływ leczenia skojarzonego tyroksyną (T4) i 35,3'-trijodotyroniną w porównaniu z monoterapią T4 u pacjentów z niedoczynnością tarczycy, podwójnie ślepe, randomizowane badanie krzyżowe" European Journal of Endocrinology, Tom 161, wydanie 6, 895-902, grudzień 2009 r. Streszczenie, (pełny tekst (25 dolarów))
• Wiersinga, Wilmar "Czy potrzebujemy jeszcze więcej prób terapii skojarzonej T4 i T3 w niedoczynności tarczycy?" European Journal of Endocrinology, Tom 161, wydanie 6, 955-959. Pełny tekst (za darmo)