Spondyloartropatia: typy, objawy i leczenie

Spondyloartropatia (czasami określana jako zapalenie stawów kręgosłupa) odnosi się do grupy zapalnych chorób reumatycznych, które obejmują zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa i łuszczycowe zapalenie stawów. Dominującym objawem wśród nich jest bóle stawów i stany zapalne, niekiedy wpływające na kręgosłup. W niektórych przypadkach choroby te mogą stać się ogólnoustrojowe, powodując stan zapalny oczu, przewodu żołądkowo-jelitowego i skóry.

Spondyloartropatie zostały połączone z kilkoma genami; niektórzy eksperci uważają, że połączenie czynników genetycznych i środowiskowych może spowodować ich rozwój.

Objawy i czynniki ryzyka

Poniższe sześć warunków jest klasyfikowanych jako spondyloartropatie. Każdy ma swój własny zestaw symptomów i czynników ryzyka, chociaż istnieje wiele pokrywania się.

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa jest rodzajem zapalenia stawów, charakteryzującym się głównie przewlekłym stanem zapalnym stawów i więzadeł kręgosłupa, powodującym ból i sztywność. W ciężkich przypadkach kręgosłup może się zlać (stan zwany ankylozą), powodując sztywny i nieelastyczny kręgosłup. Nieprawidłowa postawa może być konsekwencją. Mogą być zaangażowane inne stawy, w tym biodra, kolana, kostki, szyja lub ramiona. Choroba może mieć również działanie ogólnoustrojowe (wpływające na różne narządy organizmu), w tym gorączkę, zmęczenie oraz zapalenie oka lub jelit.

Zajęcie serca lub płuc jest rzadkie, ale możliwe.

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa dotyka mężczyzn dwa do trzech razy częściej niż kobiety; Początek jest zazwyczaj u nastolatków lub 20s.

Gen odpowiedzialny za gen HLA-B27 jest uważany za czynnik ryzyka. Niektóre populacje są bardziej skłonne do posiadania tego genu, w tym plemiona Indian amerykańskich w Kanadzie i zachodnich Stanach Zjednoczonych, a także Eskimosi z Alaski i Syberii oraz Skandynawscy Lappowie. Członkowie rodziny osób z genem są również bardziej zagrożeni niż osoby bez tego genu.

Łuszczycowe zapalenie stawów

Łuszczycowe zapalenie stawów jest rodzajem zapalenia stawów związanego z łuszczycą (stan skóry charakteryzujący się obszarami czerwonymi, niejednolitymi, wypukłymi lub łuszczącymi się) i przewlekłymi objawami stawowymi. Objawy łuszczycy i zapalenia stawów często rozwijają się osobno. (U 85% pacjentów objawy łuszczycy poprzedzają objawy zapalenia stawów. Zapalenie stawów rozwija się przed łuszczycą nawet u 15% pacjentów).

Łuszczycowe zapalenie stawów zwykle rozwija się między 30 a 50 rokiem życia. Mężczyźni i kobiety są jednakowo dotknięci chorobą, która jest znana jako choroba autoimmunologiczna. Dziedziczność również może odgrywać pewną rolę, ponieważ 40 procent pacjentów ma członka rodziny z łuszczycą lub zapaleniem stawów,

Reaktywne zapalenie stawów

Reaktywne zapalenie stawów, wcześniej znane jako zespół Reitera, jest postacią zapalenia stawów, która może doprowadzić do dwóch do czterech tygodni po zakażeniu bakteryjnym. Charakteryzuje się obrzękiem w jednym lub więcej stawów. Podczas gdy większość przypadków rozwiązuje się samodzielnie, niektórzy pacjenci otrzymują uporczywą chorobę lub objawy, które ustępują i nawrotu.

Bakterie najczęściej związane z reaktywnym zapaleniem stawów to:

• Chlamydia trachomatis: Rozprzestrzenia się to poprzez kontakt seksualny. Infekcja może rozpocząć się w pochwie, pęcherzu moczowym lub cewce moczowej.
• Salmonella, Shigella, Yersinia i Campylobacter: Te bakterie zazwyczaj zakażają przewód żołądkowo-jelitowy.

Reaktywne zapalenie stawów może wystąpić u każdego, kto jest narażony na działanie tych drobnoustrojów i najczęściej występuje u mężczyzn w wieku od 20 do 50 lat. Niektórzy pacjenci z reaktywnym zapaleniem stawów noszą gen HLA-B27, który jest również związany ze zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa; ludzie z osłabionym układem odpornościowym z powodu AIDS i HIV są również narażeni na tę chorobę.

Antybiotyki są używane do kontrolowania początkowej infekcji. W niektórych przypadkach objawy zapalenia stawów mogą trwać nawet rok, ale zwykle są łagodne i nie zakłócają codziennego życia. Kilku pacjentów będzie miało przewlekły, ciężki artretyzm, który jest trudny do kontrolowania i może powodować uszkodzenie stawów.

Enteropatyczne zapalenie stawów

Enteropatyczne zapalenie stawów jest przewlekłym typem zapalenia stawów związanym z nieswoistymi zapaleniami jelit, wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy i chorobą Leśniowskiego-Crohna. Najczęstszymi objawami są stany zapalne stawów obwodowych i dyskomfort w obrębie jamy brzusznej. Cały kręgosłup może zaangażować się u niektórych pacjentów.

Niezróżnicowana spondyloartropatia

Jeśli u pacjenta występują oznaki zapalenia stawów kręgosłupa, ale nie spełnia ono określonych kryteriów, niezbędnych do ostatecznego rozpoznania zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa lub innej spondyloartropatii, można podać diagnozę niezróżnicowanej spondyloartropatii. W niektórych przypadkach niezróżnicowana spondyloartropatia może przekształcić się w jeden z łatwiej rozpoznawalnych rodzajów choroby.

Młodzieńcze spondyloartropatie

Młodzieńcze spondyloartropatie stanowią grupę stanów, które rozwijają się przed 16 rokiem życia, ale mogą trwać przez całe dorosłe życie. Obejmują niezróżnicowaną spondyloartropatię, młodzieńcze zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, łuszczycowe zapalenie stawów, reaktywne zapalenie stawów i zapalenie stawów kręgosłupa w nieswoistych zapaleniach jelit.

Zazwyczaj młodzieńcze spondyloartropatie obejmują dolne kończyny, z bólem i stanem zapalnym stawu biodrowego, kolan, dolnej części pleców, pięt i palców - zwykle asymetrycznych - jako pierwsze objawy. W wieku dorosłym kręgosłup jest bardziej prawdopodobny.Nie wiadomo dokładnie, co jest odpowiedzialne za rozwój tych warunków, ale uważa się, że dziedziczenie odgrywa pewną rolę.

Diagnoza

Jeśli twój lekarz podejrzewa, że ​​masz formę zapalenia stawu kręgosłupa, pierwszą rzeczą, którą zrobi, jest wykonanie badania fizykalnego i zapytanie o historię choroby.

Testowanie będzie konieczne w celu ustalenia formalnej diagnozy i może obejmować:

• Zdjęcia rentgenowskie: Zmiany w stawach krzyżowo-biodrowych - stawach łączących kość krzyżową i górną część miednicy - są często kluczowym objawem zapalenia stawów kręgosłupa.
• Rezonans magnetyczny (MRI): Jeśli wyniki prześwietlenia nie są jasne, obraz rezonansu magnetycznego może wykazywać dokładniejsze wyniki.
• Badania krwi: Badanie krwi może ustalić, czy masz gen HLA-B27. (Posiadanie genu nie musi jednak oznaczać, że rozwinie się zapalenie spondyloartropii).

Leczenie

Nie można wyleczyć spondyloartropatii, ale można nimi zaradzić. Twój plan leczenia będzie zależał od tego, jakiego rodzaju spondyloartropatii zdiagnozowano i jakie są twoje specyficzne objawy. Dostępne są następujące opcje:

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): Różne NLPZ są skuteczne w tymczasowym łagodzeniu bólu i zapalenia wskutek zapalenia stawów kręgosłupa. Należą do nich leki dostępne bez recepty, takie jak Advil (ibuprofen) i Aleve (naproksen). Dostępne są także dostępne na receptę NLPZ, które są silniejsze.
• Zastrzyki z kortykosteroidów: Kiedy obrzęk stawów nie jest szeroko rozpowszechniony, wstrzyknięcia leku kortykosteroidowego bezpośrednio do stawu lub błony otaczającej dotknięty obszar mogą zapewnić szybką ulgę.
• Leki przeciwreumatyczne modyfikujące chorobę (DMARD): Jeśli NLPZ i kortykosteroidy nie są skuteczne, lekarz może przepisać leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby, aby złagodzić objawy i zapobiec uszkodzeniu stawów. DMARD są najskuteczniejsze w przypadku zapalenia stawów, które dotyka stawów rąk i nóg. Metotreksat jest jednym z najczęściej stosowanych leków w tej kategorii.
• Neo-adrenolityki martwicy nowotworów (blokery TNF): Leki te są ukierunkowane na określone białko, które powoduje stan zapalny. Są one często skuteczne w zapaleniu stawów w stawach kończyn dolnych i kręgosłupa. Jednym z przykładów blokerów TNF jest Humira (adalimubab). Leki te mogą powodować poważne działania niepożądane, w tym zwiększać ryzyko poważnych zakażeń.

W niektórych przypadkach może być konieczna operacja kręgosłupa w celu zmniejszenia nacisku na kręgi; jest to najczęstsze w zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa. Kiedy zapalenie niszczy chrząstkę w biodrach, operacja zastąpienia biodra protezą, zwaną całkowitą wymianą stawu biodrowego, może złagodzić ból i przywrócić funkcję stawu.

Komplikacje

Życie z formą spondyloartropatii naraża Cię na pewne komplikacje systemowe. Obejmują one:

• Zapalenie oka, zapalenie oka powodujące zaczerwienienie i ból. Dotyczy to około 40 procent osób ze spondyloartropatią.
• Zapalenie zastawki aortalnej w sercu
• Łuszczyca, choroba skóry często związana z łuszczycowym zapaleniem stawów
• Zapalenie jelit
• Osteoporoza, która występuje u maksymalnie połowy pacjentów ze zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa, szczególnie u tych, których kręgosłup jest zrośnięty. Osteoporoza może zwiększać ryzyko złamania kręgosłupa.

Słowo od DipHealth

Pomimo wpływu, jaki może mieć spondyloartropatia na twoje codzienne życie, większość ludzi jest w stanie żyć pełnią życia z tą chorobą. Regularne ćwiczenia mogą pomóc utrzymać zdrowe stawy. Zapytaj swojego lekarza, jakie formy ćwiczeń są odpowiednie dla Ciebie, lub zasięgnij porady fizjoterapeuty. A jeśli palisz, pracuj, aby rzucić palenie, ponieważ zwyczaj może pogorszyć twoją sprawę.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa i pokrewne choroby: przegląd. Spondylitis Association of America.https: //www.spondylitis.org/Overview
• Spondyloartropatia. Cleveland Clinic.https: //my.clevelandclinic.org/health/diseases/13291 -spondylitis