Leczenie objawów ataksji glutenu za pomocą diety bezglutenowej

Teoretycznie powinieneś być w stanie leczyć problemy z ataksją glutenową poprzez eliminację glutenu z diety.

Badania nad ataksją glutenu (głównie dr.Marios Hadjivassiliou, neurolog konsultant w Royal Hallamshire Hospital w Sheffield w Anglii, który jako pierwszy zbadał koncepcję ataksji glutenu) wskazuje, że może to być prawdą - potencjalnie można zatrzymać uszkodzenie układu nerwowego, przestrzegając surowej diety bezglutenowej.

Jednakże, co najmniej jedno inne badanie przeprowadzone na pacjentach z podejrzeniem ataksji glutenu nie potwierdza tego - nie stwierdzono statystycznie istotnej poprawy objawów ataksji u pacjentów po diecie bezglutenowej (chociaż dane wskazywały na to w tym kierunku).

Teoria dr Hadjivassiliou mówi, że dieta musi być bardzo ścisłe, aby mieć pozytywny wpływ na te powikłania neurologiczne. Oznacza to usunięcie jak największej ilości glutenu śladowego, jak również oczywistych pokarmów zawierających gluten.

Ta teoria - że musisz całkowicie pozbyć się diety z glutenu, nawet glutenu śladowego powszechnie spożywanego w produktach bezglutenowych - jest poparta anegdotycznymi doniesieniami o osobach z ataksją glutenową i innymi schorzeniami neurologicznymi. Te objawy neurologiczne związane z glutenem wydają się trwać dłużej niż objawy żołądkowo-jelitowe, aby poprawić i tylko wydają się być lepsze na diecie pozbawionej glutenu śladowego.

Jednak nie ma żadnych badań medycznych, aby jeszcze raz poprzeć tę teorię, więc nie wszyscy lekarze stosują koncepcję stosowania diety bezglutenowej w leczeniu ataksji.

Atak glutenu reprezentuje reakcję autoimmunologiczną na gluten

Ataksja glutenowa charakteryzuje się faktycznym uszkodzeniem mózgu, które powoduje problemy z chodem, kończynami i oczami. Uszkodzenia są postępowe, a oznaki tego zaburzenia zwykle ujawniają się w połowie lat 50., zgodnie z dokumentem konsensusu opublikowanym w 2012 roku opublikowanym w BMC Medicine.

Objawy to niestałość na stopach, niezdarność i problemy z chodzeniem, zmiany w mowie i trudności w połykaniu. Diagnoza jest trudna, ponieważ nie ma akceptowalnego testu medycznego na ataksję glutenu.

Chociaż nie wszyscy lekarze zgadzają się co do istnienia ataksji glutenu, dokument uzgodniony zdefiniował stan jako reakcję autoimmunologiczną na gluten w tej samej "rodzinie", co celiakia (która obejmuje jelito cienkie) i opryszczkowe zapalenie skóry (które obejmuje skórę).

Czy dieta bezglutenowa pomaga w ataku glutenu?

Tylko w dwóch badaniach przyjrzano się wpływowi diety bezglutenowej, szczególnie u pacjentów z dysfunkcją neurologiczną. Jeden stwierdził, że dieta jest pomocna w zmniejszaniu objawów neurologicznych, podczas gdy druga stwierdza, że ​​brakuje dowodów na ten efekt.

W pierwszym badaniu, przeprowadzonym przez dr. Hadjivassiliou i jego współpracowników, badacze przyjrzeli się wpływowi diety bezglutenowej na 43 osoby ze zdiagnozowaną ataksją glutenu. Niektórzy z tych pacjentów mieli charakterystyczną atrofię kosmków odkrytą w celiakii, a niektórzy nie, ale dieta wydawała się pomagać każdemu, kto przestrzegał jej ściśle.

W tym badaniu 26 pacjentów ściśle przestrzegało diety, co wykazano w ich wynikach negatywnych badań krwi dla przeciwciał anty-glutenowych. Kolejnych 14 pacjentów odmówiło przestrzegania diety i dlatego służyło jako grupa kontrolna.

Przed rozpoczęciem badania wszyscy uczestnicy mieli podobne wyniki w testach ataksji. Jednak po roku badania objawy ataksji grupy terapeutycznej znacznie się poprawiły w porównaniu do grupy kontrolnej. Poprawa objawów neurologicznych wystąpiła niezależnie od tego, czy osoba po diecie bezglutenowej miała zanik kosmków i została zdiagnozowana z celiakią, czy nie.

"Neurofizjologiczna ocena funkcji nerwów obwodowych u pacjentów z ataksją glutenową i neuropatią obwodową również wykazała poprawę, potwierdzając naszą opinię, że poprawa w grupie przylegającej do diety bezglutenowej była prawdziwa" - zakończyli naukowcy.

Poprawa nastąpiła również niezależnie od tego, jak długo pacjenci cierpieli na ataksję, a niektórzy niedawno zdiagnozowani pacjenci rzeczywiście stracili wszystkie objawy ataksji i powrócili do normy po leczeniu dietą bezglutenową - stwierdzili naukowcy.

W drugim badaniu nie udało się znaleźć efektu dietetycznego

W drugim badaniu, opublikowanym w 2011 r., Grupa badaczy z Kliniki Mayo obserwowała 57 pacjentów z podejrzeniem ataksji glutenu i neuropatią obwodową, z których niektórzy mieli pozytywne wyniki badań krwi przeciw glutenu, a niektórzy z nich mieli dodatnie biopsje w kierunku celiakii.

Około połowa pacjentów przyjęła dietę bezglutenową, podczas gdy druga połowa nie. Spośród pacjentów stosujących dietę bezglutenową objawy neurologiczne uległy poprawie u 16%, pozostały stabilne u 37%, a pogorszenie u 47%. W grupie, która nie przestrzegała diety, poprawiła się o 9%, 18% pozostała stabilna, a 73% uległo pogorszeniu. Różnice te nie osiągnęły jednak istotności statystycznej.

"Wygląda na to, że objawy neuropatii tj. Mrowienie kończyn u pacjentów z celiakią mogą mieć większe szanse na wyleczenie (jeśli w ogóle) z diety bezglutenowej niż objawy ataksji" - napisali naukowcy. "Nie zaobserwowaliśmy żadnej poprawy ataksji w diecie bezglutenowej u pacjentów z celiakią lub bez celiakii".

Naukowcy doszli do wniosku, że "wciąż brak przekonujących dowodów na korzyści w zakresie wyników neurologicznych".

Istnieje również kilka opisów przypadków wskazujących, że dieta bezglutenowa może rozwiązać schorzenia związane z chodzeniem i inne objawy neurologiczne u osób z celiakią, chociaż w tych doniesieniach naukowcy byli przede wszystkim zainteresowani objawami żołądkowo-jelitowymi i nie skupiali się na objawach ataksji.

Dr Hadjivassiliou: Dieta bezglutenowa musi być ścisła

Aby stosować jako leczenie ataksji glutenu, dieta bezglutenowa musi być ścisła: nie można oszukiwać na diecie bezglutenowej w ogóle i być może trzeba wyeliminować produkty bezglutenowe, które nadal zawierają małe ilości glutenu śladowego, według dr Hadjivassiliou.

Może to być bardziej rygorystyczna dieta niż jest to konieczne, aby wyeliminować uszkodzenia jelit - zauważa. "Konieczne jest ścisłe monitorowanie za pomocą przeciwciał antyigliadynowych tj. Testów krwi z celiakii i przegląd dietetyczny w celu zapewnienia ścisłego przestrzegania diety" - podsumowuje dr Hadjivassiliou i jego współautorzy.

Jeśli po roku nie nastąpiła poprawa na ścisłej diecie bezglutenowej, badanie sugerowało, że odpowiednie może być leczenie lekami immunosupresyjnymi i innymi lekami.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Fasano A. et. glin. Spektrum zaburzeń związanych z glutenem: konsensus w sprawie nowej nomenklatury i klasyfikacji. BMC Medicine. 2012, 10:13 doi: 10.1186 / 1741-7015-10-13. Opublikowano: 7 lutego 2012 r.
• Hadjivassiliou M. i in. Leczenie żywieniowe ataksji glutenu. Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry. 2003 Sep; 74 (9): 1221-4.
• Hadjivassiliou M. i in. Ataksja glutenowa. Móżdżek. 2008; 7 (3): 494-8.
• Rashtak S. et. glin. Serologia celiakii w ataksji lub neuropatii wrażliwej na gluten: rola dezamidowanego przeciwciała gliadyny. Journal of Neuroimmunology. 2011 Jan; 230 (1-2): 130-4. Epub 2010 6 listopada.