Czy łagodne stwardnienie rozsiane jest prawdziwe?

Łagodne stwardnienie rozsiane brzmi jak oksymoron, nieprawdaż? Cóż, uwierz w to. Niektórzy ludzie ze stwardnieniem rozsianym żywią się nawracającą postacią stwardnienia rozsianego, w której występuje kilka nawrotów w trakcie ich choroby. Te nawroty mają tendencję do wywoływania symptomów sensorycznych, które znikają i pozostawiają bardzo niewiele lub nie powodują szkód resztkowych lub niepełnosprawności.

Co to jest łagodne stwardnienie rozsiane?

Aby zdiagnozować łagodne stwardnienie rozsiane, neurolodzy używają Rozszerzonej Skali Niepełnosprawności (EDSS), która mierzy stopień niepełnosprawności osoby. Niski wynik EDSS (zwykle 3 lub niższy, co jest równoznaczne z pewną niepełnosprawnością, gdy wciąż jest się w stanie chodzić) dziesięć lat lub więcej po rozpoznaniu MS jest standardowym kryterium dla łagodnego MS.

Według niektórych szacunków, łagodne stwardnienie rozsiane występuje w 10 procentach do 20 procent ludzi ze stwardnieniem rozsianym, ale nie jest możliwe do przewidzenia w momencie diagnozy, kto będzie podążał tym kursem.

Istnieje również wiele dyskusji na temat tego, jak dokładnie zdiagnozować łagodne stwardnienie rozsiane, biorąc pod uwagę, że aktywność choroby pacjenta może nagle zmienić się w trakcie przebiegu choroby. W rzeczywistości jedno badanie z 2007 r. W Neurologia wykazało, że około 20 procent pacjentów, u których początkowo zdiagnozowano łagodne stwardnienie rozsiane, faktycznie przechodziło do wymagającej trzciny w 20-letnim okresie obserwacji.

Kolejne badanie z 2012 r. W Stwardnienie rozsiane ustalono, że po 10 latach 81 procent osób, u których początkowo zdiagnozowano łagodny stwardnienie rozsiane, doświadczyło istotnego pogorszenia ich funkcji poznawczych, zmęczenia, bólu lub depresji - objawów MS, które nie są oceniane w EDSS.

W tym samym badaniu 74 procent osób z łagodnym SM miało znaczny wzrost liczby nowych lub powiększających się zmian MS na swoich MRI, bez zmiany ich EDSS. Oznacza to, że obrazowanie ich ośrodkowego układu nerwowego wykazało progresję SM, mimo że ich zdolności fizyczne (jak chodzenie) nie uległy zmianie. Więc postęp ich stwardnienia rozsianego nigdy nie byłby znany gdyby oni nie przeszli MRIs.

Więcej na temat łagodnej kontrowersji MS

Ogólnie rzecz biorąc, wielu neurologów i naukowców nie używa terminu "łagodne stwardnienie rozsiane", ponieważ jest tyle kontrowersji nad dokładną definicją. Jak badali Maria Pia Amato i Emilio Portaccio w artykule z 2012 roku Stwardnienie rozsiane istnieje wiele wyniszczających objawów SM, a wiele z nich nie jest uwzględnionych w definicji łagodnego stwardnienia rozsianego, które koncentruje się głównie na zdolnościach ruchowych (motorycznych) ludzi. Te mniej widoczne objawy SM obejmują:

• zmęczenie
• depresja
• trudności poznawcze
• ból

Objawy te mogą być równie niepełnosprawne (jeśli nie większe) pod względem wpływu na jakość życia danej osoby i zdolność do wykonywania czynności życiowych.

Wszystko to jest powiedziane, niektórzy eksperci utrzymują, że danych nie można zignorować - niektórzy pacjenci kończą z minimalną neurologiczną i neuropsychiatryczną niepełnosprawnością ze stwardnieniem rozsianym, nawet jeśli oni mają anormalne wyniki MRI.

Słowo od DipHealth

Bez względu na dokładną terminologię, SM jest złożoną chorobą, a przebieg i przebieg wszystkich osobników są unikalne. Podkreśla to jedynie znaczenie ścisłego monitorowania neurologa i utrzymania aktywności prozdrowotnej.