Czy szczepionki powodują stwardnienie rozsiane?

Stwardnienie rozsiane (MS) jest zaburzeniem autoimmunologicznym, w którym niektóre elementy układu odpornościowego mylnie atakują osłonę ochronną, zwaną mieliną, wokół komórek w ośrodkowym układzie nerwowym. Ponieważ choroba wiąże się z układem odpornościowym, warto zastanowić się, czy może istnieć jakikolwiek związek między SM a szczepionkami, które również działają z układem odpornościowym, aby pomóc w zapobieganiu poważnym chorobom i stanom. Innymi słowy, możesz być zaniepokojony tym, że szczepienia mogłyby w jakiś sposób zwiększyć ryzyko zachorowania na SM - zwłaszcza jeśli jesteś rodzicem.

Najważniejsze jest to, że istnieje wiele naukowych dowodów na to, że nie ma związku między szczepionkami i SM. Na przykład w przypadku badania opublikowanego w JAMA Neurology w 2014 roku, specjalista stwardnienia rozsianego przeglądnął dokumentację medyczną prawie 800 ludzi od południowej Kalifornii, która była zdiagnozowana z demielinizacyjnym zaburzeniem mózgu albo rdzenia kręgowego między 2008 do 2011 i nie znalazła żadnego związku między szczepionkami i stwardnieniem rozsianym albo pokrewnymi zaburzeniami.

Oczywiście nie każda pojedyncza szczepionka była badana bezpośrednio jako potencjalna przyczyna zwiększonego ryzyka SM. Można jednak bezpiecznie stwierdzić, że bardzo realne ryzyko rozwoju choroby, takiej jak różyczka lub ospa, nieszczepionych jest większym problemem niż niesprawdzone i wysoce nieprawdopodobne zwiększone ryzyko, że stwardnienie rozsiane otrzyma zalecane szczepienia.

Jeśli już mam stwardnienie rozsiane, czy strzał spowoduje nawrót?

Jednym słowem, nie. Jest jednak kilka rzeczy, o których należy pamiętać, jeśli masz stwardnienie rozsiane i jesteś odpowiedzialny za szczepionkę. Jeśli ostatnio miałeś nawrót, powinieneś wstrzymać się z dostaniem swojego strzału, aż do całkowitego ustąpienia nawrotu i poprawy twoich symptomów - zwykle po czterech do sześciu tygodni, zgodnie z Panelem Szczepień w Stwardnieniu rozsianym (MS) Praktyka kliniczna.

Żywe atenuowane szczepionki mogą również stanowić problem w zależności od historii choroby - na przykład, czy masz ospę wietrzną, czy nie. Takie szczepionki mogą również nie być bezpieczne, jeśli bierzesz jakiekolwiek leki znane z tłumienia układu odpornościowego lub jeśli byłeś na takim leku w niedawnej przeszłości. Przykłady obejmują Novantrone (mitoksantron); Cytoksan (cyklofosfamid); Imuran (azatioprine); Lemtrada (alemtuzumab); i metotreksat. Zauważ, że leki modyfikujące przebieg choroby dla MS nie wpływają na układ odpornościowy, więc jeśli bierzesz lek Copaxone, Rebif, Avonex lub Betaseron, nie powinieneś wymagać opóźnienia zaszczepienia.

Nie odkładaj ani nie pomijaj grypy. Jest uważany za bezpieczny w przypadku osób ze stwardnieniem rozsianym. Szczepionka przeciw pneumokokom jest szczególnie zalecana dla osób z ograniczoną mobilnością lub problemami z układem oddechowym, które mogą być objawem SM.

Mam stwardnienie rozsiane. Czy można szczepić moje dziecko?

SM ma składnik genetyczny: dziecko, które ma rodzica lub rodzeństwo ze stwardnieniem rozsianym jest na wyższym ryzyku niż inne dzieci rozwijające się zaburzenie. Jeśli jednak biologiczny rodzic twojego dziecka lub jego dziecka ma SM, nie jest to powód, aby go nie szczepić. Pamiętaj, że zagrożenie rozwojem chorób, którym zapobiegają szczepionki, jest o wiele za duże i chociaż naukowcy wciąż pracują nad dokładnym określeniem przyczyn SM, wiedzą, że to wina czynników genetycznych i środowiskowych, a nie ratowania życia. szczepienia.