Toksoplazmoza: przyczyny i czynniki ryzyka

Toksoplazmoza (znana również jako "toksyna") jest spowodowana przez jednokomórkowego pasożyta znanego jako Toxoplasma gondii. Najczęściej jest to spowodowane spożywaniem skażonej żywności lub przypadkowym kontaktem z kałem z rąk do ust. Pasożyty mogą również przechodzić z matki na dziecko w czasie ciąży i rzadziej podczas przeszczepu narządu lub komórki macierzystej.

Zgodnie ze statystykami Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom, 13,2 procent populacji Stanów Zjednoczonych powyżej piątego roku życia zostało zarażone T. gondii (lub około 39 milionów ludzi). Podczas gdy choroba zwykle powoduje kilka, jeśli w ogóle, objawów, może okazać się śmiertelna u osób z zaburzonym układem odpornościowym lub u niemowląt zakażonych podczas ciąży.

Dzięki zrozumieniu przyczyn i zagrożeń związanych z toksoplazmozą można podjąć kroki niezbędne do uniknięcia infekcji na dowolnym etapie życia.

Drogi transmisji

The T. gondii pasożyt występuje na całym świecie i praktycznie u wszystkich zwierząt stałocieplnych. Transmisja T. gondii jest wyjątkowy, ponieważ może się pojawić na jeden z dwóch sposobów: przez zjedzenie zainfekowanego mięsa lub przypadkowe spożycie kału.

Zakażone mięso

Po zakażeniu układ immunologiczny gospodarza (czy to zwierzęcy, czy ludzki) zazwyczaj będzie w stanie kontrolować infekcję. Jednak pasożyt nie znika. Raczej przechodzi w stan uśpienia, tworząc małe torbiele w tkankach (zwane bradyzoitami) w tkankach ciała.

Jeśli człowiek zje zainfekowane zwierzę, te tkankowe cysty mogą reaktywować się w pełni uformowane pasożyty (znane jako tachyzoity) i spowodować infekcję.

Cat Feces

Koty, zarówno domowe, jak i dzikie, są w tym wyjątkowe T. gondii może przetrwać i rozmnażać się w wyściółce jelita zwierzęcego. Wewnątrz tych tkanek pasożyt może wytwarzać małe torbiele, zwane oocystami, które są uwalniane przez miliony w kale kota.

Oocyty te są gotowe do replikacji i są w stanie przetrwać wiele miesięcy w wysokich lub niskich temperaturach ze względu na ich grubościenną strukturę. Mogą nawet przetrwać i rozmnażać się w zaopatrzeniu w wodę.

Po spożyciu oocysty przechodzą proces zwany ekscytacją, w którym pasożyt jest uwalniany i jest w stanie zainfekować komórki przewodu pokarmowego, płuc i innych układów narządów.

Najczęstsze przyczyny

Toksoplazmoza najczęściej występuje, kiedy T. gondii oocysty lub torbiele tkanki są przypadkowo zjedzone. Zwykle ma to miejsce, gdy:

• Jesz zarażone mięso, które jest surowe lub niedogotowane (szczególnie wieprzowina, jagnięcina lub dziczyzna).
• Poradzisz sobie z zainfekowanym mięsem lub powierzchniami dotykowymi lub naczyniami zanieczyszczonymi surowym mięsem.
• Przypadkowo połykasz koci koci podczas czyszczenia kuwety lub ogrodnictwa w zanieczyszczonej ziemi.
• Jesz nieumyte owoce i warzywa, które dotknęły ziemi skażonej kałem.
• Pijesz wodę zanieczyszczoną kałem.
• Zużywasz zanieczyszczone niepasteryzowane produkty mleczne.
• Jesz zanieczyszczone surowe owoce morza.

Podczas ciąży

Wrodzona toksoplazmoza występuje, gdy T. gondii jest przekazywana z matki na dziecko w czasie ciąży.dzieje się tak zazwyczaj, gdy matka jest zarażona podczas samej ciąży lub w ciągu trzech miesięcy poprzedzających poczęcie.

Zarażenie się nie musi oznaczać, że twoje dziecko zostanie zainfekowane. W rzeczywistości, na początku pierwszego trymestru, ryzyko będzie stosunkowo niskie (mniej niż sześć procent). Jednak wraz z postępem ciąży ryzyko stale wzrasta. W trzecim trymestrze szanse na transmisję mogą wynosić od 60 do 80 procent.

Rzadziej dochodzi do przeniesienia zakażenia u matek wcześniej zakażonych T. gondii. Widzimy to głównie u kobiet zakażonych wirusem HIV. Spośród tej populacji kobiet, bradyzoity mogą czasami reaktywować się i stać się zaraźliwe. Ryzyko zwiększa się wraz ze spadkiem funkcji odpornościowej.

Kto jest zagrożony?

Podczas gdy ryzyko w czasie ciąży jest mniej więcej takie samo jak w populacji ogólnej, badania przeprowadzone przez Centers for Disease Control and Prevention zidentyfikowały 11 cech, które stawiają kobietę w ciąży na zwiększonym ryzyku T. gondii infekcja:

• Posiadanie kota
• Czyszczenie kuwety
• Spożywanie surowego lub niedogotowanego mięsa wieprzowego, baraniego, jagnięcego, wołowego lub mielonego
• Prace ogrodowe
• Jedzenie surowych lub niemytych warzyw lub owoców
• Jedzenie surowych warzyw poza domem
• Kontakt z glebą
• Mycie nieczęsto noży kuchennych
• Mając słabą higienę rąk
• Podróżowanie poza Europę, Kanadę lub Stany Zjednoczone
• Picie nieoczyszczonej wody z zanieczyszczonego źródła

Ryzyko związane z HIV

Toksoplazmozę uważa się za zakażenie oportunistyczne (OI) u osób z wirusem HIV, ponieważ powoduje ona choroby tylko wtedy, gdy układ odpornościowy został poważnie zubożony. Możemy to zmierzyć liczbą limfocytów T CD4 we krwi. Zdrowi ludzie będą mieli od 800 do 1500 takich komórek w próbce krwi. Ci, którzy mają mniej niż 200 osób, są narażeni na coraz większy zasięg poważnych i potencjalnie śmiertelnych OI.

Dla większości osób z HIV, a T. gondii infekcja nie jest nowo nabyta, ale raczej reaktywacja wcześniejszej infekcji. Kiedy liczba osób w CD4 spadnie poniżej 50, układ odpornościowy nie będzie już w stanie utrzymać uśpionych bradyzoitów pod kontrolą.

Bradyzoici, wykorzystując okazję, zamienią się z powrotem w tachyzoity i będą siać spustoszenie w tkankach i narządach, w których zostały osadzone. Obejmowały one najczęściej mózg i centralny układ nerwowy (toksoplazmoza OUN), oczy (toksoplazmoza oczna) i płuca (toksoplazmoza płucna).

Na szczęście terapia antyretrowirusowa stosowana w leczeniu infekcji HIV może zahamować zdolność replikacji wirusa. W ten sposób populacja wirusowa może zostać stłumiona do niewykrywalnego poziomu, umożliwiając systemowi immunologicznemu rekonstytucję i miejsce T. gondii z powrotem do kontroli.

Od przeszczepów narządów

Przeszczepianie narządów zakażonych T. gondii może również prowadzić do infekcji u biorcy narządu. Jest to najczęściej obserwowane w przypadku przeszczepów serca, nerek i wątroby, a także hematopoetycznych i allogenicznych przeszczepów komórek macierzystych.

Rozsądnie byłoby przyjąć, że byłoby to niebezpieczne, ponieważ odbiorca nie miałby żadnej obrony T. gondii reaktywacja, dotychczasowe badania były w dużej mierze sprzeczne.

Jedno z badań przeprowadzonych w Holandii w 2013 r. Wykazało, że transmisja T. gondii podczas przeszczepu serca nie miało wpływu na czas przeżycia u 577 pacjentów, którzy przeszli operację przeszczepu w latach 1984-1011. Spośród nich 324 T. gondii.

Natomiast w mniejszym badaniu z Meksyku w 2017 r. Oceniano 20 przypadków T. gondii transmisja, która nastąpiła w wyniku przeszczepu wątroby. Według badaczy 14 pacjentów (lub 70 procent) musiało być leczonych T. gondii reaktywacja po przeszczepie. Spośród nich osiem (lub 40 procent) zmarło w wyniku infekcji.

Pomimo sprzecznych dowodów sieć zamówień i przeszczepów organów (OPTN) ustanowiona przez Kongres USA w 1984 r., Podyktowała, że ​​wszystkie oddane narządy muszą być rutynowo badane pod kątem T. gondii. Te, które mają pozytywny wynik testu, nie są usuwane z łańcucha dostaw, ale są raczej dopasowane do dawców, którzy również pozytywnie testują.

Jak diagnozuje się Toxoplasmosis Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. "Pasożyty - Toxoplasmosis (Toxoplasma Disease): Zapobieganie i kontrola". Atlanta, Georgia; zaktualizowano 10 stycznia 2013 r.
• Galván-Ramírez, M.; Sánchez-Orozco, L.; Gutiérrez-Maldonado, A. i in. "Czy infekcja Toxoplasma gondii wpływa na przeszczep wątroby, systematyczny przegląd?" J Med Microbiol. 2018. DOI: 10,1099 / jmm,0 000694.
• Jones, J.; Kurzson-Moran, D.; Rivera, H. i in. " Toxoplasma gondii Seroprewalencja w Stanach Zjednoczonych w latach 2009-2010 i porównanie z przeszłymi dwiema dekadami. " Am J Trop Med Hyg. 2014; 90 (6): 1135-1139. DOI: 10.4269 / ajtmh.14-0013.
• Departament Zdrowia i Opieki Społecznej USA. "Wytyczne dotyczące zapobiegania i leczenia infekcji oportunistycznych u dorosłych i nastolatków zarażonych wirusem HIV". AIDSInfo. Rockville, Maryland; zaktualizowano 28 października 2015 r.
• van Hellemond, J.; van Domburg, R.; Caliskan, A. i in. "Toxoplasma gondii Serostatus nie jest związany z upośledzoną długotrwałą przeżywalnością po transplantacji serca." Przeszczep. 2013; 96 (12): 1052-58. DOI: 10,1097 / TP,0b013e3182a9274a.