Rak skóry: przyczyny i czynniki ryzyka

Nie wiemy dokładnie, co powoduje raka skóry, ale czynniki ryzyka mogą obejmować koloryt skóry i pochodzenie etniczne, ekspozycję na słońce i oparzenia słoneczne, ekspozycję na chemikalia środowiskowe i inne substancje, niektóre schorzenia lub leczenie problemów medycznych i palenie. Historia raka skóry w rodzinie, a także niektóre zespoły genetyczne mogą zwiększać ryzyko, a czynniki genetyczne są uważane za odgrywające ważną rolę w rozwoju wielu nieczerniakowych i czerniakowych raków skóry. Z bardziej pozytywnego punktu widzenia czynniki odżywcze, takie jak dieta bogata w owoce i warzywa, mogą zmniejszyć ryzyko.

Czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka mogą obejmować ekspozycje bezpośrednio uszkadzające skórę, powodujące zmiany DNA (mutacje genów), które mogą prowadzić do rozwoju raka. Inne czynniki, takie jak immunosupresja, mogą zmniejszyć zdolność organizmu do naprawy komórek po wystąpieniu uszkodzenia.

Znaczenie określonych czynników ryzyka może się różnić w zależności od rodzaju skóry i nie tylko. Typowe czynniki ryzyka raka skóry obejmują:

Wiek

Ogólnie rzecz biorąc, nieczerniakowe raki skóry (takie jak rak podstawnokomórkowy i rak płaskonabłonkowy) zwiększają się z wiekiem, chociaż czerniaki często występują u młodych ludzi.

Odcień skóry, pochodzenie etniczne i cechy ciała

Odcień skóry może być istotnym czynnikiem ryzyka rozwoju raka skóry. Ludzie, którzy mają jasną skórę, mając największe ryzyko, ponieważ melanina pigmentowa (odpowiedzialna za kolor skóry) zapewnia pewną ochronę przed promieniowaniem ultrafioletowym (UV) i po prostu mają go mniej niż te o ciemnej skórze.

To powiedziawszy ludzie z każdy Kolor skóry może rozwinąć się w raku skóry i chociaż choroba występuje częściej w białkach niż u czarnych, to czarny jest bardziej narażony na śmierć z powodu tej choroby. To zwiększone ryzyko śmierci związane jest zarówno ze zwiększoną trudnością w wykrywaniu stanu u osób o ciemniejszej skórze (tak, że występuje w późniejszych stadiach choroby), jak i z ograniczonym dostępem do opieki medycznej. I podobnie jak czerniak rośnie na białych, wzrasta również u Latynosów.

Osoby z jedną z poniższych cech mają największe ryzyko raka skóry:

• Piegi
• Jasny odcień skóry
• Skóra, która nie garbuje lub która słabo się garbuje
• Skóra, która łatwo się pali
• Jasno kolorowe oczy, takie jak zielony lub niebieski
• Naturalnie czerwone lub blond włosy (ta pierwsza nosi większe ryzyko niż ta druga)

Ekspozycja na UV

Ekspozycja na słońce stanowi 70 procent przypadków raka skóry, stanowiąc największy czynnik ryzyka. Rak płaskonabłonkowy jest jednak typem najbardziej związanym z ekspozycją na słońce. Ilość promieniowania ultrafioletowego (UV) zależy od siły światła (które może zmieniać się w zależności od kąta padania promieni słonecznych), długości ekspozycji i tego, czy skóra była pokryta ubraniem czy filtrem przeciwsłonecznym.

Poważne oparzenie słoneczne w młodym wieku, nawet jeśli wystąpiło tylko raz, może być istotnym czynnikiem ryzyka nawet kilkadziesiąt lat później. Oparzenia słoneczne są najsilniej związane z czerniakiem, a oparzenia słoneczne w pniu ciała wiążą się z największym ryzykiem.

Podczas gdy ekspozycja na słońce odgrywa rolę we wszystkich głównych typach raka skóry, rodzaj nowotworu różni się w zależności od modelu ekspozycji. Rak płaskonabłonkowy i rak podstawnokomórkowy są najbliżej związane z długotrwałym narażeniem, a osoby, które spędzają więcej czasu na świeżym powietrzu w pracy lub zabawie, są bardziej zagrożone. Natomiast czerniak jest związany z nieczęstą, ale intensywną ekspozycją na słońce (pomyśl przerwę wiosenną w ciepłym miejscu).

Innymi słowy, codzienna, rutynowa ekspozycja na słońce (nawet w pochmurny dzień) jest czynnikiem ryzyka, tak jak spędzanie czasu na plaży lub w salonie opalania, chociaż regularna ekspozycja jest bardziej skorelowana z rakiem płaskokomórkowym i opalaniem z czerniakiem.

Chemikalia środowiskowe

Kontakt z chemikaliami i innymi substancjami w domu lub w pracy może zwiększać ryzyko raka skóry. Substancje powiązane ze zwiększonym ryzykiem obejmują:

• Arsen: od długotrwałego przyjmowania w wodzie pitnej (zwłaszcza w prywatnych studniach), jak również w przypadku narażenia zawodowego.
• Tar (np. Z pracownikami drogowymi)
• Parafiny (wosk): Parafiny są powszechnie stosowane w produkcji samochodów.
• Rozpuszczalniki, zwłaszcza rozpuszczalniki aromatyczne i chlorowane (powszechne w przypadku pracowników metalowych i osób wystawionych na działanie farb drukarskich, środków odtłuszczających i środków czyszczących)
• Chlorek winylu (np. W fabrykach wytwarzających produkty winylowe)

Palenie

Palenie jest związane ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka płaskonabłonkowego skóry, ale nie na raka podstawnokomórkowego. Badanie przeprowadzone w 2017 r. Wykazało, że ryzyko wystąpienia raka podstawnokomórkowego było istotnie niższe u osób palących, ale może to wynikać z uprzedzeń związanych z wykryciem (naukowcy mogli wykryć nowotwory, które w innym przypadku nie zostałyby wykryte u osoby, a nie w badaniu). W przeciwieństwie do nowotworów, takich jak rak płuca, ryzyko zachorowania na raka skóry u byłych palaczy spada po rzuceniu palenia.

Warunki i leczenie

Istnieje wiele chorób skóry, które mogą zwiększać ryzyko zachorowania na raka skóry lub są uważane za przedrakowe. Ponadto niektóre sposoby leczenia mogą zwiększać ryzyko zachorowania na raka. Niektóre z tych warunków obejmują:

• Wcześniejszy rak skóry: u tych, którzy mieli nieczerniakowego raka skóry, około 10 razy częściej niż przeciętnie wystąpił inny z tych nowotworów. Ci, którzy mieli czerniaka są trzy razy bardziej narażeni na rozwój nieczerniakowego raka skóry.
• Rogowacenie słoneczne: rogowacenie słoneczne (słoneczne rogowacenia) to bardzo częste zmiany skórne, które wyglądają na szorstkie, łuskowate, przypominające brodawkę plamy na skórze i mogą być różowe, czerwone lub brązowe. Są najbardziej powszechne w narażonych na słońce obszarach ciała. Rogowacenie słoneczne uważa się za przedrakowe i faktycznie niektórzy dermatolodzy uważają, że może to być wczesna postać raka płaskokomórkowego skóry. Uważa się, że 20 procent do 40 procent tego typu raka skóry zaczyna się w ten sposób, a recenzja z 2018 roku dokładnie to zauważyła gdzie postacie rogowacenia słonecznego mogą wskazywać na prawdopodobieństwo postępu raka skóry. Obszary najbardziej niepokojące to grzbiety rąk, przedramion, nóg oraz wokół oczu, warg lub nosa. Ludzie, którzy mają wiele rogowacenia słonecznego, są bardziej narażeni na rozwój raka podstawnokomórkowego lub czerniaka.
• Posiadanie wielu moli (ponad 50)
• Dysplastyczne mole (nieprawidłowo wyglądające mole)
• Wrodzone znamionowe melanocyty: są to duże mole obecne przy urodzeniu, a czerniak może rozwinąć się w 10% tych zmian (szczególnie bardzo dużych znamion).
• Skóra, która doznała ciężkiego poparzenia lub jest w stanie zapalnym

Leczenie psoralens lub ultrafioletem (UV) w przypadku łuszczycy lub wyprysku może również zwiększać ryzyko rozwoju nieczerniakowego raka skóry.

Podobnie warunki i zabiegi bez skóry mogą również wpływać na twoje ryzyko. Mogą to być:

• Niedobory układu odpornościowego, dziedziczne lub nabyte (np. Z HIV / AIDS)
• Infekcje wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV): Niektóre szczepy HPV mogą przyczyniać się do powstawania nowotworów w tkankach narządów płciowych, odbytu i skóry wokół paznokci.
• Niektóre leki zwiększające wrażliwość na słońce (nadwrażliwość na światło), w tym kilka antybiotyków, hydrochlorotiazyd i leki na chemioterapię
• Poprzednia radioterapia raka: Zwiększone ryzyko występuje tylko w obszarach, w których promieniowanie zostało odebrane.

Dieta

Podczas gdy określone rodzaje żywności, które zwiększają ryzyko raka skóry, nie zostały zidentyfikowane, istnieją dowody na to, że niektóre nawyki żywieniowe wiążą się z niższym ryzykiem choroby. Dieta bogata w owoce i warzywa może zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka skóry, ze względu na antyoksydanty obecne w fitochemikaliach (roślinnych substancjach chemicznych) występujących w tych produktach.

Genetyka

Wpływ genetyki na rozwój raka skóry może się różnić w zależności od konkretnego typu. Oddzielenie ryzyka związanego z genetyką i cechami dziedzicznymi, takimi jak odcienie skóry, może być trudne.

Identyczne badania bliźniąt sugerują, że prawie połowa ryzyka zachorowania na raka podstawnokomórkowego i płaskonabłonkowego jest spowodowana czynnikami genetycznymi. Podczas gdy znane mutacje dziedziczne genów stanowią zaledwie około 1 procenta czerniaków, badanie z 2016 r. Sugeruje, że aż 58 procent ryzyka czerniaka jest związane z czynnikami dziedzicznymi.

Nie jest pewne, czy posiadanie raka skóry w rodzinie ma wpływ na ryzyko, chociaż jest jasne, że istnieje związek.W Szwecji, kraju, który utrzymuje dużą bazę danych o nowotworach rodzinnych, duże badanie wykazało, że ryzyko zachorowania na raka płaskonabłonkowego było dwa do czterech razy większe niż u krewnego pierwszego stopnia (rodzica, rodzeństwa lub dziecka) z rakiem skóry. Historia nietypowego zespołu znamionowego zwiększa ryzyko wystąpienia czerniaka.

Istnieje kilka zespołów dziedzicznych, które zwiększają ryzyko zachorowania na raka skóry. Niektóre z bardziej powszechnych to:

• Rak podstawnokomórkowy: Osoby z zespołem podstawnokomórkowym mają większe ryzyko rozwoju raka podstawnokomórkowego (mutacje genu PTCH1 i PTCH2).
• Rak płaskonabłonkowy (SCC): Ryzyko SCC jest zwiększone u osób z xeroderma pigmentosum, alulizmem okołocerywnym, bulloidą epidermolizą i niedokrwistością Fanconiego.
• Czerniak: nieprawidłowość w genie supresorowym guza CDKN2A odpowiada za 40% rodzinnych czerniaków. Wiele innych mutacji genowych jest również związanych z czerniakiem, w tym mutacjami genu BRCA2.

Diagnozowanie raka skóry Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Ananthaswamy HN. Światło słoneczne i rak skóry. Journal of Biomedicine and Biotechnology. 2001. 1 (2): 49.
• Duseize, J., Olsen, C., Pandeva, N. i in. Palenie papierosów i ryzyko raka podstawnokomórkowego i raka płaskokomórkowego. Journal of Investigational Dermatology. 2017. 137 (8): 1700-1708.
• Mucci, L., Hjelmborg, J., Harris, J. i in. Ryzyko rodzinne i dziedziczność raka u bliźniąt w krajach skandynawskich. JAMA. 315 (1): 68-76.
• National Cancer Institute. Genetyka raka skóry (PDQ) - profesjonalna wersja zdrowotna. Zaktualizowano 02/22/18.
• Ng, C., Yen, H., Hsiao, H. i S. Su. Fitochemikalia w zapobieganiu i leczeniu raka skóry: zaktualizowany przegląd. Międzynarodowy Czasopismo Nauk Molekularnych. 2018,19 (4).pii: E941.
• Richard, M., Amici, J., Basset-Seguin, N. i in. Postępowanie w leczeniu rogowacenia rogowacenia w określonych miejscach ciała u pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia zmian nowotworowych: Konsensus ekspercki z AKTeam z ekspertami klinicystów. Dziennik Europejskiej Akademii Dermatologii i Wenerologii. 2018. 32 (3): 339-346.