Szkolenie i doświadczenie Twojej lekarki

Jeśli znasz kogoś, kto studiował, aby zostać lekarzem lub oglądasz programy telewizyjne, które odbywają się w placówkach medycznych, prawdopodobnie słyszałeś terminy takie jak "intern", "resident" lub "attending". Chociaż wszyscy są uważani za lekarzy, nie wszyscy ukończyli szkolenie medyczne. Znajomość różnic między nimi pomoże ci określić ich poziom doświadczenia i czy naprawdę mają wystarczająco dużo doświadczenia, aby ci pomóc.

Oto przegląd kroków, które należy podjąć, aby zostać lekarzem i "cheat sheet", kto jest kim.

Szkoła Medyczna

Aby zostać lekarzem, należy najpierw ukończyć licencjat. Następnie musi uczęszczać i ukończyć cztery lata szkoły medycznej.

Pierwsze dwa lata szkoły medycznej obejmują głównie pracę w klasie, poznanie podstaw anatomii, chorób i funkcji organizmu. Druga połowa szkoły medycznej składa się z klinicznej, praktycznej pracy z pacjentem, zazwyczaj w szpitalu lub akademii medycznej.

Studenci medycyny obracają się w różnych specjalnościach, takich jak chirurgia, pediatria lub neurologia, aby poznać każdą dziedzinę, aby mogli zdecydować, która z nich jest najbardziej interesująca. Zobaczysz ich w szpitalach, ale oni nie ukończyli szkolenia i nie są licencjonowani, lekarze.

Po ukończeniu przez studenta medycyny czteroletniej szkoły medycznej, ona kończy studia i dodaje lekarza (lekarza) lub DO (lekarza medycyny osteopatycznej) na swoje nazwisko i zostaje rezydentem.

Pobyt

Gdy uczniowie kończą szkołę medyczną, ubiegają się o program "rezydencji". Niektóre szkoły medyczne używają tego terminu stażysta aby opisać pierwszy rok pobytu. Kształcenie w miejscu zamieszkania to również czas, w którym nowi lekarze zaczynają pobierać pensję za swoją pracę z pacjentami. Nazwa "rezydent" wywodzi się z faktu, że wiele lat temu wielu mieszkańców mieszkało w domach opieki szpitalnej, dzięki czemu mogli być dostępni 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.

W niektórych stanach lekarze mają prawo do wykonywania zawodu lekarza ogólnego po ukończeniu szkoły medycznej i rocznego stażu.

Aby zostać licencjonowanym specjalistą, ci nowi lekarze muszą przejść jeszcze wiele lat studiów, w zależności od wybranej specjalności. Na przykład, aby zostać internistą ogólnym, lekarz może uczyć się przez kolejne trzy lata. Być neurologiem może wymagać sześciu lub siedmiu lat.

Niektóre wysoce wyspecjalizowane programy i podspecjalizacje, takie jak endokrynologia lub kardiologia dziecięca, mogą wymagać jeszcze więcej szkoleń. Jest to znane jako wspólnota.

Lekarz prowadzący

Gdy lekarz ukończy praktykę i staż, jeśli będzie to wymagane ze względu na jego specjalność, zostanie uznany za "lekarza prowadzącego" i może samodzielnie ćwiczyć medycynę. W większości stanów jest to moment, w którym otrzyma on licencję. Może również uzyskać certyfikat zarządu, co oznacza, że ​​ukończył nie tylko wymagane wykształcenie, ale także pewne formy doświadczenia.

Uczestniczący lekarze, którzy są stowarzyszeni z szpitalami dydaktycznymi lub akademickimi ośrodkami medycznymi, będą również odpowiadać za mieszkańców, którzy ćwiczą swoje nowe umiejętności.

Confusion Over Resident v. Lekarz prowadzący

Pacjenci muszą zrozumieć, że mieszkańcy nie są pełnoprawnymi lekarzami, nawet jeśli mają MD lub DO obok swoich nazwisk. Mieszkańcy nadal są studentami, odbywają szkolenia w miejscu pracy, ćwiczą na prawdziwych pacjentach z prawdziwymi problemami medycznymi. Większość mieszkańców pracuje w szpitalach. Podczas gdy pracują pod patronatem lekarza prowadzącego, nie jest niczym niezwykłym, że pacjent nigdy nie widzi tego lekarza prowadzącego. Mądrzy pacjenci wiedzą, aby zapytać lekarza, który widzi w szpitalu, czy jest ona rezydentem czy lekarzem. Jeśli pojawią się problemy lub jeśli podejrzewasz, że mogą pojawić się problemy, nalegaj, abyś był leczony bezpośrednio przez lekarza prowadzącego.

Jest to szczególnie ważne, gdy potrzebujesz operacji. Operacje są często wykonywane przez mieszkańców, co oznacza, że ​​mieszkańcy przechodzą szkolenie praktyczne u prawdziwych pacjentów, którzy mogą potrzebować delikatnych operacji. Chirurg będzie zazwyczaj obserwował w pobliżu.

Jeśli twoja operacja jest powszechna, możesz nie mieć nic przeciwko temu, czy rezydent ją wykonuje. W ten sposób mieszkańcy otrzymują praktykę, aby zostać lekarzem. Jeśli jednak zabieg chirurgiczny jest w ogóle nietypowy lub jeśli występują inne problemy medyczne, które sprawiają, że zabieg chirurgiczny jest delikatniejszy lub trudniejszy, należy nalegać, aby lekarz prowadzący faktycznie wykonał zabieg chirurgiczny.

Wielu pacjentów chirurgii powiedziało mi, że są pewni, że chirurg jest gotowy do wykonania operacji, tylko po to, aby dowiedzieć się później od pielęgniarki, anestezjologa lub technika sali operacyjnej, że to był rezydent, który na nich działał.

Aby się nie stało, musisz być asertywny. Jeśli planujesz operację, zapytaj, kto będzie operował. Jeśli zostaniesz poinformowany, że lekarz prowadzący będzie wykonywał tę operację, zapytaj, czy będą tam obecni mieszkańcy. Będziesz chciał nalegać, aby chirurg prowadzący faktycznie trzymał skalpel, wykonując nacięcia i wykonując w ten sposób samą operację.

Kontynuować edukację

Edukacja lekarza nigdy się nie kończy. Po ukończeniu studiów będzie realizować wymagania w zakresie kształcenia ustawicznego, aby być na bieżąco w swojej dziedzinie. Zdobywa CME, kontynuując kredyty medyczne, które pomagają jej nauczyć się nowych osiągnięć w jej specjalności. Jej rada certyfikacyjna będzie wymagać określonej liczby CME rocznie, aby umożliwić jej utrzymanie tego certyfikatu.

Chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat Twój nauka lekarza? Wyszukaj jej profil w usłudze UCompare Healthcare.