Ryzyko transfuzji krwi

Jeśli planujesz transfuzję krwi, możesz być zaniepokojony ryzykiem związanym z przyjmowaniem krwi oddanej. Chociaż ryzyko jest minimalne, a podaż krwi w Stanach Zjednoczonych jest bardzo bezpieczna, zawsze istnieje ryzyko związane z transfuzją.

Rozległe badania przesiewowe pomagają zapobiegać przenoszeniu chorób zakaźnych; istnieje jednak dodatkowe ryzyko, które należy rozważyć rozważając transfuzję krwi. Zagrożenia te, z których niektóre są poważne, należy rozważyć w kontekście problemów zdrowotnych, które mogą być spowodowane brakiem krwi lub komórek krwi, takich jak anemia i hipowolemia.

Reakcja alergiczna (hemolityczna) na transfuzję krwi

Reakcja alergiczna, znana również jako reakcja hemolityczna, jest reakcją na podanie krwi dawcy. Podejmuje się kroki, aby zapobiec ciężkim reakcjom, zaczynając od procedur laboratoryjnych, które pomagają zapobiegać podawaniu krwi, która może powodować problem.

Reakcja hemolityczna występuje, gdy układ odpornościowy pacjenta otrzymującego transfuzję krwi niszczy transfuzję czerwonych krwinek. Podczas podawania można zastosować dodatkowe procedury w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia reakcji na transfuzję, w tym przedawkowania krwi powoli, tak aby można było zarejestrować każdą reakcję przed podaniem znacznej ilości krwi i uważnie monitorować pod kątem jakichkolwiek oznak trudności..

Nasilenie reakcji i konsekwencje nie podania krwi określi, czy krew będzie nadal podawana, czy transfuzja zostanie zatrzymana. Benadryl, Tylenol lub inne leki przeciwbólowe, leki przeciwhistaminowe lub steroidy mogą być podawane w celu zatrzymania lub zmniejszenia reakcji na transfuzję.

W niektórych przypadkach pacjent, u którego wiadomo, że ma reakcję na transfuzję krwi, otrzymuje transfuzję. Wynika to z faktu, że ryzyko reakcji jest mniejsze niż ryzyko związane z nieleczonym krwawieniem.

Objawy reakcji alergicznej na transfuzję

• Nudności
• Gorączka: Nagła gorączka natychmiast po rozpoczęciu transfuzji krwi może być oznaką zbliżającej się reakcji alergicznej. Przed transfuzją należy zawsze oznaczyć temperaturę pacjenta.
• Niepokój: Pacjent może odczuwać zbliżającą się zgubę lub lęk, gdy nastąpi reakcja alergiczna.
• Częstoskurcz: Przed reakcją może wystąpić szybsza niż normalna akcja serca, dlatego też objawy czynności życiowych są zwykle podejmowane bezpośrednio przed podaniem krwi.
• Niedociśnienie: Ciśnienie krwi jest niższe niż zwykle w niektórych przypadkach reakcji na krew.
• Ból: Ból w klatce piersiowej i ból pleców są mniej powszechnymi objawami reakcji.
• Duszność: Trudności z oddychaniem mogą pojawić się w ciężkich reakcjach.
• Zaburzenie czynności nerek: Nerki mogą mieć trudności z filtrowaniem krwi ze względu na liczbę martwych komórek krwi zaatakowanych przez układ odpornościowy.
• Krwawe moczy: Wraz z niewydolnością nerek mocz pacjenta może wykazywać obecność krwi przepływającej przez nerki.
• Ból w boku: Zaburzenie czynności nerek może być bolesne i objawia się bólem bocznym.

• Zwiększone ryzyko zakażenia: Jeśli twój dawcy krwi był chory, gdy podarował lub zachorował wkrótce potem, ryzyko infekcji jest zwiększone. Twoje ryzyko jest większe, jeśli twój układ odpornościowy jest zagrożony lub jeśli jesteś bardzo chory.
• Śmierć: Niezwykle rzadkie, ale możliwe, jeśli reakcja hemolityczna jest wystarczająco ciężka.

Choroby rozprzestrzeniają się poprzez transfuzję krwi

Pula krwi dawcy jest bardzo starannie badana pod kątem choroby zakaźnej i jest bardzo bezpieczny. Jednak istnieje bardzo mała szansa zarażenia się chorobami zagrażającymi życiu od krwi dawcy. Istnieje również niewielka szansa na zarażenie się innymi chorobami lub zakażeniami podczas transfuzji krwi.

National Heart, Lung and Blood Institute szacuje, że istnieje około 1 na 2 000 000 przypadków zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C lub HIV przez transfuzję krwi. Istnieje 1 na 205,000 szans na zarażenie się WZW typu B.

Podczas gdy istotne jest, abyś był świadomy ryzyka transfuzji, ważne jest, aby utrzymać te szanse w perspektywie. Na przykład, cztery razy bardziej prawdopodobne jest, że zostaniesz zabity przez asteroidę niż w wyniku transfuzji wirusa HIV lub wirusowego zapalenia wątroby typu C.

Choroby, które mogą rozprzestrzeniać się poprzez transfuzję krwi

• Uszkodzenie płuc związane z transfuzją (TRALI): W godzinach następujących po transfuzji występują trudności w oddychaniu, niskie ciśnienie krwi, gorączka, a prześwietlenie klatki piersiowej ukazuje nacieki płucne. Pacjent może mieć duże trudności z uzyskaniem wystarczającej ilości tlenu w ciężkich przypadkach. Diagnoza ta jest rzadkością, ale wielu uważa, że ​​jest ona niediagnozowana i faktycznie zdarza się w jednej na każde 300-5 000 transfuzji i jest trzecią najczęstszą przyczyną zgonu spowodowanego transfuzją, w zależności od badania.
• Choroba Creutzfeldta-Jakoba (CJD): Bardzo rzadka choroba mózgu, która jest ludzkim odpowiednikiem choroby szalonych krów. Ryzyko zarażenia CJD jest bardzo niskie, ale jest możliwe, jeśli dawca został zarażony chorobą.
• Malaria: Zwykle przenoszone przez komary ryzyko malarii jest niskie w krajach, w których malaria jest rzadka. Ryzyko to jest znacznie większe na obszarach świata, na przykład w Afryce, gdzie często diagnozuje się malarię. Malaria powoduje gorączkę, drżenie dreszczy, anemię, ból mięśni i bóle głowy.
• Cytomegalovirus (CMV): Wirus bardzo powszechny, obecny w nawet 80% populacji. Objawy grypopodobne mogą występować, gdy ktoś złapie CMV, lub może nie zostać zauważonym. Osoby z upośledzonym układem odpornościowym mogą otrzymywać krew poddaną badaniu przesiewowemu w kierunku CMV.
• Babeszjoza i choroba Lyme: Rozprzestrzeniane przez ukąszenia kleszcza, oba stany powodują chroniczne zmęczenie. Babeszjoza jest podobna do malarii, objawia się gorączką, drżeniem dreszczy i niedokrwistością. Lyme jest najczęściej spotykane w pobliżu obszarów leśnych, gdzie ludzie wędrują, Babesiosis jest najczęściej w pobliżu Long Island w Stanach Zjednoczonych.
• Chagas: Choroba rozprzestrzeniana przez pasożyty, Chagas występuje najczęściej w Meksyku, Ameryce Środkowej i Ameryce Południowej. Pozostawiony bez leczenia może powodować uszkodzenie narządów, ale leki są dostępne w Centrach Kontroli Chorób.
• Syfilis: Bardzo powszechna choroba rozprzestrzenia się poprzez kontakty seksualne, kiła powoduje rany na genitaliach, a czasem wokół ust. Kiła jest łatwa w leczeniu, ale może powodować poważne problemy zdrowotne, jeśli pozostanie bez leków.
• Epstein Barr (EBV): Uważa się, że jeden z wirusów opryszczki jest obecny w ciałach do 95% populacji. Gdy EBV jest zakontraktowany przez nastolatka, ryzyko rozwoju mono lub choroby całowania szacuje się na 30-50%.
• Opryszczka: Podczas gdy wiele chorób jest powodowanych przez rodzinę wirusów opryszczki, większość ludzi oznacza opryszczkę narządów płciowych, gdy używają tego terminu. Wirus ten powoduje zmiany na genitaliach i opryszczkę na jamie ustnej.

Słowo od DipHealth

Podaż krwi w Stanach Zjednoczonych jest wyjątkowo bezpieczna, a prawdopodobieństwo otrzymania skażonej krwi jest bardzo niskie. To nie wyklucza możliwości reakcji na oddaną krew, czasami poważnego problemu spowodowanego przez ciało identyfikujące krew jako obcą, pomimo tego, że jest to ta sama grupa krwi. Najprawdopodobniej reakcja wystąpi u osoby, która miała taką chorobę w przeszłości, więc należy poinformować o tym pracowników służby zdrowia, jeśli podczas ostatniej transfuzji wystąpiła reakcja hemolityczna.