Zastosowania elektromiografii, działania niepożądane, procedura, wyniki
Spisu treści:
- Cel testu
- Zagrożenia i przeciwwskazania
- Przed testem
- Podczas testu
- Po teście
- Interpretowanie wyników
Więzień miłości odc. 243 Napisy PL (Styczeń 2025)
Elektromiografia (EMG) i badanie przewodnictwa nerwowego (NCS) to testy wykorzystujące elektrody do wykrywania, tłumaczenia i rejestrowania sygnałów elektrycznych w mięśniach i komórkach nerwowych, gdy są aktywne i znajdują się w spoczynku. Testy te są cennymi narzędziami diagnostycznymi, które pomagają neurologom zlokalizować i określić przyczyny chorób, które wpływają na mięśnie i nerwy, a także ocenić, ile szkód istnieje. EMG, znany również jako elektromiogram lub miogram, oraz NCS, znany również jako test szybkości przewodzenia nerwowego, są prawie zawsze wykonywane podczas tej samej wizyty.
Cel testu
Twój lekarz może zdecydować się na EMG, gdy masz objawy takie jak osłabienie, mrowienie, drętwienie, ból mięśni, skurcze lub inne nienormalne odczucia.
Mała elektroda igłowa jest wprowadzana przez skórę do mięśnia, aby zmierzyć aktywność elektryczną we włóknach mięśniowych (reakcja na stymulację nerwów). Ten test może pomóc zidentyfikować przyczynę twoich symptomów, i może nawet pomóc w określeniu, jak długo problem jest obecny.
ZA badanie przewodnictwa nerwowego mierzy, jak szybko sygnały elektryczne przesuwają się przez nerwy, aby określić rozległość problemu. Sygnał elektryczny wysyłany wzdłuż aksonu lub włókna nerwowego nerwu nazywany jest potencjałem czynnościowym. W badaniach nad przewodnictwem nerwowym te potencjały czynnościowe są sztucznie generowane przez stymulację elektryczną, aby ocenić reakcję aksonu.
Chociaż EMG może być wykonane z lub bez NCS, dwa testy są zwykle wykonywane razem. Każda z tych informacji jest komplementarna, a po przejrzeniu jako zestaw rysuje bardziej wyczerpujący obraz niż sam jeden test (z wyjątkiem konkretnych sytuacji).
EMG może wykryć osłabienie mięśni lub drętwienie spowodowane zaburzeniami układu nerwowego lub uszkodzeniem nerwu związanego z mięśniem, a oba testy mogą różnicować się, jeśli masz zaburzenie mięśni lub nerwów.
EMG i NCS mogą pomóc wykluczyć lub zdiagnozować różne warunki. Niektóre typowe przykłady to:
- Postępujące choroby mięśni, takie jak dystrofia mięśniowa i zapalenie wielomięśniowe
- Zaburzenia wpływające na połączenia mięśniowe i nerwowe (nerwowo-mięśniowe), takie jak myasthenia gravis, zespół Lamberta-Eatona i zespół Guillain-Barré
- Stwardnienie zanikowe boczne (ALS), choroba atakująca komórki nerwowe w mózgu i rdzeniu kręgowym
- Zaburzenia nerwów obwodowych spowodowane uszkodzeniem obwodowego układu nerwowego, nerwów poza mózgiem i rdzeniem kręgowym, takich jak obwodowa neuropatia i zespół cieśni nadgarstka
- Zaburzenia korzeni nerwowych, takie jak rwa kulszowa, radikulopatia (zaciśnięty nerw) i przepuklina dysku
Mogą być również wykorzystywane do monitorowania określonych warunków, takich jak:
- Zespół Guillain-Barré
- Zespół cieśni nadgarstka
- Ischias
- Neuropatia cukrzycowa
- Zespół Lamberta-Eatona
- Myasthenia gravis
- Choroba Charcota-Marie-Tootha
- Przepuklina dysku
- Porażenie Bella
- Dystrofia mięśniowa
Zagrożenia i przeciwwskazania
Zarówno EMG, jak i NCS są niskiego ryzyka. W przypadku EMG istnieje niewielkie ryzyko zakażenia lub krwawienia po umieszczeniu elektrod.Poinformuj neurologa, który wykonuje zabieg, z wyprzedzeniem, jeśli bierzesz leki przeciwzakrzepowe (leki rozrzedzające krew) lub masz hemofilię, zaburzenie hamujące krzepnięcie krwi.
Jeśli mięśnie klatki piersiowej są testowane za pomocą EMG, istnieje niewielkie ryzyko, że powietrze może dostać się do przestrzeni między ścianą klatki piersiowej a płucami i spowodować odma płucna (zapaść płucna).
Jeśli masz NCS, pamiętaj, aby poinformować neurologa z wyprzedzeniem, jeśli masz rozrusznik serca lub defibrylator serca, ponieważ będziesz miał małe wstrząsy elektryczne. W tym przypadku konieczne może być zastosowanie środków ostrożności.
Przed testem
Kiedy twój lekarz zleci EMG i NCS, on lub ona powie ci o tym, czego te testy szukają i co się stanie. To dobry czas, aby zadawać pytania i informować lekarza o wszystkich lekach i suplementach, na których jesteś, bez recepty, bez recepty lub po prostu z witaminami lub ziołami.
Przed badaniem należy również wziąć prysznic lub wykąpać się, aby usunąć nadmiar oleju ze skóry, aby elektrody powierzchniowe dobrze się przykleiły. Najlepiej nie używać żadnych płynów, kremów przeciwsłonecznych, perfum, olejów ani kremów na obszarze, który będziesz testował po wzięciu prysznica przed testem; unikanie ich na kilka dni przed czasem jest jeszcze lepsze.
wyczucie czasu
EMG może trwać od 30 do 60 minut. NCS może trwać od 15 minut do ponad godziny, w zależności od tego, ile nerwów lekarz chce przetestować. W prawdopodobnym przypadku, gdy masz oba testy, zaplanuj wszystko, co zajmie od jednej do trzech godzin.
Lokalizacja
Testy te są wykonywane w warunkach ambulatoryjnych w biurze, laboratorium lub klinice, lub możesz je mieć podczas pobytu w szpitalu. Prowadzone są w pokoju egzaminacyjnym ze stołem lub łóżkiem, na którym można się położyć, lub rozkładanym krzesłem, w którym można usiąść, abyś był zrelaksowany. Maszyna EMG będzie w pobliżu.
W co się ubrać
To, czy możesz utrzymać ubrania, zależy od tego, która część twojego ciała jest testowana. Noszenie luźnych ubrań, które można odłożyć na bok, jest pomocne i jeśli zostaniesz poproszony o zdejmowanie ubrań, otrzymasz suknię do noszenia.
Jedzenie i picie
Dla większości ludzi post nie jest wymagany przed żadnym z tych testów. Twój lekarz poinformuje Cię, jeśli tak nie jest w twojej sytuacji.
Zapytaj lekarza, czy musisz przerwać przyjmowanie leków na receptę lub bez recepty przed badaniem, szczególnie jeśli jesteś na Mestinon (pirydostygmina).
Ubezpieczenie kosztów i zdrowia
Koszt tych testów różni się w zależności od stanu i dostawcy usług. Cena zależy również od liczby testowanych obszarów. Testy te mogą kosztować kilkaset dolarów, a nawet kilka tysięcy dolarów.
Jeśli masz ubezpieczenie zdrowotne, twoje polisy powinny obejmować te testy, ale możesz potrzebować preautoryzacji przed ich otrzymaniem, a być może będziesz musiał zapłacić współpłacenie i / lub współubezpieczenie. Zadzwoń do swojego towarzystwa ubezpieczeniowego po więcej szczegółów lub poproś o pomoc kogoś w biurze twojego lekarza.
Jeśli nie masz ubezpieczenia zdrowotnego, rozważ dzwonienie po okolicy w celu sprawdzenia cen, ponieważ mogą się one znacznie różnić w zależności od miejsca. Zapytaj o możliwe rabaty, które są oparte na dochodach lub płaceniu z góry, jak również.
Co przynieść
Przynieś kartę ubezpieczeniową na wypadek, gdyby zespół neurologa potrzebował twoich informacji. Możesz również przynieść coś do zrobienia, na wypadek, gdybyś musiał poczekać na swój test.
Podczas testu
Neurolog, lekarz specjalizujący się w schorzeniach układu nerwowego, prawdopodobnie wykona większość lub wszystkie testy. Może być technik, który pomoże również przymocować elektrody powierzchniowe.
Wstępny test
Najprawdopodobniej przed wypełnieniem tego testu będziesz musiał wypełnić formularz zgody.
W zależności od tego, które nerwy i mięśnie są testowane, być może trzeba zmienić ubranie w suknię. Będziesz także musiał zdjąć biżuterię, okulary, spinki do włosów lub dowolny inny metal, który również może przeszkadzać w teście.
Badanie przewodzenia nerwu jest zwykle wykonywane najpierw, więc po znalezieniu się na stole lub krześle, a mięśnie są rozluźnione, neurolog znajdzie nerwy, które będą testowane. Elektrody stymulujące są następnie naklejane na skórę leżącą nad nerwem będącym przedmiotem zainteresowania, podczas gdy elektroda rejestrująca jest wklejana ponad mięśnie, które kontroluje nerw.
Przygotowanie do EMG nastąpi po zakończeniu NCS.
Przez cały test
Gdy wszystko zostanie ustawione do badania przewodzenia nerwu, przez elektrodę stymulującą zostaje wprowadzony niski poziom porażenia elektrycznego, a prędkość impulsu elektrycznego jest rejestrowana przez elektrodę rejestrującą. Szok jest łagodny i szybki, ale prawdopodobnie będzie niewygodny przez kilka sekund. Procedurę powtarza się dla każdego obszaru, który lekarz chce przetestować.
Każdy impuls elektryczny pojawia się na monitorze, co wygląda jak fale, które neurolog będzie w stanie zinterpretować.
Po zakończeniu NCS elektrody zostaną usunięte, a resztki pasty zostaną oczyszczone ze skóry.
EMG zwykle wykonuje się bezpośrednio po NCS. W takim przypadku pozostaniesz tam, gdzie jesteś, podczas gdy neurolog znajdzie mięśnie, które chce przetestować. Obszar jest oczyszczony za pomocą środka antyseptycznego, a cienka, cienka elektroda jest wszczepiana w mięsień. Może to wyglądać na krótki, ostry ból lub żądło, po którym następuje łagodny dyskomfort lub presja. Większość osób przechodzi test dobrze, ale jeśli uważasz, że jest zbyt niewygodny lub bolesny, poinformuj o tym neurologa, ponieważ może to wpłynąć na wyniki testu.
Elektroda nie emituje żadnych impulsów elektrycznych; po prostu rejestruje aktywność mięśni w spoczynku i podczas ruchu.Neurolog udzieli ci instrukcji, co zrobić, aby się skurczyć (zaciśnij) i odpocznij mięśnie w odpowiednich momentach, takich jak zgięcie lub uniesienie ręki.
Neurolog może następnie przesunąć elektrodę igłową do innego mięśnia lub innej części mięśnia i powtórzyć procedurę, ale ile razy to nastąpi, będzie zależało od badanych obszarów.
Aktywność jest mierzona i tłumaczona jako fale na ekranie, a odgłosy statyczne są odtwarzane na głośniku. Neurolog, który wykonuje test, słucha tych dźwięków i obserwuje monitor w celu wykrycia nieprawidłowości.
Post-test
Po zakończeniu testu elektroda zostanie usunięta. Powinieneś być w stanie się ubrać, jeśli to konieczne, i od razu iść do domu. Twój lekarz może udzielić ci szczegółowych instrukcji, w zależności od twojego stanu zdrowia.
Po teście
Po zakończeniu testu możesz normalnie wykonywać normalne czynności, chyba że lekarz zaleci inaczej.
Zarządzanie efektami ubocznymi
Mięśnie, które zostały przetestowane, mogą odczuwać ból przez kilka dni i możesz zauważyć siniaki, mrowienie lub obrzęk okolicy. Powinno to ustąpić w ciągu kilku dni, ale można stosować lód lub zimne opakowanie przez 10 do 20 minut na raz i zażywać Tylenol (acetaminofen) lub Motrin / Advil (ibuprofen) w przypadku bólu.
Jeśli zauważysz narastający ból, obrzęk, tkliwość lub drenaż z dowolnego miejsca, w którym zostały włożone igły, poinformuj o tym swojego lekarza.
Interpretowanie wyników
Interpretacja EMG i NCS nie zawsze jest prosta i nie zawsze może prowadzić do jednej możliwej diagnozy, ale testy mogą zmniejszyć liczbę możliwości diagnostycznych. Neurolog zinterpretuje testy i prześle raport do lekarza, co może potrwać dzień lub dwa. Ponieważ testy te nie mają wyniku prostego, negatywnego lub pozytywnego, lekarz omówi z tobą wyniki wizyty kontrolnej, którą możesz zaplanować z wyprzedzeniem.
Jeśli widzisz raport EMG lub NCS, zapoznaj się z niektórymi terminami, które możesz napotkać:
- Amplituda: Sygnał elektryczny jest reprezentowany jako fala, a amplituda jest jego wysokością.
- Prędkość przewodzenia (CV): Prędkość przewodzenia opisuje prędkość, z jaką impuls elektryczny przemieszcza się wzdłuż nerwu.
- Trwanie: To opisuje szerokość fali elektrycznej.
- Blok przewodzenia: Jest to redukcja sygnału w obszarze anatomicznym, takim jak nadgarstek. Sugeruje to uwięzienie nerwu jak w przypadku zespołu cieśni nadgarstka.
- Odruch: F fala jest rodzajem elektrycznego echa, w którym impuls przemieszcza się do kręgosłupa, a następnie z powrotem wzdłuż tego samego włókna. W ten sposób daje poczucie przewodzenia na całej długości nerwu ruchowego.
- H refleks: Fala H jest elektrycznym odpowiednikiem odruchu w nodze. Impuls przemieszcza się do rdzenia kręgowego za pośrednictwem nerwu czuciowego, a następnie z powrotem wzdłuż nerwu ruchowego.
Te pomiary dostarczają informacji zarówno o motorycznych, jak i sensorycznych komponentach obwodowego układu nerwowego. Sugerują także, czy aksona lub osłonka mielinowa, która jest zewnętrzną warstwą nerwową, która pomaga impulsom elektrycznym szybciej podróżować, jest bardziej uszkodzona przez neuropatię.
Mielina pomaga w szybszym przemieszczaniu się potencjałów czynnościowych, a więc w problemach mieliny (mielinopatia) prędkość przewodzenia zmniejsza się. W problemach z aksonem (aksonopatia), włókna, które są nienaruszone, mogą przewodzić sygnały przy normalnych prędkościach, ale jest ich mniej, co prowadzi do słabszego sygnału i zmniejszonej amplitudy.
Normalny EMG: Kiedy twoje mięśnie są w spoczynku, zwykle nie wytwarzają lub wykazują bardzo małą aktywność elektryczną. Kiedy nerw pobudza mięsień do skurczu, wynikiem jest krótki wybuch aktywności elektrycznej zwany potencjałem czynnościowym jednostki motorycznej (MUP). Zwykle im więcej się skurczy, tym więcej działa elektryczność. Ta aktywność wykazuje gładki potencjał działania w normalnym EMG.
Aktywność w spoczynku: W chorobach nerwów obwodowych, takich jak zespół cieśni nadgarstka i neuropatia obwodowa, mięśnie czasami same zaczynają wykazywać spontaniczną aktywność, co pokazuje, że istnieje problem z dostarczaniem nerwów do tego mięśnia. Spoczynkowa aktywność elektryczna może również wskazywać na stan zapalny lub chorobę mięśni. Aktywność w stanie spoczynku może być wykryta przez EMG jako migotanie i dodatnie ostre fale na monitorze. Czasami nieprawidłowość powoduje widoczne skurcze mięśni zwane kratkami.
Nieprawidłowa aktywność podczas skurczu: Lekarze interpretujący wyniki EMG mogą również wymieniać termin "wzór rekrutacji". Kiedy twój mięsień jest skurczony, włókna nerwowe sygnalizują coraz więcej fragmentów mięśni (zwanych jednostkami motorycznymi), aby się przyłączyły i pomogły. W chorobach nerwów obwodowych amplituda różnych jednostek motorycznych jest silna, ale jest ich mniej, ponieważ nerw nie jest w stanie połączyć się z tak wieloma jednostkami. W chorobach mięśni liczba jednostek ruchowych jest normalna, ale amplituda jest mniejsza.
Wzorzec wyładowań elektrycznych z mięśnia ma tendencję do odróżniania się od każdego potencjalnego problemu, więc wzór uzyskany w wyniku testu pomaga neurologowi stwierdzić, czy twoje mięśnie reagują prawidłowo.
Wyniki NCS: Nieprawidłowe wyniki w NCS prawie zawsze pojawiają się w wyniku uszkodzenia nerwu, które jest spowodowane blokiem przewodnictwa, aksonopatią (włókno nerwowe jest uszkodzone) lub demielinizacją (uszkodzeniem lub utratą zewnętrznej warstwy izolacyjnej nerwów). Istnieje wiele stanów, które mogą prowadzić do uszkodzenia nerwów, a tym samym nieprawidłowy wynik NCS.
Twój test może być normalny, jeśli nerwy, które są dotknięte chorobą są małe i nie mają osłonki mielinowej, lub jeśli masz zaburzenie, które atakuje tylko twój mózg, rdzeń kręgowy, rdzeń nerwu rdzeniowego lub mięsień.Innymi słowy, nawet jeśli możesz mieć pewne uszkodzenie nerwów, wynik NCS może nadal być normalny.
Kontynuacja
Twój lekarz może wymagać dodatkowych testów, aby ustalić diagnozę, lub można ustalić wyniki i rozpocząć plan leczenia. Następne kroki będą się znacznie różnić w zależności od przyczyny (lub potencjalnej przyczyny) lub objawów. Twój lekarz poinformuje Cię, jak postępować.
Jeśli miałeś NCS lub EMG do monitorowania stanu, który już masz, test prawdopodobnie wskaże twojemu lekarzowi, jak wiele uszkodzeń nerwów lub zmian w aktywności mięśni było od ostatniego testu, co może pomóc mu odpowiednio dostosować swój plan leczenia, Jeśli potrzebne. Możesz okresowo wykonywać te testy, aby sprawdzić postępy choroby.
Inne uwagi
Jeśli chcesz uzyskać drugą opinię, porozmawiaj z lekarzem o uzyskaniu dokumentacji medycznej i kim on / ona poleca, abyś zobaczył. Uzyskanie drugiej opinii nie oznacza, że nie ufasz swojemu lekarzowi i może pomóc ci poczuć się usatysfakcjonowanym, gdy usłyszysz opinię innego lekarza na temat twojej sytuacji.
Słowo od DipHealth
Pamiętaj, że chociaż EMG i NCS są pomocnymi narzędziami diagnostycznymi, to tylko jeden element układanki. Wyniki twojego testu (ów) mogą nie być w stanie wskazać konkretnej diagnozy, ale mogą pomóc ją zawęzić. Bądź otwarty u swojego lekarza i zadawaj pytania dotyczące rezultatów, których on oczekuje od tych testów i ich znaczenia dla ciebie, i upewnij się, że wyrażasz swoje obawy. Razem możesz poruszać się potencjalnie przerażającą drogą nowej diagnozy uzbrojonej w informacje i zapewnienie bezpieczeństwa.
Cystogram: Zastosowania, działania niepożądane, procedura, wyniki
Dowiedz się, czego się spodziewać podczas cystogramu, prześwietlenia rentgenowskiego często używanego do diagnozowania problemów z pęcherzem. Przeczytaj o jego zastosowaniach, efektach ubocznych, wynikach i nie tylko.
Sercowy test wysiłkowy: zastosowania, działania niepożądane, procedura, wyniki
Test na stres serca jest testem opartym na ćwiczeniach, służącym do diagnozowania choroby wieńcowej lub monitorowania stanu zdrowia osób z innymi chorobami serca.
Elektrokardiogram (EKG): zastosowania, działania niepożądane, procedura, wyniki
Elektrokardiogram (EKG, EKG) wykrywa aktywność elektryczną serca. Może być używany do przesiewania lub pomocy w diagnozowaniu chorób serca.