Jak dyscyplinować bez krzyczenia u dzieci

Jeśli jesteś rodzicem, prawdopodobnie straciłeś panowanie nad dziećmi i krzyczał na nie w pewnym momencie. My, rodzice, jesteśmy tylko ludźmi, a dzieci mogą czasami być naprawdę dobrzy w popychaniu naszych przycisków i prowokowaniu nas problemami związanymi z zachowaniem, takimi jak wyzywające i backtalk. Innymi słowy, czasami może się wydawać, że krzyczy się i przegrywa nasz chłód. Jeśli jednak wrzask jest zbyt częstym zjawiskiem w twoim domu, być może nadszedł czas, abyś podsumował to, co się dzieje i rozważył alternatywne sposoby komunikacji z dzieckiem.

Istnieje kilka powodów, dla których wrzask nie jest idealną formą dyscypliny i jest w rzeczywistości powszechnym błędem dyscypliny. Najważniejszą rzeczą, jaką należy sobie zadać, jest to, czego dziecko uczy się, gdy jest zdyscyplinowany w ten sposób i jak może być dotknięty przez regularne krzyki. Oto kilka powodów, dla których warto obniżyć swój głos i uspokoić się, zanim zdyscyplinujecie swoje dziecko.

Nauczasz swoje dziecko, że agresja jest w porządku.

Podnoszenie głosu może zwrócić uwagę Twojego dziecka w najbliższym czasie, ale ważne jest, aby zastanowić się, jakie krzyki uczą Twoje dziecko. Kiedy podnosisz głos, dziecko uczy się, że agresja jest akceptowalnym sposobem komunikowania się. Tak jak klapsa twoje dziecko nauczy ją, że uderzanie jest dobrym sposobem dyscypliny, twoje dziecko będzie krzyczeć jako coś, co powinieneś zrobić, aby uzyskać punkt, gdy pojawia się problem lub konflikt.

Wrzask straci swoją skuteczność w czasie.

Czy krzyk zwróci uwagę Twojego dziecka na krótką metę? Tak. Ale oto: Podnoszenie głosu przez cały czas może osłabić skuteczność krzyczenia lub mocnego tonu głosu. Jest podobny do kogoś, kto płacze wilkiem przez cały czas; w końcu możesz go wyłączyć. Regularnie podnosząc głos, tworzysz sytuację, w której będzie Twoje dziecko mniej prawdopodobnie cię posłucham.

To nie jest szacunek.

Jak byś się czuł, gdyby twój szef krzyczał na ciebie, gdy popełniłeś błąd? Co by było, gdyby twój partner, przyjaciel lub członek rodziny przemawiał do ciebie w ten sposób podczas walki? Czy czułbyś się defensywny, zraniony i zły, czy czułbyś się bardziej skłonny usłyszeć, co on lub ona mówił? Bez względu na to, co dana osoba próbuje powiedzieć, szanse na to, że będziesz bardziej skłonny usłyszeć tę osobę i naprawdę pomyśleć o tym, co zostało ci powiedziane, jeśli jesteś traktowany z szacunkiem i rozmawiany w serdeczny sposób.

Twoje dziecko odwróci się lub stanie się wściekły.

Ludzkie istoty mają naturalną reakcję na bycie krzykanym. Albo wycofujemy się, albo reagujemy w gniewie. Są to reakcje, które dostaniesz od swojego dziecka, gdy stracisz chłód i czy zachowanie Twojego dziecka zostanie poprawione, powinieneś zadać sobie pytanie, czy jest ono warte swojej ceny.

Pokazujesz, że nie kontrolujesz własnych emocji.

Odrzucenie, rozczarowanie i niezadowolenie: to dość potężna broń w rodzimym arsenale dyscypliny. Ale krzyki pokazują dziecku, że nie panujesz nad sobą - coś, czego zdecydowanie nie chcesz, gdy powołujesz się na autorytet.

Wrzaski mogą być bardziej szkodliwe niż nam się wydaje.

Ostatnie badania pokazały, że krzyki mogą być równie szkodliwe jak klapsy.(Niektórzy rodzice oczywiście wybierają klapsy, ale wielu ekspertów, w tym American Academy of Pediatrics, nie popiera klapsów i wskazuje na badania pokazujące negatywne skutki kar cielesnych, zwłaszcza gdy rodzice uderzają dzieci w gniew.) Badacze Uniwersytet w Pittsburghu stwierdził, że stosowanie ostrej dyscypliny słownej, obejmującej krzyki, przekleństwa lub używanie obelg, może być równie szkodliwe dla dzieci, jak ich uderzanie. Okazało się, że dzieci, które doświadczyły ostrej werbalnej dyscypliny od rodziców, były bardziej narażone na depresję lub wykazują problemy aspołeczne lub behawioralne.

Jak więc przestać krzyczeć i co możemy zrobić, aby wyrazić nasze nieszczęście, gdy dzieci źle się zachowują? Oto kilka strategii do wypróbowania:

Daj sobie czas.

Kiedy tracisz swój chłód, poświęć kilka minut (15, 20 lub więcej - cokolwiek to wymaga), aby się uspokoić i zrobić coś innego. Następnie możesz ponownie przyjrzeć się problemowi, kiedy możesz jasno wytłumaczyć dziecku, co chcesz zrobić inaczej w następnym razem i jakie będą konsekwencje, jeśli nie zastosuje się do twoich instrukcji. (Na przykład, jeśli nie postawiła stołu po tym, jak poprosiłeś ją o zrobienie tego 5 razy, wytłumacz jej, że od razu ustawi stół, jeśli nie posłucha, będzie musiała to wyczyścić i pomóż także załadować zmywarkę.) Poświęcenie czasu na uspokojenie się jest świetnym sposobem na zdyscyplinowanie z nastawieniem Zen.

Uczyń go łatwiejszym, aby nie zawiódł.

Spróbuj zobaczyć rzeczy z punktu widzenia twojego dziecka. Jeśli poprosisz go o zrobienie czegoś, gdy jest w trakcie gry wideo lub pokazuje, że dałeś mu pozwolenie na grę lub oglądanie, prawdopodobnie nie odpowie natychmiast; daj mu 10-minutowy heads-up i daj mu znać, że chcesz, aby wkrótce się zatrzymał. Jeśli uciekał się do kłamania, dowiedz się, dlaczego zrobił to, co zrobił, zanim zareagowałeś gniewem. Jeśli ma skłonność do marnowania czasu, wymyśl sposoby, które pomogą mu przyspieszyć sprawę. Innymi słowy, ustaw swoje dziecko, aby zachowywało się i wyobrażaj sobie, co poszło nie tak, kiedy tego nie robi.

Wymień rzeczy, które Twoje dziecko ma rację.

Następnym razem, gdy będziesz zły na swoje dziecko, wypróbuj to ćwiczenie: Wymień wszystkie rzeczy, które ona robi dobrze. Możesz to zrobić w swojej głowie, gdy się ochładzasz. Następnie, gdy przyjdzie pora, aby usiąść i porozmawiać z dzieckiem o jej zachowaniu i oczekiwaniach, co może zrobić, aby to naprawić, możesz również powiedzieć dziecku o wszystkich rzeczach, które Twoim zdaniem są świetne i dlaczego oczekujesz aby mogła następnym razem zrobić lepiej.

Mów delikatnie, aby zmaksymalizować swój wpływ.

Gdy się uspokoisz, usiądź z dzieckiem i poproś go o poświęcenie mu pełnej uwagi. Mów w spokojny i przejrzysty sposób (i trzymaj się krótko dla młodszych dzieci) i powiedz mu, dlaczego jesteś nieszczęśliwy z powodu jego zachowania i tego, co chcesz, aby zrobił inaczej, idąc dalej. Tak, jak nauczysz swoje dziecko dobrych manier, używając tych manier, sposób, w jaki mówisz do dziecka, będzie taki, jak twoje dziecko mówi do ciebie.

Nigdy nie obrażaj swojego dziecka ani nie używaj przekleństw.

Niezależnie od problemu z zachowaniem lub frustracji, pamiętaj, że słowa mogą być bardzo potężnym narzędziem, które z łatwością może stać się bronią. Tak jak możesz budować pewność siebie dziecka z zachętą, możesz ją zniszczyć zniewagami lub przekleństwami. Bądź świadomy tego, co mówisz swojemu dziecku, a także jak to mówisz.