PGD ​​i PGS Badania genetyczne przed IVF

Genetyczne technologie przesiewowe, takie jak PGD i PGS, w połączeniu z leczeniem metodą IVF, pozwoliły zmniejszyć ryzyko przeniesienia wyniszczających chorób genetycznych, prawdopodobnie zmniejszyć ryzyko nawrotu poronień i ewentualnie poprawić szanse na powodzenie ciąży.

Podobnie jak w przypadku wszystkich technologii wspomaganego rozrodu, ważne jest, aby zrozumieć, w jakich sytuacjach najlepiej wykorzystuje się technologię, możliwe ryzyko, koszty i oczekiwania podczas leczenia.

Możesz zobaczyć akronimy PGD i PGS używane zamiennie. Oba są technologiami badań genetycznych i oba wymagają zapłodnienia in vitro, ale są bardzo różne pod względem tego, dlaczego i w jaki sposób są stosowane.

Co oznacza PGD?

PGD ​​oznacza "preimplantacyjną diagnozę genetyczną". Kluczowym słowem jest tu "diagnoza".

PGS stosuje się, gdy w zarodku należy zidentyfikować bardzo specyficzną (lub specyficzną dla danego zestawu) chorobę genetyczną. Może to być pożądane, aby uniknąć przeniesienia choroby genetycznej lub użyć do wybrania bardzo specyficznej tendencji genetycznej. Czasami oba są potrzebne - na przykład, gdy para chce począć dziecko, które może być dopasowane do przeszczepu komórek macierzystych dla rodzeństwa, ale także chce uniknąć przekazania genu, który powoduje chorobę wymagającą przeszczepu komórek macierzystych.

PGD ​​nie testuje pojedynczego zarodka pod kątem wszystkich możliwych chorób genetycznych. To ważne, aby zrozumieć. Na przykład, jeśli zarodek nie ma genu odpowiedzialnego za mukowiscydozę (CF), nie mówi nic o żadnej innej możliwej chorobie genetycznej, która może być obecna. Daje tylko pewność, że CF jest mało prawdopodobny.

Co oznacza PGS?

PGS oznacza "preimplantation genetic screening". PGS nie szuka określonych genów, ale patrzy na ogólny chromosomalny wygląd zarodka.

Embriony można bardzo ogólnie zaklasyfikować jako euploidię lub aneuploidię. W normalnej sytuacji jajko wnosi 23 chromosomy, a plemniki kolejne 23. Razem tworzą zdrowy zarodek z 46 chromosomami. Nazywa się to embrionem euploidalnym.

Jednakże, jeśli zarodek ma dodatkowy chromosom lub brakuje mu chromosomu, nazywa się on aneuploidią. Zarodki aneuploidalne częściej nie udaje się wszczepić lub zakończyć poronieniem. Jeśli nastąpi implantacja, ciąża i poród, zarodki aneuploidii mogą spowodować dziecko z upośledzeniem umysłowym lub fizycznym.

Na przykład zespół Downa może wystąpić, gdy istnieje dodatkowa kopia chromosomu 18 lub 21. PGS może zidentyfikować to zanim embrion zostanie przeniesiony do macicy. W niektórych przypadkach PGS może zidentyfikować płód genetyczny zarodka.

Kompleksowa analiza chromosomów (CCS) jest jedną z technik PGS, która pozwala określić, czy zarodek jest XX (żeński), czy XY (męski). Można go stosować w celu uniknięcia zaburzeń genetycznych związanych z płcią lub (rzadziej) w przypadku równoważenia rodzinnego.

Czym różnią się PGD / PGS i badania prenatalne?

Zarówno PGD, jak i PGS mają miejsce podczas preimplantacja. Jest to niepodobne do testów prenatalnych, w których już nastąpiło wszczepienie. Badanie prenatalne może być wykonane tylko w przypadku stwierdzenia ciąży.

Próbkowanie kosmówki kosmówki (CVS) i amniopunkcja mogą identyfikować nieprawidłowości chromosomalne u nienarodzonego płodu. Jeśli podejrzewa się nieprawidłowości podczas badania prenatalnego, możliwe jest kontynuowanie lub zakończenie ciąży. Może to być trudna decyzja.

Ci, którzy zdecydują się kontynuować ciążę, stają w obliczu niepewności i strachu przed tym, co nadejdzie po urodzeniu. Poza obawą o posiadanie dziecka z dożywotnim upośledzeniem, mogą one być narażone na zwiększone ryzyko urodzenia martwego dziecka. Ci, którzy postanawiają przerwać ciążę, odczuwają żałobę, prawdopodobnie poczucie winy i fizyczny ból oraz powrót do aborcji.

Ponadto niektórzy ludzie mają religijne lub etyczne zastrzeżenia do przerwania ciąży, ale czują się dobrze z testami genetycznymi, zanim nastąpi transfer zarodków. Mimo to PGD i PGS nie są gwarantowane. Większość lekarzy zaleca wykonanie badań prenatalnych oprócz PGD / PGS, na wypadek gdyby diagnoza genetyczna była błędna lub pominięta.

Możliwe przyczyny testowania swoistej diagnostyki genetycznej za pomocą IVF

Oto możliwe powody, dla których lekarz może zalecić PGD (lub powody, o które możesz poprosić.)

Aby uniknąć przeniesienia określonej choroby genetycznej, która występuje w rodzinie: Jest to najczęstszy powód PGD. W zależności od tego, czy choroba genetyczna jest autosomalna dominująca, czy recesywna, ryzyko przeniesienia choroby genetycznej na dziecko może wynosić od 25 do 50 procent.

W niektórych przypadkach para może nie potrzebować zapłodnienia in vitro, aby zajść w ciążę i może nie być narażona na bezpłodność. Ich jedyny powód do prowadzenia IVF może być do testowania PGD.

Jak wspomniano powyżej, badania prenatalne mogą również testować na choroby genetyczne, bez dodatkowych kosztów, ryzyka i kosztów leczenia IVF. Ale ponieważ jedyną opcją jest zakończenie ciąży (lub kontynuowanie ciąży) po testach prenatalnych, jest to nie do przyjęcia dla niektórych par.

Istnieją setki chorób genetycznych, które można przetestować, ale niektóre z najczęstszych to:

• Zwłóknienie torbielowate
• Tay-Sachs
• Fragile-X
• Dystrofia mięśniowa
• Anemia sierpowata
• Hemofilia
• Zanik mięśni kręgosłupa (SMA)
• Anemia Fanconiego

Przeszukiwanie przesiewowe pod kątem translokacji lub rearanżacji chromosomowych: Niektórzy ludzie rodzą się ze wszystkimi 46 chromosomami, ale jeden lub więcej nie ma oczekiwanej pozycji. Ci ludzie mogą być zdrowi, ale ich ryzyko wystąpienia niepłodności, wyniku ciąży w poronieniu lub urodzenia martwego dziecka lub posiadania dziecka z nieprawidłowością chromosomową jest wyższe niż przeciętne.

W przypadku par, które mają partnera z translokacją, można wykorzystać PGD do identyfikacji zarodków, które prawdopodobnie są zdrowe.

Do porównywania ludzkich antygenów leukocytów (HLA) w celu przeszczepienia komórek macierzystych: Przeszczep komórek macierzystych jest jedynym lekiem na niektóre choroby krwi. Znalezienie meczu w rodzinie nie zawsze jest łatwe. Jednak PGD może być użyty do wyboru embrionu, który byłby dopasowaniem komórek macierzystych (dopasowanie HLA) i aby uniknąć omijania tej samej genetycznej choroby dotykającej rodzeństwo.

Jeśli uda się zidentyfikować embrion, który jest zarazem dopasowaniem HLA, oraz zajściem w ciążę i zdrowym porodem, komórki macierzyste potrzebne do uratowania życia rodzeństwa mogą być zbierane z krwi pępowinowej po urodzeniu.

Aby uniknąć przekazywania genetycznych predyspozycji do choroby o początku dorosłości: Nieco bardziej kontrowersyjne stosowanie PGD polega na unikaniu tendencji genetycznych, które mogą powodować choroby w późniejszym życiu.

Na przykład gen raka piersi BRCA-1. Posiadanie tego genu nie oznacza, że ​​osoba z pewnością rozwinie raka piersi, ale ich ryzyko jest wyższe. PGD ​​może być używany do przesiewania zarodków dla wariantu BRCA-1. Inne przykłady obejmują chorobę Huntingtona i wczesną postać choroby Alzheimera.

Możliwe powody ogólnego badania genetycznego (PGS / CCS) z IVF

Oto kilka typowych powodów, dla których można stosować PGS w leczeniu IVF.

Aby poprawić szanse na sukces z planowym pojedynczym transferem zarodków: Wiele badań wykazało, że PGS może pomóc w polepszeniu szans na ciążę i zmniejszyć ryzyko poronienia podczas wyboru planowego pojedynczego transferu zarodków.

Dzięki planowemu pojedynczemu transferowi zarodków lub eSET, twój lekarz przenosi tylko jeden zdrowy wygląd zarodka podczas leczenia IVF. To zamiast przenosić dwa zarodki naraz, technika, która zwiększa szanse na sukces, ale także niesie ze sobą ryzyko poczęcia wielokrotności. Wielokrotne ciąże stanowią zagrożenie dla zdrowia matki i dziecka.

Bez PGS zarodek jest tradycyjnie wybierany na podstawie tego, jak się wydaje. Stwierdzono jednak, że zarodki, które nie wyglądają idealnie pod mikroskopem, nadal mogą być zdrowe. Zarodki, które wyglądają zdrowo, mogą nie być tak chromosomalnie normalne, jak się wydają. PGS usuwa pewne domysły.

Aby zidentyfikować płeć genetyczną: Zwykle stosowany, gdy choroba genetyczna opiera się na płci, PGS może pomóc określić, czy zarodek jest płci męskiej czy żeńskiej. Może to być nieco tańszy sposób uniknięcia choroby genetycznej niż PGD.

Jednak PGS może być również używany, aby pomóc parze mieć dziecko określonej płci, kiedy mają nadzieję "zrównoważyć" swoją rodzinę. Innymi słowy, mają już chłopca i teraz chcą mieć dziewczynę lub odwrotnie. Rzadko by się to zdarzało, gdyby para nie wymagała już zapłodnienia in vitro z innego powodu.

W rzeczywistości ASRM i American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) są etycznie przeciwni stosowaniu PGS do selekcji płci bez przyczyny medycznej.

Aby zmniejszyć ryzyko poronienia u kobiet z nawracającą utratą ciąży w wywiadzie: Poronienie jest powszechne, występujące nawet w 25 procentach ciąż. Nawracające poronienie - z trzema lub więcej stratami z rzędu - nie jest. PGS może być stosowany w celu zmniejszenia szansy na kolejne poronienie.

Badania dotyczące tego, czy PGS może rzeczywiście poprawić szanse na ciążę u kobiet, u których w przeszłości wielokrotnie występowała utrata ciąży, jest niejasne. Dla par, które mają partnera z translokacją chromosomową lub specyficzną chorobą genetyczną, która zwiększa ryzyko utraty ciąży lub urodzenia martwego dziecka, PGD (a nie PGS) może mieć sens.

Jednak dla par, których straty nie są związane z określoną genetyczną tendencją do utraty ciąży, to czy IVF z PGS naprawdę może zwiększyć szanse żywego porodu, tak samo jak dalsze próby naturalnie nie są jasne. Może występować mniejsze ryzyko wystąpienia poronienia, ale zdrowa ciąża i poród mogą nie pojawić się wcześniej.

Obecnie Amerykańskie Towarzystwo Medycyny Rozrodu nie zaleca stosowania IVF z PGS w leczeniu nawracających poronień.

Aby poprawić szanse powodzenia ciąży u pacjentów z zapłodnieniem in vitro: Niektórzy lekarze płodności zalecają PGS wraz z IVF, aby teoretycznie zwiększyć szanse powodzenia leczenia w przypadku ciężkiej niepłodności czynnika męskiego, par, które doświadczyły powtarzającej się niewydolności zapłodnienia in vitro lub kobiet w zaawansowanym wieku matek. Niektóre kliniki oferują PGS z IVF wszystkim pacjentom.

Obecnie niewiele jest badań pokazujących, że PGS naprawdę poprawi skuteczność leczenia metodą IVF, gdy nie zostanie to wyraźnie wskazane. Wiele badań, które wykazały wyższy odsetek powodzeń, dotyczy wskaźnika liczby urodzeń żywych na transfer zarodków - a nie na cykl. To zawsze będzie wyższe niż w przeliczeniu na cykl, ponieważ nie każdy cykl IVF dostaje zarodki do przeniesienia. Trudno jest stwierdzić, czy istnieje prawdziwa zaleta. Konieczne są dalsze badania.

Jak biopsja zarodków?

Aby wykonać jakiekolwiek testy genetyczne, komórki z zarodka muszą zostać poddane biopsji. Zona pellucida jest ochronną skorupą, która otacza zarodek. Ta warstwa ochronna musi zostać złamana w celu biopsji niektórych komórek. Aby się przebić, embriolog może użyć igły laserowej, kwasowej lub szklanej.

Po wykonaniu niewielkiego otworu, badane komórki usuwa się albo za pomocą ssania przez pipetę, albo zarodek delikatnie ściska się, aż kilka komórek wydostanie się przez złamany otwór.

Biopsję zarodka można wykonać trzy dni po zapłodnieniu lub pięć dni. Każdy ma swoje zalety i wady.

Dzień 3 Biopsja zarodków: Zarodek w dniu 3 jest znany jako blastomer. Ma tylko sześć do dziewięciu komórek. Możliwe jest wykonanie badań genetycznych tylko na jednej komórce, ale lepsze są dwie.

Jedną z największych zalet robienia biopsji 3 dnia jest przetestowanie można wykonać na czas, aby nowy transfer zarodka w dniu 5 po wysłaniu jaj. Oznacza to krótszy czas oczekiwania i niższy koszt (ponieważ nie trzeba płacić za zamrożony transfer zarodka).

Jednak niektóre badania wykazały, że biopsja więcej niż jednej komórki na tym etapie zwiększa ryzyko "zatrzymania zarodków". Zarodek może przestać się rozwijać i nie może być przenoszony. Jest to rzadkie, ale wciąż należy rozważyć ryzyko. Ponadto ryzyko fałszywie dodatnich wyników i wyników jest większe w przypadku biopsji 3 dnia.

Dzień 5 Biopsja zarodków: Zarodek 5 dnia nazywa się blastocystą. Na tym etapie zarodek ma setki komórek. Niektóre z tych komórek staną się płodem, inne łożyskiem. Embriolog może zająć więcej komórek do testowania - zwykle biorąc od 5 do 8, co może pozwolić na lepszą diagnozę i mniej niejednoznacznych wyników. Pobrane komórki są przeznaczone do zostania łożyskiem; komórki płodu pozostają nietknięte.

Wadą biopsji dnia 5 jest to, że nie wszystkie zarodki przeżywają w środowisku laboratoryjnym przez tyle dni, nawet zdrowych zarodków.

Również biopsja dnia 5 wymaga krioprezerwacji zarodków aż do powrotu wyników. Oznacza to, że kobieta będzie musiała poczekać do co najmniej następnego miesiąca, aby wykonać transfer zarodka. Będzie to zamrożony cykl przenoszenia zarodków. Oznacza to dodatkowy czas oczekiwania i dodatkowe koszty. Istnieje również ryzyko, że zarodki nie przetrwają zamarznięcia i odwilży.

Jednak tylko najsilniejsze zarodki pozostają po tym procesie. Te, które przeżyją i mają dobre wyniki PGS, jeszcze bardziej prawdopodobnie doprowadzą do zdrowego wyniku.

Jaki jest proces dla zapłodnienia in vitro z PGD i PGS?

Istnieją pewne różnice w sposobie cyklu leczenia IVF w przypadku testowania PGD lub PGS.

Po pierwsze, w przypadku PGD proces może rozpocząć się na kilka miesięcy przed faktycznym leczeniem IVF. W zależności od wymaganej diagnostyki genetycznej może być wymagane badanie genetyczne członków rodziny. Jest to potrzebne do stworzenia sondy genowej, która jest jak mapa używana do dokładnego wskazania miejsca występowania nieprawidłowości genetycznej lub markera.

PGS nie wymaga badań genetycznych członków rodziny i obejmuje jedynie testowanie zarodków. Podczas faktycznego cyklu IVF doświadczenie pacjentów z PGS i PGD jest podobne, chociaż technologia genetyczna występująca w laboratorium różni się.

Gdzie IVF z genetycznymi badaniami przesiewowymi różni się od konwencjonalnego leczenia na etapie embrionalnym. Zwykle, po zapłodnieniu, wszelkie zdrowe zarodki są uważane za przeniesione trzy lub pięć dni po pobraniu jaj. W przypadku PGS lub PGD, zarodki są poddawane biopsji w dniu 3 (po pobraniu jaj) lub w dniu 5. Komórki są wysyłane do testowania. Jeśli zarodki zostaną przebadane w dniu 3, wyniki mogą wrócić przed dniem 5. Jeśli tak, można rozważyć przeniesienie zarodków o dobrych wynikach. Dodatkowe zarodki można krioprezerwować do kolejnego cyklu.

Jednakże, jak wspomniano powyżej (w części biopsji zarodków), biopsja dnia 5 może być zalecana lub zalecana. W tym przypadku zarodki są poddawane biopsji, a następnie natychmiast krioprezerwowane. W tym przypadku żadne zarodki nie zostaną przeniesione podczas cyklu IVF. Zamiast tego pozostaną "na lodzie", dopóki nie powrócą wyniki testów genetycznych.

Gdy wyniki są dostępne, zakładając, że jakiekolwiek zarodki są uważane za zbywalne, kobieta weźmie leki w celu stłumienia owulacji i przygotowania macicy do implantacji. We właściwym czasie jeden lub kilka zarodków zostanie rozmrożonych i przygotowanych do transferu.

Po wybraniu cyklu biopsji 5 dnia i zamrożonego zarodka czas leczenia może wynosić od dwóch do czterech miesięcy (z możliwym miesiącem odpoczynku / okresu oczekiwania).

Zagrożenia związane z PGD / PGS

IVF z PGS i PGD wiąże się z ryzykiem związanym z konwencjonalnym leczeniem IVF.

Oprócz tych zagrożeń, każdy, kto rozważa PGD / PGS, musi również rozumieć te dodatkowe zagrożenia:

• Wskaźniki urodzeń żywych mogą być niższe niż w przypadku rówieśników w podobnym wieku. Dzieje się tak dlatego, że niektóre zarodki nie przetrwają tego procesu, a niektóre (lub wszystkie) mogą powrócić ze słabymi wynikami.
• W biopsji 5 dnia występuje nieznacznie zwiększone ryzyko identycznego twinningu.
• Możliwe są fałszywe alarmy i fałszywe negatywy. Innymi słowy, nienormalne zarodki mogą testować "normalne", a zdrowe zarodki mogą zostać błędnie zdiagnozowane jako nieprawidłowe i odrzucone. W przypadku zaburzeń recesyjnych istnieje 2 procent ryzyka, że ​​zarodek osiągnie normalny wynik, gdy jest nienormalny i 11 procent ryzyka dla dominujących zaburzeń genetycznych.
• Jeśli wszystkie zarodki powrócą ze złymi wynikami, może ich nie być transfer.
• Może dojść do niejednoznacznych wyników. Znane również jako zarodki mozaiki, gdy niektóre komórki wyglądają na chromosomalnie normalne, a inne nie. Niektóre badania wykazały, że zarodki mozaikowe mogą się poprawić i mogą prowadzić do zdrowej ciąży i dziecka.
• Kriokonserwacja i późniejsze rozmrażanie może prowadzić do utraty zdrowych zarodków.
• Niektóre zdrowe zarodki mogą nie przetrwać do dnia 5 po otrzymaniu jaj.
• Biopsja zarodków w dniu 3 może prowadzić do zatrzymania zarodka, w którym zarodek przestaje się rozwijać.
• PGD ​​/ PGS nie jest niezawodny, a dziecko z genetyczną chorobą lub zaburzeniem wciąż może się pojawić. Aby zapewnić dodatkowe bezpieczeństwo, zaleca się badanie prenatalne oprócz PGD / PGS.
• Dobre PGD / PGS i testy prenatalne nie gwarantują, że dziecko nie będzie narażone na upośledzenia fizyczne lub umysłowe innych rodzajów.
• Ryzyko poronienia może być niższe w przypadku normalnych zarodków PGS, ale nadal istnieje ryzyko utraty ciąży.
• Oczekiwanie na wyniki i konieczność podjęcia decyzji o zarodkach z niejednoznacznymi wynikami może być emocjonalnie trudne.
• Technologia jest tak nowa, że ​​nie wiemy na pewno, jaki może być długoterminowy wpływ na dzieci urodzone po IVF-PGD / PGS. Jednak wczesne wyniki wyglądają dobrze. Dwa małe badania wykazały, że dzieci te nie są narażone na zwiększone ryzyko opóźnień rozwojowych. Mają także normalną masę urodzeniową.

Ile kosztuje PGS / PGD?

IVF jest już drogi. Dodanie kosztu PGS lub PGD podnosi tę cenę jeszcze wyżej. Średnio PGD / PGD dodaje do leczenia IVF od 3000 do 7000 USD. Twoje koszty jednego cyklu IVF z PGS / PGD mogą wynosić od 17 000 do 25 000.

Co więcej, być może trzeba zapłacić za cykl zamrożonego transferu zarodków (FET). Będzie to dodatkowe 3 000 $ do 5 000. Czasami pacjenci chcą zaplanować cykl FET natychmiast po cyklu IVF. W ten sposób, gdy tylko pojawią się wyniki badań genetycznych, mogą przenieść wszelkie normalne zarodki bez czekania na dodatkowy miesiąc.

Jednak możliwy problem z tym podejściem polega na tym, że jeśli nie ma normalnych embrionów do przeniesienia, niektóre koszty FET zostaną zmarnowane. Wszelkie leki na płodność stosowane w celu stłumienia owulacji i przygotowania macicy do implantacji zostaną podjęte bez uzasadnienia.

Oczekiwanie na dodatkowy miesiąc może być emocjonalnie trudne, ale może mieć sens finansowy. Dzięki PGD możesz mieć wydatki poza samym leczeniem bezpłodności. PGD ​​czasami wymaga testów genetycznych członków rodziny, a te koszty nie zostaną uwzględnione w wycenie kliniki płodności i mogą nie być objęte ubezpieczeniem.

Słowo od DipHealth

Badania genetyczne pomogły rodzinom z chorobą genetyczną lub translokacją chromosomową mieć większą szansę na zdrowe dziecko i uniknięcie przenoszenia śmiertelnych chorób. Badania genetyczne pomogły również lekarzom w ulepszeniu selekcji zarodków w planowych cyklach transferu pojedynczych zarodków.

To, czy PGD / PGS naprawdę poprawi wskaźniki urodzeń żywych poza te sytuacje, jest niejasne. Technologia jest wciąż nowa i stale się rozwija. Korzystanie z PGS w celu poprawy wskaźnika urodzeń żywych w IVF, gdy technologia nie jest wyraźnie wskazana, jest kontrowersyjne.

Niektórzy lekarze twierdzą, że osiągają lepsze wyniki, inni zastanawiają się, czy naprawdę warto dodatkowych kosztów i ryzyka. Niektórzy uważają, że powinno to być oferowane każdemu pacjentowi IVF; inni uważają, że powinno być oferowane rzadko, w bardzo szczególnych przypadkach.

Możliwe, że PGS pomoże uniknąć przenoszenia zarodków, które nieuchronnie zakończyłyby się poronieniem. Nie oznacza to jednak, że para ostatecznie nie uzyskała zdrowej ciąży z następnymi zamrożonymi transferami zarodków (FET) z tego samego cyklu.

Załóżmy na przykład, że para otrzymuje trzy silne zarodki. Powiedzmy, że robią PGS i odkrywają, że dwa zarodki są normalne. Jeden lub dwa są przenoszone, i powiedzmy, że ciąża następuje w jednym lub dwóch cyklach. Teraz załóżmy, że ta sama para zdecydowała się nie robić PGS i zdarza się, że najpierw przenosi zarodek z nieprawidłowością chromosomową. Cykl ten zakończy się poronieniem. Ale wciąż mają jeden lub dwa kolejne zarodki czekające na rozmrożenie i przeniesienie i prawdopodobnie uda im się uzyskać zdrowe dziecko z jednego z tych zarodków. (Oczywiście w najlepszej sytuacji pod presją).

Obecnie badania wskazują, że szanse na urodzenie żywych są podobne w każdej sytuacji - zi bez PGS. Ale istnieje emocjonalny koszt doświadczania poronienia. PGS ma nie wyeliminować szanse utraty - choć wydaje się, że zmniejsza to ryzyko.

Tylko Ty i Twój lekarz możecie zdecydować, czy IVF z PGD / PGS jest odpowiedni dla Twojej rodziny. Zanim podejmiesz decyzję, upewnij się, że rozumiesz, dlaczego lekarz zalecił Tobie tę technologię wspomaganego rozrodu, całkowite koszty (w tym kriokonserwację i cykle FET) oraz potencjalne ryzyko.