3 sposoby na testowanie dla SIBO

Czy ty lub twój lekarz uważałeś diagnozę przerostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO) jako wyjaśnienie twoich przewlekłych objawów jelitowych? Nowe badania sugerują, że SIBO to choroba niedodiagnozowana, której obecność należy określić lub wykluczyć dla osób, u których występują ciągłe problemy z wzdęciami i jelitami.

Ponieważ dostępne są zabiegi dostępne dla SIBO, identyfikacja jego obecności otwiera drogę do złagodzenia objawów. Twój lekarz ma trzy podstawowe opcje, które mogą zalecić ci w celu diagnozy SIBO. Tutaj dowiesz się trochę o każdej opcji, co musisz zrobić przed testem, aby poprawić jej dokładność i czego oczekiwać od samego testu.

Kto powinien być testowany na SIBO?

Ze względu na obawę, że wiele osób jest źle zdiagnozowanych jako zespół jelita drażliwego (IBS), naukowcy zalecają, aby każdy, kto doświadcza przewlekłych objawów wzdęcia, bólu brzucha i biegunki, powinien zostać przebadany pod kątem SIBO.SIBO należy również wykluczyć dla każdego, kto wykazuje oznaki niedoborów żywieniowych.

Testowanie SIBO jest również zalecane dla każdego, kto doświadcza pogorszenia objawów następujących chorób, pomimo odpowiedniego leczenia: przewlekłego zapalenia trzustki, choroby Leśniowskiego-Crohna i twardziny. Ostatnie badanie SIBO jest zalecane dla każdego, kto ma celiakię, ale nadal cierpi na objawy mimo dobrego przestrzegania diety bezglutenowej.

Testowanie oddechu

Badanie oddechu jest nieinwazyjnym testem, który jest dość często stosowany jako metoda diagnozowania lub wykluczania SIBO. Test działa poprzez testowanie obecności wodoru lub metanu w oddechu w określonych odstępach czasu po tym, jak osoba pije płyn zawierający roztwór cukru, taki jak glukoza lub laktuloza.

Uważa się, że obecność wodoru w oddechu przed oznaczeniem 90 minut wskazuje, że bakterie są obecne w jelicie cienkim, ponieważ oddziałują one ze spożywanym cukrem i uwalniają wodór lub metan, który jest następnie wydalany przez oddech. Ten okres odcięcia opiera się na fakcie, że zwykle zajmuje dwie godziny, aby zaatakowany cukier dotarł do bakterii jelitowych, które są obecne w jelicie grubym, czyli tam, gdzie powinny znajdować się takie kolonie.

Pomimo szerokiego zastosowania, podniesiono obawy o ważność testów oddechowych dla SIBO. Jedną z największych obaw jest to, że test daje zbyt wiele wyników fałszywie pozytywnych, szczególnie dla osób, które mają szybki czas przejścia pokarmu przez układ pokarmowy, lub fałszywie negatywne wyniki, najprawdopodobniej u osób z gastroparezą (powolne opróżnianie żołądek).

Ponadto nie ma zgody co do najlepszych protokołów do przeprowadzenia testu, ani nie ma zgody co do tego, jakie ilości gazu obecnego w oddechu stanowią pozytywny wynik testu. Jednak pomimo tych obaw, prostota i bezpieczeństwo testu są głównymi powodami, dla których jest to najbardziej popularny sposób testowania SIBO.

Jak przygotować się do testu oddechu SIBO

Przede wszystkim będziesz chciał wybrać centrum testowe, które testuje zarówno obecność wodoru, jak i metanu. Gdy to zrobisz, Twój lekarz lub ośrodek testowy sam dostarczy Ci szczegółowe instrukcje, w jaki sposób chcą, abyś był przygotowany do testu. Ważne jest, aby postępować zgodnie ze wskazówkami, aby zoptymalizować dokładność swoich wyników. Oto kilka wskazówek, które możesz polecić:

• Miesiąc wcześniej: Nie używaj produktów do oczyszczania jelita grubego (takich jak używane przed kolonoskopią).
• Dwa tygodnie wcześniej: Nie bierz żadnych antybiotyków ani probiotyków.
• Tydzień wcześniej: Nie należy stosować żadnych środków przeczyszczających, suplementów błonnika ani środków zmiękczających stolec.
• 48 godzin przed: Unikaj posiłków i przekąsek o wysokiej zawartości węglowodanów, szczególnie pieczywa pełnoziarnistego lub makaronów. Możesz jeść pieczoną rybę lub kurczaka, biały chleb lub ryż, ziemniaki oraz kawę i herbatę. Jeśli zażywasz lek na GERD, przedyskutuj, czy powinieneś kontynuować przyjmowanie leku w dniach poprzedzających test. Zazwyczaj zaleca się zaprzestanie stosowania leków prokinetycznych, ale można kontynuować leczenie za pomocą PPI.
• 12 godzin przed: Nie jedz ani nie pij niczego. Obejmuje to gumę i cukierki. Jeśli jesteś palaczem, nie pal. Nie ćwicz, ponieważ ćwiczenie może zrzucić wyniki testu.

Czego można się spodziewać po przejściu testu trzepnięcia SIBO

Po rozpoczęciu testu możesz zostać poproszony o płukanie jamy ustnej płynem do płukania jamy ustnej, aby usunąć obszar wszelkich bakterii, które mogą być obecne. Zostaniesz poproszony o podanie podstawowej próbki oddechu, zazwyczaj wysadzając balon. Zostaniesz poproszony o wypicie małej ilości płynu zawierającego glukozę lub laktulozę.

Co 15 minut zostaniesz poproszony o dostarczenie kolejnej próbki oddechu poprzez wysadzenie balonu. Jeśli próbka zawiera glukozę, możesz oczekiwać, że test potrwa dwie godziny. Jeśli próbką płynu jest laktuloza, możesz oczekiwać, że test potrwa trzy godziny.

Aspiracja cielesna (próbka pobrana podczas endoskopii górnej)

Bardziej inwazyjny, ale uważany za dokładniejszy w diagnozowaniu SIBO niż test oddechowy, jest test zwany "aspiracją jelita cienkiego". Ta procedura ma miejsce podczas endoskopii i wymaga pobrania próbki płynu ze środkowej części jelita cienkiego. Próbkę następnie hoduje się i ocenia pod kątem obecności bakterii.

Aspiracja cielesna nie jest powszechnie stosowana. Jego wadą jest to, że jest kosztowne, czasochłonne i chociaż ogólnie uważane za bezpieczne, nadal niesie większe ryzyko niż test oddechowy. Procedura ta ma również swoje ograniczenia pod względem dokładnej identyfikacji obecności SIBO.

Fałszywie ujemny może się zdarzyć, ponieważ przerost bakterii występuje w obszarze innym niż ten, w którym pobrano próbkę (na przykład dalej w jelicie cienkim). Inne przyczyny fałszywie ujemnego wyniku testu obejmują próbkę, która nie jest wystarczająco duża lub, że stosowana kultura to taka, w której pewne bakterie nie rosną.

Fałszywy wynik dodatni może wystąpić, jeśli próbka została skażona z powodu bakterii obecnych w jamie ustnej, na używanych instrumentach lub w wyniku złego obchodzenia się z próbką. W regularnej praktyce klinicznej, w przeciwieństwie do badań naukowych, lekarze mogą częściej pobierać próbkę z dwunastnicy, pierwszej części jelita cienkiego, w przeciwieństwie do jelita czczego. Pomimo wszystkich tych ograniczeń, wielu badaczy postrzega aspirację jelita cienkiego jako "złoty standard" dla testów SIBO.

Jak przygotować się do aspiracji cielesnej

Twój lekarz lub centrum badań dostarczy Ci instrukcje, co zrobić, aby przygotować się do procedury aspiracji.Najprawdopodobniej instrukcje te będą podobne do instrukcji testu oddechowego. Jedyna różnica, która prawdopodobnie dotyczy ciebie, jeśli masz gastropareza. W takim przypadku może być zalecane stosowanie diety płynnej przez trzy dni przed badaniem.

Czego można się spodziewać po poddaniu się jej aspiracji cielesnej

Test odbędzie się w gabinecie lekarskim lub w ośrodku badawczym. Aby rozpocząć procedurę, monitor można umieścić na ciele, aby lekarz mógł kontrolować oddychanie, tętno i ciśnienie krwi. Najprawdopodobniej zacznie się IV, a otrzymasz łagodną sedację, która rozluźni Cię, ale może nie doprowadzić cię do końca.

Następnie znieczulający znieczulenie zostanie spryskane na gardło. Następnie cienka rurka zostanie włożona do gardła. Nie będziesz w stanie mówić, ale nadal będziesz w stanie oddychać. Twój lekarz pobierze próbkę płynu z jelita cienkiego za pomocą cewnika aspiracyjnego.

Po zakończeniu procedury rurka zostanie usunięta z gardła. Po zakończeniu zabiegu możesz odpocząć przez chwilę, aby znieczulić się. Ważne jest, aby wiedzieć, że ponieważ procedura wymaga uspokojenia, nie będzie można prowadzić do domu po teście.

Przez resztę dnia testu powinieneś ograniczyć swoją aktywność do minimum. U niektórych osób występują łagodne działania niepożądane, takie jak zatarcie, wzdęcia, skurcze lub bolesność w okolicy gardła. Jeśli wystąpią jakiekolwiek ciężkie, niezwykłe lub niepokojące objawy (takie jak wymioty lub odkrztuszanie krwi), należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Próba na leki

Dosyć powszechnym sposobem oceny obecności SIBO przez lekarzy jest zastosowanie leku SIBO. Szybkie złagodzenie objawów sugerowałoby zatem obecność SIBO.

Najczęściej stosowanym lekiem na SIBO jest Xifaxan, który jest antybiotykiem. Xifaxan różni się od większości znanych antybiotyków, ponieważ nie jest wchłaniany przez organizm w żołądku. Zamiast tego działa lokalnie na wszelkich bakteriach, które mogą znajdować się w twoim jelicie cienkim.

Chociaż na razie nie ma standardów dotyczących dawkowania i czasu trwania, lekarze mogą stosować się do wytycznych FDA dotyczących stosowania Xifaxanu w leczeniu biegunki IBS (IBS-D). W niniejszych wytycznych zaleca się przyjmowanie leku przez okres dwóch tygodni, a następnie powtarzanie go przez kolejny tydzień lub dwa tygodnie.

Podobnie jak w przypadku pozostałych dwóch podejść, istnieją ograniczenia związane z tym podejściem "próby terapeutycznej". Po pierwsze, jak widać, nie ma wytycznych, jak przepisywać antybiotyki. Nie ma również wytycznych co do tego, co jest uważane za dobrą odpowiedź na leczenie. Cała ta niepewność oznacza, że ​​możesz zażywać zbyt dużo lub zbyt mało leków.

Przyszłość testowania SIBO

Naukowcy pracują nad lepszym zrozumieniem samego SIBO, a także nad poprawą trafności diagnostycznych metod testowania. Mamy nadzieję, że w przyszłości lekarze będą mogli dokładnie zidentyfikować obecność SIBO, w tym określić, które typy bakterii zapełniają jelita cienkie każdego osobnika i przyczyniają się do ich objawów.