Utrata masy ciała w chorobie Parkinsona

Jeśli masz chorobę Parkinsona (PD), możesz poczuć, że jedną z niewielu korzyści PD jest utrata wagi, ale niekoniecznie jest to prawda. Utrata masy ciała u osób z chorobą Parkinsona nie jest powszechna, ale około cztery razy więcej osób z chorobą Parkinsona traci na wadze w porównaniu do osób w podobnym wieku i na tle, które nie chorują. W większości przypadków utrata masy ciała jest tylko łagodna lub umiarkowana, ale niektóre osoby straciły ponad 40 lub 50 funtów po diagnozie.

Utrata masy ciała może być "czerwoną flagą" wskazującą na poważniejszą chorobę, ponieważ stwierdzono, że ci, którzy doświadczyli utraty wagi, mają statystycznie szybsze pogorszenie swojej choroby. Utrata masy ciała wydaje się częściej występować u kobiet z chorobą Parkinsona niż u mężczyzn i wzrasta wraz z wiekiem oraz wyższymi dawkami lewodopy.

Dlaczego ludzie z chorobą Parkinsona mają tendencję do utraty wagi

Istnieje wiele teorii na temat pochodzenia utraty masy ciała u osób z chorobą Parkinsona. Niektórzy uważają, że utrata węchu, która może wpływać na apetyt, prowadzi do utraty wagi, jak również zwiększonego wydatku energetycznego i spalania tłuszczu z powodu drżenia i dyskinez. Inne teorie wskazują na zaburzenia nastroju związane z chorobą Parkinsona, takie jak depresja. Jednak żaden z tych czynników nie został ostatecznie potwierdzony jako jedyna przyczyna utraty wagi.

Uważa się, że utrata masy ciała częściej występuje u osób, które są leczone żelem infuzyjnym lewodopy / karbidopy (LCIG) ze słabą kontrolą dyskinez. Jeśli cierpisz na chorobę Parkinsona, możesz również mieć zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, które uważa się za najbardziej prawdopodobną przyczynę utraty wagi. Współwystępujące schorzenia, takie jak gastropareza i zmniejszona perystaltyka jelit, powstrzymują żywność przed przemieszczaniem się przez przewód pokarmowy w normalnym tempie. Ten zmniejszony ruch mięśni gładkich w przewodzie pokarmowym i gdzie indziej z tą chorobą jest często określany jako "dysfunkcja autonomiczna" i może prowadzić do utraty wagi.

Ryzyko niedożywienia

Inaczej niż sama utrata masy ciała, niedożywienie jest kolejnym ryzykiem, które możesz napotkać, jeśli mieszkasz z chorobą Parkinsona. Badania wykazały, że niedożywienie jest obecne od 0 do 24 procent osób z PD, a kolejne 3 do 60 procent jest zagrożone niedożywieniem. Ponieważ nie ma wielu badań dotyczących tego tematu, prawdziwe liczby mogą być znacznie wyższe.

Dlaczego niepokój związany jest z wagą

Badacze odkryli, że utrata masy ciała, zdefiniowana jako utrata średnio jednego funta na miesiąc, wiąże się ze znacznie niższą jakością życia. Chociaż nie stwierdzono zmniejszenia masy ciała w celu zmniejszenia przeżywalności, niewielka liczebność próby niektórych z tych badań utrudnia ocenę wpływu utraty wagi na przeżycie.

Jedną z obaw jest to, że osoby z chorobą Parkinsona wydają się być bardziej zagrożone osteoporozą, a osteoporoza jest ważną przyczyną zarówno choroby, jak i śmierci u osób starszych. Utrata masy ciała zwiększa ryzyko osteoporozy u osób z PD, u których występuje podwyższone ryzyko rozwoju osteoporozy. Utrata masy ciała zwiększa również ryzyko odleżyn (odleżyn), innego stanu, który jest już zwiększony u osób z PD z powodu redystrybucji tkanki tłuszczowej i ograniczenia ruchu. Więcej niż tylko utrata masy ciała, Kacheksja jest kolejnym problemem i jest uważana za istotną przyczynę przedwczesnej śmierci.

Jedno z badań wykazało, że osoby z PD, które straciły na wadze, miały szybszy postęp choroby. Jednak naukowcy nie są pewni, czy utrata masy ciała powoduje nasilenie choroby Parkinsona, czy też utrata wagi jest wynikiem cięższej choroby.

Zarządzanie chorobą Parkinsona i masą ciała

Jeśli niepokoi Cię ilość utraconej wagi, porozmawiaj z lekarzem. Oprócz oceny postępów choroby Parkinsona, oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w zarządzaniu wagą:

Spraw, aby posiłek był przyjemnym doświadczeniem. Dodaj przyprawy i przyprawy do potraw, aby zrekompensować obniżony smak. Spójrz na estetykę jedzenia. Poprawianie nastroju za pomocą gustownego stołu, muzyki, a nawet świec może niekiedy być równie ważne jak poprawa smaku potraw. Upewnij się, że masz wystarczająco dużo czasu na jedzenie. Uczucie pośpiechu może być przeszkodą, szczególnie dla tych, których mięśnie gładkie układu trawiennego pracują wolniej niż normalnie.

Pracuj z profesjonalistami. Szukaj leczenia depresji i innych zaburzeń nastroju, jakie możesz mieć. Powinieneś również zapytać swojego lekarza, czy konieczne jest dostosowanie leków, ponieważ niektóre z nich mogą przyczyniać się do utraty wagi. Możesz także pracować z dietetykiem lub wypróbować suplementy diety. Możesz również pracować z trenerem lub fizjoterapeutą, aby zwiększyć swoją aktywność. Dodanie odrobiny ćwiczeń - nawet niewielkiej aktywności fizycznej - może pobudzić apetyt.

Zoptymalizuj posiłki. Wybieraj potrawy o wysokiej kaloryczności, kiedy tylko jest to możliwe, i nie bój się spożywać produktów, które najbardziej Ci się podobają. Powinieneś również jeść o porach dnia, kiedy masz najwięcej energii, a także pomijaj płyny i pić je po posiłku, zamiast przed posiłkiem lub w trakcie posiłku, jeśli to możliwe.