Czy klapsy dziecku są w porządku?

Być dobrym rodzicem (Listopad 2024)

Spank albo spank? To nadal jest pytanie, jeśli chodzi o dyscyplinę dziecięcą i prawie każdy ma silną i często emocjonalną opinię.Podczas gdy większość ludzi (przynajmniej publicznie) dekrykuje używanie klapsów jako formy dyscypliny dziecięcej, więcej ludzi robi lanie swoim dzieciom, niż im na to pozwala. Zamiast tego, wielu klapsów przeciwników wciąż usprawiedliwia "swat" lub "klapsy" lub nawet "strzelanie z rąk lub głowy" inaczej niż lanie. Ale lanie nie oznacza dosłownie takiego, w którym dziecko pochyla się nad kolanami, a jego dno uderza dłonią (lub nawet pasem). Większość określa lanie jako fizyczny kontakt, który obejmuje uderzenie dziecka w celu zatrzymania zachowania lub działania lub uzyskania ich uwagi.Z tego wszystkiego wynika, że większość psychologów dziecięcych, pediatrów, tak zwanych ekspertów wychowawczych, wychowawców i rodziców z klasy średniej sprzeciwia się klapsom. Rozumowanie jest takie, że klapsy mogą spowodować emocjonalne uszkodzenie przez całe życie dziecka (a czasami nawet fizyczne obrażenia).

Plus, kłócą się przeciwnicy twierdzą, istnieje wiele innych alternatywnych sposobów dyscyplinowania dziecka, które działa niewłaściwie.Zwolennikami klapsów są często religijni konserwatyści, którzy odwołują się do kar cielesnych (klapsów) jako preferowanego sposobu dyscyplinowania dzieci zgodnie z Biblią. Kto nie słyszał wzmianki: "Chroń laskę i psuj dziecko?" Zwolennicy mówią, że klapsy, gdy są odpowiednio wykorzystywane, tworzą lepsze poczucie dyscypliny i robienie właściwych rzeczy u dzieci. Stanowczo argumentują przeciwko twierdzeniom przeciwników, że bicie dzieci uczy ich, by stali się agresywnymi dorosłymi.Zwolennicy argumentują również, że czasami klapsowanie dziecka, które zachowuje się w sposób nieludzki lub straszny, nie sprawia, że są one dziećmi lub rodzicami z problemami z gniewem. Wskazują również, jak dobrze zachowują się ich dzieci, szczególnie w porównaniu z niekontrolowanymi, pozbawionymi szacunku i podatnymi na ataki młodymi ludźmi, których rodzice wciąż grożą im "przekroczeniem limitu czasu" lub "pójściem spać wcześnie" bez zmiany zachowania.

Kto używa dziś klapsów jako formy dyscypliny dziecięcej?

Trudno jest dokładnie określić, jaki procent rodziców lub opiekunów (np. Dziadków) faktycznie rzucił dziecko, ponieważ wielu z nich nie przyznaje się do tego. Zasadniczo jednak ludzie, którzy przynajmniej czasami okazują klapsa, obejmują:

Opiekunowie ze starszych pokoleń, którzy byli laskami jako dzieci i wierzą, że okazali się absolutnie w porządku. Dziadkowie, a nawet starsi rodzice, których rodzice dawali im lanie, wskazują na to, że pamiętają to doświadczenie, a dzięki temu skutecznie nauczyli się nie powtarzać tego samego niewłaściwego działania dziecka.

Porywacze, często wielu małych dzieci, którzy klapsy (ale zwykle określają to jako okazjonalne "klapsy" lub "klapsy" zamiast klapsów). Ci rodzice wskazują, że tak naprawiają swoje dzieci tylko wtedy, gdy pociągają za sobą nieodłączne zagrożenie dla dziecka (siebie lub innych). Przykładem tego jest rodzic, który uderza w rękę dziecka, który ma dotknąć gorącego pieca.

Opiekunowie (rodzice lub inni dorośli) mogą również spankować dziecko, gdy po zdyscyplinowaniu za pomocą innej metody, celowo powtarzają to samo zachowanie, jakby chcąc zantagonizować rodzica. Przykładem jest dziecko, które biegnie przez sklep (tak, zdarza się) i wyciąga rzeczy z półek, po tym, jak powiedziano im nie za często. Widzisz to także z dziećmi wychodzącymi na ulicę po tym, jak kazali im zostać na krawężniku. Swatting dziecko zwraca ich uwagę i może powstrzymać występowanie i możliwą tragedię.

Dlaczego taki jest problem emocjonalny?

Służby ochrony dzieci lub nawet policja została wezwana do zbadania sytuacji, w których osoba dorosła publicznie uprowadza dziecko. Dobrze sytuowani dorośli mogą interweniować, gdy sytuacja może lub nie wymaga tego. Istnieje cienka linia i znaczny osąd, kiedy klaps staje się nadużyciem. Rodzicielska wściekłość, wywołana przez niekontrolowane dziecko, może skutkować okropnymi i tragicznymi skutkami. W tym samym czasie, walnięcie w tył, aby zatrzymać naprawdę złe zachowanie, nie jest nadużyciem, chociaż niektórzy mogą nadal nalegać, że tak.Do ostatnich 10 do 20 lat (w zależności od szkoły) karę cielesną stosowano rutynowo w klasie, aby natychmiast powstrzymać niewłaściwe zachowania. Rodzice byli zazwyczaj powiadamiani po fakcie. Jeśli nie zgodziłeś się na użycie klapsów, musiałeś podpisać formularz potwierdzający to na początku każdego roku szkolnego, a następnie zwykle musiałeś spotkać się z administratorami szkoły, aby ustalić inną dyscyplinę. Teraz większość, jeśli nie wszystkie, szkoły zakazują stosowania kar cielesnych, a nawet wyznaczają swoje stanowisko przeciwne temu w swoich informacyjnych podręcznikach.

Niektórzy pedagodzy skarżą się jednak, że nieumiejętność wydania natychmiastowej kary oznacza, że dzieci mogą uciec przed wszelkimi działaniami dyscyplinarnymi lub być tak kulawymi (takimi jak brak wnęki), że śmieją się z tego później.Niezależnie od tego, czy otwarcie sprzeciwiasz się jakiemukolwiek klapsom, wspierasz go w bardzo ograniczonych przypadkach, czy jak wielu rodziców, publicznie potępiasz jego użycie, ale prywatnie użyłeś go przynajmniej raz na wyzywającym lub niekontrolowanym dziecku, kontrowersje wokół niego prawdopodobnie nie skończy się na przyszłe pokolenia.Jeśli masz silną opinię na temat klapsów jakiegokolwiek rodzaju i pod jakimkolwiek względem z dzieckiem, pamiętaj, aby przekazać to opiekunom Twojego dziecka (dostawcom usług rodzinnych, opiekunom lub opiekunom lub przyjaciołom). Jednocześnie przygotuj się na zaproponowanie alternatywnych środków, na które pozwolisz.Zbyt wiele wcześniej udanych rozwiązań w zakresie opieki nad dziećmi zakończyło się z powodu braku komunikacji na temat dopuszczalnych strategii dyscypliny opieki nad dziećmi. I jeśli twoi rodzice dawali ci lanie, ale stanowczo przeciwstawiasz się temu dziecku, nie zakładaj, że dziadkowie dziecka po prostu znają twoją pozycję.

Wydostań się na otwartą przestrzeń, zanim przejmie obowiązki związane z opieką nad dzieckiem.