Wrzaski na dzieciach mogą być równie szkodliwe jak klapsy

KaeN - Historia pewnej miłości (Listopad 2024)

W ciągu ostatnich kilku lat toczyło się wiele dyskusji na temat niebezpieczeństw związanych z klapsami, ale ostrzeżeń o niebezpieczeństwach wrzasków było niewiele. Ostatnie badania pokazują jednak, że krzyki u dzieci mogą być równie szkodliwe jak klapsy.

Badania nad wrzaskami

Badanie opublikowane w Rozwój dziecka doniesienia, że wrzask i surowa dyscyplina werbalna mają poważne konsekwencje dla dzieci. Naukowcy odkryli, że wrzaski zwiększają problemy z zachowaniem i objawy depresji u nastolatków.

Kiedy rodzice krzyczą, często robią to, ponieważ stracili panowanie nad sobą. W rezultacie częściej robią obraźliwe komentarze lub nazywają ich nazwiska. Może to poważnie odbijać się na obrazie własnego dziecka. Dwuletnie badanie wykazało, że skutki częstej ostrej dyscypliny słownej były porównywalne z negatywnymi skutkami kar cielesnych.

Gdy dzieci osiągają nastolatki - w wieku, w którym zaczynają rozwijać tożsamość odrębną od swoich rodziców - mogą być szczególnie narażone na ostrą dyscyplinę. Badanie wykazało, że dzieci w tej grupie wiekowej, które były poddawane ostrej dyscyplinie słownej, częściej wykazywały agresywne i agresywne zachowania.

Pomimo konsekwencji wrzasków, prawie każdy rodzic czasami krzyczy. Badanie opublikowane w 2003 roku w Dziennik małżeństwa i rodziny stwierdzono, że 90% rodziców powiedziało, że w zeszłym roku krzyczeli, krzyczeli lub krzyczeli na swoje dzieci. Spośród rodzin z dziećmi w wieku powyżej 7 lat prawie 100 procent uczestników przyznało, że krzyczy na swoje dzieci.

Dlaczego Wrzask nie działa

Nie tylko krzyczy szkodliwie dla dzieci, ale także nie jest skuteczną strategią dyscypliny. Oto niektóre z powodów, dla których warto pomyśleć dwa razy przed podniesieniem głosu:

Wrzask powoduje, że problemy z zachowaniem są gorsze. Wrzask tworzy cykl utrwalania - im więcej rodziców krzyczy, tym gorzej zachowują się dzieci, co z kolei prowadzi do więcej wrzasków. Aby przerwać ten cykl, ważne jest, aby zobowiązać się do stosowania alternatywnych praktyk dyscyplinowych, które nie wymagają krzyczenia.
Dzieci stają się niewrażliwe na objętość. Za pierwszym razem, gdy krzyczysz na dziecko, może przyciągnąć jego uwagę. Ale im więcej krzyczysz, tym mniej skutecznie. Kiedy dzieci mieszkają w domach, w których często krzyczą, przyzwyczajają się do tego.

Wrzask zwiększa frustrację rodzica. Jeśli czujesz się sfrustrowany zachowaniem swojego dziecka, krzyczenie tylko zwiększy twój poziom pobudzenia. Podnoszenie głosu może szybko przekształcić lekką irytację w gniew wprost. Zwiększa również prawdopodobieństwo, że powiesz obraźliwe uwagi lub użyjesz zbyt ostrej krytyki.
Dzieci uczą się, że wrzask jest dobrym podejściem do konfliktu. Kiedy krzyczysz, jesteś wzorem do naśladowania, jak radzić sobie z gniewem i konfliktem. Twoje dziecko będzie naśladować te zachowania, gdy ma do czynienia z rówieśnikami i rodzeństwem.

Wrzask nie wymaga nauczania. Wrzeszcząc do dziecka, "Przestań to robić", nie pokazuje mu, co robić. Dzieci muszą uczyć się umiejętności, aby pomóc im regulować emocje i zarządzać ich zachowaniem, aby nie powtarzały tych samych błędów.
Utrata kontroli oznacza utratę szacunku. Dzieciom trudno zaszczepić dużo zaufania i szacunku u kogoś, kto nazywa je imionami lub krzyczy na nich. Czasami dzieci myślą: "Jeśli nie możesz kontrolować siebie, w jaki sposób zamierzasz mnie kontrolować?" W rezultacie mniej prawdopodobne jest, że będą chcieli cię zadowolić i będą mniej cenić twoją opinię.
Wrzask nie działa. W końcu krzyki nie działają. Gdyby tak było, rodzice nie musieliby tak wiele robić. Jednak większość rodziców uważa, że częściej krzyczą, zamiast rzadziej. Inne konsekwencje, takie jak przyjmowanie przywilejów, mogą być o wiele bardziej skuteczne w zarządzaniu zachowaniem dziecka.

Większość rodziców nie chce krzyczeć na swoje dzieci, jednak robią to z frustracji. Kiedy dzieci nie słuchają lub gdy łamią zasady, potrzebujesz planu, w jaki sposób chcesz dyscyplinować bez krzyczenia.