Jak diagnozuje się toksoplazmozę

Toksoplazmozę nazywano chorobą zakaźną wywołaną przez jednokomórkowego pierwotniaka Toxoplasma gondii, jest zwykle diagnozowany poprzez badanie krwi i innych płynów ustrojowych na obecność immunoglobulin (znanych również jako przeciwciała), które są wytwarzane przez organizm w odpowiedzi na zakażenie.

Techniki molekularne można również wykorzystać do wykrywania DNA pasożyta w tkankach i płynach ustrojowych.

Chociaż pasożyta można bezpośrednio obserwować pod mikroskopem w próbkach tkanek lub płynu rdzeniowego, ta forma testowania jest używana rzadziej ze względu na trudność w otrzymywaniu próbek.

Testy przeciwciał

Test przeciwciał to taki, który mierzy specyficzne immunoglobuliny we krwi. Przeciwciała to białka wytwarzane przez układ odpornościowy w celu zwalczania antygenów, takich jak bakterie, wirusy i pasożyty. Każdy z nich jest specjalnie dostosowany do zwalczania określonego antygenu.

Po wytworzeniu przeciwciała pozostanie w krwioobiegu, aby chronić się przed przyszłymi infekcjami. Trwałość przeciwciał nie tylko zapewnia nam długotrwały "ślad" infekcji, ale czasem może nawet powiedzieć nam, kiedy doszło do zakażenia.

Toksoplazmozę można zdiagnozować za pomocą testów przeciwciał, które wykrywają dwa swoiste T. gondii immunoglobuliny:

• Immunoglobulina G (IgG) jest typem we wszystkich płynach ustrojowych. Podczas gdy przeciwciała IgG szybko ustępują w ciągu miesiąca lub dwóch od początkowej infekcji, zwykle utrzymują się przez całe życie.
• Immunoglobulina M (IgM), znajdowane głównie w krwi i limfie, jest pierwszym przeciwciałem produkowanym przez organizm w celu zwalczania infekcji. Chociaż może dostarczyć wczesnych dowodów na infekcję, utrzymuje się tylko przez około 18 miesięcy.

The Test przeciwciał IgG to pierwszy test używany do określenia, czy zostałeś zarażony T. gondii.

Pozytywny wynik IgG oznacza po prostu, że zostałeś zarażony w pewnym momencie swojego życia; nie może ci powiedzieć, kiedy.

The Test przeciwciał IgM może nam powiedzieć, czy infekcja była ostatnia. Negatywny wynik IgM zwykle oznacza, że ​​zostałeś zarażony w przeszłości i teraz jesteś odporny na pasożyta.O ile pozytywny wynik może sugerować niedawną infekcję, wyniki często są nękane przez niską specyficzność testu (co oznacza, że ​​jest bardziej prawdopodobne, że wyniki będą fałszywie dodatnie).

W tym celu wyniki IgG i IgM muszą być zinterpretowane łącznie w celu postawienia pewnej diagnozy. Interpretacja w dużej mierze opiera się na poziomie (miano) przeciwciał w teście, z wyższymi wartościami ogólnie odpowiadającymi wyższym poziomem pewności. W przypadku wątpliwości co do interpretacji potrzebne będą specjalistyczne konsultacje.

Wynik IgG	Wynik IgM	Interpretacja
Negatywny	Negatywny	Nie jesteś zainfekowany T. gondii.
Negatywny	Dwuznaczny	Możesz mieć ostrą (niedawną) infekcję lub fałszywie dodatni wynik IgM. Powtórz IgG i IgM, a jeśli wyniki pozostaną takie same, prawdopodobnie nie jesteś zainfekowany.
Negatywny	Pozytywny	Możesz mieć ostrą infekcję lub fałszywie dodatni wynik IgM. Powtórz IgG i IgM, a jeśli wyniki pozostaną takie same, wynik IgM jest prawdopodobnie fałszywie dodatni.
Dwuznaczny	Negatywny	Wynik jest niejednoznaczny. Powtórz IgG z inną technologią testowania.
Dwuznaczny	Dwuznaczny	Wynik jest niejednoznaczny. Uzyskaj nową próbkę IgG i IgM.
Dwuznaczny	Pozytywny	Możesz być ostro zainfekowany. Ponownie sprawdź zarówno IgG, jak i IgM.
Pozytywny	Negatywny	Zostałeś zainfekowany T. gondii przez mniej niż sześć miesięcy.
Pozytywny	Dwuznaczny	Jesteś zarażony od ponad roku lub wynik fałszywie dodatniego wyniku IgM. Powtórz IgM.
Pozytywny	Pozytywny	Zostałeś zainfekowany w ciągu ostatnich 12 miesięcy.

Testowanie podczas ciąży

Jeśli jesteś w ciąży i wynik pozytywny zarówno dla IgG, jak i IgM, lekarz będzie chciał ustalić, kiedy doszło do zakażenia. W tym celu lekarz musiałby wykonać test zachłanności IgG.

Awidność odnosi się do siły wiązania między przeciwciałem a antygenem. Awidność zwiększa się z upływem czasu i zależy od poziomu wiązania, co może nam dać całkiem niezłe pojęcie, kiedy nastąpi ekspozycja. Jako taka, niska zachłanność oznacza, że ​​infekcja wystąpiła niedawno; wysoka zachłanność oznacza, że ​​infekcja miała miejsce jakiś czas temu.

Jeśli chodzi o toksoplazmozę, to wysoki odczyt w ciągu pierwszych 12 do 16 tygodni ciąży oznacza, że ​​infekcja nie jest aktualna i jako taka stanowi niewielkie zagrożenie dla twojego dziecka (ponieważ pasożyt przejdzie w stan bezczynności znany jako opóźnienie).

Natomiast odczyt o niskiej awidności sugeruje, że infekcja jest aktualna i że potrzebne będą dodatkowe interwencje, aby zapobiec przenoszeniu wirusa z matki na dziecko. T. gondii lub radzić sobie z poważnymi powikłaniami choroby.

W tym celu lekarz będzie musiał monitorować dziecko podczas ciąży i po jej zakończeniu. Wśród możliwych badań:

• Ultradźwięki może być stosowany do sprawdzania wszelkich objawów sugerujących choroby wrodzone, takie jak wodogłowie ("woda w mózgu"). Chociaż ultradźwięki są użyteczne w wykrywaniu nieprawidłowości płodu, nie mogą zdiagnozować toksoplazmozy ani wykluczyć toksoplazmozy, jeśli wyniki są negatywne.
• Amniocenteza może być wykonywany w 20 do 24 tygodni, jeśli podejrzewa się objawy. Płyn będzie testowany za pomocą technologii znanej jako reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR), która wzmacnia liczbę T. gondii DNA w próbce laboratoryjnej. Chociaż można zastosować PCR w celu potwierdzenia zakażenia, nie można powiedzieć nam, jak ustalona lub rozległa jest infekcja.
• Testy przeciwciał można wykonać na krwi pępowinowej w momencie urodzenia w celu oceny stanu dziecka. Można również przeprowadzić porównawcze badania krwi matki z dzieckiem.
• ZA nakłucie lędźwiowe (nakłucie rdzenia kręgowego) można stosować do ekstrakcji płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) w celu oceny za pomocą PCR.

Nawet jeśli dziecko pojawi się bezobjawowo, rutynowe oceny będą zaplanowane na pierwszy rok życia w celu monitorowania ewentualnych powikłań neurologicznych (mózgu) lub okulistycznych (oczu).

Toxoplasma Zapalenie mózgu

Zapalenie mózgu toxoplazma, charakteryzujące się stanem zapalnym mózgu, jest poważnym powikłaniem najczęściej występującym u osób z zaawansowanym wirusem HIV. Zazwyczaj zdiagnozowane jest to przy pomocy testów obrazowych lub oceny próbek tkanki mózgowej.

Tomografia komputerowa (CT) skany pozostają jednym z podstawowych sposobów diagnozy. Jest to forma promieniowania rentgenowskiego, która może wytwarzać przekrojowe obrazy mózgu. Zapalenie mózgu toxoplasma zwykle objawia się wieloma uszkodzeniami mózgu, które są znacznie cieńsze niż sąsiednie tkanki (co sugeruje zmniejszenie dopływu krwi). Do poprawy obrazu można zastosować dożylne barwniki kontrastowe.

Rezonans magnetyczny (MRI) wykorzystuje fale magnetyczne do tworzenia bardzo szczegółowych obrazów architektury mózgu. W przypadku stosowania z kontrastowym barwnikiem gadolinu, MRI często może wykryć mniejsze zmiany, które w innym przypadku mogłyby zostać pominięte podczas badania CT.

Jeśli lekarz nie jest w stanie postawić ostatecznej diagnozy, może być konieczna biopsja mózgu. Procedura jest zwykle wykonywana przez wywiercenie małego otworu w czaszce i wyodrębnienie niewielkiej części tkanki za pomocą wydrążonej igły. Badanie mikroskopowe tkanki poddanej biopsji zwykle ujawnia się T. gondii w stanie aktywnym, replikującym.

Podczas gdy biopsja igłowa jest mniej inwazyjna niż inne metody ekstrakcji, czasami mogą wystąpić powikłania, w tym infekcja, drgawki i krwawienie mózgowe.

Toksoplazmoza oczna

Toksoplazmoza w oku jest kolejną komplikacją, która występuje przede wszystkim u osób z ciężkim upośledzeniem odporności. Może wpływać na błonę śluzową (zapalenie błony naczyniowej oka) lub siatkówkę i naczyniówkę (zapalenie siatkówki), prowadząc do powstania zmian w jednym lub obu oczach, jak również obszarów śmierci tkanek (martwica).

Toksoplazmoza oka jest zwykle diagnozowana na podstawie klinicznego wyglądu zmian i wyników testów przeciwciał IgG i IgM.Negatywne wyniki IgG zwykle mogą wykluczyć T. gondii jako przyczyna. W ciężkich przypadkach, w których ryzyko utraty wzroku jest wysokie, płyny można pobierać z oka do oceny za pomocą PCR.

Istnieje szereg nieinwazyjnych technik fotograficznych służących do określenia stopnia uszkodzenia wzroku. Najważniejszym z nich jest obrazowanie autofluorescencyjne, w którym użycie niebieskiego światła może spowodować, że niektóre części oka "zaczną świecić" bez użycia barwników. Jest to cenne narzędzie, które może pokazać zarówno aktywne zmiany, jak i obszary blizny siatkówkowej.

Diagnoza różnicowa

Toksoplazmoza może być trudna do odróżnienia od innych chorób, szczególnie u osób z osłabionym układem odpornościowym, u których występuje wiele infekcji. Aby postawić ostateczną diagnozę, lekarz często będzie musiał wykluczyć inne choroby o podobnych cechach.

Należą do nich choroby dotykające mózg i ośrodkowy układ nerwowy, takie jak:

• Rak mózgu
• Kryptokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
• Wirus zapalenia mózgu wywołany wirusem cytomegalii (CMV)
• Zapalenie opon mózgowych gruźlicy
• Chłoniak mózgu
• Postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia (PML)

Choroby często związane ze zmianami martwiczymi obejmują:

• Cytomegalowirusowe zapalenie siatkówki
• Wirus opryszczki wywołany przez Herpes simplex
• Herpes zoster virus okulistyka
• Zapalenie siatkówki
• Sarkoidoza
• Syfilis

Lista może wydawać się długa i dezorientująca, ale wiedz, że twój lekarz będzie chciał rozważyć każdą możliwość, aby dopasować odpowiednie leczenie.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. DPDx - Laboratorium Identyfikacja pasożytów zdrowia publicznego Problem: Toksoplazmoza. Atlanta, Georgia; wydano 18 grudnia 2017 r.
• Ozgonul, C. i Besirli C. Najnowsze postępy w diagnostyce i leczeniu toksoplazmozy ocznej. Res. Oczna. 2017; 57: 1-12. DOI:
• Pereira-Chioccola, J.; Vidal, J.; i Su, C. Toxoplasma gondii infekcja i toksoplazmoza mózgu u pacjentów zakażonych wirusem HIV. Future Microbiol. 2009; 4 (10). DOI: 10,2217 / fmb.09.89.
• Pomares, C. and Montoya, A. Diagnostyka laboratoryjna wrodzonej toksoplazmozy. J Clin Microbiol. 2016; 54 (10): 2448-54. DOI: 10,1128 / JCM.00487-16.
• Villard. ZA; Cimon, B; L'Olivier, C. Diagnostyka serologiczna Toxoplasma gondii infekcja: Zalecenia francuskiego Krajowego Centrum Referencyjnego ds. Toksoplazmozy. Diag Microbiol Infect Dis. 2016; 84 (1): 22-33. DOI: 10.1016 / j.diagmicrobio.2015.09.009.