Jak diagnozuje się kiłę

Kiła jest spowodowana przez bakterię Treponema pallidum. Choroba jest zwykle zdiagnozowana w badaniach krwi, które wykrywają białka, zwane przeciwciałami, które są wytwarzane przez organizm w odpowiedzi na zakażenie. Po zainfekowaniu przeciwciała dla T. pallidum pozostanie we krwi przez lata. Często analiza laboratoryjna może dostarczyć wskazówek, czy infekcja jest nowa, czy taka, która miała miejsce w przeszłości.

Oprócz testów przeprowadzanych w klinice, gabinecie lekarskim lub aptece, istnieje szereg zestawów do samodzielnego testowania, które pozwalają na testowanie w zaciszu własnego domu.

Testy Self-Checks / At-Home

Jedną z głównych przeszkód w badaniach przesiewowych w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową jest dyskomfort lub zakłopotanie, które niektórzy doświadczają, gdy muszą poprosić lekarza o badanie. Z tego powodu ludzie często unikają testów przez lata, a nawet dziesięciolecia, zanim infekcja nagle stanie się poważna.

Wiedz, że nie możesz zdiagnozować się z kiłą na podstawie twoich symptomów, nawet jeśli zauważysz ból. Ale możesz użyć domowego zestawu STD, który poparł wiele organów zdrowia publicznego; opcja pomaga wielu ludziom pokonać bariery w testowaniu.

Wśród dostępnych typów (oraz ich zalet i wad):

• Zestawy testowe szybkiego syfilisu wyglądają jak testy ciążowe i wymagają kilku kropel krwi do postawienia diagnozy, co często można zrobić w zaledwie 15 minut. Chociaż są wygodne, są podatne na niedokładności i błędy użytkownika.
• Zestawy testowe poczty elektronicznej zabierz to na wyższy poziom. Rejestrujesz się online, przekazując dane medyczne przed testowaniem. Następnie zostanie wysłany do Ciebie test krwi z nakłuciem igłą, który pobierzesz, a następnie wyślesz do wyznaczonego laboratorium w celu przeprowadzenia analizy. Wyniki, które pobierasz online w ciągu dwóch do pięciu dni roboczych, są znacznie dokładniejsze niż wyniki testów, które wykonujesz samodzielnie.

Chociaż zestawy można łatwo znaleźć w Internecie, musisz wybrać ostrożnie. Istnieje niewiele przepisów federalnych dotyczących zestawów testowych STD online do użytku domowego. W związku z tym musisz zadbać o to, aby ten, który wybierzesz, spełniał wymagania poprawki poprawy klinicznej laboratoriów (CLIA) oraz by testy zostały przedłożone i zatwierdzone przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA).

Aby to sprawdzić, skontaktuj się z regionalnym biurem CLIA.Nie daj się zwieść takim terminom, jak "technologie zatwierdzone przez FDA".

Laboratoria i testy

Ponieważ T. pallidum jest zbyt delikatny, aby można go było hodować, choroba musi zostać zdiagnozowana na dwa sposoby: pośrednie wykrycie infekcji lub bezpośrednie wykrycie organizmu.

Standardowe testy krwi

Metoda pośrednia, wykorzystująca połączenie przeprowadzonych przez lekarza badań krwi, jest preferowaną metodą testowania. Obejmuje dwie różne klasy testów przeprowadzanych jeden po drugim:

• Testy niezwiązane z podpaleniem:Diagnoza rozpoczyna się zwykle od dwóch beztrakcyjnych badań krwi zwanych testem laboratoryjnym chorób wenerycznych (VDRL) i szybkiej reakcji na odczyn plazmowy (RPR). Oba wykrywają przeciwciała przeciwko antygenowi kardiolipina-cholesterol-lecytyna, który jest materiałem wytwarzanym w odpowiedzi na uszkodzenia spowodowane przez kiłę. Jednak przeciwciała te są również wytwarzane w kontekście innych chorób, takich jak toczeń i choroba z Lyme. Testy są czułe, niedrogie i łatwe w użyciu, ale ich niespecyficzność sprawia, że ​​są podatne na wyniki fałszywie dodatnie. W związku z tym wyniki muszą zostać potwierdzone bardziej konkretnymi, aczkolwiek kosztowniejszymi testami krętkowymi.
• Treponemal Tests:Jeśli testy bez użycia krętek są dodatnie, wyniki będą następnie potwierdzone przez jeden z kilku testów krętkowych. Testy Treponalal wykryć T. pallidum przeciwciała wytwarzane w odpowiedzi na samą bakterię. Chociaż są specyficzne, nie są w stanie odróżnić przeszłej lub obecnej infekcji. Z tego powodu testy muszą być stosowane razem w celu postawienia diagnozy. Opcje testu Treponemal obejmują absorpcję przeciwciał fluorescencyjnych (FTA-ABS), T. pallidum test aglutynacji cząstek (TP-PA), testy immunoenzymatyczne (EIA) i testy immunochemiczne chemiluminescencji (CIA).

Wyniki tych testów są zgłaszane jako reaktywne lub niereaktywne. Reaktywność testu krętkowego implikuje infekcję, ale nie może ujawnić, kiedy doszło do zakażenia. Aby to ustalić, laboratorium porówna wyniki badań krwi - w tym poziom (miano) przeciwciał we krwi - w celu ustalenia stopnia infekcji i odpowiedniego przebiegu leczenia.

Reverse Screening

Ta sekwencja badań krwi - bezkrzywowy pierwszy, krętkowy drugi - uważany jest za klasyczny sposób postawienia diagnozy. Jednak w niektórych przypadkach proces może zostać odwrócony, aby najpierw wykonać test kręcenia, a testy bez konieczności kłucia wykonać jako drugie.

Znane przesiewanie sekwencji odwrotnej ma zarówno zalety, jak i wady. Na froncie dodatnim częściej wykrywa się infekcje bardzo wczesne i późne. Po stronie negatywnej odwrotne badania przesiewowe mogą być kosztowne i mogą wywołać wynik reaktywny, nawet jeśli dana osoba była wcześniej leczona. Wyniki fałszywie reaktywne są problematyczne, ponieważ mogą prowadzić do niepotrzebnego powielania leczenia.

Podczas gdy ma miejsce miejsce przesiewania wstecznego, w większości przypadków zalecana jest standardowa sekwencja testów.

Mikroskopia w ciemnym polu

Mikroskopia w ciemnym polu to bezpośrednia metoda testowania rzadziej stosowana dzisiaj, ponieważ wymaga ona wysoko wykwalifikowanych techników. Wykonuje się ją, pobierając próbkę płynu ustrojowego (z opryszczki lub nakłucia lędźwiowego) i oglądając ją pod mikroskopem w celu wizualnego wykazania obecności bakterii. Test można również wykonać na próbkach tkanek lub śluzie nosowej.

Mikroskopia w ciemnym polu może być użyteczna w późniejszym stadium choroby, gdy inne testy są niejednoznaczne lub u noworodków, które są zazwyczaj trudne do zdiagnozowania.

Noworodki

Wrodzona kiła występuje, gdy infekcja przechodzi z matki na dziecko w czasie ciąży. Noworodki z kiłą często nie mają objawów choroby i mogą je rozwijać dopiero w drugim roku życia.

Rozpoznanie u noworodków może być trudne, ponieważ przeciwciała matki krążą w krwi dziecka przez pierwsze 12 do 18 miesięcy życia. Oznacza to, że w tym czasie lekarze nie są w stanie odróżnić przeciwciał pochodzących od matki lub należących do dziecka (co oznacza, że ​​dziecko jest zakażone).

W związku z tym, jeśli przeciwciała dziecka są znacznie wyższe niż u matki, najprawdopodobniej dziecko jest zarażone. Mikroskopia w ciemnym polu może dostarczyć bezpośrednich dowodów na infekcję.

Diagnozy różnicowe

Ponieważ kiła naśladuje tak wiele innych chorób i często wymaga rozległej interpretacji wyników badań krwi, należy dołożyć dodatkowych starań, aby diagnoza była prawidłowa. Wymaga to rozległej diagnostyki różnicowej, szczególnie podczas kiły trzeciorzędowej, gdy objawy mogą być tak zróżnicowane i ciężkie.

Klinicyści będą testować nie tylko pod kątem kiły, ale także w przypadku chlamydii, rzeżączki, rzęsistkowicy, bakteryjnego zakażenia pochwy i HIV przy użyciu obszernego panelu testów STD. Inne badania laboratoryjne i obrazowe można również zamówić, aby wykluczyć inne możliwe przyczyny. Wśród wielu możliwych badań:

• Kiła pierwotna: kandydoza, zapalenie pęcherza, wirus opryszczki pospolitej, ziarniak inguinale, zapalenie cewki moczowej, inne choroby przenoszone drogą płciową
• Kiła wtórna:HIV, choroba Kawasaki, mononukleoza, pityriasis rosea, gorączka plamista Gór Skalistych, szkarlatyna
• Kiła trzeciorzędowa: guza mózgu, rak, zastoinowa niewydolność serca, meningokokemia, choroba psychiczna, stwardnienie rozsiane, udar

Zalecenia dotyczące przesiewania

Nigdy nie powinieneś używać braku objawów jako przyczyny, dla której nie chcesz się poddać testom. Ponieważ objawy kiły są często uogólnione i niespecyficzne, można je łatwo przeoczyć lub pomyłkowo z innymi chorobami. W tym celu Zespół Specjalny ds. Usług Specjalnych w USA zaleca testowanie kiły u wszystkich kobiet w ciąży i wszystkich osób, u których występuje zwiększone ryzyko zakażenia.

Dotyczy to mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami (MSM), osób z kilkoma partnerami seksualnymi, osób zażywających narkotyki i osób uprawiających seks bez zabezpieczenia.

Jak Syphilis jest leczona Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Braccio, S.; Sharland, M.; i Ladhani, S. "Zapobieganie i leczenie przeniesienia kiły z matki na dziecko." Curr Opin Infect Dis. 2016; 29 (3): 268-74. DOI: 10,1097 / QCO.0000000000000270.
• Lee, K.; Nyo-Metzger, Q.; Wolff, T. i in. "Infekcje przenoszone drogą płciową: zalecenia amerykańskiej grupy zadaniowej ds. Usług prewencyjnych". Amer Fam Phys. 2016; 94(11):907-915.
• Workowski, B. i Bolan, G. "Wytyczne leczenia chorób przenoszonych drogą płciową, 2015 r." MMWR. 2015 28 sierpnia; 64 (33): 924.