In Vitro Nawożenie i probówki dla niemowląt: historia

Zapłodnienie in vitro, lepiej znane jako IVF, jest wspomaganą technologią reprodukcyjną, w której zapłodnienie odbywa się w laboratorium zamiast w ciele. Odkąd pierwszy światowy dzieciak IVF urodził się w 1978 roku, zapłodnienie in vitro dało nadzieję milionom par, które nie mogły wyobrazić sobie dziecka w żaden inny sposób.

Dosłowne znaczenie frazy in vitro jest "w szkle". Jest to termin łaciński, który bardziej ogólnie odnosi się do wszystkiego, co dzieje się w warunkach laboratoryjnych. in vivo, co oznacza wewnątrz ciała (lub dosłownie "w żywych").

Dzisiaj IVF jest głównym leczeniem, aczkolwiek kosztownym, leczącym płodność. Mniej niż 5 procent pacjentów płodnych wymaga zapłodnienia pozaustrojowego. Szacuje się, że 6,5 miliona dzieci poczętych metodą IVF urodziło się na całym świecie. Te tak zwane "niemowlęta w probówce" są zdrowe i normalne, jak zwykle poczęte dzieci.

Ale nie tak dawno temu IVF był zupełnie nową technologią, wysoce kontrowersyjną, a nawet nielegalną.

Szybkie fakty z historii IVF

Droga do udanego leczenia IVF była długa i trudna. Dzięki odwadze i wytrwałości pierwszych naukowców i lekarzy technologia zapłodnienia in vitro jest dostępna już dziś.

• W 1934 r. Dr Gregory Pincus przeprowadza pierwsze zapłodnienie jaja zwierzęcia w laboratorium. (Królik, w tym przypadku.)
• Wiosną 1944 r. Dr Pincus i technikka Miriam Menkin stworzyli warunki, w których po raz pierwszy osiągnięto zapłodnienie ludzkiego jaja w laboratorium.
• W 1951 r. Dr Landrum Shettles jest w stanie powtórzyć zapłodnienie jaj przez dr. Pincusa w warunkach laboratoryjnych i udaje mu się utrzymać zapłodnione jaja aż do szóstego dnia.
• W listopadzie 1977 roku dr Robert Edwards i dr Patrick Steptoe przeprowadzili pierwsze skuteczne leczenie in vitro w Anglii. Jajka są pobierane z Lesley Brown i nawożone próbką nasienia Johna Browna.

• Pierwsze na świecie "dziecko IVF" Louise Joy Brown urodziło się 25 lipca^th, 1978 r. W Anglii.
• Drugie na świecie dziecko i pierwszy chłopiec IVF Alastair MacDonald urodził się 4 stycznia^th, 1978.
• Pierwsze dziecko z Australii, Candice Elizabeth Reed, urodzone w IVF, urodziło się 23 czerwca^{r & D}, 1980.
• Dr Georgeanna i Howard Jones przeprowadzili pierwszą udaną procedurę IVF w Stanach Zjednoczonych 17 kwietnia^th, 1981.
• 28 grudnia^th1981 r. Urodziło się pierwsze dziecko Ameryki IVF, Elizabeth Jordan Carr.

Jak działa zapłodnienie in vitro?

Oto bardzo krótkie wyjaśnienie tego, co dzieje się podczas IVF:

Kobieta przyjmuje leki na płodność, co stymuluje rozwój dodatkowych oocytów (lub jaj) w jajnikach. Odbywa się to przez kilka dni. Następnie dojrzałe jaja są usuwane z jajników (albo od planowanej matki, albo od dawcy jajecznego). Robi się to za pomocą igły z prowadzeniem ultradźwiękowym.

W laboratorium, odzyskane jaja są łączone z plemnikami (od jednego z planowanych ojców lub od dawcy spermy). Jajo i plemniki są umieszczane razem na szalce Petriego, gdzie mamy nadzieję, że plemnik zapłodni komórkę jajową. Zapłodniona ludzka komórka jajowa nazywana jest embrionem. Powstały w ten sposób zarodek rozwija się w laboratorium jeszcze przez kilka dni. Odbywa się to w ściśle kontrolowanych warunkach.

Następnie jeden lub dwa najzdrowsze zarodki są przenoszone do macicy zamierzonej matki (lub surogatu). Wszelkie dodatkowe zarodki są zamrażane w przyszłych cyklach. Mam nadzieję, że dojdzie do ciąży. Wskaźniki sukcesu IVF są dobre, ale ciąża nigdy nie jest gwarancją.

Możesz przeczytać bardziej szczegółowe wyjaśnienie leczenia IVF tutaj.

Co to jest "Dziecko w probówce"?

"Dziecko w probówkach" to termin używany czasem przez media w odniesieniu do dzieci poczętych z zapłodnieniem in vitro (IVF). Pomimo nazwy, "probówki niemowlęce" nie są rozwijane w probówce. Probówki nie są w ogóle częścią nowoczesnego procesu IVF. W przypadku zapłodnienia in vitro jajo jest nawożone na szalce Petriego. (Nie probówka.) Kiedy zarodek ma od trzech do pięciu dni, jest przenoszony do macicy.

Żeby było jasne, zarodek to robi nie przekształcić się w płód w laboratorium. Ten pomysł należy do sfery science fiction. Przenoszony zarodek to zbiór żywych i rozwijających się komórek - a nie to, co każdy mógłby nazwać "płodem".

Termin niemowlę probówki został użyty po raz pierwszy w 1930 roku. Następnie był używany w odniesieniu do sztucznego zapłodnienia - nie do zapłodnienia in vitro. Sztuczne zapłodnienie występuje, gdy specjalnie umyte nasienie jest bezpośrednio przenoszone do macicy kobiety przez szyjkę macicy. To jest in vivo nawożenie - w ciele - i nie in vitro, w laboratorium, jak IVF.

Wczesne odniesienie do frazy "dziecko z probówki" znajduje się w książce opublikowanej w 1934 roku przez Panurge Press, napisanej przez dr Hermanna Rohledera. Książka zatytułowana Dzieci z probówki: historia sztucznej impregnacji istot ludzkich, jest opisany jako "zawierający szczegółowy opis swojej techniki, wraz z osobistymi przypadkami klinicznymi, przegląd literatury oraz aspekty medyczne i prawne związane z tym procesem".

Ta książka dotyczy sztucznego zapłodnienia, a nie IVF. IVF nie został jeszcze wynaleziony.

Kiedy pierwsze ludzkie jajo zostało zapłodnione poza ciałem w 1944 roku, określenie dziecko w probówce zaczęło odnosić się do dzieci z IVF.Louise Joy Brown, pierwsze na świecie dziecko z IVF, wciąż jest często określane jako dziecko "pierwszej probówki" na świecie. (Więcej o niej poniżej.)

Większość w świecie płodności uważa termin obraźliwy i niewłaściwy z powodu negatywnych, sci-fi obrazów, które wywołuje.

Pierwsze zapłodnienie in vitro zajmuje miejsca w królikach

W 1934 r. Dr Gregory Pincus pomyślnie zapłodnił jaja królika w laboratorium. W tym czasie nie używał samców królików. Poprzez proces znany jako partenogeneza, był w stanie wziąć jaja od samic królika, wymusić zapłodnienie jaj za pomocą środków chemicznych, a następnie przenieść zapłodnione jaja z powrotem do żeńskiego układu rozrodczego królika.

Jego praca wywołała wielkie kontrowersje i obawy. Eksperymenty i negatywny rozgłos doprowadziły go do utraty kadencji na Uniwersytecie Harvarda. Ale nie wszyscy widzieli pracę dr Pincusa jako nieetyczną. Niektórzy widzieli nadzieję i obietnicę.

Zapłodnienie in vitro z użyciem ludzkich jaj

W 1937 r. Dr John Rock wysłał niepodpisany artykuł wstępny do New England Journal of Medicine zatytułowany "Co za dar dla jałowych kobiet z zamkniętymi rurkami", wychwalając potencjał zapłodnienia in vitro u ludzi.

W 1938 r. Dr Rock zatrudnił dawnego technika doktora Pincusa - Miriam Menkin. Miriam Menkin i dr Pincus spędzili następne sześć lat, próbując zapłodnienia in vitro ludzkich komórek jajowych. Podczas badań zebrano 800 ludzkich komórek jajowych i próbowano zapłodnić 138.

Wreszcie, wiosną 1944 r. Pincus i Menkin postanowili wydłużyć czas, w którym jajko i nasienie znajdowały się razem na płytce Petriego. W końcu udało im się skutecznie zapłodnić cztery jaja. Nie próbowali przenosić tych zapłodnionych jajeczek do kobiecej macicy.

Kontrowersje i dalsze badania nad rozwojem jajek ludzkich

W 1949 roku papież Dius XII potępił zapłodnienie poza ciałem.

Ale to nie powstrzymało postępu.

W 1951 r. Dr Landrum Shettles próbował powtórzyć zapłodnienie ludzkich jaj przez doktora Pincusa w laboratorium. Udało mu się. Dr Shettles był również w stanie utrzymywać zapłodnione jajo przy życiu i rozwijało się aż do szóstego dnia. (Dzień szósty to moment, w którym zarodek zazwyczaj wszczepia się do wyściółki macicy.)

Następnie opublikował Ovum Humanum, książka zawierająca ponad 1000 zdjęć ludzkiego jaja na różnych etapach rozwoju.

Dr Robert Edwards "rozpoczyna badania nad IVF

W międzyczasie w Anglii dr Robert Edwards próbował zapłodnić in vitro jajami myszy. Odniósł sukces i chciał zrobić to samo z ludzkimi jajkami. Próbował przez lata, ale nie miał szczęścia.

W 1965 r. Dr Edwards udał się do Ameryki, gdzie spotkał się z lekarzami Howardem i Georgeanna Jones z John Hopkins University. Dr Howard Jones był chirurgiem reprodukcyjnym chirurgicznie leczącym niepłodność. Jego żona, dr Georgeanna Jones, była reprodukcyjną endokrynologiem. Leczyła niepłodność metodami niechirurgicznymi.

Dr Edwards powiedział Jonesowi o swojej nadziei na odkrycie metody zapłodnienie in vitro dla par, które nie potrafią inaczej. Jones "zgodził się mu pomóc, a razem z powodzeniem zapłodnili ludzką komórkę jajową.

Więcej kontrowersji, a następnie więcej postępów

Po powrocie do Anglii dr Edwards chciał spróbować przenieść zapłodnione jajo z powrotem do kobiecej macicy. Wtedy właśnie dr Edward spotkał się z doktorem Steptem.

Doktor Steptoe wymyślił nową procedurę chirurgiczną, znaną jako laparoskopię. Jest to technika chirurgiczna, w której wykonuje się małe nacięcie w jamie brzusznej, a aparat i narzędzia są poddawane temu nacięciu. Dzięki laparoskopii dojrzałe ludzkie jajo można było pobrać z kobiecych jajników. Byłoby to o wiele mniej inwazyjne niż pozostałe opcje chirurgiczne w tym czasie.

Dr Jones powiedział doktorowi Steptoe o swoim marzeniu dotyczącym leczenia IVF. Postanowili współpracować.

Po drugiej stronie oceanu w Ameryce American Medical Association wystąpiło przeciwko IVF. Nalegali, aby badania angażujące "ludzką tkankę płodową" musiały się skończyć. Amerykańskie Towarzystwo Płodności myślało inaczej. Następnie kierowany przez dr Georgeanna Jones, AFS stwierdził, że badania dotyczące zapłodnienia in vitro musi dalej.

I tak się stało. Ale z ciągłą kontrowersją i ryzykiem dla zaangażowanych lekarzy.

Pierwsza próba leczenia IVF została udaremniona

Dr Shettles był zdecydowany wprowadzić na świat pierwsze zapłodnione in vitro dziecko. Doris i dr John Del-zio zgłosili się jako pierwsi rodzice IVF z pomocą dr. Shettlesa.

Doris i dr John Del-zio cierpieli na niepłodność przez pięć lat. Rozerwana torbiel jajnika doprowadziła do zablokowania jajowodów w Doris. Przeprowadziła trzy próby chirurgicznych napraw swoich lamp i trzy próby sztucznej inseminacji. Żadna z terapii nie zakończyła się sukcesem.

Dr Shettles powiedział, że IVF może być możliwą odpowiedzią i zaoferowaną pomoc. Jednak uniwersytet dr. Shettlesa nie był wtajemniczony w jego plany. W rzeczywistości sprzeciwiał się bezpośredniej instrukcji swoich przełożonych. Postanowił także zignorować etyczne wytyczne dotyczące badań na ludziach.

12 września^th, 1973, dr Shettles wyszukał jaja od Doris, spermy od Johna i złożył je razem w szklanej fiolce. Następnie umieścił fiolkę w inkubatorze, gdzie zamierzał zatrzymać ją na kilka dni, aby umożliwić zapłodnienie i rozwój zarodka.

Ale zanim zapłodnienie i transfer zarodka mogły nastąpić, jeden z kolegów doktora Shettlesa zgłosił swój niezatwierdzony eksperyment. Fiolkę wyjęto z inkubatora przedwcześnie, a doktor Shettles skonfrontował się z próbą eksperymentu IVF. Możliwość utraty pierwszego dziecka IVF.

W następstwie tego dr Shettles został zmuszony do rezygnacji ze stanowiska w Kolumbii-Prezbiterianie.

Pierwsza ciąża IVF występuje w Anglii

Po powrocie do Anglii, w 1975 r., Dr Edwards i dr Steptoe w końcu osiągnęli pierwszą udaną ciążę IVF. Ale ciąża była ektopowa - zarodek wszczepiony do jajowodu - a ciąża zakończyła się poronieniem.

W międzyczasie w Ameryce wprowadzono więcej przeszkód w badaniach nad IVF. Federalne dotacje nie mogły być już wykorzystywane do celów "badań płodowych" (które obejmowałyby badania IVF), chyba że badanie zostało najpierw zatwierdzone przez Krajową Komisję Etyki.

Ponieważ jednak tablica nie została oficjalnie utworzona do czerwca 1978 roku, postępy uległy krótkiej przerwie.

Pierwsze dziecko IVF jest poczęte i rodzi się

Po powrocie do Anglii dr Edwards i dr Steptoe kontynuowali swoje próby leczenia IVF. W listopadzie 1976 Lesley i John Brown spotkali się z Dr. Steptoe. Dętki Lesleya były zablokowane. Dr Steptoe powiedział Brownom, że zapłodnienie in vitro może im pomóc. Zgodzili się na leczenie.

10 listopada^thW 1977 r. Dr Steptoe odzyskał jajniki z jajników Lesley Browna za pomocą laparoskopii. Używając spermy Johna Browna, dr Edwards położył jajka i nasienie na płytce Petriego, a zapłodnienie z powodzeniem nastąpiło.

Po dwóch dniach uzyskany zarodek został przeniesiony z powrotem do macicy Lesley. Ciąża wystąpiła i była sukcesem!

25 lipca^th, 1978 r., Louise Joy Brown - pierwsze na świecie dziecko z IVF - urodziło się za pomocą cięcia cesarskiego. Miała 5 funtów, 12 uncji. Zdrowy, szczęśliwy i normalny.

Nadzieja dziecka IVF w amerykańskich powrotach

W tym samym roku, w Ameryce, dr Georgeanna i Howard Jones wycofali się z John-Hopkins University. Postanowili przenieść się do Norfolk w Wirginii, aby otworzyć klinikę płodności.

W dniu urodzin Louise Joy Brown reporter przeprowadził wywiad z dr Howardem Jonesem w Norfolk. Reporter zapytał, czy dziecko IVF było możliwe w Ameryce. Dr Jones odpowiedział, że jest to całkowicie możliwe, potrzebowali tylko pieniędzy, żeby to się stało.

Dr Jones otrzymał później telefon od byłego pacjenta płodnego oferującego fundusze na otwarcie pierwszej kliniki IVF w Ameryce. Ale więcej czasu minie, zanim dziecko z IVF urodzi się w USA.

Więcej poczętych i urodzonych na świecie dzieci IVF

Kontrowersje nadal powstawały i utrudniały badania zapłodnienia in vitro oraz postęp w Ameryce.

Podczas gdy tak się działo, na całym świecie przybyło więcej dzieci z IVF.

4 stycznia^th, 1978, urodził się Alastair MacDonald - drugie dziecko IVF i pierwszy chłopiec IVF.

23 czerwca^{r & D}, 1980, urodziło się pierwsze australijskie dziecko IVF - Candice Elizabeth Reed.

2 października^nd, 1981 r., Przyjechało pierwsze dziecko IVF urodzone przez amerykańskich rodziców - ale leczenie i poród miały miejsce w Anglii. Nazywa się Samantha Steel.

W Ameryce Jones "nadal walczył o możliwość otwarcia i prowadzenia kliniki IVF.

Pierwsze amerykańskie dziecko In Vitro przybywa!

W końcu, po usunięciu kilku politycznych przeszkód, pierwsza amerykańska klinika IVF została otwarta 1 marca^ul, 1980. W pierwszym roku po otwarciu, Jones "próbował 23 transferu zarodków IVF w Norfolk, VA. Nie udało się.

W międzyczasie, w Massachusetts, Judy i Roger Carr walczyli, aby począć. Historia niepłodności Carra zaczęła się od ciąży, która przyszła szybko, ale szybko też się skończyła. Ich pierwsza ciąża była ektopowa, a Judy straciła jedną z jajowodów. Próbowali ponownie zajść w ciążę, szybko poczęli, ale mieli kolejną ciążę pozamaciczną. Judy straciła drugą jajowody.

Naturalna koncepcja była teraz całkowicie niemożliwa.

Podczas gdy Judy wychodziła z operacji, otrzymała broszurę o klinice IVF w Norfolk w stanie Wirginia. IVF był wtedy nie tylko niedostępny w Massachusetts, ale także nielegalny. The Carrs skontaktowali się z Jones i zostali zaproszeni do przychodni w klinice IVF. Kontynuowali leczenie IVF.

17 kwietnia^th, 1981, zapłodnione jajo Judy zostało przeniesione do jej macicy. To był sukces. Wreszcie, w dniu 28 grudnia^th, 1981, o 7:46 rano, Elizabeth Jordan Carr urodził się przez cesarskie cięcie. Pierwsze dziecko z IVF w Ameryce. Zdrowy, szczęśliwy i normalny.

Nawożenie in vitro Następnie Vs. Teraz

Procedura dla zapłodnienia in vitro wygląda dziś znacznie inaczej niż wtedy, kiedy została po raz pierwszy wynaleziona. Pierwszych pacjentów IVF wymagano hospitalizacji podczas większości ich cyklu leczenia. Aby zmierzyć poziom hormonów, musieli je zebrać wszystko z ich moczem.

Teraz pacjenci IVF mogą być w domu i pracować. Nie muszą już zbierać całego moczu. Praca krwi jest wykorzystywana do oceny poziomu hormonów. Pacjenci z zapłodnieniem in vitro muszą często przychodzić do kliniki leczenia bezpłodności w celu wykonywania badań krwi i ultradźwięków. Lecz leczenie nie jest już całodobowym przedsięwzięciem.

We wczesnych dniach IVF, gdy poziom hormonów wskazywał na owulację, pobieranie jaj było zaplanowane dokładnie 26 godzin później. To czasami oznaczało zrobienie procedury w środku nocy.

Dzisiaj leki do iniekcji do wstrzykiwania są używane do kontrolowania, kiedy występuje owulacja. Pozwala to na planowanie pobierania jaj w bardziej normalnych porach dnia. Pozwala także lekarzom na większą kontrolę nad całym procesem owulacji, zwiększając szanse na sukces.

Na początku pobieranie jaj wymagało chirurgii inwazyjnej. Wymagana była laparoskopia. Jest to technika chirurgiczna, w której wykonuje się małe nacięcie w jamie brzusznej, a aparat i narzędzia są poddawane temu nacięciu.

Obecnie do pobierania jaj stosuje się igłę z prowadzeniem ultradźwiękowym. Jest to znacznie mniej inwazyjne, mniej ryzykowne i wiąże się z krótszym czasem powrotu do zdrowia.

Możliwa przyszłość IVF: In Vitro Nawożenie teraz W Vivo ?

Niektóre religie są etycznie sprzeczne z ideą nawożenia poza ciałem. Procedura GIFT, opracowana przez dr. Shettlesa w 1979 roku, pozwala na zapłodnienie w ciele. Ale technika jest inwazyjna i nie ma wielkich wskaźników sukcesu.

Procedura gamete intrafallopian transfer (GIFT) jest kuracją płodności nieco podobną do zapłodnienia pozaustrojowego. W tym kobieta zwykle bierze leki na płodność, aby stymulować jej jajniki. Jej jaja są następnie pobierane z jajników za pomocą igły z prowadzeniem ultradźwiękowym.

Ale w przeciwieństwie do IVF, zapłodnienie komórki jajowej nie odbywa się w laboratorium. Zamiast tego jajo i plemniki są przenoszone do jajowodów, gdzie normalnie odbywa się nawożenie. Ze względu na niski wskaźnik sukcesu i inwazyjność procedury, GIFT rzadko jest dziś wykonywany.

Zupełnie nowa technologia może umożliwić zapłodnienie wewnątrz organizmu wszystkim parom IVF. Obecnie opracowywane jest urządzenie AneVivo w Wielkiej Brytanii oraz w wybranych klinikach płodności w Europie. Został on zatwierdzony przez Urząd ds. Nawożenia i embriologii ludzi (HFEA) we wrześniu 2015 r., Aw 2016 r. Narodziło się pierwsze dziecko, które poczęło korzystać z tej technologii.

Naukowcy zaangażowani w opracowanie nowego urządzenia są przekonani, że stan zarodków może ulec dalszej poprawie, jeśli embriony spędzają mniej czasu w laboratorium, a więcej w naturalnym środowisku macicy.

Nowa technika polega na umieszczeniu komórki jajowej i plemników wewnątrz bardzo małej kapsułki. (Kapsułka ma tylko jeden centymetr długości i szerokość jednego milimetra.) Kapsułka jest następnie przenoszona do macicy przez 24 godziny. W tym czasie, miejmy nadzieję, nastąpi zapłodnienie. Po ustalonym czasie kapsułka jest usuwana. Lekarze następnie otwierają kapsułkę i wybierają zdrowe zarodki, aby przenieść je z powrotem do macicy.

Nowa technologia może nie tylko rozwiązać problemy religijne (dla niektórych), ale może również zapewnić bardziej naturalne środowisko do zapłodnienia. Pozwoli to również kobietom doświadczać poczęcia w swoim ciele.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Bawarski BD1. "Wczesna historia zapłodnienia in vitro". Reprodukcja. 2002 sierpień; 124 (2): 181-96.
• Bednar, Chuck. "Nowa technika IVF może oznaczać koniec" dzieci z probówki "." ReOrbit.com. Opublikowano 20 stycznia 2016 r.
• Brian, Kate. "Niesamowita historia IVF: 35 lat i pięć milionów dzieci później." The Guardian. Opublikowany piątek 12 lipca 2013 12.34 EDT.
• Cohen, Paula. "Dr. Howard Jones, pionier pierwszego dziecka z USA w IVF, umiera na poziomie 104. "CBS News. Opublikowano 31 lipca 2015 r.
• Cohen J1, Trounson A, Dawson K, Jones H, Hazekamp J, Nygren KG, Hamberger L. "Początki IVF poza Wielką Brytanią". Aktualizacja Hum Reprod. 2005 wrzesień-październik, 11 (5): 439-59. Epub 2005, 27 maja.
• Howard Jones Jr., MD. Eastern Virginia Medical School.
• Kamel, Remah MA. "Wspomagana technologia reprodukcyjna po urodzeniu Louise Brown." Ginekologia i położnictwo.
• LaVietes, Stuart. "Dr. L. B. Shettles, 93, pionier w dziedzinie płodności człowieka. "The New York Times. Opublikowano 16 lutego 2003 r.
• W tym dniu: Nekrologi. "Dr. Pincus, twórca pigułki antykoncepcyjnej, umiera. "The New York Times. 23 sierpnia 1967 r.
• Test Tube Babies: American Experience. "The Del-Zio's Lawsuit."
• Test Tube Babies: American Experience. "Biografia: Howard i Georgeanna Jones."
• Test Tube Babies: American Experience. "Biografia: Doris i John Del-Zio."
• Test Tube Babies: American Experience. "Biografia: Judy i Roger Carr."
• Test Tube Babies: American Experience. "Oś czasu: Historia zapłodnienia in vitro".