Zwiększone ryzyko chłoniaka z reumatoidalnym zapaleniem stawów

Zdemaskuj chłoniaka (Grudzień 2024)

Zwiększone ryzyko wystąpienia chłoniaka jest związane z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS). Różne badania powiązały te dwa warunki, ale nigdy nie było całkowicie jasne, czy aktywność choroby lub leczenie stosowane w walce z reumatoidalnym zapaleniem stawów powoduje zwiększone ryzyko wystąpienia chłoniaka.

Naukowcy poszukują odpowiedzi na ryzyko chłoniaka u reumatoidalnych pacjentów z artretyzmem

Chłoniak jest rakiem układu limfatycznego (węzłów chłonnych, śledziony i innych narządów układu odpornościowego). Związek między zwiększonym ryzykiem chłoniaka u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów dotyczy badaczy, lekarzy i pacjentów. Pytania bez odpowiedzi pozostają:

Czy niektórzy pacjenci z reumatoidalnym zapaleniem stawów są bardziej narażeni na ryzyko rozwoju chłoniaka niż inni?
Czy niektóre leki lub metody leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów są odpowiedzialne za zwiększone ryzyko rozwoju chłoniaka?
Jeśli jest to spowodowane przez leczenie, czy można powiązać zwiększone ryzyko chłoniaka z pewną klasą leków przeciw artretyzmowi?

Badacze w Szwecji Przeprowadzają duże badania

Badacze ze Szwecji przeprowadzili jak dotąd największe badania, próbując znaleźć odpowiedzi na te pytania. Naukowcy uzyskali dokumentację medyczną i historie 378 pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, którzy rozwinęli złośliwy chłoniak w latach 1964-1995.

Pacjenci zostali wybrani z krajowego rejestru 75 000 pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów. 378 pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, którzy mieli złośliwego chłoniaka, zostało dopasowanych do 378 pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, którzy służyli jako kontrole bez chłoniaków.

Za pomocą analizy statystycznej oszacowano względne ryzyko lub iloraz szans dla chłoniaka pod względem niskiej, średniej lub wysokiej aktywności choroby związanej z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Aktywność choroby była oparta na czasie trwania choroby i spuchniętej i czułej liczbie połączeń. Wskaźniki szans zostały ocenione dla następujących kategorii leczenia:

DMARD (leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby)
NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne)
aspiryna
doustne kortykosteroidy
wstrzyknięte sterydy
leki cytotoksyczne

Żaden pacjent w badaniu nigdy nie był na leku anty-TNF.

Pacjenci z chłoniakiem w badaniu byli również testowani na wirusa Epsteina-Barr.

Wyniki badania chłoniaka

Średnia aktywność reumatoidalnego zapalenia stawów korelowała z 8-krotnym wzrostem ryzyka wystąpienia chłoniaka w porównaniu z niską aktywnością reumatoidalnego zapalenia stawów.
Wysoka aktywność reumatoidalnego zapalenia stawów była związana z 70-krotnym wzrostem ryzyka wystąpienia chłoniaka.
Zwiększone ryzyko wystąpienia chłoniaka wiązało się z ciężkim uszkodzeniem stawów w rękach, stopach i kolanach odnotowanym w dokumentacji medycznej pacjenta w ciągu ostatniego roku przed zdiagnozowaniem chłoniaka.
Ponad 70 procent wszystkich pacjentów biorących udział w badaniu (chłoniak i chłoniaki bez grupy kontrolnej) przyjmowało DMARD, w tym metotreksat.

Wyniki badania wykazały brak zwiększonego ryzyka chłoniaka związanego z DMARD, NLPZ, aspiryną lub steroidami.
Ryzyko chłoniaka było niskie u pacjentów, którzy otrzymywali częste zastrzyki steroidowe w swoich stawach.
Spośród leczonych metod leczenia analizowanych w badaniu jedynie Imuran (azatiopryna), który nie jest już powszechnie stosowanym DMARD w reumatoidalnym zapaleniu stawów, wykazał związek ze zwiększonym ryzykiem chłoniaka.

Badanie chłoniaka - konkluzje

Naukowcy doszli do wniosku, że pacjenci z bardzo ciężkim reumatoidalnym zapaleniem stawów, którzy mają przedłużone, aktywne zapalenie, są najbardziej zagrożeni rozwojem chłoniaka. Przewlekłe zapalenie, a nie leczenie przeciwzapalne, wydaje się być związane z ryzykiem chłoniaka u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Wczesne, agresywne leczenie w celu kontrolowania stanu zapalnego jest oczywiście ważne.