Zabawa w zabawę i terapia dla dzieci autystycznych

Jeśli jest jeden problem, który jest wspólny dla wszystkich małych dzieci z autyzmem, jest to trudność ze zwykłymi umiejętnościami gry. Małe dzieci z autyzmem mogą ustawiać się w szeregu lub układać zabawki, grać samodzielnie i opierać się interakcji z rówieśnikami, lub po prostu kręcić, kołysać lub w inny sposób spędzać czas we własnym świecie.

To właśnie samopochłanianie sprawia, że ​​dzieci autystyczne są tak trudne, że uczą się naśladować, towarzysko z innymi dziećmi lub łączą się z dorosłymi w swoim życiu. Teoretycznie rodzice mogą odgrywać kluczową rolę w nauczaniu swoich autystycznych dzieci. Ale "zabawa z dzieckiem" brzmi jak nie myślenia, może być bardzo trudne dla rodzica autystycznego dziecka.

Dlaczego tak trudno jest grać z dzieckiem autystycznym

Podczas gdy niektórym dorosłym łatwo jest bawić się z dziećmi w ogóle, wielu nie jest do końca pewna, jak zaangażować się z małym dzieckiem. Typowe dzieci pomagają dorosłym, aktywnie prosząc ich, aby "grali na koniu", "rzucali piłkę" lub w inny sposób brali udział w grze. Dzieci autystyczne nie mogą jednak wnieść nic do dorosłego. W rzeczywistości to od dorosłych zależy, w jaki sposób nawiązać kontakt i komunikować się z dzieckiem, które może nie mieć żadnego oczywistego zainteresowania grą. W rezultacie:

• Nie zawsze łatwo jest uchwycić uwagę autystycznego dziecka lub skupić jego uwagę na więcej niż minutę
• Po zaręczynach dziecko z autyzmem często woli robić to samo w kółko i może być trudne złamanie schematu
• Dzieci z autyzmem rzadko wnoszą własne pomysły lub energię do interaktywnej zabawy, więc wszystkie pomysły i energia muszą pochodzić od rodzica. To może być wyczerpujące i frustrujące.
• Zwykłe narzędzia, których używamy do angażowania dzieci, takie jak zadawanie pytań, oferowanie sugestii, rozpoczynanie intrygującej działalności, mogą przejść przez dziecko z autyzmem.

Ale wszystkie te kwestie są niczym w porównaniu z bardzo realnym poczuciem krzywdy i smutku rodziców, kiedy ich własne dziecko ignoruje je na rzecz wewnętrznego świata lub przedmiotu. Tak, większość rodziców może odczuwać poczucie odrzucenia, aby eksperymentować z nowymi sposobami angażowania i łączenia się. Ale kiedy wychodzimy do naszego dziecka, a on nas ignoruje, kiedy ściskamy nasze dziecko, a ona odsuwa się, kiedy angażujemy nasze dziecko i wydaje się, że jest niepomny, niezwykle trudno jest znaleźć energię emocjonalną, aby dalej próbować.

Inną poważną przeszkodą jest smutna rzeczywistość, że strasznie wielu rodziców zapomniało, jak po prostu grać. Oczywiście, mogą grać w gry planszowe lub sportowe, ale pomysł udawania kogoś lub czegoś, czym nie jest, nie jest już atrakcyjny. Większość rodziców może po prostu umówić się na randki i stać z tyłu, podczas gdy ich dzieci biegają i bawią się. Ale rodzice autystycznych dzieci nie mają tego luksusu.

Nawet dzięki wsparciu i informacji na temat "jak grać z dzieckiem autystycznym", większość rodziców czuje się nieco przytłoczona wyzwaniem. Istnieje kilka prostych sposobów na rozpoczęcie zabawy z dzieckiem z autyzmem, a także terapie prowadzone przez rodziców, aby pomóc dziecku w rozwijaniu umiejętności gry.

Wskazówki dotyczące gry z Twoim Autystycznym dzieckiem

Nawet jeśli gra nie przychodzi ci naturalnie, możesz wykorzystać niektóre z tych sprawdzonych i prawdziwych technik, aby przyciągnąć uwagę dziecka i wspólnie się bawić.

1. Jeśli masz problem ze zwróceniem uwagi dziecka na "preferowaną" czynność (otwieranie i zamykanie drzwi, podsuwanie przedmiotów itp.), Najlepszym rozwiązaniem jest dołączenie do dziecka w działaniu. Gdy już masz ich uwagę, spróbuj zmienić aktywność (na przykład) dodając małe wyzwanie lub przesuwając obiekt poza linię. Twoje dziecko będzie musiało przyjść do ciebie, aby kontynuować robienie tego, co lubi, i to jest początek komunikacji.
2. Ściganie i łaskotanie gier zazwyczaj angażuje niechętnego młodzieńca, który nie jest pewien, jak komunikować się werbalnie lub reagować w naturze na uwerturę społeczną.
3. Bąbelki to wspaniałe narzędzia do angażowania i zabawy. Szybko wrzuć dużo bąbelków, a następnie powoli powoli jedną dużą bańkę. Zmieniać się.
4. Lalki często łączą się z dziećmi, kiedy ludzie nie mogą. Używanie marionetek ulubionych postaci może czasami wywoływać zaskakująco pozytywne reakcje.
5. Gra w wodzie może być świetnym sposobem na zabawę z niechętnym autystycznym towarzyszem zabaw. Niezależnie od tego, czy grasz w węża, czy w basenie, lub po prostu chlapiesz w wannie lub wiadrze z wodą, możesz mieć dużo mokrej zabawy bez potrzeby rozmowy lub rywalizacji.
6. Podczas gdy dzieci z autyzmem mogą mieć trudny czas w grze swobodnej, często łatwo zapamiętywać skrypty. Możesz wykorzystać tę umiejętność, recytując lub śpiewając razem z ulubionego programu telewizyjnego. Nawet jeśli nie grasz "w zwykły sposób", możesz na zmianę, odgrywać scenki, a nawet improwizować razem.