Jak promować samodoskonalenie u swoich dzieci

Dzieci, które zainwestowały w samodoskonalenie w młodym wieku, prawdopodobnie odczują wiele korzyści w życiu. Ale może to być trochę trudne, aby dowiedzieć się, jak postępować w nauczaniu dzieci o samodoskonaleniu. Na szczęście te strategie mogą pomóc ci zdobyć pewność siebie dzieci, które są inwestowane w najlepszą wersję siebie.

Równowaga samoakceptacji z samodoskonaleniem

Ważne jest, aby nauczyć dziecko, że może kochać siebie tak, jak ona, jednocześnie starając się być lepszym. Nie chcesz, żeby myślała, że ​​nie może być z siebie zadowolona, ​​dopóki nie straci 10 funtów lub dopóki nie zostanie gwiazdą drużyny.

Pomóż dziecku zidentyfikować jej mocne strony. Zapytaj ją, co lubi o sobie. Upewnij się, że identyfikuje cechy, które odzwierciedlają jej osobowość, a nie tylko jej zewnętrzny wygląd. Podczas gdy dla dziecka jest zdrowe, aby myśleć, że jest ładna, spojrzenie dzieci na siebie powinno wykraczać poza ich wygląd.

Równie ważne jest, aby porozmawiać o obszarach, w których chciałaby się poprawić. Niezależnie od tego, czy chce zostać lepszym koszykarzem, czy też chce być bardziej przyjazna dzieciom, które są prześladowane, określić konkretne kroki, które mogłaby podjąć, aby pracować nad tymi obszarami.

Być może będziesz musiał pomóc dziecku rozwinąć samoświadomość. Jeśli upiera się, że jest najbystrzejszym dzieckiem na całej planecie, delikatnie przypomnij jej, że jest w niej miejsce na poprawę.

Lub, jeśli mówi, że jest okropną piosenkarką, zapytaj ją, co może zrobić (jak wziąć lekcje głosu). Następnie porozmawiaj o tym, czy jest to coś, co chce poprawić, czy też nie jest tak naprawdę priorytetem.

Prowadź regularne rozmowy na temat tego, że każdy ma słabe strony i ważne jest, aby priorytetowo traktować te, nad którymi chcesz pracować, jednocześnie akceptując, że nie możesz osiągnąć doskonałości we wszystkim.

Chwalcie rzeczy w ramach kontroli Twojego dziecka

Możesz myśleć, że budujesz swoje dziecko, mówiąc: "Jesteś tak przystojnym chłopcem!" Ale wychwalanie go za rzeczy, które są poza jego kontrolą, nie jest pomocne.

Zamiast tego chwal go za wybory, które robi, mówiąc: "Świetna robota myje zęby zaraz po śniadaniu. Będziesz miał takie czyste, lśniące zęby! "Lub:" Naprawdę podoba mi się, że zdecydowałeś się dziś czesać włosy, zanim nawet przypomniałem ci o tym."

Ważne jest również unikanie podkreślania wyniku. Jeśli powiesz: "Jestem z ciebie taki dumny, że uzyskałeś 100 na teście pisowni", twoje dziecko uzna, że ​​jego punktacja jest ważniejsza niż cokolwiek innego. Może to prowadzić do problemów na drodze (na przykład twoje dziecko może myśleć, że oszustwo jest OK, o ile uzyska dobry wynik).

Zamiast tego skup się na jego wysiłku i wykorzystaj pochwałę, która buduje charakter, mówiąc: "Wygląda na to, że wszystko, czego się uczyłeś, naprawdę się opłaciło. Świetna robota, studiująca ciężko na twój test."

Chwalenie wyborów Twojego dziecka pomoże mu skupić się na rzeczach, które może kontrolować w życiu - takich jak jego wysiłek i postawa.

Ustaw cele razem

Dla dzieci zdrowe jest ciągłe dążenie do nowych celów. Cele mogą obejmować wszystko, od "Chcę nauczyć się pływać", "Chcę, aby dwóch nowych przyjaciół w szkole".

Pomóż dziecku zidentyfikować zdrowe cele dla siebie. Cele powinny być trudne, ale możliwe do osiągnięcia. Jeśli twoje dziecko zbyt wysoko postawi poprzeczkę, może postawić się na porażkę. Ale jeśli jej cele są zbyt łatwe, nie poprawi się sama.

Być może będziesz potrzebować wskazówek, które pomogą jej ustalić realistyczne cele. Jeśli ma długoterminowy cel, np. Oszczędzanie wystarczającej ilości pieniędzy na zakup samochodu, pomóż jej ustalić cele krótkoterminowe. Celem może być "oszczędzanie 100 $ miesięcznie" lub "wkładanie połowy moich pieniędzy na opiekę nad dziećmi do konta oszczędnościowego co tydzień".

Określ, w jaki sposób Twoje dziecko może śledzić swoje cele. Wykres, aplikacja lub kalendarz, który pomaga jej odnotować postęp, może pomóc jej zachować motywację.

Podsumowanie po wydarzeniach

Bez względu na to, czy Twoje dziecko odnosi sukces, sposób, w jaki przetwarza wydarzenie, określa, ile się uczy. Porozmawiaj z dzieckiem o swoich doświadczeniach, a na co dzień zamienisz codzienne wydarzenia, od jego występu w szkole, w interakcję z przyjacielem na placu zabaw, w lekcje życia.

Jeśli zdobędzie cztery punkty w grze w koszykówkę, porozmawiaj o grze. Zapytaj go, co według niego zrobił dobrze i na czym chce dalej pracować. Może być w stanie świętować swój sukces, jednocześnie identyfikując rzeczy, które może poprawić.

Nie rezerwuj tych rozmów tylko dla sportowców lub nauczycieli akademickich. Podsumowanie po wydarzeniach towarzyskich.

Zadawaj pytania typu: "Co robiłeś dzisiaj dobrze na dzisiejszym przyjęciu urodzinowym?" Twoje dziecko może powiedzieć: "Bardzo uścisnąłem dziewczynę urodzinową". Następnie zapytaj: "Czy jest coś, co możesz zrobić lepiej następnym razem?". może zidentyfikować coś w rodzaju: "Mogłem usiedzieć z dzieckiem, które samodzielnie jadło ciasto".

Szukaj momentów, które można nauczyć i rozmawiaj z dzieckiem.Może się zdarzyć, że będziesz musiał wskazać obszary, w których mogłaby się poprawić, a innym razem może być w stanie zidentyfikować to, co sama chce zrobić lepiej.

Zachęcaj do rozwiązywania problemów

Może kusić, aby rozwiązać problemy dziecka dla niego. Ale manipulowanie jego działaniami i ratowanie go przy pierwszych oznakach walki czyni go krzywdą.

Niezależnie od tego, czy mówi, że jego praca domowa jest zbyt trudna, czy też wyraża obawy, że nie będzie w stanie wykonać swoich obowiązków domowych na czas, zapytaj: "Co możesz z tym zrobić?"

Pokaż mu, że ma wybór, w jaki sposób reaguje na problem. Opowiedz o wielu różnych sposobach rozwiązania pojedynczego problemu.

Dzieci z dobrymi umiejętnościami rozwiązywania problemów czują się zdolne do stawienia czoła problemom. A każdy problem, który napotyka twoje dziecko, jest dla niego okazją do poprawy.

Naucz zdrowej rozmowy

Ważne jest, aby dzieci nauczyły się mówić do siebie ze współczuciem. W końcu dziecko, które uważa się za głupka, gdy popełni błąd, nie będzie pracować nad ulepszeniem siebie.

Kiedy twoje dziecko mówi rzeczy przesadnie negatywne, takie jak: "Nigdy nie będę dobrym graczem na trąbce", pomóż mu zobaczyć, że jego myśli niekoniecznie są prawdziwe. Zadaj pytanie typu: "Jaki jest inny sposób spojrzenia na sytuację?" Przy odrobinie pomocy możesz sobie przypomnieć, że dzięki praktyce może poprawić.

Kluczem jest unikanie tego, co chcesz, żeby myślał. Jeśli uspokoisz go: "O nie kochanie, pewnego dnia będziesz świetnym trębaczem", nie nauczy się zmieniać myślenia.

Tak więc, chociaż dobrze jest zapewnić wsparcie i pewność, twoim ogólnym celem powinno być pomóc dziecku nauczyć się, jak zostać cheerleaderką dla siebie.

Prowadź swoje dziecko

Będą chwile, kiedy twoje dziecko może potrzebować lekcji pokory i innych chwil, kiedy będzie mogła trochę odświeżyć maniery. Każdy błąd, który popełnia lub napotyka na problem, jest dla ciebie okazją, by ją trenować.

Coaching może obejmować wszystko, od powiedzenia "Spróbuj jeszcze raz", "Widzę, że masz trudności z przygotowaniem się do szkoły na czas. Jak myślisz, co możesz zrobić, żeby to naprawić?

Unikaj pokusy uratowania dziecka lub zapobiegania dziecku popełniania błędów. Zamiast tego zamień frustrujące incydenty i nieudane doświadczenia w możliwości samorozwoju.

Oferta Zachęty motywacyjne

Będą chwile, kiedy twoje dziecko po prostu nie będzie zmotywowane do zmiany. W takich przypadkach kilka dodatkowych zachęt może być tym, czego Twoje dziecko potrzebuje, by zrobić lepiej.

Jeśli twoje dziecko nie jest zmotywowane do wykonywania swoich obowiązków domowych lub nie dba o jego pracę domową, uzależniaj jego przywileje od wykonania swojej pracy. Pozwól mu grać w gry wideo po zakończeniu pracy domowej. Lub zagraj w grę planszową razem jako rodzina, gdy tylko zostaną wykonane jego obowiązki.

Nie musisz jednak nadal oferować dzieciom zachęt do wszystkiego, co robi na zawsze. Gdy rozwinie on lepsze nawyki, możesz zmniejszyć częstotliwość nagród, których używasz.

Wzmocnij swoje dziecko

Samodoskonalenie nie musi polegać na byciu najmądrzejszym, najlepiej wyglądającym lub najbardziej wysportowanym człowiekiem tylko ze względu na próżność. Zamiast tego dziecko może nauczyć się poprawiać sam siebie, aby mógł zmienić świat.

Ważne jest, aby dzieci wiedziały, że ich cele mogą być większe. Wiedząc, że potrafią dobrze wykorzystać swoje umiejętności, talenty i ciężką pracę, daje im poczucie sensu i celu.

Jeśli celem twojego dziecka jest zdobycie A w nauce, porozmawiaj z nim o tym, jak wykorzystać swoje umiejętności naukowe, aby zmienić świat, wymyślając produkt, który może pomóc ludziom lub zrobić coś, co może pomóc środowisku.

Pokaż swojemu dziecku, że każdego dnia może zmienić codzienne życie dzięki uprzejmości, hojności i pomocy. Zaangażuj ją w projekty społecznościowe lub współpracuj ze sobą, aby wykonywać akty dobroci.

Niezależnie od tego, czy robi karty do wysłania ludziom w domach opieki, czy też bierze udział w zbiórkach pieniędzy na cele charytatywne, umocnij ją, aby znaleźć sposoby na zmianę.

Słowo od DipHealth

Pozostań zaangażowany w dążenie dziecka do samodoskonalenia. Po drodze musisz dostarczyć wielu wskazówek.

Upewnij się, że cele Twojego dziecka są zdrowe. Jeśli Twoje dziecko zacznie przyjmować drastyczną dietę lub ćwiczenia, wejdź i zajmij się sytuacją. Lub, jeśli zacznie się tak bardzo uczyć, że nie będzie miał dość snu, zainterweniuje i pomoże mu zobaczyć, jak jego nawyki przynoszą więcej szkody niż pożytku.

Bądź także dobrym wzorem dla Twojego dziecka. Opowiedz o tym, jak aktywnie pracujesz nad samodoskonaleniem, a zainspirujesz dziecko do zrobienia tego samego.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Kim H. Związek między wsparciem społecznym, poczuciem własnej wartości i stresem u dzieci w wieku szkolnym. Journal Of The Korean Society of Zdrowie matek i dzieci. 2012; 16 (1): 122-132. DOI: 10.1002 / pits.20120.

• Cobb-Clark DA, Kassenboehmer SC, Schurer S. Zdrowe nawyki: związek między dietą, ćwiczeniem i umiejscowieniem kontroli. Journal of Economic Behavior & Organisation. 2014; 98: 1-28. DOI: 10.1016 / j.jebo.2013.10.011.