Różnice między otępieniem korowym i podkorowym

Wszystkie rodzaje demencji, znane również jako główne zaburzenia neurokognitywne, powodują zaburzenia pamięci, rozumowania i osądu. W zależności od tego, która część mózgu jest podejrzewana jako pierwotna lokalizacja demencji, rodzaj demencji można sklasyfikować jako korową lub podkorową. Korowe i podkorowe odnoszą się do obszarów mózgu.

Cortical czy Subcortical?

Podczas gdy niektórzy lekarze często nie używają tych klasyfikacji korowych lub podkorowych, inni uważają, że niektóre kategorie demencji można przypisać do tych grup w oparciu o początkowe pierwotne umiejscowienie uszkodzeń w mózgu. Niezależnie od obszaru mózgu (korowego lub podkorowego), który jest dotknięty, zazwyczaj będzie wykazywał początkowo więcej fizycznych zmian, takich jak atrofia (skurcz). Jednak wraz z postępem demencji objawy i skutki obu klasyfikacji demencji zaczynają wpływać na wiele obszarów mózgu.

Często klasyfikacja demencji jako korowej lub podkorowej jest mniej pomocna niż rzeczywiste określenie konkretnego typu demencji. Dzieje się tak, ponieważ każdy rodzaj demencji ma swój własny oczekiwany zestaw cech, objawów i rokowania.

Definicja otępienia korowego

Kora mózgowa (słowo korową odnosi się do kory mózgowej) jest częścią, którą większość ludzi zna, przynajmniej jeśli chodzi o wygląd. Charakterystyczne skręcenia i zwoje zewnętrznych warstw odgrywają ważną rolę w przetwarzaniu informacji oraz w funkcjach takich jak język i pamięć.

Otępienie korowe jest zwykle związane z szarej materii mózgu. Kiedy te zewnętrzne warstwy są dotknięte, jak to ma miejsce w przypadku otępienia alzheimerowskiego, czołowo-skroniowego, choroby Binswanger'a i choroby Creutzfeldta-Jakoba, występują problemy z pamięcią, niezdolnością do znalezienia właściwych słów i zrozumieniem tego, co mówią inni (afazją).

Określono demencję podkorową

Zgodnie z tym, co sugeruje termin, są to demencje, które początkowo miały wpływ na struktury poniżej kory mózgowej (pod oznacza poniżej) i są bardziej związane z białą materią mózgu. Choroba Huntingtona, demencja Parkinsona i zespół demencji AIDS to trzy przykłady stanów sklasyfikowanych jako demencja podkorowa.

Częściej obserwuje się zmiany osobowości i spowolnienie procesów myślowych w przypadku otępień podkorowych. Funkcje językowe i pamięciowe często wydają się w znacznym stopniu niezmienione we wcześniejszych etapach tych demencji.

Leczenie i zarządzanie

Leczenie i leczenie otępienia ogólnie najbardziej koncentruje się na chorobie Alzheimera, ponieważ jest to najczęstsza przyczyna otępienia. Leki te są czasami stosowane w leczeniu innych rodzajów demencji, chociaż są zatwierdzone przez FDA specjalnie dla Alzheimera.

Podejście nielekowe może być również pomocne w leczeniu demencji. Ćwiczenia fizyczne, dieta i aktywność umysłowa wykazały korzyści w badaniach dla osób żyjących z różnymi demencjami, zarówno korowymi jak i podkorowymi.

Rokowanie

Rokowanie w przypadku otępień korowych i podkorowych różni się znacznie. Kilka różnych rodzajów demencji zalicza się do tych kategorii, a na progresję wpływa wiele czynników. Wiek zachorowania, ogólny stan zdrowia i inne wyzwania medyczne mogą mieć wpływ na rokowanie i oczekiwaną długość życia.