Czy mogę uzyskać HIV z seksu oralnego?

Po ponad 35 latach badań epidemiologicznych i biomedycznych kwestia, czy można uzyskać HIV z seksu oralnego, pozostaje myląca dla wielu osób. Zacznijmy więc od oddzielenia hipotez od twardych faktów i statystyk.

Jeśli pytasz mogą osoba zarażona wirusem HIV z powodu seksu oralnego, szczera odpowiedź byłaby możliwa, ale nieprawdopodobna. W przeważającej części seks oralny - w kategoriach fellatio (penis doustny), kunnilingus (oral-vaginal) lub anilingus (oral-anal) - nie jest skuteczną drogą przenoszenia wirusa HIV. W związku z tym słowo "może" sugeruje teoretyczną możliwość, którą wielu uważa za trudne do odrzucenia.

Teoretyczne i udokumentowane ryzyko

Ilekroć omawiamy ryzyko HIV, ważne jest rozróżnienie między teoretycznym i udokumentowanym ryzykiem. Udokumentowane ryzyko opiera się na faktycznej liczbie przypadków, w których HIV można bezpośrednio przypisać do aktu seksu oralnego. A patrząc przez tę soczewkę, ryzyko zakażenia seksem oralnym jest w rzeczywistości bardzo niskie. Może nie zero, ale zbliża się do niego.

W rzeczywistości, zgodnie z badaniem przeprowadzonym przez Centrum Studiów AIDS na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco, prawdopodobieństwo zakażenia HIV przez seks oralny bez zabezpieczenia było statystycznie zerowe, chociaż naukowcy posunęli się tak daleko, że dodali, że "nie możemy wykluczyć prawdopodobieństwo, że prawdopodobieństwo infekcji jest rzeczywiście większe od zera."

Dla indywidualnej perspektywy istnieje wiele czynników i sytuacji, które mogą zwiększać ryzyko osobiste, czasem znacznie. Poprzez zrozumienie i identyfikację tych czynników możesz dokonywać lepszych, bardziej świadomych wyborów dotyczących zdrowia seksualnego Ciebie i Twojego partnera.

Szacowanie ryzyka według typu ekspozycji

Prawdopodobieństwo przeniesienia HIV poprzez seks oralny zależy w dużym stopniu od rodzaju kontaktu. Pomijając wszystkie inne czynniki ryzyka, potencjał zakażenia może być różny w zależności od tego, czy osoba niezainfekowana wykonuje lub otrzymuje seks oralny.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko może wynosić od zera do jednego procenta, wynika z badań przeprowadzonych przez London School of Hygiene and Tropical Medicine. Jednak liczby te mogą ulec zmianie po uwzględnieniu określonych zachowań seksualnych.

Pomiędzy nimi:

• Receptywny fellatio, co oznacza, że ​​osoba niezainfekowana wykonuje seks oralny u partnera płci męskiej z wirusem HIV, jest uważana za wyjątkowo niskiego ryzyka. Spośród par serodiscordant (gdy jeden partner jest nosicielem wirusa HIV, a drugi jest pozytywny), badania sugerują, że ryzyko wynosi około jednego procenta w całym okresie trwania związku. Wśród mężczyzn, którzy uprawiają seks z mężczyznami (MSM), ryzyko per-act wynosi około 0,04 procent.
• jansertive fellatio ("uzyskiwanie loda") jest jeszcze mniej prawdopodobne, biorąc pod uwagę, że enzymy w ślinie mogą neutralizować dowolną liczbę cząstek wirusa. Nawet ze śloną krwią śliną, nie udokumentowano jeszcze przypadku zakażenia tego typu.

• Cunnilingus również okazało się bardzo mało prawdopodobne, biorąc pod uwagę, że nigdy nie było udokumentowanego przypadku zakażenia kobiety lub jej partnera po otrzymaniu lub podaniu doustnego seksu pochwy.
• Anilingus ("rimming") jest również uważane za nieistotne ryzyko, szczególnie dla partnera receptywnego. Ponownie nie odnotowano przypadków zarażenia się wirusem HIV po wykryciu partnera zakażonego wirusem HIV.

Chociaż liczby te sugerują, że ryzyko HIV jest niskie z punktu widzenia populacji, nie powinno to sugerować, że jest ono z natury niskie z indywidualnej perspektywy. Oczywiście, im więcej masz czynników ryzyka, tym większe ryzyko przeniesienia

Dodatkowe czynniki ryzyka

Być może jedynym, największym czynnikiem determinującym prawdopodobieństwo infekcji jest miano wirusa zarażonego partnera. Mówiąc najprościej, im wyższe jest obciążenie wirusem HIV, tym większa jest infekcyjność osoby. Natomiast niewykrywalne obciążenie wirusem odpowiada niemal nieistotnemu ryzyku.

Istnieje szereg innych czynników, które mogą wpływać na potencjalne ryzyko:

• Wytrysk podczas seksu oralnego jest postrzegany jako bardziej ryzykowny niż seks oralny bez wytrysku, chociaż nie ma dowodów, że ejakulacja jest jedynym czynnikiem infekcji.
• Cięcia, otarcia lub owrzodzenia w ustach osoby mogą stanowić potencjalną drogę transmisji. W tym celu należy zachować dobre zdrowie jamy ustnej, aby zminimalizować krwawienie z dziąseł i inne infekcje jamy ustnej.
• Niektóre infekcje przenoszone drogą płciową, takie jak kiła i rzeżączka, mogą wywoływać owrzodzenia lub podrażniać delikatne tkanki błony śluzowej pochwy lub odbytu. Infekcje takie jak te często mogą pozostać niezauważone, szczególnie jeśli są obecne w gardle, pochwie lub odbytnicy.
• Uszkodzenia lub owrzodzenia wywołane przez infekcje związane z HIV, takie jak kandydoza lub opryszczka, mogą również wpływać na błonę śluzową jamy ustnej i gardła. Przyjmując terapię HIV, ryzyko wystąpienia innych infekcji i ustnych infekcji może być znacznie zmniejszone.
• Stężenie HIV w płynach pochwowych może również wzrosnąć podczas menstruacji, ponieważ komórki niosące HIV są uwalniane z szyjki macicy. To samo może się zdarzyć, gdy mężczyzna cierpi na zapalenie cewki moczowej, którego ostre zapalenie może zwiększać wiremię nawet u osób z niewykrywalnym wiremią.

Jak zminimalizować ryzyko

Najwyraźniej najlepszym sposobem na zminimalizowanie ryzyka infekcji jest praktykowanie bezpieczniejszego seksu. Jest to szczególnie ważne, jeśli masz wielu partnerów seksualnych lub nie jesteś pewien zdrowia partnera seksualnego. Należą do nich prezerwatywy i zapory dentystyczne dla osób zajmujących się minięciem lub anilingus.

Istnieją dodatkowe strategie, które mogą jeszcze bardziej zmniejszyć ryzyko:

• Jeśli jesteś nosicielem wirusa HIV, rozpoczęcie i utrzymanie leczenia antyretrowirusowego może znacznie zminimalizować ryzyko przeniesienia wirusa na inne osoby. Udowodniono, że strategia określana jako leczenie zapobiegawcze (TasP) zmniejsza ryzyko transmisji seksualnej u serodiscordantów nawet o 96 procent.
• Jeśli jesteś nosicielem wirusa HIV, możesz poprosić swojego lekarza o przepisanie profilaktyki przedekspozycyjnej HIV (PrEP), terapii lekowej raz dziennie, która może zmniejszyć ryzyko infekcji o ponad 90 procent.
• Zaleca się regularne badanie przesiewowe na obecność HIV u osób z wysokim ryzykiem zakażenia, w tym MSM, osoby zażywające narkotyki drogą iniekcji oraz osoby z wieloma partnerami seksualnymi. Zaleca się także okresowe badania przesiewowe STD.

Wreszcie, komunikacja jest równoznaczna z długotrwałym unikaniem HIV. Niezależnie od tego, czy jesteś nosicielem wirusa HIV, czy HIV-negatywny, najwięcej szkód wyrządza się pozostawieniem rzeczy nie wypowiedzianych. Dowiedz się więcej o sposobach negocjowania bezpieczniejszego seksu lub o ujawnianiu swojego statusu HIV osobie, z którą się spotykasz.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Baggaley, R.; White, R.; i Boily, M. Systematyczny przegląd prawdopodobieństw przeniesienia orogenicznego HIV-1. International Journal of Epidemiology. 2008; 37 (6): 1255-1265. DOI: 10,093 / ije / dyn151.

• Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Objawy życiowe: zapobieganie HIV poprzez opiekę i leczenie - Stany Zjednoczone. Raport o chorobowości i śmiertelności (MMWR). 2011; 60(47):1618-1623.

• Woods, L.; Chahroudi, A.; Chen, H.; et al. Ustne śluzowe środowisko odpornościowe i ustne przekazywanie HIV / SIV. Immunology Review. 2013; 254 (1). DOI: 10,1111 / imr.12078.