Lista kontrolna objawów ADHD u dzieci

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) to stan, który ludzie często dyskutują w dzisiejszych czasach, często przypisując ten termin przypadkowo osobom, które wydają się niezwykle szalone, "kruche" lub rozproszone.

Ale jako choroba nie jest tak łatwo przypisana. Rodzice często będą starali się odróżnić to, co można nazwać "normalną" nieostrożnością i nieuwagą oraz prawdziwą niezdolnością do spokojnego siedzenia i koncentracji. Nawet nieprzeszkoleni lekarze mogą mieć z tym trudności, biorąc pod uwagę, że nie ma pojedynczego testu, który mógłby zdiagnozować ADHD lub podobne zaburzenia zachowania lub uczenia się.

Ostatecznie, aby dokonać tego rozróżnienia, pediatrzy przeprowadzą listę kontrolną charakterystycznych objawów, aby ustalić, czy dziecko spełnia kryteria ADHD, jak określono w Podręczniku diagnostyczno-statystycznym zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, wydanie piąte (DSM-5).

Wyróżniając typy ADHD

Objawy ADHD są zwykle pogrupowane w dwie główne kategorie: nieuwaga (niezdolność do skupienia się) i nadaktywność-impulsywność (zachowania impulsywne, które są nadmierne i destrukcyjne). Określenie ADHD zależy w dużej mierze od tego, czy zachowania są odpowiednie, czy nieodpowiednie dla wieku rozwojowego dziecka.

Zakres objawów może być różny u różnych dzieci i prowadzić do wielu różnych diagnoz, które są ogólnie sklasyfikowane w następujący sposób:

• Przeważnie nieuważny typ ADHD opisuje dziecko, które ma problemy z zwracaniem uwagi, ale nie jest nadaktywne ani impulsywne.
• ADHD dominujące nadpobudliwe i nadpobudliwe definiowane jako nadmierny niepokój, wysypka i lękliwość bez charakterystycznego braku ostrości.
• Połączony typ ADHD, który ma cechy obu.

Lista kontrolna symptomów nieuwagi

Według DSM-5, nieuwagę można rozpoznać, jeśli występuje sześć lub więcej charakterystycznych objawów u dzieci w wieku do 16 lub pięciu lub więcej objawów u młodzieży w wieku 17 lat i starszych, jak następuje:

• Często nie zwraca uwagi na szczegóły lub powoduje nieostrożne błędy w pracy szkolnej lub innych czynnościach
• Często ma problemy z utrzymaniem uwagi na zadaniach lub zabawie
• Często nie wydaje się, aby słuchać bezpośrednio po rozmowie
• Często nie postępuje zgodnie z instrukcjami lub nie kończy się praca domowa lub prace domowe
• Często ma problemy z organizowaniem zadań i działań
• Często unika, nie lubi lub niechętnie wykonuje zadania wymagające wysiłku umysłowego przez długi czas
• Często traci rzeczy potrzebne do wykonania zadań lub czynności
• Łatwo się rozprasza
• Często zapominamy o codziennych czynnościach.

Lista kontrolna dotycząca objawów nadpobudliwości

Według DSM-5 nadaktywność i impulsywność mogą być diagnozowane, jeśli występuje sześć lub więcej objawów u dzieci w wieku do 16 lub pięciu lub więcej objawów u młodzieży w wieku 17 lat i starszych, jak następuje:

• Często wierci się dłońmi lub stopami lub wije się, gdy siedzi
• Często opuszcza swoje miejsce pomimo tego, że kazano mu usiedzieć spokojnie
• Często działa lub wspina się w sytuacjach, w których nie jest to właściwe
• Często niezdolni do spokojnego grania lub uczestniczenia w zajęciach rekreacyjnych
• Często jest "w ruchu", jakby nienaturalnie napędzany
• Często mówi nadmiernie
• Często zamazuje odpowiedź, zanim pytanie zostanie zakończone
• Często ma problemy z czekaniem na swoją kolej
• Często przerywa lub przeszkadza innym rozmowom lub działaniom

Ukończenie diagnozy

Aby rozpoznanie ADHD było zdecydowanie definitywne, objawy muszą spełniać cztery kluczowe kryteria opisane w DSM-5:

1. Nieuważne lub nadpobudliwe objawy impulsywne muszą występować przed ukończeniem 12. roku życia.
2. Objawy muszą występować w dwóch lub więcej ustawieniach, na przykład w domu, z przyjaciółmi lub w szkole.
3. Objawy muszą zakłócać lub obniżać jakość zdolności dziecka do funkcjonowania w szkole, w sytuacjach społecznych lub podczas wykonywania normalnych, codziennych zadań
4. Objawy nie mogą być wyjaśnione w żadnym innym stanie psychicznym (takim jak zaburzenie nastroju) lub występują jako część epizodu schizofrenicznego lub psychotycznego.