Ropień odbytu lub odbytnicy: objawy, przyczyny i leczenie

Rak jelita grubego – 5 faktów o nowotworze (Listopad 2024)

Ropień odbytnicy (nazywany także ropniem odbytu, ropniem odbytniczym, ropniem okołowrotowym lub ropniem w okolicy rdzenia w zależności od umiejscowienia ropnia) to wypełniona ropą jama, która tworzy się w bruzdach kanału odbytu (zwanych zatokami odbytu). Ropnie odbytnicze najczęściej są spowodowane nagromadzeniem pospolitych bakterii w tkankach wrażliwych lub upośledzonych. Kiedy twoje ciało próbuje kontrolować infekcję, białe krwinki zabite w bitwie i inne płyny ustrojowe zaczynają gromadzić się w tkance, tworząc kieszeń ropy.

Ropnie mogą tworzyć się w pobliżu odbytu lub w obrębie odbytu lub rozwijać się znacznie wyżej w odbytnicy. Podczas gdy ropień może tworzyć się spontanicznie bez wyraźnego powodu, jest on zwykle związany z chorobą żołądkowo-jelitową, nieprawidłowościami jelit, immunosupresją, a nawet niektórymi lekami.

Objawy

Ropnie odbytnicze są zwykle rozpoznawane po raz pierwszy z powodu tępego, pulsującego bólu w odbycie lub odbytnicy, któremu często towarzyszy ostry ból podczas defekacji.

Ropnie okołowierzchołkowe ("peri" oznaczają około) są najczęstszym typem i zazwyczaj można je zidentyfikować wizualnie, ponieważ występują w górnych warstwach tkanki. Po dotknięciu guzek będzie zazwyczaj miękki, czerwony i ciepły. W przeciwieństwie do nich, ropnie peryferyjne mają tendencję do tworzenia głębszych tkanek i często są bardziej odczuwalne niż widoczne. Spośród tych dwóch typów infekcja obwodowa wydaje się być bardziej poważna.

Ponieważ ropa zaczyna się konsolidować i tworzyć wyczuwalną masę, pojawiają się inne objawy ropnia odbytu, w tym:

Gorączka
Zmęczenie
Zaparcie
Odpływ rektalny i krwawienie
Czujesz, że musisz iść do łazienki, kiedy tego nie robisz
Zwiększenie i często stały ból, nasilenie ruchu lub siedzenia

Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy udać się do lekarza i przeprowadzić dokładne badanie. Nieleczony ropień może prowadzić do rozwoju przetoki odbytu, nieprawidłowego połączenia tunelowego między skórą wokół odbytu a kanałem odbytniczym lub odbytu, przez który może wypływać stolec i ropa. Może to wymagać intensywnej operacji i przedłużonego okresu regeneracji.

Jeśli rozwinie się wysoka gorączka (ponad 100,4 stopnia), drżenie dreszczy, uporczywe wymioty, niemożność wypróżnienia się, lub skrajny ból odbytu lub odbytu (z wypróżnieniem lub bez wypróżnienia), natychmiast udaj się na pogotowie. Mogą one wskazywać na ogólnoustrojową infekcję, która rozprzestrzeniła się z miejsca ropnia do krwioobiegu.

Bez odpowiedniego leczenia taka ogólnoustrojowa infekcja może prowadzić do sepsy, wstrząsu toksycznego, a nawet śmierci.

Przyczyny

Ropień odbytnicy może rozwijać się osobno, często z powodu przerostu bakterii pospolitych w przewodzie pokarmowym, takich jak Escherichia coli (E coli). Jednak w ostatnich latach rośnie liczba przypadków związanych z opornością na metycylinę Staphylococcus aureus (MRSA), trudny do wyleczenia szczep bakterii, który może przejść przez kontakt skórny ze skórą.

Podczas gdy każdy, młody lub stary, może dostać ropień odbytu, istnieje wiele warunków, które mogą zwiększyć twoje ryzyko. Zawierają:

Zapalne choroby jelit (IBD), takie jak choroba Crohna i wrzodziejące zapalenie okrężnicy
HIV i inne formy immunosupresji
Cukrzyca
Seks analny
Przewlekłe lub ciężkie zaparcia lub biegunka
Używanie leków steroidowych, w tym prednizon
Chemoterapia
Choroby przenoszone drogą płciową odbytu lub odbytnicy
Hidradentis suppurativa, rzadka choroba skóry

Diagnoza

Większość ropni odbytniczych diagnozuje się na podstawie wywiadu i badania lekarskiego. Jeśli ropień zostanie zinternalizowany w kanale odbytu, lekarz może wykonać endoskopię, używając elastycznego, oświetlonego endoskopu, aby uzyskać lepszy wygląd wewnątrz.

Rzadziej, jeśli ropień jest szczególnie głęboki, można zastosować badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa (CT) lub USG przezodbytniczy (TRUS).

Podczas badania fizykalnego lekarz będzie chciał sprawdzić, czy masa jest ropniem, czy hemoroidem. Te dwa warunki można zwykle odróżnić poprzez przedstawienie objawów.

Ropień z czasem nasila się i nie reaguje na standardowe leczenie hemoroidów. Mogą również występować uogólnione objawy zakażenia, których nie można często spotkać w przypadku hemoroidów, takich jak gorączka i dreszcze w nocy.

Inne badania mogą być zlecone, jeśli podejrzewa się IBD, HIV lub cukrzycę, w tym badania krwi i kolonoskopię.

Leczenie

Ropnie odbytnicze rzadko ustępują samoistnie lub ustępują wyłącznie za pomocą antybiotykoterapii. W większości przypadków lekarz musiałby osuszyć ropień, stosunkowo prostą procedurę zabiegową, w której uczestniczy lokalny środek znieczulający, skalpel i para kleszczy.

Jeśli ropień jest szczególnie głęboki lub znajduje się wysoko w odbycie, zabieg należy wykonać w szpitalu w znieczuleniu ogólnym. Operacja zwykle zajmuje około 30 minut. Część wyekstrahowanej ropy może zostać wysłana do laboratorium w celu zidentyfikowania bakterii przyczynowej.

Po wykonaniu tej procedury antybiotyki są przepisywane przez około tydzień, aby pomóc w leczeniu infekcji i zapobieganiu dalszemu rozprzestrzenianiu się. Możesz również zalecić korzystanie z kąpieli Sitz, płytkiej miski używanej do moczenia i czyszczenia okolicy odbytu.Tylenol (acetaminofen) jest czasami przepisywany w celu złagodzenia bólu.

Podczas rekonwalescencji mogą być potrzebne środki zmiękczające stolec, aby zmniejszyć ścieranie i pozwolić osuszonemu ropieniu lepiej goić. Po wypróżnieniu, delikatnie przetrzyj papierem toaletowym i spłucz butelką z wodą, napełnioną ciepłą wodą. Lekko myć mydłem, ale unikać alkoholu lub nadtlenku wodoru, który może spowolnić gojenie. W razie potrzeby oprzyj ranę gazą lub maxipadem.

Możesz również poprosić swojego lekarza o krótkotrwałe stosowanie kremów i żeli do stosowania bez recepty, które mogą pomóc złagodzić tkanki odbytu.

Drenaż ropnia zapewni niemal natychmiastową ulgę. Chociaż po zabiegu może wystąpić ból, zwykle będzie on łagodny w porównaniu. Jeśli jednak po powrocie do domu wystąpi nadmierne krwawienie z odbytu, gorączka, dreszcze lub wymioty, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.