Co powinieneś wiedzieć o lekach beta-adrenolitycznych?

Beta-blokery należą do najczęściej przepisywanych leków w praktyce medycznej. Działają poprzez blokowanie wpływu epinefryny (adrenaliny) na tkanki, szczególnie poprzez blokowanie "receptorów beta", które wiążą epinefrynę. Między innymi, blokowanie receptorów beta spowalnia tętno, zmniejsza siłę skurczu mięśnia sercowego, zmniejsza ilość tlenu, którą mięsień sercowy potrzebuje do pracy, zmniejsza stres w układzie naczyniowym i ma skłonność do obniżania poziomu krwi nacisk.

Kiedy są używane blokady beta?

Biorąc pod uwagę te efekty, nie jest zaskakujące, że beta-adrenolityki okazały się przydatne w leczeniu wielu schorzeń, zwłaszcza sercowo-naczyniowych. Obejmują one:

• angina
• zawał mięśnia sercowego (zawał serca)
• zastoinowa niewydolność serca
• zaburzenia rytmu serca, zwłaszcza migotanie przedsionków
• rozwarstwienie aorty
• Kardiomiopatia przerostowa
• migrenowe bóle głowy
• społeczne zaburzenia lękowe
• nadciśnienie
• jaskra
• łagodne drżenie samoistne

Beta-adrenolityki to pierwsza linia terapii dla osób ze stabilną dusznicą bolesną. U tych osób beta-blokery spowalniają częstość akcji serca i zmniejszają siłę skurczu mięśnia sercowego. Oba te działania zapobiegają lub opóźniają wystąpienie niedokrwienia mięśnia sercowego, a tym samym zmniejszają ryzyko ataku dławicy piersiowej.

Z podobnych powodów w zdecydowanej większości przypadków beta-blokery stanowią ważną część leczenia zawału serca. Leki te zmniejszają niedokrwienie mięśnia sercowego podczas ostrego zawału serca i pomagają zapobiegać przyszłym atakom serca.

Są również ważną częścią terapii niewydolności serca. Leki te znacznie zmniejszają nadmierny stres związany z niewydolnością mięśnia sercowego i pozwalają sercu wykonywać więcej pracy przy mniejszym wydatku energetycznym.

U osób z migotaniem przedsionków beta-adrenolityki są kluczowym elementem zapewniającym odpowiednią kontrolę częstości akcji serca.

Beta-blokery były jednymi z pierwszych leków z epoki nowożytnej, które okazały się skuteczne w leczeniu nadciśnienia tętniczego i przez wiele lat były lekami pierwszego rzutu w tej chorobie. Jednak w ciągu ostatnich kilku lat badania wykazały, że wiele nowych leków na nadciśnienie tętnicze - w szczególności diuretyki tiazydowe, blokery kanału wapniowego, inhibitory ACE i leki ARB - są bardziej skuteczne w kontrolowaniu ciśnienia krwi i poprawie wyników u osób z nadciśnienie. Tak więc dzisiaj beta-blokery są zwykle zarezerwowane jako leczenie drugiego rzutu dla nadciśnienia, u osób, dla których te inne leki są niewystarczająco skuteczne.

Powszechnie używane beta-blokery

Biorąc pod uwagę wiele zastosowań beta-adrenolityków, być może nie jest zaskakujące, że firmy farmaceutyczne opracowały całkiem sporo z nich. Oto lista najczęściej używanych beta-blokerów (nazwa ogólna - nazwa handlowa):

• Acebutolol - Sectral
• Atenolol - Tenormin
• Betaksolol - Kerlone
• Bisoprolol - Zebeta, sprzedawany również jako Ziac
• Carteolol - Cartrol
• Carvedilol - Coreg
• Labetalol - Normodyne, sprzedawany również jako Trandate
• Metoprolol - Lopressor, sprzedawany również jako Toprol
• Nadolol - Corgard
• Penbutolol - Levatol
• Propranolol - Inderal, Inderal LA
• Timolol - Blocadren

Jak podejmowane są blokady beta

Oczywiście dostępnych jest wiele różnych beta-adrenolityków, a szczegółowe instrukcje dotyczące tego, jak często i o jakiej porze dnia będą one przyjmowane, różnią się w zależności od leku. Jednak z reguły skutki uboczne beta-adrenolityków można zazwyczaj zminimalizować, przyjmując je z posiłkiem, co powoduje stopniowe wchłanianie tych leków.

Skutki uboczne beta-blokerów

Skutki uboczne beta-blokerów są związane głównie z ich podstawowym mechanizmem działania, czyli z ich blokowaniem adrenaliny. Efekty uboczne obejmują:

• Pogorszenie się objawów u osób chorych na astmę.Jest to prawdopodobnie najbardziej ograniczający efekt uboczny beta-adrenolityków, który sprawia, że ​​stosowanie tych leków u osób z astmą jest trudne lub niemożliwe.
• Pogorszenie objawów u osób z chorobą tętnic obwodowych.
• Zwiększenie ryzyka hipoglikemii (niski poziom cukru we krwi) u osób z cukrzycą.
• Depresja
• Zmęczenie
• Zimne ręce
• Bół głowy
• Zaparcie
• Seksualna dysfunkcja

U kobiet w ciąży unika się beta-adrenolityków, jeśli to możliwe, ponieważ mogą one wpływać na dziecko, powodując powolne tętno, obniżenie ciśnienia krwi i obniżenie poziomu cukru we krwi.

Ogólnie działania niepożądane beta-adrenolityków można często kontrolować poprzez ostrożny wybór, który z beta-adrenolityków jest wybrany, oraz poprzez próbę użycia mniejszych dawek.

Słowo od DipHealth

Beta-adrenolity okazały się bardzo przydatne w leczeniu różnych schorzeń, w związku z czym są często przepisywane. Chociaż mogą powodować szereg skutków ubocznych, które mogą ograniczyć ich użyteczność, w większości przypadków można znaleźć odpowiedni lek i dawkę, aby umożliwić ludziom, którzy skorzystaliby z beta-blokerów, aby je zażyli.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Fihn SD, Gardin JM, Abrams J, i in. 2012 ACCF / AHA / ACP / AATS / PCNA / SCAI / STS wytyczna dla diagnozy i zarządzania pacjentów ze stabilną chorobą niedokrwienną serca: raport amerykańskiej grupy zadaniowej Amerykańskiego Kolegium Kardiologicznego / American Heart Association na wytycznych praktyki, College of Physicians, American Association for Thoracic Surgery, Preventive Cardiovascular Nurses Association, Towarzystwa Angiografii i Interwencji Sercowo-naczyniowych oraz Towarzystwa Chirurgów Klatki Piersiowej. Circulation 2012; 126: e354.
• PISMO CZŁONKOWIE KOMISJI, Yancy CW, Jessup M, et al. Wskazówki ACCF / AHA z 2013 r. Dotyczące postępowania w przypadku niewydolności serca: raport Amerykańskiej Fundacji Kardiologicznej / Task Force for American Association na wytyczne dotyczące praktyki. Circulation 2013; 128: e240.
• Wiysonge CS, Bradley HA, Volmink J, i in. Beta-blokery na nadciśnienie. Cochrane Database Syst Rev 2012; 11: CD002003.