Jak diagnozuje się tętniaki aorty

Jeśli osoba ma tętniak aorty, ważne jest, aby postawić diagnozę tak wcześnie, jak to możliwe, aby zapobiec pęknięciu lub innym powikłaniom. Lekarze diagnozują tętniaki aorty za pomocą badań obrazowych, które mogą wykazać obecność lub brak tętniaka, jego wielkość, lokalizację i wpływ na otaczające struktury. Badania obrazowe mogą również dostarczyć ważnych wskazówek dotyczących prawdopodobieństwa wczesnego pęknięcia.

U niektórych osób szanse na rozerwanie są wysokie w momencie postawienia diagnozy i konieczna jest wczesna operacja. W innych pęknięcie nie wydaje się nieuchronne. U tych osób diagnoza stwarza okazję do regularnego monitorowania w celu ustalenia, jak szybko rozwija się tętniak. To pozwala lekarzowi zdecydować, czy i kiedy konieczna może być planowa naprawa chirurgiczna.

Ten proaktywny monitoring można wykonać tylko, jeśli wiesz, że istnieje tętniak aorty. Zbyt często niestety ludzie nie są diagnozowani, dopóki nie nastąpi katastroficzne pęknięcie - i zbyt często jest już za późno. Osoby, u których występuje zwiększone ryzyko wystąpienia tętniaka aorty, powinny zostać poddane badaniu przesiewowemu pod kątem tego schorzenia, tak aby można było postawić diagnozę wystarczająco wcześnie, aby coś z tym zrobić.

Tętniaki aorty brzusznej

Ultradźwięki

U osób, u których nie występują żadne objawy, a które są badane pod kątem tętniaka aorty brzusznej, najczęściej stosowanym badaniem diagnostycznym jest badanie ultrasonograficzne. Test ultradźwiękowy wykorzystuje fale dźwiękowe do skonstruowania obrazu różnych części ciała.

Badania ultrasonograficzne są niezwykle skuteczne w diagnostyce tętniaków aorty brzusznej, o ile mają one co najmniej 3 cm średnicy. Ponieważ badanie jest stosunkowo szybkie i nieinwazyjne, ultradźwięki są również wykorzystywane do przeprowadzania seryjnych badań w celu monitorowania osób z małymi lub średnimi tętniakami aorty brzusznej. Te serie badań ultrasonograficznych pozwalają lekarzowi ocenić, czy tętniak rośnie.

Ludzie cierpiący na pęknięcie tętniaka aorty brzusznej są zwykle krytycznie chorzy z ciężką niestabilnością układu sercowo-naczyniowego, a szybka operacja ma kluczowe znaczenie. W przypadku tych pacjentów zwykle wykonuje się szybki ultrasonograficzny test przyłóżkowy, aby szybko potwierdzić diagnozę, zwykle w trakcie przygotowań do operacji w trybie nagłym.

Skany CT

Skany CT są stosowane zamiast lub dodatkowo do badań ultrasonograficznych u osób, które prawdopodobnie wymagają naprawy chirurgicznej. Należą do nich osoby, które mają objawy podejrzane o spowodowanie tętniaka aorty brzusznej lub osoby ze stwierdzonym tętniakiem, który wydaje się wzrastać do potencjalnie niebezpiecznego rozmiaru.

Badanie CT nie tylko pokazuje rozmiar i lokalizację tętniaka, ale także pokazuje ważne szczegóły dotyczące otaczających struktur i może ujawnić, czy występują jakiekolwiek oznaki pęknięcia lub zbliżającego się zerwania.

Torakowe tętniaki aorty

W porównaniu z tętniakami aorty brzusznej, tętniaki aorty piersiowej mają bardziej złożoną anatomię i znacznie częściej angażują krytyczne struktury otaczające, takie jak zastawka aortalna, duże naczynia krwionośne zaopatrujące mózg, różne nerwy i drogi oddechowe.

Decyzja o operacji chirurgicznej w przypadku tętniaka klatki piersiowej zależy nie tylko od wielkości i szybkości wzrostu tętniaka; zależy to również od tego, na które inne struktury w klatce piersiowej mają wpływ.

Z tego powodu, gdy podejrzewany jest tętniak aorty piersiowej, zwykle wykonuje się badanie TK lub badanie MRI, ponieważ badania te wykazują o wiele więcej szczegółów anatomicznych niż badanie ultrasonograficzne. Jeśli z czasem konieczne jest wykonanie kilku badań seryjnych, aby pomóc w ocenie optymalnego czasu operacji, MRI jest zwykle używany zamiast skanów TK, ponieważ MRI nie wymaga promieniowania.

Ekranizacja

W przypadku tętniaków aorty brzusznej

Jest to niepokojąco powszechne dla pierwszego problemu, jaki osoba doświadcza z tętniakiem aorty brzusznej, jako katastroficzne objawy zerwania. Z tego powodu badania przesiewowe z użyciem ultradźwięków są czasami zalecane dla osób bez objawów, ale są oceniane jako narażone na zwiększone ryzyko wystąpienia tętniaka aorty brzusznej.

Przesiewowy test ultrasonograficzny tętniaka aorty brzusznej jest ogólnie zalecany dla następujących osób:

• Osoby, które mają pulsującą masę w jamie brzusznej podczas badania fizykalnego.
• Mężczyźni w wieku powyżej 65 lat, którzy w przeszłości palili papierosy.
• Mężczyźni lub kobiety w wieku powyżej 65 lat, które mają bliskiego krewnego, który wymagał operacji lub zginął od pęknięcia tętniaka aorty brzusznej.

W przypadku tętniaków aorty piersiowej

Tętnicze tętniaki aorty są często wykrywane przypadkowo, podczas rutynowego prześwietlenia klatki piersiowej lub podczas badania ultrasonograficznego serca. Jeśli tętniak aorty piersiowej zostanie wykryty w ten sposób, należy wykonać badanie CT lub MRI klatki piersiowej w celu potwierdzenia rozpoznania i określenia wielkości tętniaka.

U niektórych osób z grupy wysokiego ryzyka, badania przesiewowe należy rozważyć w celu wyszukania tętniaka aorty piersiowej, zwykle za pomocą tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. Wskazania do takiego badania przesiewowego obejmują osoby z:

• zespół Marfana
• Takayasu's arteritis
• zespół Turnera
• Zastawka aortalna dwupłatkowa
• Pierwszorzędni krewni osób, u których stwierdzono tętniak aorty piersiowej, uważa się, że mają genetyczne pochodzenie

Jeśli w wyniku badania przesiewowego rozpoznano tętniaka aorty brzusznej lub tętniaka aorty piersiowej, i ustalono, że wczesna operacja nie jest wymagana, należy przeprowadzić ścisłe monitorowanie i okresowe ponownej oceny z zastosowaniem badań obrazowych, aby zapobiec przerwaniu lub innym powikłaniom.

Jak leczy się tętniaki aorty Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Boules Tn, Compton Cn, Stanziale Sf, Et Al. Czy wyniki tomografii komputerowej mogą wskazywać na "grożące" zerwanie tętniaka? Vasc Endovascular Surg 2006, 40:41.
• Hirsch At, Haskal Zj, Hertzer Nr, Et Al. Acc / Aha 2005 Wytyczne praktyczne dotyczące postępowania z pacjentami cierpiącymi na chorobę naczyń obwodowych (dolna skrajność, nerkowa, krezkowa i brzuszna aorta): wspólny raport amerykańskiego stowarzyszenia z zakresu chirurgii naczyniowej / towarzystwa chirurgii naczyniowej, społeczeństwa angiografii i interwencji kardiologicznych, Towarzystwo Medycyny Naczyniowej i Biologii, Towarzystwa Radiologii Interwencyjnej oraz Grupa Zadaniowa Acc / Aha dotycząca Wytycznych Postępowania (Komitet Pisarski opracowuje wytyczne dotyczące postępowania z pacjentami cierpiącymi na chorobę tętnic obwodowych): Zatwierdzone przez Amerykańskie Stowarzyszenie Rehabilitacji Sercowo-Naczyniowej i Płucnej; National Heart, Lung and And Blood Institute; Society For Vascular Nursing; Transatlantycki konsensus między społeczeństwem; I Fundacja Choroby Naczyniowej. Circulation 2006; 113: E463.
• Siegel Cl, Cohan Rh, Korobkin M, Et Al. Morfologia tętniaka aorty brzusznej: cechy ct u pacjentów z pękniętymi i niezniszczonymi tętniakami. Ajr Am J Roentgenol 1994; 163: 1123.
• Singh K, Bønaa Kh, Jacobsen Bk, Et Al. Częstość występowania i czynniki ryzyka wystąpienia tętniaków aorty brzusznej w badaniu populacyjnym: badanie Tromsø. Am J Epidemiol 2001; 154: 236.