Jak radzić sobie z przedwczesnym dzieckiem

Radzenie sobie z przedwczesnym dzieckiem może być trudne. Posiadanie przedwcześnie urodzonego dziecka różni się od marzeń rodziców, kiedy planują dla swoich maluchów. Doświadczenia z porodem, pierwsze dni, powrót do domu i nowo narodzone rodzicielstwo stają się doświadczeniami przyćmionymi przez zmartwienie i smutek. Radość i podekscytowanie również istnieją, ale mogą być ukryte pod innymi względami.

Kiedy Twoje dziecko jest przedwczesne, naturalne jest odczuwanie ogromnej liczby złożonych emocji. Doświadczenie jest różne dla każdej rodziny, ale wielu przedwcześnie urodzonych rodziców czuje niektóre lub wszystkie z poniższych:

• Przytłoczony
• Zraniony
• Zaszokować
• Pełen smutku
• Zły
• Winny
• Bezsilny
• Zmartwiony
• Pełen nadziei
• Intensywna miłość do Twojego dziecka
• Pragnienie bycia z dzieckiem
• Poczucie straty

Jak widać, mieszanka emocji, z jakimi mogą się zmierzyć rodzice, jest rozległa i szeroko zakrojona. Niektóre uczucia są negatywne, podczas gdy inne są bardzo pozytywne. Możesz nawet poczuć je wszystkie naraz!

Radzenie sobie ze swoimi uczuciami

Potwierdź i zaakceptuj swoje uczucia: Jest to pierwszy krok w kierunku radzenia sobie z przedwczesnym dzieckiem.Najpierw zidentyfikuj wszystko, co czujesz, robiąc listę, spędzając trochę czasu w spokojnej refleksji lub rozmawiając ze swoim partnerem, przyjacielem lub doradcą. Pozwól sobie w pełni zmierzyć się z emocjami, które czujesz. Płacz, krzycz, módl się lub śmiej się, jeśli twoje uczucia tego wymagają.

Zapisywanie emocji i doświadczeń: Rodzice wcześniaków często mają trudności z zapamiętaniem wszystkiego, co im się przydarzyło, ponieważ rzeczy dzieją się szybko i często są traumatyczne. Zapisywanie swoich doświadczeń może pomóc w zrozumieniu wydarzeń i emocji.

Znajdź wsparcie od innych: W dobie Internetu łatwiej jest niż kiedykolwiek łączyć się z innymi rodzicami, którzy przeżyli okres preemie lub przechodzą przez to. Poszukaj forów dyskusyjnych i grup wsparcia z innymi rodzicami, którzy mają przedwcześnie urodzone dziecko, i dołącz do nich tak wiele, jak tylko możesz. Należy również rozważyć wizytę u doradcy lub psychologa. Jeśli twój szpital oferuje usługi doradcze dla rodziców wcześniaków, zarejestruj się! Programy te pomagają rodzicom preemie radzić sobie i mieć więcej pozytywnych uczuć na dłuższą metę.

Bądź rodzicem swojego dziecka: Spędzaj czas z dzieckiem tak często, jak możesz. Zadaj wszystkie pytania na temat opieki i stanu Twojego dziecka, a także poznaj lekarzy i pielęgniarki zajmujące się dzieckiem. Jeśli nie jest oferowana, zapytaj, czy możesz spróbować opieki kangura. Spędzanie czasu ze skórą z przedwcześnie urodzonym dzieckiem nie tylko pomaga mu w szybszym wydostawaniu się, ale także pomaga czuć się bliżej dziecka i bardziej pewni siebie. Wielu rodziców wcześniaków pracuje z pracodawcami, aby rozłożyć swój urlop, aby zaoszczędzić trochę urlopu rodzinnego na powrót dziecka do domu. Może to utrudnić spędzenie czasu z dzieckiem w NICU, ale pozwala nieprzerwanie spędzać czas w domu.

Nota dla ojców przedwcześnie urodzonego dziecka

Chociaż posiadanie przedwcześnie urodzonego dziecka jest trudne dla obojga rodziców, doświadczenie często jest szczególnie trudne dla ojców. Oddziały intensywnej terapii noworodków (NICU) są trudnym miejscem, w którym czują się rodzicami, a ojcowie mogą czuć się nie na miejscu w środowisku NICU. Wymienione wyżej porady pomogą tatusiom czuć się bardziej spokojni, mając preemie, podobnie jak następujące wskazówki dla ojców:

Skoncentruj się na dziecku, a nie na maszynach: Na NICU ojcowie mają tendencję do rozpamiętywania sprzętu, monitorów, ustawień wspomagania oddechowego i testów medycznych. Zadawanie pytań na temat opieki medycznej nad dzieckiem jest ważne i może pomóc ci poczuć kontrolę. Ale kiedy twoje pytania zostaną wysłuchane, zwróć się do swojego dziecka. Możesz rozwinąć relację ojcostwa z wcześniakiem, biorąc temperaturę, zmieniając pieluchy, praktykując opiekę kangura lub trzymając dziecko podczas karmienia, nawet jeśli te karmienia idą przez rurkę do karmienia.

Wspieraj swojego partnera: Ty i matka twojego dziecka możecie mieć różne uczucia i traktować je na różne sposoby. Rozumiem, że chociaż przechodzicie przez to razem, oboje możecie czuć się bardzo osamotnieni. Staraj się wspierać ją, pozwalając jej spędzać tyle czasu, ile potrzebuje z dzieckiem, zachęcając ją do wysiłków rodzicielskich i wspierając ją, gdy pompuje mleko, aby nakarmić dziecko.

Zaakceptuj pomoc od innych: Jeśli masz stresujące życie zawodowe i wiele obowiązków, to posiadanie przedwcześnie urodzonego dziecka może wydawać się jedną rzeczą zbyt dużą, aby poradzić sobie z nią. Przekaż jak najwięcej obowiązków, zarówno w pracy, jak iw domu.