Zrozumienie zaburzeń skroniowo-żuchwowych (TMD)

Być może widzieliście artykuły na temat zaburzeń skroniowo-żuchwowych (TMD), zwanych również zespołem TMJ. Być może nawet odczuwałeś ból w okolicy szczęki, a może twój dentysta lub lekarz powiedział ci, że masz TMD.

Jeśli masz pytania dotyczące zaburzeń skroniowo-żuchwowych, nie jesteś sam. Naukowcy również szukają odpowiedzi na pytanie, co powoduje TMD, jakie są najlepsze metody leczenia i jak możemy zapobiec tym zaburzeniom.

TMD to nie tylko jedno zaburzenie, ale grupa stanów, często bolesnych, które wpływają na staw skroniowo-żuchwowy i mięśnie kontrolujące żucie. Chociaż nie wiemy, ile osób rzeczywiście choruje na TMD, zaburzenia wydają się dotyczyć około dwukrotnie większej liczby kobiet niż mężczyzn.

1

Rodzaje

Eksperci ogólnie zgadzają się, że zaburzenia skroniowo-żuchwowe dzielą się na trzy główne kategorie:

• ból mięśniowo-powięziowy (najczęstsza postać TMD, czyli dyskomfort lub ból w mięśniach kontrolujących funkcje szczęki oraz mięśnie szyi i ramion)
• wewnętrzne zakłócenie połączenia (czyli przemieszczona szczęka lub przemieszczona tarcza lub uszkodzenie kłykcia)
• Choroba zwyrodnieniowa stawów (takie jak choroba zwyrodnieniowa stawów lub reumatoidalne zapalenie stawów w stawie szczękowym)

Osoba może mieć jeden lub więcej z tych warunków w tym samym czasie. Naukowcy badają, w jaki sposób czynniki behawioralne, psychologiczne i fizyczne mogą łączyć się w celu wywołania TMD.

Naukowcy pracują nad wyjaśnieniem symptomów choroby TMD, mając na celu opracowanie łatwiejszych i lepszych metod diagnozowania i lepszego leczenia.

2

Złącze skroniowo-żuchwowe

Połączenie skroniowo-żuchwowe łączy żuchwę, zwaną żuchwą, z kością skroniową z boku głowy. Jeśli położysz palce tuż przed uszami i otworzysz usta, poczujesz połączenie po obu stronach głowy. Ponieważ te stawy są elastyczne, szczęka może poruszać się płynnie w górę iw dół oraz z boku na bok, umożliwiając nam rozmowę, żucie i ziewanie. Mięśnie przywiązane do i otaczające staw szczęki kontrolują jego pozycję i ruch.

Kiedy otwieramy usta, zaokrąglone końce dolnej szczęki, zwane kłykciami, przesuwają się wzdłuż stawowej części kości skroniowej. Kłykanki wracają do pierwotnej pozycji, gdy zamykamy usta. Aby utrzymać ten ruch gładki, miękka tarcza leży między kłykcia a kością skroniową. Dysk ten pochłania wstrząsy na TMJ przed przeżuwaniem i innymi ruchami.

Ból w stawie

Dobra wiadomość jest taka, że ​​dla większości ludzi ból w okolicy stawu szczękowego lub mięśni nie jest sygnałem, że rozwija się poważny problem.Ogólnie dyskomfort z TMD jest sporadyczny i tymczasowy, często występujący w cyklach. Ból ostatecznie ustępuje z niewielkim leczeniem lub bez leczenia. Tylko u niewielkiego odsetka osób z bólem TMD występują istotne, długoterminowe objawy.

Objaśnienie symptomów

Naukowcy pracują nad wyjaśnieniem symptomów choroby TMD, mając na celu opracowanie łatwiejszych i lepszych metod diagnozowania i lepszego leczenia.

3

Przyczyny

Wiemy, że poważne uszkodzenie szczęki lub stawu skroniowo-żuchwowego może spowodować TMD. Silne uderzenie, na przykład, może złamać kości stawu lub uszkodzić dysk, zakłócając płynny ruch szczęki i powodując ból lub blokowanie.

• Zapalenie stawów w stawie szczęki może również wynikać z urazu.
• Niektórzy sugerują, że złe zgryzanie (wady zgryzu) może wyzwalać TMD, ale ostatnie spory badawcze, które postrzegają.
• Leczenie ortodontyczne, takie jak aparaty ortodontyczne i stosowanie nakryć głowy, jest również obwiniane za niektóre formy TMD, ale badania pokazują, że jest to mało prawdopodobne.

Guma

Jest Nie naukowego dowodu na to, że żucie gumy powoduje odgłosy klikania w stawie szczęki lub że kliknięcie szczęki prowadzi do poważnych problemów z TMJ. W rzeczywistości klikanie szczęk jest dość powszechne w populacji ogólnej. Jeśli nie ma innych objawów, takich jak ból lub zablokowanie, klikanie szczęk zazwyczaj nie wymaga leczenia.

Problemy z dyskiem

Eksperci uważają, że większość osób z kliknięciem lub trzaskiem w stawie szczękowym prawdopodobnie ma wypartą tarczę (miękki, amortyzujący dysk nie znajduje się w normalnej pozycji). Dopóki przemieszczony dysk nie powoduje bólu ani problemów z poruszaniem żuchwą, nie jest konieczne żadne leczenie.

Naprężenie

Eksperci sugerują, że stres (psychiczny lub fizyczny) może powodować lub nasilać TMD. Ludzie z TMD często zaciskają lub miażdżą zęby w nocy, co może powodować zmęczenie mięśni szczęk i prowadzić do bólu. Nie jest jednak jasne, czy stres jest przyczyną zaciśnięcia / zmiażdżenia i późniejszego bólu szczęki, czy też w wyniku radzenia sobie z chronicznym bólem szczęki / dysfunkcją.

4

Objawy i symptomy

Różne objawy mogą być związane z TMD. Najczęstszym objawem jest ból, szczególnie w mięśniach żujących i / lub stawie żuchwy. Inne prawdopodobne objawy to:

• ograniczony ruch lub blokowanie szczęki.
• promieniujący ból twarzy, szyi lub ramion.
• bolesne klikanie, trzaskanie lub gratowanie dźwięków w stawie szczęki podczas otwierania lub zamykania ust.
• nagła, poważna zmiana w sposobie dopasowania zębów górnych i dolnych.

Inne powiązane objawy

Inne mogą czasem być związane z TMD, takie jak:

• bóle głowy
• bóle uszu
• zawroty głowy
• problemy ze słuchem

Ważne jest jednak, aby pamiętać, że sporadyczny dyskomfort w stawie żuchwy lub mięśniach żujących jest dość powszechny i ​​na ogół nie jest powodem do niepokoju.

Wtórne bóle głowy

Według A.D.A.M. "Staw skroniowo-żuchwowy lub dysfunkcja TMJ może być przyczyną wtórnego bólu głowy, Wtórne bóle głowy wynikają z zaburzeń, które powodują ból jako objaw".

Według rzecznika i autora Teri Roberta, "czasami ból głowy jest właśnie taki - ból głowy, innym razem ból głowy może być objawem innego stanu, a ponadto występują różnego rodzaju bóle głowy, a zabiegi różnią się w zależności od z tej przyczyny ważna jest terminowa i dokładna diagnoza."

Angina

Według Richarda N. Fogorosa M. D. "ból szczęki jest dość powszechną manifestacją dławicy piersiowej". "Niewyjaśniony ból szczęki powinien być oceniany przez lekarza"

5

Diagnoza

Ponieważ dokładne przyczyny i objawy TMD nie są jasne, diagnozowanie tych zaburzeń może być mylące. Obecnie nie ma powszechnie akceptowanego standardowego testu w celu prawidłowej identyfikacji TMD. Jednak w około 90 procentach opis objawów pacjenta w połączeniu z prostym badaniem fizycznym twarzy i żuchwy dostarcza informacji przydatnych w diagnozowaniu tych zaburzeń.

Badanie lekarskie

Fizyczne badanie obejmuje:

• odczuwanie stawów szczękowych i mięśni żucia za ból lub tkliwość
• słuchanie kliknięć, trzaskania lub trzeszczenia podczas ruchu szczęki
• badanie ograniczonego ruchu lub blokowania szczęki podczas otwierania lub zamykania ust

Bardzo ważne jest sprawdzenie historii stomatologicznej i medycznej pacjenta. W większości przypadków ocena ta dostarcza wystarczających informacji, aby zlokalizować problem bólu lub szczęki, postawić diagnozę i rozpocząć leczenie, aby złagodzić ból lub zablokować szczęki.

Testy diagnostyczne

Regularne radiologiczne zdjęcia rentgenowskie i TMJ (radiografy przezczaszkowe) nie są ogólnie przydatne w diagnozowaniu TMD. Inne techniki rentgenowskie są zwykle potrzebne tylko wtedy, gdy lekarz podejrzewa istnienie schorzenia, takiego jak zapalenie stawów lub gdy z czasem utrzymuje się znaczny ból, a objawy nie ulegają poprawie w trakcie leczenia. Obejmują one:

• artrografia (wspólne prześwietlenie za pomocą barwnika)
• rezonans magnetyczny (MRI)
• tomografia (specjalny rodzaj zdjęcia rentgenowskiego)

Przed przystąpieniem do jakiegokolwiek kosztownego testu diagnostycznego zawsze mądrze jest uzyskać kolejną niezależną opinię.

6

Zachowawcze opcje leczenia

Kluczowymi słowami, które należy pamiętać o leczeniu TMD, są:

• konserwatywny
• odwracalny

Leczenie zachowawcze jest tak proste, jak to tylko możliwe i są one najczęściej stosowane, ponieważ większość pacjentów nie ma ciężkiej, degeneracyjnej TMD. Zachowują się zabiegi konserwatywne nie dokonać inwazji na tkanki:

• Twarz
• szczęka
• połączenie

Leczenie odwracalne nie powodują trwałe lub nieodwracalne zmiany w strukturze lub położeniu żuchwy lub zębów.

Ponieważ większość problemów związanych z TMD ma charakter przejściowy i nie ulega pogorszeniu, prosta terapia to wszystko, co zwykle jest potrzebne, aby złagodzić dyskomfort. Praktyki samoopieki są przydatne w łagodzeniu objawów TMD, na przykład:

• jedzenie miękkich pokarmów
• stosowanie ciepła lub okładów z lodu
• unikanie ekstremalnych ruchów szczęk (takich jak szerokie ziewanie, głośny śpiew i żucie gumy)

Uczenie się specjalnych technik relaksacji i zmniejszania stresu może również pomóc pacjentom radzić sobie z bólem, który często towarzyszy problemom z TMD.

Inne konserwatywne, odwracalne metody leczenia obejmują:

• fizykoterapia (skoncentrowana na delikatnym rozciąganiu mięśni i ćwiczeniach relaksacyjnych)
• krótkotrwałe stosowanie leków rozluźniających mięśnie i leków przeciwzapalnych

Szyny

Pracownicy służby zdrowia mogą zalecić urządzenie do higieny jamy ustnej, zwane także szyną lub płytką do gryzienia, która jest plastikową osłoną, która pasuje do górnych lub dolnych zębów. Szyna może pomóc zmniejszyć zaciskanie lub szlifowanie, co zmniejsza napięcie mięśni. Szyna doustna powinna być używana tylko przez krótki czas i nie powinna powodować trwałych zmian w ugryzieniu. Jeśli szyna powoduje lub zwiększa ból, przestań go używać i skontaktuj się z lekarzem.

7

Opcje leczenia chirurgicznego

Konserwatywne, odwracalne zabiegi są użyteczne do czasowego złagodzenia bólu i skurczu mięśni - nie są "lekarstwem" na TMD. Jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas lub często wracają, należy skontaktować się z lekarzem.

Istnieją inne rodzaje leczenia TMD, takie jak zabiegi chirurgiczne lub iniekcje, które atakują tkanki. Niektóre obejmują wstrzykiwanie leków przeciwbólowych w bolesne miejsca mięśni, często nazywane "punktami spustowymi". Naukowcy badają ten rodzaj leczenia, aby sprawdzić, czy te zastrzyki są pomocne w czasie.

Zabiegi chirurgiczne są często nieodwracalne i należy ich unikać w miarę możliwości. Kiedy takie leczenie jest konieczne, pamiętaj, aby lekarz wyjaśnił ci, słowami, które możesz zrozumieć:

• powód zabiegu
• związane z tym ryzyko
• inne rodzaje leczenia, które mogą być dostępne

8

Nieodwracalne zabiegi mogą sprawić, że TMD będzie gorsza

Naukowcy nauczyli się, że niektóre nieodwracalne zabiegi, takie jak chirurgiczna wymiana stawów żuchwy za pomocą sztucznych implantów, mogą powodować silny ból i trwałe uszkodzenie szczęki. Niektóre z tych urządzeń mogą z czasem nie działać prawidłowo lub mogą się zepsuć w szczęce. Przed przystąpieniem do operacji na szczęce bardzo ważne jest uzyskanie innych niezależnych opinii.

Implanty Vitek

Agencja ds. Żywności i Leków przypomniała sztuczne implanty wykonane przez Vitka, które mogą rozkładać i uszkadzać otaczające kości. Jeśli masz te implanty, skontaktuj się z chirurgiem lub stomatologiem. W przypadku problemów z implantami może być konieczne ich usunięcie.

Inne nieodwracalne zabiegi

Inne nieodwracalne sposoby leczenia, które mają niewielką wartość i mogą pogorszyć ten problem, obejmują:

• Ortodoncja, aby zmienić zgryz
• stomatologia zachowawcza (która wykorzystuje korony i mosty w celu zrównoważenia zgryzu)
• korekta zgryzu (szlifowanie zębów w celu zrównoważenia zgryzu)

Chociaż konieczne są dalsze badania dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności większości terapii TMD, naukowcy zdecydowanie zalecają stosowanie najbardziej konserwatywnych, odwracalnych metod leczenia przed rozważeniem inwazyjnych metod leczenia. Nawet gdy problem TMD stał się chroniczny, większość pacjentów nadal nie potrzebuje agresywnych metod leczenia.

9

5 rzeczy, o których należy pamiętać, jeśli myślisz, że masz TMD

• Należy pamiętać, że dla większości ludzi dyskomfort z TMD ostatecznie ustąpi bez względu na to, czy jest leczony, czy nie.
• Proste praktyki w zakresie samoopieki są często skuteczne w łagodzeniu objawów TMD.
• Jeśli potrzebne jest więcej leczenia, powinno być ono zachowawcze i odwracalne.
• Unikaj, jeśli to możliwe, zabiegów, które powodują trwałe zmiany w zgryzie lub szczęce.
• Jeśli zalecane są nieodwracalne metody leczenia, należy uzyskać wiarygodną drugą opinię.

Gdzie uzyskać drugie opinie

Wielu lekarzy, zwłaszcza dentystów, zna konserwatywne leczenie TMD. Ponieważ TMD jest zwykle bolesne, kliniki bólu w szpitalach i na uniwersytetach są również dobrym źródłem porad i opinii na temat tych zaburzeń. Specjalnie wyszkoleni eksperci od bólu twarzy mogą często być pomocni w diagnozowaniu i leczeniu TMD.

10

Badania są wykonywane na TMD

National Institute of Dental Research wspiera aktywny program badawczy dotyczący TMD. Opracowanie wiarygodnych wytycznych w zakresie diagnozowania tych zaburzeń jest najwyższym priorytetem. Prowadzone są również badania i badania kliniczne dotyczące przyczyn, leczenia i zapobiegania TMD. Dzięki ciągłym badaniom kawałki łamigłówki TMD spadają powoli, ale równomiernie na miejsce.

Wytyczne do diagnozy

Jednym z najważniejszych obszarów badań nad TMD jest opracowanie jasnych wytycznych do diagnozowania tych zaburzeń. Gdy naukowcy zgodzą się, jakie powinny być te wytyczne, praktykom łatwiej będzie prawidłowo zidentyfikować zaburzenia skroniowo-żuchwowe i zdecydować, jakie leczenie, o ile takie istnieje, jest potrzebne.