Dlaczego Kids Tattle i co możesz z tym zrobić

Tattling to denerwujące, ale dość powszechne zachowanie u dzieci w wieku szkolnym. Dzieci mogą tarzać się z kolegami z klasy w szkole lub rodzeństwem lub przyjaciółmi w domu. Mogą nawet powiedzieć rodzicowi lub innemu dorosłemu.

Najlepszym sposobem na zniechęcenie dziecka do kradzieży jest najpierw zrozumienie, dlaczego zachowuje się jak informator, zanim odciągniesz ją od tego zachowania. Jeśli na przykład ma kłopoty z rodzeństwem, które nie chce się dzielić, możesz nauczyć ją, jak znaleźć inne sposoby rozwiązywania konfliktów. Jeśli mówi innym, by zwracali na siebie uwagę, możesz pomóc jej zrozumieć, jak może skrzywdzić ludzi, waląc ją i kierując w stronę bardziej konstruktywnego zachowania.

To powiedziawszy, dzieci powinny być nauczane, aby zawsze mówić, gdy ktoś jest ranny lub jest w niebezpieczeństwie. Ponieważ jest to tak ważne, że dzieci uczą się, jak powiedzieć dorosłym o szkodliwym zachowaniu, takim jak fizyczne lub emocjonalne zastraszanie, rodzice również muszą wiedzieć, jak nauczyć dzieci odróżniania między mówieniem a gaszeniem.

Co to jest tattling?

Tattling to akt zgłaszania zachowań lub działań łamiących zasady, zazwyczaj w celu upośledzenia tej osoby. Ale jeśli dziecko mówi rodzicowi lub innemu dorosłemu o czymś, co kogoś krzywdzi lub może wyrządzić krzywdę, nie jest to grzechotanie - to jest pomaganie komuś lub zapobieganie zranieniu.

Dlaczego dzieci Tattle

Dzieci mogą uciekać się do grzechotania z różnych powodów. Z jednej strony, dzieci w wieku szkolnym uczą się więcej o regułach i o tym, co to znaczy je łamać. Rozwijają moralność, ustalają różnicę między dobrem a złem i kładą nacisk na uczciwość. Kiedy widzą, że ktoś robi coś, czego nie powinien, mogą czuć się zmuszeni do opowiedzenia o nich.

Dzieci mogą również tattle, ponieważ chcą dostać się na dobrą stronę rodzica lub nauczyciela i ponieważ myślą, że może być nagroda za to, że nie robią tak źle, co robią ich rodzeństwo lub koleżanka z klasy. Mogą również być motywowane zazdrością, na przykład pomiędzy walką z rodzeństwem. W takich sytuacjach dziecko może tattle, aby uzyskać przewagę nad bratem lub siostrą.

Małe dzieci również nie mają narzędzi do negocjowania i zarządzania konfliktami. Dziecko, które czuje się jak jej brat, nie jest wobec niej uczciwe, będzie potrzebowało twojej pomocy, aby nie interweniować za każdym razem, gdy mają problem, ale aby pokazać im, jak się kochać jako kochające rodzeństwo.

Jak zniechęcić do grzechotania

Możesz odebrać urok z grzechotania, delikatnie zachęcając dziecko do myślenia o konsekwencjach swoich działań. Zapytaj swoje dziecko, jak byś się czuł, gdybyś coś zrobił, może przez przypadek lub bez sensu łamania zasad, a ktoś mu powiedział? Czy czułby się zdenerwowany? Smutny? Zakłopotany? Zdradzony? Czy czułby się dobrze, czy czułby się źle?

Sugerując dziecku, że myśli o uczuciach osoby, którą zabrał, nie tylko uczysz swoje dziecko, dlaczego grzechotanie może być szkodliwe, ale także wzmacnia empatię w twoim dziecku.

Innym skutecznym sposobem na zniechęcenie do gaszania jest zapewnienie dziecku narzędzi pomagających mu w samodzielnym rozwiązywaniu problemów. Jeśli ma problem z kolegą z klasy, który nie chce się dzielić, powiedz mu, aby próbował negocjować i na zmianę, kiedy to możliwe. Jeśli walczy z bratem lub siostrą, która dokucza mu lub rani jego uczucia, uczy go grzecznie, ale stanowczo poprosić o szacunek, a następnie poprowadzić rodzeństwo do pozytywnego związku z rodzeństwem. Zamiast wkraczać za każdym razem, gdy dziecko się trzęsie, poprowadź dziecko, aby dowiedzieć się, jak przezwyciężyć konflikty i poprawić sytuację dziecka na bardziej ogólnym poziomie.

Pamiętaj, aby nie nagradzać swojego dziecka za zabijanie kogoś przez wielokrotne karanie osoby - rodzeństwa, osoby towarzyszącej lub kogoś innego - za zrobienie czegoś złego. To tylko zachęci Twoje dziecko do gaśnięcia.

Na koniec spróbuj zobaczyć pozytywną stronę potrzeby twojego dziecka, aby być monitorem łamiących zasady. Wiedza o tym, co inni powinni robić, a co nie powinno robić, oznacza, że ​​twoje dziecko uczy się zasad, a grzechotanie to jego sposób na powiedzenie, że wie, co jest dobre, a co złe.

Jak uczyć dzieci, kiedy powinny mówić - Tattling vs. Telling

Są jednak chwile, kiedy dzieci powinny absolutnie powiedzieć dorosłemu o czymś, co się dzieje - kiedy mówienie pomoże komuś (w tym także jego własnemu ja), który jest zraniony, pomoże komuś, kto jest w niebezpieczeństwie, lub powstrzyma kogoś, kto jest umyślnie niszczycielskie lub bolesne. (Zastraszanie jest szczególnie ważnym przykładem tego, co dzieci powinny zgłaszać, niezależnie od tego, czy dzieje się z nimi osobiście, czy też były świadkami, jak ktoś inny jest ofiarą przemocy.) Porozmawiaj z dzieckiem o tym, czym jest zastraszanie, i podejmij kroki, aby go powstrzymać tak szybko, jak to możliwe.)

Naucz dziecko myśleć przed powiedzeniem i rozważ czynniki, takie jak to, czy osoba, o której ma zamiar powiedzieć, robi coś, by wyrządzić krzywdę komuś innemu lub sobie, czy zrobiła coś złego przez przypadek lub celowo. Poproś dziecko, aby zadało sobie pytanie, czy sama próbowała rozwiązać problem, zanim przyszła do ciebie po pomoc.A przede wszystkim, poproś ją, by zadała sobie pytanie, czy mówienie pomoże komuś być bezpiecznym, czy też tylko sprawi, że ktoś - osoba, z którą się boryka - będzie miał kłopoty.

I bądź cierpliwy. Często małym dzieciom trudno jest odróżnić sytuację niebezpieczną od takiej, która nie jest. Kiedy ona przychodzi do ciebie, daj jej swoją uwagę i bądź pozytywnym zrozumieniem. Pozostaw miejsce na błędy i wciąż wzmacniaj przesłanie, że ważne jest, aby być miłym i troskliwym człowiekiem i zawsze starać się pomóc, a nie powodować zranienia.