Zrozumienie i radzenie sobie z porzucaniem dzieci

Porzucenie zazwyczaj oznacza wybór rodzica, który świadomie wstrzymuje fizyczne, emocjonalne i finansowe wsparcie od małoletniego dziecka. Innymi słowy, porzucenie następuje, gdy rodzic nie wypełnia swoich obowiązków rodzicielskich i wybiera nie mieć kontaktu z dzieckiem. Pozbawienie rodziców również nie ogranicza się do rodziców nie opiekujących się dzieckiem. Czasami rodzice z wyłączną pieczęcią - nawet ci, którzy ciężko walczyli w sądzie o wygraną w areszcie - również zostali oskarżeni o porzucenie swoich dzieci.

Dlaczego rodzice porzucają?

Najczęstsze pytanie brzmi: "Jak rodzic może to zrobić?" Niestety, rodzice, którzy porzucają swoje dzieci często robią to, ponieważ wierzą, że są źle wyposażeni, aby zapewnić stabilność emocjonalną i finansową, której potrzebuje dziecko. Powszechne jest obwinianie tego o zdolność poprzedniego pokolenia do rodzicielstwa (lub jego brak), a jednak nie jest prawdą, że wszyscy rodzice, którzy porzucili byli maltretowani, lekceważeni lub lekceważeni jak dzieci. Z pewnością codziennie widzimy przykłady rodziców, którzy byli zaniedbywani lub maltretowani, a później stali się kochającymi, zaangażowanymi rodzicami. Tak więc te rodzaje uogólnień nie wytrzymują, gdy są bliżej badane.

Zwątpienie w siebie może być wspólnym mianownikiem w przypadkach, gdy rodzice umyślnie porzucają swoje dzieci. Chociaż nie jest to uzasadniona wymówka, może być ważnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, próbując wyjaśnić dziecku, dlaczego drugi rodzic decyduje się na nieangażowanie.

Wyjaśnianie porzucenia dziecku

Jeśli samotnie wychowujesz swoje dzieci, a drugi rodzic nie chce brać w nim udziału, możesz przewidzieć, że twoje dzieci w końcu zaczną zadawać trudne pytania, na które musisz odpowiedzieć. Poniższe wskazówki mogą pomóc:

• Szanuj terminowość. Kusi rozmowa, ale jeśli twoje dzieci to wychowują, są gotowe, aby o tym porozmawiać.
• Zaufaj sobie. Nie musisz mieć zaplanowanych doskonałych słów. Przyznaj ich pytania i ich krzywdę. Pokaż empatię i daj im znać, że zawsze tam będziesz, bez względu na wszystko.
• Znajdź coś pozytywnego do powiedzenia o swoim byłym. Może to być trudne, szczególnie jeśli nadal jesteś zły lub separacja jest świeża. Ale ważne jest, aby pamiętać, że twoje dzieci noszą część twojego ex w nich, więc nie chcesz dać im idei, że on lub ona jest "wszystko złe".
• Kontynuuj rozmowę. Szanse są, będziesz mieć wiele rozmowy z dziećmi na temat tego problemu. Dla nich rozpoznanie i nazwanie porzucenia jest tylko częścią procesu żałoby. Będą prawdopodobnie doświadczać wielu złożonych emocji, w tym smutku i złości, zanim osiągną punkt akceptacji i będą musieli wiedzieć wszystko po drodze, że jesteś gotów je usłyszeć i być ramieniem, na którym możesz się oprzeć..

Utrata praw rodzicielskich z powodu porzucenia

W większości stanów mówi się, że rodzic "porzucił" dziecko po dwuletnim okresie wstrzymywania kontaktu i wsparcia finansowego. Zaniechanie może również prowadzić do utraty praw rodzicielskich. Jednak rodzic nie może po prostu wybierać lub wybrać samodzielnie, aby utracić te prawa. W rzeczywistości, nawet w przypadkach wyraźnego i umyślnego opuszczenia, większość państw nie będzie prawnie wypowiadać praw rodzicielskich, o ile nie będzie innej osoby-matki, takiej jak ojczym, która czeka na formalne przyjęcie dziecka.

Reunifikacja po porzuceniu

Niektórzy rodzice, którzy wycofali się z życia swoich dzieci, później rozpoznają swój błąd i chcą szukać przebaczenia i odbudować związek. W sytuacjach, w których wcześniej niezaangażowany rodzic jest w stanie uczestniczyć bardziej regularnie w życiu dzieci i wyraził zobowiązanie do tego, doświadczenie może zaoferować bardzo potrzebne uzdrowienie i odbudowę. Jeśli nadarzy się okazja i nie masz pewności, co zrobić, rozważ przemówienie z terapeutą lub doradcą o swoich obawach przed podjęciem decyzji.