Niedomykalność aortalna - nieszczelna zastawka

W niedomykalności zastawki aortalnej dochodzi do nieszczelności. Przeciekająca zastawka aortalna często prowadzi do poważnych problemów z sercem.

Zastawka aortalna chroni otwór między lewą komorą a aortą. Zastawka aortalna otwiera się, gdy lewa komora zaczyna pompować, umożliwiając wypłynięcie krwi z serca do aorty. Po zakończeniu bicia komory zastawka aortalna zamyka się, aby krew nie zmywała się z powrotem do lewej komory.

Kiedy rozwija się niedomykalność zastawki aortalnej, zastawka aortalna nie zamyka się całkowicie, umożliwiając przepływ krwi z powrotem do aorty w lewą komorę. Ta "niedomykalność" krwi powoduje, że serce działa znacznie trudniej, a dodatkowy stres na sercu może prowadzić do niewydolności serca i innych istotnych problemów.

Jakie są przyczyny niedomykalności aortalnej?

Kilka zaburzeń medycznych może powodować niedomykalność zastawki aortalnej. Obejmują one:

• Zapalenie wsierdzia. Zapalenie wsierdzia (zakażenie zastawek serca) może spowodować pogorszenie zastawki aortalnej, powodując niedomykalność.
• Zastawka aortalna dwupłatkowa. Niedomykalność zastawki aortalnej może być spowodowana zastawką dwupłatkową, stanem wrodzonym, w którym zastawka aortalna składa się z tylko dwóch "guzków" (tj. Płatków) zamiast normalnych trzech. Zastawki dwupłatkowe są szczególnie podatne na tworzenie złogów wapnia, które często powodują zwężenie zastawki aortalnej. Tak więc u pacjentów z dwupłatkową zastawką aortalną mogą rozwinąć się zwężenie i niedomykalność.
• Choroba reumatyczna serca. Pięćdziesiąt lat temu reumatyczna choroba serca była główną przyczyną niedomykalności aortalnej w rozwiniętym świecie. Wraz z pojawieniem się antybiotyków, reumatyczne choroby serca stały się stosunkowo rzadkie.
• Wrodzona niedomykalność aortalna. Kilka rodzajów wrodzonej choroby serca może powodować niedomykalność zastawki aortalnej, w tym zespół Turnera, tetralogię Fallota i truncus arteriosus.
• Dylatacja korzenia aorty. Korzeń aorty jest częścią aorty tuż nad zastawką aortalną. Kilka stanów może spowodować rozszerzenie lub rozszerzenie się korzenia aorty. To poszerzenie może zniekształcić samą zastawkę aortalną, powodując niedomykalność. Niektóre przyczyny rozszerzenia dna aorty to przewlekłe nadciśnienie tętnicze, zapalenie aorty (zapalenie aorty, które może być spowodowane przez choroby, takie jak kiła), uraz klatki piersiowej, rozwarstwienie aorty (nagłe rozerwanie ścianki aorty, spowodowane zwyrodnieniową chorobą naczyń) i zespół Marfana.

Jakie problemy są spowodowane przez niedomykalność aortalną?

W niedomykalności zastawki aortalnej, lewa komora musi pracować znacznie ciężej, aby dostarczyć tkanek ciała dostateczną ilość krwi. W szczególności, z każdym uderzeniem serca komora musi wypompować całą krew, jakiej potrzebuje organizm, oraz ilość krwi, która powraca do komory serca. Ta dodatkowa objętość krwi powoduje gęstnienie mięśnia sercowego (lub "przerost") i powoduje poszerzenie lewej komory.

Ten dodatkowy stres w lewej komorze może ostatecznie prowadzić do niewydolności serca i zaburzeń rytmu serca, takich jak migotanie przedsionków, częstoskurcz komorowy i migotanie komór.

Łagodne formy niedomykalności aortalnej zwykle nie wywołują żadnych objawów. Jednakże, jeśli niedomykalność pogarsza się, komora staje się bardziej zestresowana, a niewydolność serca zaczyna się rozwijać. Na tym etapie osoba z niedomykalnością aorty zacznie odczuwać duszność (duszność) z wysiłkiem i wczesnym zmęczeniem. Objawy te nasilają się, gdy niedomykalność staje się bardziej znacząca i ostatecznie może stać się dość poważna.

Podczas gdy niedomykalność zastawki aortalnej zwykle rozwija się stopniowo - w ciągu kilku lat - w niektórych przypadkach może wystąpić bardzo nagle. Ostra niedomykalność zastawki aortalnej jest najczęściej powodowane przez zapalenie wsierdzia, rozwarstwienie aorty lub uraz klatki piersiowej. Ostra niedomykalność zastawki aortalnej często powoduje nagłą i ciężką niewydolność serca i może być leczona tylko operacją wymiany zastawki awaryjnej.

Jak diagnozowana jest niedomykalność aortalna?

Rozpoznanie niedomykalności aortalnej jest dość proste. Niedomykalność zastawki aortalnej powoduje charakterystyczny szmer serca, który większość lekarzy rozpozna natychmiast. Rozpoznanie można łatwo potwierdzić lub wykluczyć za pomocą echokardiogramu.

Leczenie niedomykalności aortalnej

Ostatecznie leczenie niedomykalności aortalnej wymaga chirurgicznej wymiany uszkodzonego zaworu. Leki rozszerzające naczynia krwionośne (najczęściej blokery kanałów wapniowych lub inhibitory ACE) mogą pomóc w zmniejszeniu ilości krwi przepływającej z powrotem do lewej komory i mogą pomóc w kontrolowaniu objawów. Z pewnością niektórzy ludzie z łagodną niedomykalnością aorty nigdy nie wymagają operacji. Ale niedomykalność zastawki aortalnej jest problemem mechanicznym, i aby naprawdę sobie z nią poradzić, potrzebujesz mechanicznego rozwiązania.

Optymalny czas operacji jest bardzo ważny. Zasadniczo operację zastawki aortalnej należy wykonywać tuż przed pojawieniem się objawów niedomykalności zastawki aortalnej. Okresowe badania fizykalne, a zwłaszcza okresowe echokardiogramy są pomocne w optymalizacji czasu operacji.

Kolejną ważną decyzją jest rodzaj zaworu zastępczego, który będzie używany. Protetyczne zastawki aortyczne składają się całkowicie z materiałów wytworzonych przez człowieka (zawory mechaniczne) lub mogą być wykonane z zastawki serca zwierzęcia, na ogół świni (zastawka bioprotetyczna). Decyzja, który rodzaj sztucznego zastawki należy zastosować, zależy od wieku pacjenta oraz od tego, czy podjęcie długotrwałego leczenia przeciwzakrzepowego stanowi problem.

Wszystkie sztuczne zastawki serca mają zwiększoną skłonność do tworzenia skrzepów krwi.Jednak krzepnięcie krwi jest mniejszym problemem w przypadku bioprotezy niż zawory mechaniczne, więc osoby z zastawkami bioprotezy mogą nie muszą przyjmować antykoagulantów, podczas gdy osoby z zaworami mechanicznymi zawsze mają takie problemy. Z drugiej strony, zawory mechaniczne trwają dłużej niż zawory bioprotetyczne.

Ponadto, minimalnie inwazyjny rodzaj wymiany zastawki aortalnej jest teraz zatwierdzony przez FDA - przezcewnikowe zastrzyki aortalne lub TAVI. Chociaż operacja TAVI jest znacznie mniej inwazyjna niż w przypadku typowej wymiany zastawki, ta procedura nadal wiąże się z dużym ryzykiem. Ogólnie rzecz biorąc, dziś jest zarezerwowany dla pacjentów, którzy są uznani za "zbyt chorych" w przypadku standardowej wymiany zastawki. Jednakże, ponieważ gromadzone są doświadczenia z TAVI, niewątpliwie staną się one dostępne dla szerszych kategorii pacjentów, którzy potrzebują wymiany zastawki aortalnej.

A więc: Jeśli potrzebujesz zastawki zastępującej niedomykalność zastawki aortalnej, a pacjent ma mniej niż 65 lub 70 lat i może przyjmować leki przeciwzakrzepowe, lekarz zaleci prawdopodobnie zastawkę mechaniczną. Jeśli masz więcej niż 65 lub 70 lat lub nie możesz wziąć antykoagulantu, prawdopodobnie zalecany będzie zastawka biologiczna. Jeśli twoje ryzyko operacyjne zostanie uznane za bardzo wysokie, należy wziąć pod uwagę TAVI.

Najważniejsze jest to, że są wszystkie plusy i minusy dla wszystkich typów zaworów zastępczych. Decydowanie o optymalnym rodzaju zastawki powinno być wspólną decyzją między tobą a twoim lekarzem.