Błędy popełniane przez rodziców, gdy napominają swoje dzieci

Błędem jest człowiek, a popełnianie błędów dyscyplinarnych jest częścią bycia rodzicem. Twoje dziecko źle się zachowuje i tracisz poczucie chłodu, krzyku lub reagowania w sposób, który Twoim zdaniem mógłby być lepiej rozwiązany. Istnieją sposoby naprawienia tych typowych błędów. Wizualizuj siebie, reagując inaczej na swoje dziecko, gdy następnym razem zrobi coś, co doprowadzi cię do szaleństwa, i będziesz pewny swojej zdolności do zmiany złego zachowania - i reakcji na jego zachowanie.

Pamiętaj, aby dać sobie przerwę. Te błędy dyscyplinarne są powszechne, ponieważ większość rodziców robi jedno lub więcej z nich w tym samym czasie lub innym.

Częste błędy popełniane przez rodziców podczas dyscyplinowania dzieci

Przypomnij sobie radę, którą możesz dać swojemu dziecku, gdy popełnia błąd. Błędy są tym, czego się uczysz, abyś mógł się rozwijać.

Nie szanowałeś swojego dziecka

Rodzice proszą dzieci, aby je szanowały, ale czasami zapominają, że szacunek powinien być dwukierunkową ulicą. Jednym z najczęstszych błędów popełnianych przez rodziców podczas karania dzieci jest krzyk, mówienie ostrym i gniewnym tonem, a nawet obrażanie swoich dzieci. Rozdawanie i zwracanie się o szacunek w zamian jest jedną z głównych wskazówek, które należy pamiętać o dyscyplinowaniu dzieci.

Poprawka: Zastanów się, w jaki sposób chciałbyś się z Tobą skontaktować, gdybyś pracował nad konfliktem z osobą dorosłą, na przykład współpracownikiem lub krewnym.Zejdź na poziom oczu swojego dziecka i omawiaj problem pod ręką w delikatny (ale wciąż twardy) i pełen szacunku sposób. Nieważne, jaki jesteś zły, staraj się zachować spokój. Nie krzycz i nigdy nie umniejszaj swojego dziecka.

Dyscyplina podczas gniewu

Jest kilka rzeczy, które po prostu nie powinny iść w parze, takie jak picie alkoholu, jazda samochodem lub pisanie gorącej wiadomości e-mail do kogoś, kto rozgniewał cię, zanim zdążysz się ochłodzić. Dyscyplinowanie dziecka podczas gniewu zdecydowanie należy do tej kategorii zakazów. Kiedy upominasz swoje dziecko, gdy jesteś zły na coś, co zrobili, częściej krzyczysz lub mówisz coś, co nie znaczy.

Poprawka: Poświęć kilka minut (lub więcej, jeśli potrzebujesz), aby uspokoić się i zebrać myśli przed rozmową z dzieckiem o jego złym zachowaniu. Usuń siebie lub swoje dziecko z najbliższej sytuacji. Iść na spacer. Dając sobie i dziecku trochę czasu na zastanowienie się nad konfliktem, możesz pomóc ci radzić sobie z sytuacją spokojniej.

Bycie niespójnym

Upominasz swoje dziecko, że nie czyści swojego pokoju, ale zignoruj ​​je, gdy jego pokój jest brudny przez wiele dni. A potem jeszcze raz zbeształeś go, że nie sprzątnął jego pokoju. Twoje dziecko otrzymuje bardzo niespójny komunikat. Jednym z najlepszych sposobów, aby pomóc dzieciom poprawić ich zachowanie, jest przekazanie im jasnych instrukcji na temat tego, czego się od nich oczekuje.

Poprawka: Daj dziecku jasne i proste wskazówki oraz realistyczną listę oczekiwań. Na przykład, jeśli chcesz, aby co tydzień czyścił jego pokój, zaznacz go w kalendarzu i dokonaj "porządkowego sprzątania". Ustaw go na dobre zachowanie. Jeśli nie przejdzie przez to, daj mu spójny zestaw konsekwencji. Nie podawaj różnych stopni kar za takie same złe zachowanie. Bądź konsekwentny i konsekwentny w egzekwowaniu zasad.

Mówienie lub wyjaśnianie zbyt wiele

Dłużne i szczegółowe wyjaśnienie niewłaściwego zachowania dziecka nie jest dobrym pomysłem. Dzieci, nawet uczniowie, którzy są coraz lepsi w zwracaniu uwagi, mogą łatwo stracić kontrolę nad dyskusjami, które są zbyt szczegółowe.

Poprawka: Bądź tak bezpośredni jak to tylko możliwe i podziel się podstawami dla swojego dziecka. Starsze dzieci mówią o tym, co poszło nie tak i omawiają możliwe scenariusze, które mogłyby być lepszym wyborem. Mając młodsze dzieci, po prostu powiedz, jakie było zachowanie i dlaczego było złe ("Wszedłeś do pokoju brata i bawiłeś się jego zabawką bez jego pozwolenia, a to sprawiło, że czuł się tak, jakbyś nie dbał o jego uczucia.")

Negatywny

Słuchanie ciągu "nie" i "nie" nie jest zabawą dla nikogo, zwłaszcza dla dziecka. Skupianie się na tym, co dziecko zrobiło źle lub czego nie powinien robić, zamiast podkreślać, co dziecko powinno zrobić, może wprowadzić negatywny obrót rzeczy i nadać ton interakcji.

Poprawka: Podejdź do rzeczy z bardziej pozytywnej strony, mówiąc o tym, co można zrobić lepiej. Jeśli Twoje dziecko skomli lub mówi do Ciebie, pokaż jej kilka przykładów, jak mówić w miły i przyjazny sposób. Po ochłodzeniu obu stron, wypróbuj lekką grę, aby dobrze się ze sobą dogadać, aby lepiej się wyrazić. Jeśli Twoje dziecko walczy z rodzeństwem, zasugeruj kilka sposobów, w jakie mogą zbudować dobre relacje między rodzeństwem, np. Poprzez współpracę nad projektem.

Myślenie, że Dyscyplina oznacza karanie

Często rodzice zapominają, że celem dyscyplinowania dzieci jest dawanie im twardych wskazówek i ograniczeń, aby nie musiały być karane. Dyscyplina oznacza ustalanie granic i oczekiwań, aby dzieci wiedzieli, czego się od nich oczekuje. Podstawowym celem jest, aby dzieci nauczyły się ostatecznie regulować, aby nie musiały być karane.

Poprawka: Ponownie przemyśl sposób, w jaki postrzegasz dyscyplinę. Kiedy dyscyplinujesz dziecko, pokazujesz jej, jak dokonywać dobrych wyborów i wybierać zachowania pozytywne i ostatecznie dobre dla niej. I pokazując jej, jak radzisz sobie z jej niewłaściwym zachowaniem - w kochający i konstruktywny sposób, który kładzie nacisk na uczenie się, a nie na karę - uczysz ją, jak pewnego dnia wchodzić w interakcje z własnymi dziećmi, gdy demonstrują złe zachowanie.

Nie praktykujący tego, co głosicie

Mówisz swojemu dziecku, aby nie kłamał, ale rutynowo kłamiesz, by wydostać się z rzeczy, których nie chcesz robić, jak dołączyć do szkolnego komitetu ochotniczego lub uczestniczyć w nieistotnym spotkaniu w pracy. Krzyczysz na swoje dzieci i gniewnie mówisz im, żeby się ładnie ze sobą rozmawiali. Problem polega na tym, że często nie widzisz własnego zachowania i zapominasz, że twoje dzieci obserwują twój każdy ruch i uczą się zachowywać, używając swojego przykładu.

Poprawka: O ile to możliwe, bądź dobrym przykładem zachowania, które dziecko ma naśladować. Jeśli czasami łamiesz jedną ze swoich zasad, wyjaśnij dziecku szczególne okoliczności i dlaczego zachowywałeś się tak, jak zrobiłeś. Sprawdź, jak możesz lepiej sobie z tym poradzić i porozmawiaj o tym, jak możesz robić różne rzeczy następnym razem.

Nie pasuje do Techniki dyscypliny do Twojego dziecka

Jeśli chodzi o dyscyplinę dziecięcą, jeden rozmiar nie pasuje do wszystkich. To, co działało na rodzeństwo dziecka lub dzieci przyjaciół, może być niewłaściwym podejściem do dziecka. Wielokrotne próby zastosowania określonego podejścia do korygowania lub kierowania zachowaniem dziecka mogą nie działać najlepiej dla pojedynczego dziecka.

Poprawka: Pamiętaj, że dzieci, podobnie jak dorośli, mają swoje osobowości, temperamenty i dziwactwa. Jedno dziecko może być bardziej uparte niż inne lub bardziej prawdopodobne, że popadnie w ruinę, gdy sprawy nie pójdą mu na sucho. Wypróbuj różne podejścia, aby dostosować techniki dyscyplinowania do każdego dziecka.

Na przykład, podczas gdy jedno dziecko może być w stanie skupić się i przestać marudzić po kilku ogólnych przypomnieniach, inne dziecko może potrzebować wykresów, harmonogramów i dokładniejszego nadzoru, aby utrzymać go na dobrej drodze. Jedno dziecko może przestać zachowywać się niewłaściwie po ostrzeżeniu, że straci przywileje (zabawkę lub działanie), podczas gdy inne dziecko może faktycznie potrzebować odebrać je i doświadczyć konsekwencji złego zachowania, zanim nauczy się przestrzegać zasad, Nie dyskryminowanie dzieci w ogóle

Wśród wielu ważnych powodów, dla których musisz zdyscyplinować dzieci, jest fakt, że dzieci wychowywane z wyraźnymi ograniczeniami i wskazówkami częściej są szczęśliwymi, przyjemnymi ludźmi, którzy mają dobrą samokontrolę. Kiedy dzieci nie są zdyscyplinowane, efekty są jasne, w większości przypadków dość katastrofalne. Dzieci, które nie mają żadnych ograniczeń ani konsekwencji i są rozpieszczane, często są samolubne, niezdolne do samoregulacji i nieprzyjemne przebywanie w pobliżu.

Poprawka: Daj dziecku zasady, ograniczenia i jasne i konsekwentne konsekwencje, gdy nie robią tego, co powinny. Jeśli obawiasz się, że dyscyplinowanie Twojego dziecka może go rozzłościć, pamiętaj o szerszym zakresie. Nie dyscyplinowanie dziecka nie jest dla niego dobre. Tak długo, jak będziesz postępować z jego złym zachowaniem z miłością i stanowczym przewodnictwem, twoje dziecko będzie uczyć się i wzrastać na własnych błędach.