Ryzyko nadmiernej owulacji i sukces

Superowulacja jest terminem używanym do opisu indukowanej przez leki produkcji wielu jaj do stosowania w technologii wspomaganego rozrodu, takiej jak zapłodnienie in vitro (IVF).

Zwykle kobieta wywołuje tylko jedno jajo na cykl. Za pomocą leków na płodność może ona być w stanie wyprodukować kilka jaj, które następnie można odzyskać z jajników przed owulacją.

Superowulacji nie należy mylić z owulacja indukcyjna. Clomid jest powszechnie stosowanym lekiem indukcji owulacji.

Podczas indukcji owulacji celem jest, aby jajniki dojrzewały tylko jedno lub dwa jaja. W przypadku superovulacji pożądane są więcej niż dwa jajka.

Superowulacja jest również czasami stosowana podczas leczenia IUI. Jednak ze względu na ryzyko ciąży mnogiej leczenie IUI zwykle obejmuje indukcję owulacji.

Ryzyko nadmiernej owulacji obejmuje zespół hiperstymulacji jajników, skręcanie jajników i ciążę mnogą (bliźniaki, troje itp.).

Istnieje również potencjalne ryzyko i skutki uboczne związane z tym, jakiego rodzaju leczenie jest stosowane (IVF lub IUI), a także ryzyko związane z wybranymi lekami na płodność. (Więcej na ten temat poniżej.)

Zastosowane leki na płodność

Istnieją dwa cele, jeśli chodzi o superovulation:

• Zmodyfikuj jajniki do dojrzewania wielu jaj
• Zapobiegaj przedwczesnemu uwalnianiu jaj przez jajniki

Jeśli jajeczko jajeczko na własną rękę, one zaginą w jamie brzusznej. W przypadku zapłodnienia in vitro lekarz powinien mieć możliwość pobrania ich bezpośrednio z jajników. Owulacja przed pobraniem jaj prowadziłaby do anulowania cyklu IVF.

W celu stymulacji superowulacji stosuje się wstrzykiwalne leki na płodność zwane gonadotropinami:

• Gonadotropiny: czym są, wskaźniki sukcesu
• Gonadotropina (FSH, LH, hMH) Efekty uboczne

Aby zapobiec przedwczesnej owulacji, stosuje się agonistę GnRH lub antagonistę GnRH:

• Skutki uboczne agonistów GnRH (Lupron, Synarel, Suprecur i Zoladex)
• Antagoniści GnRH (Antagon, Ganirelix, Orgalutran i Cetrotide) Skutki uboczne

Czy używane są Clomid lub Letrozole?

Clomid i letrozol są rzadko używane do superowulacji. Te leki na płodność są wybierane częściej do indukcji owulacji. (Gdy chcesz co najwyżej jedno lub dwa jajka.)

O ile możliwe jest przeprowadzenie cyklu IVF przy użyciu Clomidu lub letrozolu, bardziej przypomina to zjawisko znane jako "cykl naturalny".

Naturalny cykl IVF ma miejsce, gdy IVF wykonuje się bez nadmiernej stymulacji jajników. Tylko jedno lub dwa jajka są odzyskiwane.

Współczynniki urodzeń żywych są niższe w naturalnych cyklach IVF, choć czasami są to odpowiednie opcje leczenia.

Ile jaj jest celem?

Liczba jaj, które chcesz idealnie osiągnąć, będzie zależeć od Twojej diagnozy i planu leczenia.

"Idealna" liczba odzyskanych jaj zależy również od profesjonalnej opinii i doświadczenia lekarza. Nie bój się pytać.

Podczas monitorowania USG cyklu IVF lekarz oceni i zliczy, ile pęcherzyków rośnie w jajnikach. Wewnątrz pęcherzyków znajdują się komórki jajowe lub komórki jajowe.

Ale nie każdy pęcherzyk da ci jajko. Nie każde jajko stanie się zarodkiem. I nie każdy zarodek będzie na tyle serdeczny i zdrowy, że można go przenieść.

Na przykład możesz mieć 10 pęcherzyków, ale tylko 7 lub 8 jaj. Z tych 7 lub 8 jaj tylko cztery lub sześć może zapładniać, a tylko dwa lub trzy mogą być wystarczająco zdrowe, aby mogły zostać przeniesione.

Właśnie dlatego chcesz produkować kilka jaj, aby zwiększyć szanse na powodzenie ciąży.

Ogólnie rzecz biorąc, w typowym cyklu IVF lekarz ma nadzieję odzyskać co najmniej 10 jaj z jajników. Można uznać za dobrą liczbę od 8 do 15 jaj.

W przypadku wytworzenia czterech lub mniej pęcherzyków, lekarz może anulować cykl IVF.

(Powodem jest to, że twoje szanse na powodzenie ciąży są niskie przy czterech lub mniej jajkach, ponieważ chcą uniknąć narażania cię na ryzyko i zwiększenia kosztów finansowych, z niewielką korzyścią).

Jeśli produkujesz zbyt dużo pęcherzyków - jak powyżej 20 - możliwe jest również, że Twój lekarz może anulować cykl. Dzieje się tak, ponieważ ryzyko hiperstymulacji jajników jest wysokie.

(W niektórych przypadkach istnieją sposoby na zmniejszenie ryzyka i kontynuowanie cyklu, np. Mogą one pobrać jaja, ale nie mogą przenieść embrionu, mogą zamrozić zdrowe embriony i zaplanować przeniesienie ich po odzyskaniu jajników. do twojego lekarza o twojej konkretnej sytuacji.)

Jeśli masz mini lub mikro-IVF, celem może być wytworzenie tylko czterech lub pięciu mieszków włosowych.

Chociaż mniej niż pięć pęcherzyków podczas pełnego zapłodnienia in vitro można uznać za zły znak, podczas mini-IVF może to być idealne.

Jeśli masz cykl IUI z superowulacji, wtedy nie więcej niż cztery są najlepsze.(Pamiętaj, że jeśli masz owulację czterech jaj, istnieje możliwość poczęcia czworogów.) Większość lekarzy dąży do jednego lub dwóch jaj w cyklu IUI.

Jakie są wskaźniki sukcesu?

Wskaźniki sukcesu będą zależeć od rodzaju leczenia (IVF, IUI, mini-IVF), Twojej diagnozy i Twojego wieku.

Ogólnie, wskaźniki sukcesu IVF są lepsze niż stawki IUI. Ale nie będziesz chciał użyć bardziej inwazyjnego, kosztownego leczenia płodności, jeśli nie będziesz tego potrzebować. U kobiet w wieku powyżej 40 lat i kobiet z pierwotną niewydolnością jajników (znaną również jako POI lub przedwczesna niewydolność jajników) nadleczenie może nie być skuteczne.

To nie znaczy, że IVF nie pomoże ci w poczęciu. W takich przypadkach może być potrzebny specjalista z doświadczeniem. Lub może zajść potrzeba skorzystania z dawcy jaja. Wskaźniki powodzenia IVF u dawcy jaja są naprawdę dobre. Idealnie, twój doktor nie chciałby przeprowadzić ciebie przez IVF albo superovulation jeśli oni nie myśleli, że to będzie pracować dla ciebie. Właśnie dlatego wykonuje się testowanie rezerwy jajników.

Badanie rezerwy jajników ma na celu przewidzenie, kto nie zareaguje na leki przeciw płodności podczas IVF. Kolejny test, który niektórzy lekarze robią, aby przewidzieć, że potencjalny sukces w zakresie superowulacji jest znany jako wyzwanie Clomida.