Jak zdiagnozowano Gonorrhea

Jeśli podejrzewasz, że jesteś zarażony rzeżączką, koniecznie skontaktuj się z lekarzem. Lekarz pobierze próbkę moczu lub wymazuje obszar, który prawdopodobnie jest zakażony (np. Pochwę, cewkę moczową lub gardło) i stara się potwierdzić diagnozę za pomocą kultury bakteryjnej, barwienia gramowego lub testu genetycznego. Jeśli nie możesz zobaczyć się z lekarzem lub wolisz poradzić sobie z tym prywatnie, istnieją również zestawy, które umożliwiają samodzielne testowanie z domu. Ponieważ rzeżączka często występuje bezobjawowo, zaleca się, aby osoby o zwiększonym ryzyku ekspozycji zaczęły badać tę i inne choroby przenoszone drogą płciową, niezależnie od tego, jak dobrze się czują.

Laboratoria i testy

Istnieją trzy testy stosowane w diagnostyce rzeżączki, z których każda ma swoje zalety i ograniczenia.Oprócz gram-barwienia i hodowli bakterii, nowa technologia, zwana testem amplifikacji kwasu nukleinowego (NAAT), może dostarczyć dowodów genetycznych zakażenia.

Test amplifikacji nukleotydów (NAAT)

NAAT jest formą testów genetycznych opracowanych po raz pierwszy w 1993 roku. Jest to zalecana forma badania na obecność rzeżączki i narządów płciowych ze względu na szybkość i dokładność.

Zamiast szukać samych bakterii, NAAT identyfikuje geny unikalne dla N. gonorrhoeae. Czyni to, otrzymując pasma bakteryjnego DNA z próbki moczu lub wymazu z pochwy, szyjki macicy lub cewki moczowej (u mężczyzn). Dzięki procesowi zwanemu termocyklingiem nici powielane są w kółko aż do około miliarda kopii.

Zapewniając genetyczny ślad infekcji, NAAT może dostarczyć bardzo dokładne wyniki w ciągu kilku godzin. Możesz spodziewać się wyników testów w ciągu dwóch do trzech dni.

O ile Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) zalecają stosowanie NAAT do diagnozowania infekcji rzeżączkowych odbytnicy i gardła, Administracja Żywności i Leków nie zatwierdziła jeszcze testu na takie zastosowanie.

Kultura bakteryjna

Kultura bakteryjna może być bardzo skuteczna w diagnozowaniu rzeżączki narządów płciowych, odbytnicy, oczu lub gardła. Po pobraniu wymazu z podejrzanego miejsca, zebrane komórki zostaną dodane do substancji zaprojektowanej w celu promowania wzrostu N. gonorrhoeae. Jeśli jest wzrost, test jest pozytywny. Jeśli nie ma wzrostu, test jest ujemny.

Hodowlę można również wykorzystać do określenia, czy bakteria jest oporna na którykolwiek z dostępnych antybiotyków. Jest to ważne, aby dowiedzieć się, kiedy lek nie usuwa zakażenia lub występuje rozsiewowe zakażenie gonokokowe (DGI), poważne komplikacje, w których bakterie rozprzestrzeniły się przez krwioobieg do wielu narządów.

Podczas gdy kultura może dostarczyć ostatecznego dowodu infekcji, test może ulec zniszczeniu, jeśli wymaz nie zostanie wykonany prawidłowo. (Wymaz z wymazu z nosa wymaga zarówno komórek błony śluzowej, jak i zaraźliwego rozładowania.) Kultura bakteryjna jest również wrażliwa na temperaturę i może być mniej dokładna, jeśli występują jakiekolwiek błędy w obchodzeniu się, przechowywaniu, inkubacji lub przetwarzaniu próbki.

Ogólnie rzecz biorąc, uzyskanie wyników kultury bakteryjnej może zająć od pięciu do siedmiu dni.

Gramowanie

Barwienie metodą Grama jest techniką, w której stosuje się specjalne barwniki do barwienia ścian bakterii, aby można je było wyizolować i zidentyfikować pod mikroskopem.

Barwienie metodą Grama jest skutecznym sposobem diagnozowania infekcji rzeżączkowej u mężczyzn. Zazwyczaj wykonuje się to przez pobranie wymazu z cewki moczowej, a także próbki moczu "pierwszego połowu". ("Pierwszy połów" to metoda wstrzymywania oddawania moczu przez co najmniej godzinę przed pobraniem i tylko pierwsze 20 do 30 mililitrów moczu jest pobierane z przepływu).

Barwienie metodą Grama jest o wiele mniej dokładne dla kobiet, ponieważ stężenie N. gonorrhoeae jest często rozproszony i łatwo mylony z innymi naturalnie występującymi bakteriami w pochwie. Ponadto, ponieważ plama Gram ma niższą czułość, wynik negatywny u bezobjawowych mężczyzn nie byłby uznany za ostateczny. W obu przypadkach konieczne byłyby inne formy testowania.

Zwykle powinieneś oczekiwać, że otrzymasz wyniki testu plamowego w ciągu dwóch do trzech dni.

Diagnozy różnicowe

Chociaż niektóre objawy rzeżączki mogą wydawać się ostateczne (np. Mleczny wypływ z penisa), mogą istnieć inne przyczyny, które lekarz będzie chciał zbadać, które mają uderzająco podobne cechy. Obejmują one:

• Infekcje dróg moczowych
• Herpes simplex cewki moczowej
• Zapalenie pochwy
• Bakteryjne zapalenie pochwy
• Hemoroidy wewnętrzne
• Zapalenie najądrza
• Mucopurulent zapalenie szyjki macicy
• Bakteryjne zapalenie spojówek
• Orchitis

Testy Self-Checks / At-Home

Jeśli wydaje Ci się, że możesz być narażony na rzeżączkę, przed wykonaniem testu możesz poszukać oznak i symptomów. Pamiętaj jednak, że nie występują one często, a jeśli tak, można łatwo pomylić z innym problemem. Dobrze jest przetestować, aby potwierdzić diagnozę lub uspokoić umysł - oficjalnie.

Piętno, zakłopotanie i strach przed ujawnieniem to tylko niektóre z powodów, dla których niektórzy ludzie unikają testów na STD. W rzeczywistości, według raportu z CDC, niezdiagnozowane choroby przenoszone drogą płciową powodują bezpłodność u ponad 20 000 amerykańskich kobiet każdego roku.

W tym celu coraz więcej zwolenników zdrowia publicznego poparło stosowanie testów domowych STD, które zapewniają konsumentom autonomię i poufność, której pragną.

Najpopularniej sprzedawane zestawy do domu na rzeżączkę wymagają pobrania wymazów i / lub próbek moczu w domu i przesłania ich do laboratorium w celu analizy. Następnie logujesz się na bezpieczną stronę internetową, aby uzyskać wyniki w ciągu trzech do pięciu dni roboczych.

Pomimo odwołania testów w domu, istnieje wiele wad. Zbieranie próbek jest trudniejsze niż sugerują producenci, a błąd użytkownika jest powszechny. Większość firm nie jest ani jednoznaczna na temat rodzaju testów, ani ich dokładności (mierzonej czułością / specyficznością). Co więcej, koszt zestawów może być wygórowany, zaczynając od 90 USD za pojedynczy STD i ponad 300 USD za kompleksowy ekran STD.

Jednym z testów do aktywnego uniknięcia jest szybki pasek do rzeżączki. Podczas gdy testy oparte na moczu i płynie mogą dać wyniki w zaledwie 15 minut, oferują czułość od 60 do 70 procent, co oznacza, że ​​aż dwa na pięć testów zwróci wynik fałszywie ujemny.

Jeśli testujesz pozytywnie

Jeśli zostanie uzyskany pozytywny wynik w przypadku rzeżączki, należy przeprowadzić kompleksowe badanie przesiewowe w kierunku STD, w tym w przypadku chlamydii, kiły, rzęsistkowicy i wirusa HIV.Co-infekcja jest powszechna wśród tych chorób przenoszonych drogą płciową, a niektóre, podobnie jak HIV, są w stanie lepiej zaradzić infekcją, jeśli występuje inny. Jeśli korzystasz z testu w domu, zaleca się uzyskanie tego dodatkowego badania od lekarza.

Wysoce zalecane jest skontaktowanie się z obecnymi i świeżo upieczonymi partnerami seksualnymi i zachęcenie ich do przetestowania (i leczenia w razie potrzeby). Chociaż CDC zaleca powiadomienie wszystkich partnerów, z którymi uprawiałeś seks, w ciągu 60 dni przed wystąpieniem objawów lub potwierdzenia Twojej diagnozy, możesz cofnąć się o krok dalej.

Po zakończeniu leczenia nie jest wymagane badanie kontrolne w celu potwierdzenia, że ​​infekcja ustąpiła, dopóki stosowane są zalecane antybiotyki. Jednakże, biorąc pod uwagę wysoki odsetek ponownych infekcji, lekarz może poprosić o ponowne badanie w ciągu trzech miesięcy, niezależnie od tego, czy partnerzy byli leczeni, czy nie.

Zalecenia dotyczące przesiewania

Rzeżączka jest drugą najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową w Stanach Zjednoczonych, co roku powoduje ponad 800 000 infekcji. W tym celu Grupa Zadaniowa ds. Usług Specjalnych w USA zaleca przeprowadzanie badań przesiewowych w kierunku rzeżączki i innych powszechnych chorób przenoszonych drogą płciową u osób o zwiększonym ryzyku narażenia i / lub powikłań choroby.

Wśród zaleceń:

• Rzeżączka i chlamydia powinny być badane przesiewowo u wszystkich kobiet aktywnych seksualnie, które są narażone na zwiększone ryzyko narażenia.
• Rzeżączkę i chlamydię należy badać na kobietach w ciąży, u których występuje zwiększone ryzyko.
• Kiła, wirusowe zapalenie wątroby typu B i HIV powinny być badane przesiewowo u wszystkich kobiet w ciąży.
• Kiła, wirusowe zapalenie wątroby typu B i HIV powinny być badane przesiewowo u mężczyzn lub kobiet, u których występuje zwiększone ryzyko.
• Testy na obecność wirusa HIV powinny być przeprowadzane w ramach rutynowej wizyty lekarskiej dla wszystkich osób w wieku od 15 do 65 lat.

Uważa się, że jesteś zagrożony, jeśli kiedykolwiek miałeś kilku partnerów seksualnych lub uprawiał seks bez zabezpieczenia (w tym seks oralny). Jest to prawdą, nawet jeśli potencjalne narażenie miało miejsce lata temu. Jeśli jesteś zarażony, nadal będziesz zakaźny, dopóki nie zostaniesz leczony i nie ryzykujesz doprowadzeniem infekcji do nowego związku, nawet nie wiedząc. Pamiętaj też, że historia seksualna i zachowania twojego partnera mogą również wpływać na twoje ryzyko chorób przenoszonych drogą płciową.

Skontaktuj się z lekarzem w celu przeprowadzenia badań przesiewowych. Lub, aby znaleźć stronę testową w pobliżu, odwiedź lokalizator internetowy CDC. Wiele z wymienionych klinik oferuje tanie i poufne testy dla wykwalifikowanych mieszkańców.

Jak leczy się Rzeżączkę?

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Centers for Disease Control and Prevention (CDC). 2015 Wytyczne leczenia chorób przenoszonych drogą płciową: zakażenia gonokokowe. Atlanta, Georgia; wydany 4 czerwca 2015 r.; zaktualizowany 4 stycznia 2018.
• CDC. Arkusz informacyjny CDC: Zgłoszone choroby przenoszone drogą płciową w Stanach Zjednoczonych, 2016 - Wysoki ciężar chorób przenoszonych drogą płciową zagraża milionom Amerykanów. Wydano we wrześniu 2017 r.
• CDC. Rzeżączka - Arkusz Informacyjny CDC (wersja szczegółowa). Wydano 25 października 2016 r.; zaktualizowano 26 września 2017 r.
• Lee, K.; Ngo-Metzger, Q.; Wolff, T. i in. Infekcje przenoszone drogą płciową: zalecenia amerykańskiej grupy zadaniowej ds. Usług prewencyjnych. Am Fam Lekarz. 2016; 94(11):907-915.
• Workowski, K.; Bolan, G.; Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Wskazówki dotyczące leczenia chorób przenoszonych drogą płciową, 2015. & MMWR Recomm Rep. 2015; 2015; 64(33):924.